Dit verhaaltje is dus een van de vele lastige situaties waarmee je te maken kan krijgen. Momenteel zit ik zelf in wat zwaarder vaarwater dan waarop ikzelf gehoopt had na ons definitieve besluit te stoppen. Binnenkort start ik met een onderzoek naar een zelfhulpprogramma, waarbij ik hopelijk de juiste tools krijg aangereikt mij verder op weg te helpen naar een betere omgang met de situatie. Kus Mart.

Heej Martha, wat een verhaal, ben er even stil van. Helaas herkenbaar, de pijnlijke momenten komen helaas onverwacht, en dit is er dan 1 van. Mijn man heeft onlangs ook weer kennis gemaakt met een paar nieuwe collega's, en ook bij hem de standaard kennismakingsvragen "Heb je kinderen?" Foto's die op bureau's worden gezet etcetera. Gelukkig kan ie rustig zeggen, "nee, helaas, we hadden ze wel graag gewild en dan komen er ook geen verdere vragen meer. Ondanks dat manlief en ik het niet willen geeft het een gevoel alsof we er niet bij horen, terwijl er bij horen toch geen drijfveer is geweest voor de kinderwens.

Toen wij het hoorden, dat het niet meer zou lukken, ging het eerst eigenlijk best wel ok. Nu een paar maanden verder, en opeens komen er periodes dat het heel moeilijk is. Ook ik had me ingeschreven voor het onderzoek wat je noemt. Helaas, uitgeloot! Lekker wrang, ook hier loopt het eens niet, gelukkig krijg je het cursusmateriaal na het onderzoek wel toegestuurd in geval van uitloting, dus kan er over paar maandjes mee aan de slag....hoop zo dat jij wel ingeloot wordt! De vragenlijst was wel confronterend hoor, misschien dat dat ook deze dagen extra moeilijk maakt? Heel veel sterkte in ieder geval, en hoop dat je snel kunt laten weten of het zelfhulpprogramma bevalt! Knuffel van een lotgenoot (blijven schrijven hoor, denk voor meer mensen heel herkenbaar)

Ik ben helaas ook uitgeloot. Over 4 weken vragenlijst 2 en over 8 weken de 3e. Pas daarna mag ook ik beginnen. Het is inderdaad wrang vooral omdat het ook nu bij minder goed gaat. Dan zet je eindelijk toch best wel een grote stap (althans voor mij dan) en dan moeten we zolang wachten. Waarschijnlijk beginnen we tegelijk, dat is dan ook wel weer leuk toch? Ik vind het vooral jammer dat de ellende nu over me heen valt, terwijl ik altijd had gedacht dat ik het zelf wel zou kunnen. Pfff dat is wel een confrontatie hoor.

Grrr, wat balen!!! Zag ik een ander forum ook aantal mensen die uitgeloot waren....de enige die van dat clubje ingeloot was, was al een aantal jaren verder in de verwerking......ga er maar vanuit dat het toeval is, maar het is inderdaad balen voor degenen die het net nu nodig hebben!!

Sterkte Martha! Ik hoop dat je je zowieso snel wat beter voelt, het kan soms zo wisselen in de tijd, hou vertrouwen in jezelf, er komen betere tijden. Voor nu dan rustig aan doen, jezelf goed verwennnen met dingen waar jij en je mannetje je goed bij voelen, en proberen het toe te laten. Het is ook niet niks en gewoon heftig waar je doorheen gaat.

Zelf twijfel ik een beetje over het fiom, hoor daar goeie berichten over, maar net als jij vond ik dit al een grote stap, je wilt het toch graag zelf doen, / met z'n twee, en dan is zo'n zelfhulpprogramma heel toegankelijk.

Knuffel van Eef

lieve liz/Mart,

wat had ik het graag anders voor je gezien.

een mooie sterke vrouw die niet ongewenst kinderloos is en nog steeds gelukkig samenwonend.

Voorstelrondjes zijn altijd confronterend, en het liefst wil je ook idd vertellen wat jou tot dit punt heeft gebracht in een paar zinnen, maar de situatie is er meestal niet de juiste voor.

Jammer dat je bent uitgeloot voor het zelfhulpprogramma.

En ook sterkte met je vader.

Wens je veel kracht voor deze zware periode waar je nu doorheen gaat en heel veel lieve knuffels meid!!!

liefs,

Tool

Net als jij twijfel ik ook of het fiom wel goed voor me is eef. Misschien dat ik over een tijdje de stoute schoenen toch aantrek. Voor nu laat ik het eerst maar even zo en wacht ik het programma af. Het is misschien wel wat meer gericht op mensen die al langer definitief kinderloos zijn.En tool, dank je wel. Ik hoop voor jou op een prachtig resultaat deze keer. Met m'n vader gaat het gelukkig goed naar omstandigheden. Alhoewel z'n spraak momenteel wat achteruit gaat ipv vooruit. Ik blijf het toch wel eng en zorgelijk vinden. Diike knuffel voor jullie.