Ik heb me zo ontzettend bang gemaakt voor de punctie. Je leest 90% horrorverhalen. Ik kan je zeggen de angst was vele maken erger dan de hele punctie! Ik plaatst nooit wat op fora, maar ik wil graag iedereen die nog een punctie moet ondergaan een hart onder de riem steken. Dames het viel mij zooooo mee! Pijn? Nee dat kan ik ‘t niet eens noemen. Ze starten met verdovingsprikjes in de baarmoedermond. Klinkt ook weer veel enger dan ‘t is. Je voelt een minimaal prikje. Ik kreeg vooraf in m’n infuus paracetamol en de mogelijkheid tot rapifen (morfine) Ik heb ervoor gekozen om maar een kwart dosis rapifen te nemen omdat ik enorme angst heb om weg te raken en duizelig te zijn. De controle verliezen vind ik heftiger dan pijn. Maar dat is mijn keus. Je bent met zo’n dosis zeker niet verdoofd, je voelt alles nog! Maar ‘t is amper gevoelig te noemen. Alle verhalen die ik las nou ik had me schrap gezet, voor nop dus! Ik wil de dames die ‘t we als pijnlijk hebben ervaren.niet afvallen maar ik vond het letterlijk zowat pijnloos. Ik zat te shaken van angst en niet van de pijn. Ik wist gelijk dit moet ik delen. Er zijn zo weinig positieve verbalen te lezen. Ja positief als ach ‘t is zo voorbij die pijn en ja even op je tandjes bijten. Nou daar werd ik niet bepaalt kalmer van. Dus vandaar mijn verhaal. Het deed absoluut geen pijn!!! Ik hoop dat jullie die nog moeten er door mijn verhaal een stuk ontspannender naartoe gaan. Veel succes voor wie moet en mocht je wat willen weten vraag het me gerust. Het wachten voor ons is aangebroken.