Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hoi allemaal,

 

 

 

Afgelopen vrijdag hebben wij te horen gekregen dat er geen kloppend hartje en geen dooierzakje is, ik was toen 7 weken en 3 dagen zwanger. Morgen krijgen we nog een echo om alles uit te sluiten maar dan is het ook echt voorbij...Ik ben er kapot van. Na zoveel jaar waren we zo dichtbij en dan dit. In de tussentijd gebeurt er ook weinig in mijn lichaam. Ik heb nog steeds wat zwangerschapssymptomen (hoewel ze wel afnemen) maar de miskraam komt niet vanzelf op gang. Ik wil morgen dan ook gaan praten over een curretage. Ik ben lichamelijk niet in orde op dit momen (buikpijn, moe etc) en ik hoop dat een curretage ervoor zorgt dat ik me lichamelijk in ieder geval weer kan herpakken. Ik heb echter ook gehoord dat een natuurlijk miskraam beter is voor je lichaam. Maar ja, hoe lang moet ik daar dan op wachten? Op dit moment zit ik thuis, werken is zowel geestelijk als lichamelijk even te zwaar. Afleiding zoeken is alleen ook moeilijk omdat ik lichamelijk zo weinig aankan. Ik wil er nu dus gewoon vanaf!

 

 

 

Mijn vraag is, wie van jullie heeft wel eens een curretage ondergaan en hoe ging dat? Hoe snel was je weer op de been? Of heb je wel de miskraam afgewacht en hoe lang duurde dat dan? Ik wil morgen goed beslagen ten ijs komen bij de gynaecoloog. Dank jullie wel voor de reacties!

Posted

Ik heb hier geen ervaring mee maar kan me goed voorstellen dat je, als het dan toch niet goed is, "er vanaf wilt". Kun je het tenminste afsluiten en een plekje geven.

 

Heel veel sterkte

 

 

 

Snoeske

Posted

hoi Laika

 

 

 

jeetje wat erg voor jullie zeg!! Veel sterkte meid

 

Ik heb het zelf ook gehad

 

Ik zelf heb de miskraam thuis afgewacht en duurde vanaf het moment dat ik het hoorde dat het niet goed zat ong 6 dagen voordat de miskraam op gang kwam en van te voren ook al buikkrampen (iets erger als menstr.kramp)

 

Het is idd beter voor je lichaam,als het spontaan er uit gaat. omdat curretage littekenweefsel kan veroorzaken in de baarmoeder en dat zou een evt volgende zwanherschap ook weer iets bemoeilijken.

 

Ik hoop dat je alles een plekje kan geven en weet dat het niet jouw schuld is!!!want je vraagt je nu van alles af

 

Maar heel erg veel sterkte

 

Liefs Elvira

Posted

Hoi Laika,

 

 

 

Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd.

 

Heb hier ook geen ervaring mee, maar kan me voorstellen dat je op het moment weinig afleiding hebt door de omstandigheden.

 

Nogmaals heel veel sterkte voor jullie beiden natuurlijk.

Posted

Hoi Laika,

 

 

 

Ik heb vorig jaar na mijn 6e IUI ook een missed abortion gehad. Ik kreeg op woensdag te horen dat het mis was en heb diezelfde middag alles op alles gezet om de volgende dag een curretage te kunnen hebben. Ik vond het idee dat er een dood kindje (want dat was het toch voor mij) in m'n buik zat zo vreselijk dat ik hier niet mee wilde blijven rondlopen. Ik ging trouwens destijds voor de nekplooimeting (13e week) en toen bleek het hartje al in de 9e week gestopt te zijn. 1,5 week hiervoor hadden we nog een goeie echo gehad waarop we het hartje hadden zien kloppen :-(

 

Het zat dus bij mij al weken fout en was nog steeds niet zelf op gang gekomen.

 

Ik heb die middag allerlei ziekenhuizen in de buurt gebeld en daar waar ik de volgende dag terecht kon ben ik naartoe gegaan.

 

Na de curretage was ik vrij snel weer op de been. Geestelijk heb ik me wel een hele tijd 'leeg en alleen' gevoeld maar lichamelijk ging het snel beter. Na een week was ik weer aan het werk maar dat had vooral met m'n geestelijke gesteldheid te maken.

 

6 weken na mijn curretage was alles in mijn lichaam weer hersteld en heb ik zelfs weer de volgende IUI ondergaan. Helaas allemaal zonder succes.

 

Ik wens je heel veel succes met dit verlies en de keuze die je gaat maken.

 

Mocht je er verder nog iets over willen weten mag je me ook altijd een prive-berichtje sturen. Succes!

 

 

 

Liefs, Simona

Posted

Laika

 

 

 

Veel sterkte met verwerken van dit alles meiske.

 

 

 

Hopelijk komt de miskraam toch nog zelf op gang vandaag of morgen voor

 

dat de Gyn in gaat grijpen.

 

 

 

veel sterkte.

 

 

 

Liefs Claudia

Posted

laika heel veel sterkte!! klote is dit he meid.

 

zelf heb ik vorige week een laparascopi gehad waar ze het vruchtje dat in de eileider zat hebben "gedood" ja klinkt cru maar zo voelt het voor mij!!

 

ik zit ook thuis op het moment maar dat is meer gedwongen omdat ik per 1 juli ontslagen was (heb wel weer per 1 aug een nieuwe baan) maar vind het wel even prima zo.

 

meid heel veel sterkte en neem de tijd dit moet je rustig verwerken

 

 

 

liefs sasje

Posted

Dank jullie wel allemaal voor jullie raad. Ik neig wel steeds meer naar een curretage aangezien ik ook nog zoveel lichamelijke klachten heb. Ik hoop dat deze gyn een beetje welwillend is (ik ben in behandeling in het VU en ik heb elke keer een andere gynaecoloog). Ook merk ik dat ik al wat rustiger ben. Ik ben natuurlijk thuis en heb veel kunnen praten met mensen (bij ons wisten heel veel mensen er al van omdat ik opgenomen was met overstimulatie en tegelijk te horen kreeg dat ik zwanger was) en dat draagt volgens mij ook wel bij aan het verwerken. Ik laat jullie morgen weten hoe het gegaan is.

Posted

Laika,

 

 

 

Wat vreselijk allemaal!!

 

 

 

Ik weet echter hoe je je voelt. Ik heb nl. twee miskramen gehad (met 6 weken) en beide keren kwam het vruchtje niet los. Ik heb toen gevraagd of ik gecurreteerd kon worden. Mij viel het wel mee en was ook weer redelijk snel op de been. Vier maanden na de 2e currettage was ik zwanger van mijn oudste. Toen hij ruim 2 was, werd ik binnen 2 maanden zwanger van mijn jongste. Ik zeg niet dat ze niets kunnen beschadigen, maar ik zou mezelf ook niet bang laten maken.

Posted

Ik ben vanochtend in het ziekenhuis geweest en ik ben vanmiddag ook nog teruggebeld door de gynaecoloog. Op de echo was te zien dat het vruchtje al wat kleiner was dan vorige week, blijkbaar is mijn lichaam al wat aan het opruimen, hoewel ik daar weinig van voel. Ik kreeg vier opties: nog twee weken afwachten om te kijken of er een miskraam op gang komt, met medicatie een miskraam opwekken, een curretage onder narcose of een curretage onder plaatselijke verdoving. Mijn voorkeur ging uit naar een curretage onder narcose maar het bleek dat dat pas over een week of vier zou kunnen want dat moet in het ziekenhuis (en kan dus niet op de ivf-poli). Een curretage zonder narcose zag ik niet echt zitten maar oke, dat was dan voorkeur twee, maar dat bleek ook pas volgende week vrijdag te kunnen. Toen is de gyn gaan overleggen met haar collega's, die hebben de echo nog eens goed bekeken en toen gaven zij aan dat bij hen de voorkeur echt uitging naar medicatie. Het vruchtje is echt heel klein (je ziet al bijna niets meer op de echo, alleen nog maar heel veel baarmoederslijmvlies) en de kansen op complicaties bij een curretage bij zo'n klein vruchtje blijken ook weer wat groter te zijn (de gyn zei letterlijk: het is gewoon een beetje tricky om zo'n klein vruchtje goed weg te krijgen). Voordeel van de medicatie is: je lichaam doet het toch nog zelf, dat schijnt beter te zijn voor je lichaam en voor je herstel en het kan dinsdag al. Nadeel is dat het soms gewoon niet of niet helemaal werkt waardoor je alsnog een curretage moet ondergaan. Maar omdat het vruchtje bij mij zo klein is, is de kans groot dat ik met de medicatie wel alles verlies.

 

 

 

Dus......heb ik uiteindelijk gekozen voor de medicatie. Ik moet mij aanstaande dinsdag om 10 uur melden in het ziekenhuis. Ik krijg dan de pillen en dan gaan ze me twee uur in de gaten houden. Als ik goed reageer (dwz geen koorts etc) dan mag ik naar huis en moet ik nog twee keer zelf de pillen inbrengen. En hopelijk komt dan alles op gang. Ik hoop echt dat ik er dan vanaf ben....

 

 

 

Ik zal jullie laten weten hoe het gegaan is en nogmaals bedankt voor jullie reacties!

Posted

laika alvast heel veel sterkte as dinsdag ik hoop echt voor je dat het vruchtje er dan vanzelf en snel uitkomt.

 

 

 

toi toi toi meid

 

 

 

liefs sasje

Posted

Hoi Laika,

 

Hoewel ik van de week had geschreven dat ik even niet meer op dit forum zou kijken, kon ik het toch niet laten.

 

Ik zit zo'n beetje in hetzelfde schuitje als jij. Ik mag tot zondagavond afwachten of de miskraam vanzelf op gang komt. Als dat niet gebeurt mag ik die avond beginnen met de medicijnen. Als er na 4 uur nog niets gebeurt, moet ik nogmaals een paar capsules nemen. Ik zie er erg tegenop. Toch onnatuurlijk, maar beter dan dat lange wachten denk ik toch. Nu kan ik het niet goed afsluiten..

 

sterkte,

 

groetjes,Adriana

Posted

meiden wat een ellende hier. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Het is zo oneerlijk. Ik wil jullie allebei wel heel veel sterkte wensen, nogmaals.

 

knuffel

Posted

Hoi Adriana, hoe is het met jou gegaan? Heb jij inmiddels ook de medicatie gebruikt, of is het nog vanzelf op gang gekomen?

 

 

 

Ik heb gisteren de medicatie voor het opwekken van de miskraam gehad. Ik moest om 11.30, 14.30 en 17.30 drie pilletjes inbrengen en dan maar afwachten. Ik was erg bang voor de pijn, aangezien ik ook zo'n heftige en pijnlijke menstruatie heb en ik had gelezen dat het opwekken van een miskraam nog stukken erger is dan een menstruatie, dus dit had ik tegen de gynaecoloog gezegd en zij heeft mij toen wat pilletjes lichte morfine voorgeschreven, voor als ik het echt niet meer trok. Nou, die heb ik niet nodig gehad. We zijn nu bijna 24 uur verder en er gebeurt verrassend weinig. Ik had een bloedbad verwacht maar tot nu toe heb ik wel wat bloed en stolsels verloren, alleen dat is best weinig. Ook heb ik wel wat kramp maar dat voelt een beetje aan als mini-weeen (denk ik), om de tien a 15 minuten een kramp die ik een beetje weg moet puffen maar nog wel draaglijk.Vannacht had ik zelfs helemaal weinig last van dus ik heb ook nog gewoon kunnen slapen. Ik had vanochtend wel wat witte brokken (sorry voor het expliciete taalgebruik) bij de stolsels ontdekt, deze heb ik een beetje uit elkaar getrokken. Het was heel stevig en droog materiaal, een beetje bros zelfs. Misschien is dat placentaweefsel geweest (want dat zagen ze gisteren ook op de echo zitten).

 

Het is allemaal weer redelijk vaag, ik heb geen idee of er nu nog meer komt en hoe lang dit gaat duren. Ik moet pas over twee weken terugkomen bij de gynaecoloog om te kijken of ik schoon ben maar als het zo doorgaat dan ben ik dat volgens mij bij lange na niet. Het is tot nu toe dus een beetje een teleurstellend resultaat. Gisterenavond nog even flink gehuild, ik wil er nu zó graag vanaf, maar blijkbaar heeft mijn lichaam daar nog geen zin in, hoe lang gaat dit nog duren? Zucht.

Posted

Hoi Laika,

 

Ik was zondagavond begonnen met de Cytotec, had snachts veel krampen en tegen de ochtend ook bloedverlies. Maar dat werd in de loop van maandag minder. Maandagavond nogmaals tabletjes ingebracht, maar geen resultaat. Dinsdagochtend gelijk gebeld met het ziekenhuis. Ik zou na 13:00 uur terug gebeld worden door de arts voor overleg. Ze belde inderdaad netjes terug en heeft geregeld dat ik woensdagochtend een curretage kon krijgen. Die heb ik dus gisteren gehad. Was een zware dag. Veel wachten etc. Maar nu is het vruchtje er in ieder geval uit. Ik heb gelukkig geen pijn gehad en de curretage is erg meegevallen. Ik kon er niet meer tegen om zo lang te wachten. Elke keer vol spanning naar het toilet, vond het zelfs een beetje eng om het vruchtje misschien dan goed te zien.

 

Vervelend dat jij wel zo lang moet wachten zeg. Hopelijk is het inmiddels wel doorgezet.

Posted

Hoi Adriana,

 

 

 

Vervelend dat die pillen bij jou geen resultaat hadden maar fijn dat je zo snel terecht kon voor een curretage (en fijn dat ie is meegevallen). Hopelijk kun je je snel weer richten op de toekomst nu.

 

 

 

Bij mij is het gelukkig inmiddels goed doorgezet. ik heb vannacht heftige krampen gehad, echt elke 3, 4 minuten een aanval van pijn maar dat zakte daarna dan weer. Vanaf de ochtend nam dat af maar inmiddels ben ik ook flink gaan bloeden. Ook komen er nog best wat stolsel mee dus ik heb het idee dat de pillen nu wel goed zijn werk doen. Ik hoop echt dat over twee weken op de echo blijkt dat ik schoon ben, dan is het allemaal niet voor niets geweest. Ik ben in ieder geval een stuk optimistischer dan gisteren over deze pillen. Nu nog even afwachten hoe lang het bloeden blijft aanhouden...

  • 2 weeks later...
Posted

Even een vraagje tussendoor....

 

Ik ben een paar maandjes geleden ook even zwanger geweest alleen heb ik toen een miskraam gehad (bij ong. 7 weken) net voordat ik naar het ziekenhuis moest voor een echo om te kijken of we het hartje konden zien kloppen. Ik moest 's maandags in het ziekenhuis zijn, had de vrijdag ervoor nog positief getest maar voelde me dat weekend daar tussenin al helemaal niet lekker. Blijkbaar is het toen dus mis gegaan.

 

Maar nu mijn vraag.... ik heb helemaal geen bloedverlies gehad.

 

Zijn er nog anderen die dat ook niet hebben gehad?? Vond het namelijk wel erg vreemd.

 

 

 

Groetjes Marjon

Posted

Hoi Marjon,

 

 

 

Zie mijn verhaal hierboven. Ik heb ook helemaal geen bloedingen gehad terwijl het dus al weken fout zat bij mij.

 

Groetjes Dorine

Posted

Oké het komt dus wel vaker voor.

 

Bij mij was er die maandag in het ziekenhuis al helemaal niks meer te zien op de echo.

 

Ik was mee aan het kijken op de monitor en zag gewoon hetzelfde beeld als anders dus toen wist ik al dat mijn gevoel goed zat (of liever gezegd fout :-( ). De arts wist eerst niet zo goed wat ze moest zeggen, dus ik zei dat ik al wist dat het fout gegaan was en dat ik daar al rekening meer gehouden had. De klap kwam voor mij dus iets minder hard aan.

 

 

 

Maar hoe is het verder met je Dorine? Heb je al last van kwaaltjes? Ik nog helemaal niet maar goed ik moet dan ook nog een week wachten voor ik mag testen.

Posted

Ik begin nu wel kwaaltjes te krijgen ja maar echt heel vreemde. Ik heb soms steken in m'n buik die uitstralen naar mijn heupen / onderrug. Daarnaast soms ook steken bij m'n middenrif... Vreemd he???

 

Verder gaat het eigenlijk nog wel oke maar zo langzaamaan begin ik het wel steeds spannender te vinden!

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use