Wie ging door na poging 3?

[Henne]

Hoi allemaal,

 

 

 

Ik heb geprobeerd het een aantal weken van me af te zetten, wat deels ook wel is gelukt. Maar de vraag blijft knagen: gaan we wel of niet nog verder? Ik ben daarom heel benieuwd naar verhalen van stellen die na de drie volledige pogingen wel of niet door zijn gegaan. En waarom. En was die vierde poging anders? In een ander ziekenhuis bijvoorbeeld? Of met andere hormonen?

 

 

 

We hebben telefonisch van het ziekenhuis gehoord dat we na een tussengesprek door zouden mogen met een vierde poging. Omdat we even helemaal zat waren van alles hebben we dat gesprek nog niet gehad, maar het zou dan weer hetzelfde schema zijn. Zelf heb ik daar zo mijn twijfels bij.

 

 

 

Ik vraag me af of we over moeten stappen naar een ander ziekenhuis, maar zie ook op tegen de langere reistijd, het weer opnieuw moeten beginnen met een evt. wachtlijst, onderzoeken, wennen aan nieuwe artsen etc. En waarvoor? Het geeft geen enkele garantie, het is puur een gevoel.... toch?

 

 

 

Diep in mijn hart weet ik dat ik het nog niet op kan geven. Maar mijn verstand zegt andere dingen. Het kost zoveel, in zoveel opzichten. Als het lukt is het dat dubbel en dwars waard, ongetwijfeld, maar op dit moment heb ik vooral het gevoel dat ik moedwillig een smak geld ga betalen voor een hoop fysieke ellende en een dikke teleurstelling. Maar ja, zekerheid kan niemand ons geven uiteindelijk. Moeilijk, moeilijk....

 

 

 

Liefs,

 

Henne

[Hanneke]

Hoi Henne,

 

 

 

Wij staan (nog) niet op dit punt, maar kan me je twijfels heel goed voorstellen. Voordat we eraan begonnen zei ik altijd een 4e poging te doen mocht dat nodig zijn. Maar heb inmiddels ook ervaren hoe ontzettend zwaar de behandelingen zijn, in fysiek en zeker ook mentaal opzicht. Denk zelf nu dat ik na 3 pogingen zou stoppen. Maar om die knoop door te hakken lijkt me ook een van de allermoeilijkste keuzes die je moet maken in je leven. Ik wil je hierbij in elk geval heel veel sterkte en wijsheid toewensen.

 

 

 

Ohw ja trouwens hoorde laatst van een mede AZM-ganger dat je in ons ziekenhuis helemaal geen 4e poging mag doen, je moet dan altijd overstappen naar een ander ziekenhuis omdat ze hun gemiddelde hoog willen houden..!!! Ga binnenkort nog wel eens navragen of dat klopt maar dat zou toch een slechte zaak zijn!

[Meiske74]

hallo Henne

 

 

 

Ik geloof heel goed dat het voor jullie erg lastig is om alles even van je af te zetten, en uiteindelijk de juiste beslissing te nemen.

 

Voordat je besluit om wel of niet verder te gaan is het wellicht een optie om een intake gesprek aan te gaan bij een aantal andere ziekenhuizen? Wellicht kunnen zij je mbv. de gegevens die er tot nu toe zijn helpen een juiste keuze te maken?

 

Je geeft aan dat je er zelf geen goed gevoel bij hebt om weer dezelfde behandeling te ondergaan in jullie eigen ziekenhuis..

 

Ik geloof heel goed dat iedere behandeling (teleurstelling) zwaarder wordt, ik merk dat nu zelf met onze a.s. poging 2.

 

Ik hoop dat je veel reacties zult krijgen hier maar uiteindelijk gaat het toch om jullie gevoel..

 

Zelf denk ik dat overstappen naar een ander ziekenhuis toch wel ooit zin kan hebben, niet overal zijn ze even ver en er zit toch onderling verschil tussen de wijze van behandelen.

 

Wij zelf zijn super tevreden over UZ Brussel en zijn ook weer hoopvol maar toch heb ik al tegen mijn man gezegd dat ALS er toch een 3de poging nodig zou zijn ik dan Dusseldorf overweeg.(deze ziekenhuizen hebben wij gekozen ivm. de Tese die mogelijk nodig zou kunnen zijn).

 

En waarom? misschien net weer wat andere technieken en vanwege de kosten (Brussel is veel duurder).

 

Het is erg dat je daar rekening mee moet houden, voor mij komt op de eerste plaats de mentale belasting en dan de fysieke maar bij iedere behandeling hoort het financiele stuk er ook uiteindelijk bij...

 

 

 

Nou Henne, ik hoop dat je veel reacties zult krijgen en wens jullie heel veel succes, wijsheid en heel veel geluk

 

 

 

liefs

 

Meiske74

[Guest Vonnie]

Hoi Henne,

 

 

 

Nou, hier dan een succesverhaal! Zoals je in mijn onderschrift kunt lezen is onze vierde ISCI-poging geslaagd in een tweeling! Na de derde mislukking op rij was mijn eerste reactie: 'dit doe ik nooit meer, dan maar geen broertje of zusje voor mijn zoon.". Maar het bleef aan mij knagen, mijn zoon zou nooit een broertje of zusje krijgen.... En ik wist dat ik zwanger kon worden... Mede door die wetenschap hebben we uiteindelijk besloten toch nog een poging te wagen. En ben ik ook heel onverschillig die poging ingegaan, immers het was al drie keer mislukt en ik wilde mij de teleurstelling van nog een mislukking besparen. Ik kreeg zelf een bloeding, een week na de TP, net als de voorgaande drie keren, dus dacht direct dat het mislukt was. Maar de bloeding stopte al na 1 dag en een week later had ik een positieve test in de hand.

 

 

 

Vaker wordt hier de vraag gesteld "wanneer besluit je te stoppen?". En niemand kan voor jou daar een antwoord op geven. Ik zeg altijd, als je het vooral emotioneel en lichamelijk, maar natuurlijk ook financieel op kunt brengen, probeer het dan nog één keertje.....

 

 

 

Succes met alles!

[Josephine]

Zoals ik het 'tussen de regels door lees' ben je nog niet helemaal klaar, dus ik zou zeggen gun jezelf en je partner nog een keertje de kans., De tip om ergens anders 'op intake' te gaan voor orientatie, vind ik een goede! Dat helpt je wellicht om je keuze te bepalen.

 

 

 

Succes!!

 

 

 

Groetjes, Josephine

[Marietje]

Hey Henne,

 

 

 

Een hele moeilijke beslissing. In de tijd dat ik je verhaal volgde, merkte ik wel dat je enorm veel strijd moest leveren om het proces zo te laten lopen dat je er een goed gevoel bij had. Wellicht is een orienterend gesprek in een andere ziekenhuis wel handig. In ieder geval moet je niet een poging beginnen waar je zelf geen vertrouwen in hebt. Heel veel succes met jullie keuze.

[Maatje1980]

Henne,

 

 

 

Inderdaad een moeilijk keuze en veel om overna te denken.

 

Zelf zouden wij na de 3e poging stoppen, mocht het toch mislukken, maar dat is achteraf makkelijk gezegd.

 

Alles stond ons een beetje tegen, de kosten, het opnieuw prikken, de ZH bezoekjes, de wachtweken, polonaise aan je lichaam..

 

 

 

Misschien inderdaad een intake gesprek bij een ander ziekenhuis aanvragen?

 

Jij hebt nu de pogingen toch ook gedaan bij het EMC?

 

Niet dat je straks bij bv het maasstad je intake hebt en alsnog naar het EMC mag rijden.

 

 

 

Heel veel succes in ieder geval met de keuze die jullie uiteindelijk gaan maken.

 

Hou je ons op de hoogte?

 

 

 

Groetjes van Daan

[Otjes]

Hoi Henne,

 

 

 

Wij gaan begin september beginnen met de enige 2 cryo's van onze 3e ivf. Uit de andere hebben wij nooit geen cryo's gehad. We weten dat de kansen heel erg klein zijn, dus hebben wij het er saampjes al over gehad wat we gaan doen als....

 

 

 

Mochten de cryo's ook niet aanslaan dan willen we een gesprek met de arts. Als die ons groen licht geeft, dan gaan we er toch weer voor. De tijd dringt. Ik ben in mei 39 geworden, mijn man is 42. Ik wil mezelf over een jaar of wat niet voor mijn kop slaan en zeggen: "hadden we nu toch maar".

 

 

 

Jij bent iets jonger zie ik (34), wil je alleen adviseren dat het hoe ouder je wordt hoe moeilijker het wordt om zwanger te raken.

 

 

 

En het financiële plaatje: we kunnen waarschijnlijk overstappen naar een andere verzekering (1 extra poging), daarna wil zelfs mijn lieve mamma ons nog sponsoren. Ik ben er nog niet klaar mee.

 

 

 

Heel veel sterkte met jullie keuze.

 

 

 

Dikke knuffel

 

Natasja

[Henne]

Het gekke is dat we na de 2e poging (die met die licht positieve test, zucht), gezegd hebben dat we door zouden gaan tot het gelukt was. Maar ja in de praktijk.... Ik weet op het moment serieus niet of ik het nog wel wil. Of ik het er allemaal nog wel voor over heb.

 

Maar het opgeven, geen kinderen... ik kan dat gewoon echt (nog) niet. Het doet zo'n pijn om daar alleen al aan te denken. Ik word echt letterlijk misselijk van het idee dat ik nooit kinderen zal hebben.

 

 

 

We hebben in ieder geval de eerste stap gezet en een afspraak gemaakt voor een tussengesprek. Pas als we weten wat ze voorstellen kunnen we tenslotte ook echt eerlijk een afweging maken.

 

 

 

Henne

[Lentezon]

Henny meid, een moeilijke beslissing, want hoe ver ga je?

 

Ik zelf had besloten nog 3 extra behandelingen te betalen, zeker omdat ik bij IVF 1 en 2 helemaal geen cryo's had, net als jij.

 

 

 

Het is mega zwaar maar ook gezien mijn leeftijd en het feit dat ik toch zeker mijn verzekering niet ga laten beslissen over mijn kinderwens, was ik nog 3 maal doorgegaan.

 

Ook omdat meestal een gewone zwangerschap ook niet binnen 2 maanden ( 2 keer ) tot stand komen vond ik 6 pogingen reeeel. Toch zou dat zowel financieel als emotioneel als lichamelijk een zware slag zijn geworden.. maar helaas is er voor ons geen andere weg dan deze ( ik heb geen eilieders meer ).

 

Heb er ook wel eens een topic over geschreven..."IVF, Hoever ga je "

 

Ik had en heb ook dezelfde gevoelens als jij, het zit zo diepgeworteld..

 

Ik zou het niet zomaar opgeven, al is dat makkelijk gezegd, want ineens kunnen de zaken zich keren. Dat is het kl*terige aan dit hele gedoe, er zijn geen garanties..

 

Vechten als een leeuwin voor je diepe kinderwens.

 

Achteraf is het dus voor ons niet nodig geweest, 3e keer was raak al had ik die hele week mega het gevoel elk moment ongi te worden en dacht ik dat de poging voorbij was.

 

 

 

ik wens je heel veel kracht en moed toe en hoop dat het gaat lukken op korte termijn! liefs, lentezon

[mira]

Hoi Henne,

 

 

 

Het is heel moeilij te zeggen wanneer je stopt: ik had gelukkig een verzekering die 5 pogingen vergoedde, dus die financiele drempel was er bij ons niet. Mijn vriend en ik hadden wel gezegd: zodra ik 40 wordt, dan stoppen we ermee. In januari hebben we onze 4e poging gedaan en een week voor mijn 40e verjaardag had ik een positieve test....... Ik moet wel zeggen dat het na de miskraam vorig jaar heel zwaar werd om het op te geven; ik was immers zwanger geweest, dus het kon wel. Ik wens je veel sterkte in deze moeilijke tijd!

 

 

 

groet van Mira

[Henne]

We hebben het er nog eens serieus over gehad en we gaan toch nog een poging wagen. We hadden al eerder besloten dat we door zouden gaan, alleen omdat het voor mij fysiek zo zwaar is begon ik weer te twijfelen. Net als na de eerste poging. Toen heb ik het erover gehad met de maatschappelijk werkster en zij had zoiets van: je herstelt ook weer, dus als je het op kunt brengen om die investering te doen, waarom zou je dan niet? En dat gevoel heb ik nu ook weer. Meteen na de behandeling ben ik heel erg gammel, maar nu na een dikke twee maanden gaat het al weer heel redelijk. Oke, een poging kost me dus minimaal drie maanden, niet maar eentje, maar daar kan ik me op instellen.

 

Wél wil ik nu eerst heel goed herstellen van de afgelopen drie pogingen. Op zijn vroegst in december zou ik zelf weer willen beginnen, mijn vriend laat dat aan mij over. Misschien wachten we dan zelfs wel tot januari, dat hangt van Unive af haha. Ik denk zelf dat als ik echt een stuk fitter ben we ook meer kans maken dat het lukt. En dat áls het lukt ik een zwangerschap ook beter aan kan fysiek.

 

 

 

Ik voel me best opgelucht dat we deze knoop hebben doorgehakt. Liggen er nog wel de knopen over waar en hoe, maar die volgen dan de komende maanden wel. Eind september hebben we een gesprek in het EMC. Naar het AMC heb ik al wel even gebeld voor info, maar we wachten eerst R'dam af. Hebben geen haast.

 

 

 

Nu we zover zijn is het ook weer makkelijker om met de teleurstelling om te gaan. Langzaam komt de vastberadenheid terug en dat voelt best goed. Oke, de dips zijn er zeker ook nog (afgelopen week buurtbbq in een vinexwijk, de baby's waren niet te tellen), maar ik kan het ook weer positief inzien allemaal. Het moet toch een keer lukken?!

 

 

 

Dank jullie wel voor het lieve meedenken, dat helpt zoveel.

 

 

 

Henne

[Renee]

Heel veel sterkte en succes.

[EDR]

Wat goed dat jullie nu al op deze manier knopen door hebben gehakt! Uiteindelijk moet het voor jullie zelf goed voelen en als dat op deze manier is, super!

 

Ik ben wel benieuwd wat jullie gesprekken met zh opleveren. Houd je ons op de hoogte?

 

esther

[linda31]

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte en alle geluk van de wereld wensen meid. Zoveel als jullie al hebben meegemaakt; onvoorstelbaar voor ons.

 

 

 

Liefs, Linda

[Josephine]

Ik wens jullie heel veel succes toe! Hopelijk ga je fit en ontspannen de volgende poging aan. Sterkte.

 

 

 

Jos.

[Marietje]

Lieve Henne,

 

 

 

Ik hoop oprecht dat je deze keer zwanger uit de strijd komt! We gaan van het positieve uit!

[Lentezon]

henny succes met je eneregiepeil weer opkrikken. Ik weet niet of t je helpt maar ik had ook een time out voor de laatste poging en ben toen super gezond gaan leven. elke dag min. een half uur bewegen ( bv wandelen ) om doorbloeding/ bloedsomloop te bevorderen b.v. Ook heb ik - beetje gek om t te zeggen- veel gesext tijdens de laatse poging: want dat zou je normaal ook doen om zwanger te worden!! het geeft ook nog eens extra ontspanning....; - ) . Dus mijn lichaam was er helemaal ' klaar' voor..( ahum)

 

 

 

Dus alles gedaan om eea zo ' natuurlijk mogenlijk' te laten verlopen..

 

en veel afleiding en ontspanning gezocht hoe moeilijk het soms ook is om de knop om te zetten.

 

 

 

Heel veel succes! liefs lentezon

[Mariek]

Henne, ook ik wil je heel veel succes wensen!

 

Ik kan niet uit eigen ervaring spreken, maar een heel goede vriendin van me heeft 10 IUI pogingen en 4 IVF pogingen achter de rug (1 keer zwanger geweest, maar helaas miskraam) en hoe moeilijk en zwaar het ook voor ze is, ze wil door en gaat nu in België kijken of ze daar terecht kan. Ze verklaart zichzelf af en toe voor gek, en geeft ook aan, dat als ze in iemand anders z'n schoenen zou staan en naar haar situatie zou kijken dat ze dan ook zou twijfelen aan het gezonde verstand van die persoon... maar zegt ze 'ik ben een keer zwanger geweest, het kán dus wel...' en ze voelt dat ze nog energie heeft om door te gaan.

 

 

 

Goed aansterken en fit worden en vertrouwen hebben in een goede afloop. Ga hard voor je duimen!

 

 

 

liefs,

 

Mariek

[diane]

hoi Henne,

 

heb even getwijfeld of ik hier wel op zou reageren. Ik ben nl alweer een mislukte IVF-poging verder. maar het is heel herkenbaar wat je schrijft en wat de afwegingen zijn. Ik had dat ook na 3e keer in oktober vorig jaar. Toen besloot ik ook niet verder te gaan, maar uiteindelijk dit voorjaar nieuwe poging gedaan: in hetzelfde ziekenhuis en met dezelfde hormonen dus. Maar misschien wel met iets meer spanningen (maar ik geloof dat die bij iedere poging toenemen...). Nu sta ik op hetzelfde punt: gaan we voor 5e IVF en doen we dat dan in ander ziekenhuis. Misschien positief maar negatieve kan zijn dat je toch andere hormonen krijgt waar je slecht(er) op reageert en andere artsen.... voor- en nadelen dus.

 

En hoelang moet je doorgaan? Volgens mij voor iedereen verschillend. Hoorde laatste van een vriendin dat haar collega inmiddels 10 IVF-pogingen achter de rug heeft....

 

 

 

Ik wens je iig veel succes en hoop dat het voor jullie raak is bij poging 4!

[Meiske74]

hai Henne

 

 

 

 

 

Wat fijn te lezen dat jullie de knoop hebben doorgehakt en nog fijner dat jullie nog een poging gaan wagen.

 

Ik wens jullie heel heel veel succes!! ik blijf je volgen hoor

 

 

 

groetjes

 

Meiske74

[Otjes]

Hoi Henne,

 

 

 

Heel veel succes met jullie volgende poging.

 

 

 

Liefs

[Henne]

Dank je wel! Het gaat nog wel even duren hoor, we denken nu pas over februari. Maar het kan net zo goed december worden. Het kriebelt al best weer, maar meer dat we dan weer een kans hebben zeg maar, dan dat ik de behandeling al aan zou kunnen. Volgende week hebben we een gesprek in het EMC, daarna gaan we verder 'shoppen' (of niet).

[Guest Nienke79]

Hoi Henne,

 

 

 

Super spannend inderdaad, het lijkt me ook een moeilijke beslissing. Maar aan de andere kant, als het blijft knagen zou ik ervoor gaan.

 

Ik ben zelf nog niet zover, ben nog met cryo's in poging 1 bezig.

 

 

 

Heb wel een collegaatjes en zij is op dit moment zwanger van de 4de IVF poging. De 1ste en 2e poging waren mislukt na tp.

 

De 3de poging was ze heel even zwanger en de 4de hebben ze 2 emmy's teruggeplaatst en is er 1 blijven plakken.

 

Ipv de lange behandeling had ze de 4de keer de kortere (4weken) behandeling gedaan. Nooit cryo's gehad, maar toch succes.

 

 

 

Heel veel succes Henne, ik ga voor je duimen!

 

 

 

lfs,

 

Nienke

[Pieneke]

Henne,

 

 

 

Je verhaal grijpt me bij de strot... ik vrees het moment dat ik dezelfde keuze moet maken!

 

 

 

Pienke