Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hallo, ik ben nieuw hier op het forum, en weet nog niet helemaal goed waar ik het moet neerzetten.

 

Maar ik zit er vol van, en wil graag een steuntje in de rug of juist met de voetjes weer op aarde worden gezet.

 

 

 

Heel kort even alles neerzetten en uiteindelijk de vraag.

 

 

 

Ik ben 37 jaar, mijn man en ik zijn al 22 jaar samen, en de keren dat we met bescherming gevreeën hebben is op 1 hand te tellen.

 

In 2001 besloten we dat het leuk zou zijn als er een kleintje zou komen.

 

Ik werd maar niet zwanger en in december 2003 hadden we onze intake in het ziekenhuis. Alles in sneltreinvaart doorlopen. Uitslag was "onverklaarbaar uitblijvende zwangerschap", daarna 6 keer IUI, en 2 x IVF. De tweede keer was succesvol, we hebben een prachtige zoon die over 4 maanden 4 word. Dit jaar hebben we nog 3 keer IVF gedaan.

 

Ik heb niet veel eicellen, en de kwaliteit van de embryo's was ook nooit echt super te noemen. Cryopreservering kwam al helemaal niet aan de orde.

 

Bij de tweede keer IVF dit jaar was er zelfs geen enkele eicel bevrucht, en we hadden al besloten dat we toch de derde keer nog zouden doen, maar dat het dan voor ons zou ophouden.

 

 

 

De laatste keer was afgelopen september, de punctie 10 september, de terugplaatsing de 14de. We mochten de 28ste testen als alles meezat.

 

 

 

Het voelde goed aan, maar heb wel de 19de een griepje gehad van twee dagen. En werd helaas 26 september ongesteld. Ruim vloeien. (regelmatige cyclus, 3 a 4 dagen vloeien)

 

De 29ste heb ik alsnog voor de zekerheid getest, negatief.

 

 

 

We hadden een afspraak gemaakt in het ziekenhuis voor een afsluitend gesprek op 10 november aanstaande.

 

De knop ging bij ons om, we bleven "lekker" met ons drietjes.

 

 

 

2 oktober verloor ik ineens een heel klein beetje helder rood bloed. (dit heb ik nog nooit gehad)

 

 

 

Maar nu....

 

Ik moest vorige week zaterdag dus weer ongesteld worden (eerste keer na ivf, dit komt normaal gesproken normaal op gang), maar nu ben ik dus een week overtijd, en heb me niet kunnen bedwingen en heb heel laat in de middag een zwangerschapstest gedaan, en deze gaf een héél licht tweede lijntje!! (Deze werd na een kwartiertje/halfuurtje wel wat duidelijker)

 

Toen ik zwanger was van ons zoontje was er ook een hele lichte streep en heb geen enkele vorm van zwangerschapskwaaltjes gehad, alleen heel veel plassen en dat doe ik nu ook. (weinig hcg??)

 

Temp is nog steeds hoog (37,3 ongeveer)

 

 

 

Wat denken jullie? Zou ik dan toch zwanger zijn??

 

Morgenochtend maar eens opnieuw testen.

  • Replies 110
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Posted

Hoi Christine,

 

 

 

Het lijkt er wel een beetje op dat je zwanger bent... Zeker omdat je de symtomen van je vorige zwangerschap herkent.

 

Ik denk dat je gewoon morgenochtend het ziekenhuis moet bellen om uitsluitsel te krijgen!

 

Kan me voorstellen dat je heen en weer wordt geslingerd tussen hoop en wanhoop.

 

Hou je taai, en bellen!

 

 

 

X Erika

 

 

 

P.S. morgenochtend idd nog maar een testje tegenaan gooien!

Posted

Testtweena6minutengekeken1.jpg

 

 

 

Vanmorgen om 7 uur weer getest, zie bovenstaande foto!

 

Dit lijkt me toch duidelijk??

 

Bizar!

 

Morgen naar de huisarts, en als hij positief test, dan ga ik het ziekenhuis bellen om de afspraak voor het afsluitende gesprek om te zetten in een afspraak voor een echo. Want hoe lang zou ik dan zwanger zijn?

 

5 of 9 weken?

 

 

 

Of zouden er andere dingen aan de hand kunnen zijn, en ben ik niet zwanger? Ik weet het niet hoor, het is bijna te raar voor woorden.

 

Maar ben voor mezelf nu wel op zijn minst 99% zeker.

Posted

nou dat lijkt me een harstikke positieve test!!! gefeliciteerd meid.

 

ik hoop voor je dat je al 9 weken mag zijn en dat je heel snel een mooie echo mag hebben

 

 

 

liefs sasje

Posted

Nou dat is in ieder geval een duidelijke test :D

 

Meid van harte gefeliciteerd. Nu volgt er weer een heel spannende periode, morgen inderdaad de afspraak proberen om te zetten naar een echoafspraak.

 

 

 

Laat je nog even weten hoe het verder gaat, ben benieuwd?

Posted

Dank jullie wel voor jullie positieve reacties!

 

We zijn nog een beetje in shock, door dit zeer onverwachte goede nieuws.

 

We durven inmiddels voorzichtig blij te zijn. Maar nog wel met enige terughoudendheid.

 

 

 

Natuurlijk laat ik het verloop horen :thmbup:

Guest Sannie66
Posted

Meid, ik sluit me bij de anderen aan hoor: tis positief ! Ben heel benieuwd naar de uitslag van het ziekenhuis.

 

 

 

Van mij in ieder geval alvast heel erg gefeliciteerd.

 

 

 

Liefs,

 

sandra

Posted

Gefeliciteerd hoor, die test is overduidelijk.

 

Nu hopen dat je snel een afspraak kan maken voor de eerste echo. Sterkte.

Posted

Jeetje Christine,

 

 

 

Wat een bijzonder verhaal!

 

Gefeliciteerd! Ben ook erg benieuwd naar het verloop verder.

 

 

 

Liefs Heather

Posted

Het is inderdaad een bijzonder verhaal.

 

 

 

Zo'n verhaal die je heel af en toe eens hoort of leest.

 

Maar waar je eigenlijk niet zoveel mee kan, omdat dit uitzonderingsverhalen zijn, en ons dat toch niet overkomt.

 

 

 

Maar nu overkomt het me wel !

 

De wonderen zijn de wereld nog niet uit!

 

 

 

We zijn er nog niet, het is allemaal nog zo teer.

 

Maar ik ben nu wel heel nieuwsgierig.... hoelang, en hoeveel??

Posted

Wat een ijzersterk GOED verhaal, zeg!! Het lijkt me heel vreemd voor jullie om dat streepje op de test te zien. Hoe voel je je eigenlijk? Heb je geen (lichte) symptomen dan?

 

 

 

Liefs, Josephine

Posted
Wat een ijzersterk GOED verhaal, zeg!! Het lijkt me heel vreemd voor jullie om dat streepje op de test te zien. Hoe voel je je eigenlijk? Heb je geen (lichte) symptomen dan?

 

 

 

Liefs, Josephine

 

 

 

Jawel, ik ga even terug naar de laatste ivf poging, en dan weer terug naar het hier en nu.

 

 

 

De terugplaatsing (op maandag) van de embryo's was behoorlijk hoopvol voor ons, omdat de kwaliteit iets beter was als de andere keren, eigenlijk een beetje te vergelijken met de kwaliteit van de embryo's waaruit uit eentje ons zoontje uiteindelijk is geboren. Dus dat was een prettig begin.

 

Ongeveer drie/vier dagen na de TP voelde ik heel even iets wat ik kan omschrijven als een menstruatie-achtig pijntje en vroeg me af of het misschien mogelijk is dat ik de innesteling voelde (omdat ik dit nog nooit eerder had gehad in die periode), ook werden mijn tepels ineens paars/zwart, ik had zelf het idee dat mijn hoofd er lekker rozig uitzag, en moest al weer meer plassen. Maar dit zouden allemaal extreem vroege zwangerschapstekenen zijn, en dacht dan ook dat mijn fantasie met me op de loop ging. Ook droomde ik dat ik zwanger was (tweeling!).

 

Maar dit was dus allemaal in de eerste week na de TP, en leek ons dus onmogelijk, maar toch ook wel een beetje hoopgevend.

 

Echter kregen mijn man, zoontje en ik de griep op zaterdag. En hoewel ik er al na twee dagen vanaf was, "voelde" ik ineens niets meer, ik vond ook niet dat ik veel moest plassen ofzo. De vrijdag daarop, 3 dagen voordat we eventueel mochten gaan testen, toch alvast een zwangerschapstest gedaan. Ik zat tenslotte op het wachtbankje en was toch nieuwsgierig, die test was negatief. En de volgende dag werd ik ongesteld.

 

Zoals ik al zei, heb ik voldoende gevloeid, 3 a 4 dagen lang.

 

Voor de zekerheid, om het definitief voor ons een nee te maken en te helpen het af te gaan sluiten heb ik toch nog een dag na de officiële testdatum een zwangerschapstest (goedkoopste merk wat ze bij het kruidvat verkopen) gedaan. Zoals verwacht, negatief.

 

 

 

Een week na het begin van mijn menstruatie verloor ik ineens een heel klein beetje helderrood bloed. En vanaf toen, maar kan ook de week ervoor al zijn geweest, moest ik ineens weer vaker plassen, dit blijf ik ook nu doen. Verder niets gemerkt, behalve dat mijn menstruatie uitbleef, en dat ik naast menstruatie-achtig gevoel, ook een soort "spierpijn" onderin mijn buik heb, die ik niet herken bij een komende menstruatie, maar wel van mijn zwangerschap van mijn zoontje. (bandenpijn)

 

Door het uitblijven van de menstruatie, het vele plassen, de bandenpijn en mijn gloeiende hoofd, toch maar besloten om gisteren dus een test te doen, en deze was positief, heel lichtjes, maar toch een streepje is een streepje zeggen ze. Gauw naar de winkel gegaan om nog een test op te halen zodat ik vanmorgen kon testen.

 

Deze test, (zie foto hierboven) kan ik niet anders zien als een positieve test.

 

 

 

Het gekke is dat ik mijn man na de mislukte derde poging gezegd had nu zo snel mogelijk alle babyspullen weg te gaan doen, maar nog even wilde wachten met het op marktplaats te zetten tot de volgende menstruatie. (die nu dus is uitgebleven)

 

 

 

Nu zou het heel misschien kunnen overkomen alsof ik mezelf ondertussen zwanger gedacht heb, een soort schijnzwangerschap dus, maar we hadden het echt al afgesloten en vonden het prima dat het er bij 1 bleef.

 

Ik was ook echt toe aan afsluiting. En nu ik die afsluiting gedaan dacht te hebben, lijkt het nu juist op een nieuw begin!

 

 

 

pfffff, heel verhaal getypt, sorry

Posted

wat een verhaal zeg! Ik ga je vanaf hier feliciteren hoor! Een streep is een streep!

 

Maar om het nog even helder voor mezelf te krijgen...sorry voor de onbeleefde vraag...m.b.t. het aantal weken wat je zwanger zou kunnen zijn? Heb je tijdens je (evt. te verwachten) eisprong nog sex gehad? Kan het ook zo zijn dat die behandeling wel is mislukt maar dat je in de volgende maand zwanger bent geraakt? Op de spontane manier?

Posted

Jezus wat een verhaal...... Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap want dat is het overduidelijk!!!!!!!!!!!!!!

 

 

 

Succes morge!!!!

Posted

Hoi Christine

 

 

 

Jeetje wat een verhaal, geweldig!! 1 ding is zeker: de test is absoluut positief! Ik vroeg me net als Esther af of het geen spontane zwangerschap zou kunnen zijn?

 

Ik hoop dat je snel definitief uitsluitsel kan krijgen van het ziekenhuis mbt. hoe ver je bent

 

 

 

super gewoon!!

 

 

 

groetjes

 

Meiske74

Posted

Ten eerste wil ik iedereen heel hartelijk danken voor de spontane reacties.

 

 

 

 

 

Nu antwoord op de vraag van EDR en Meiske74:

 

 

 

We hebben wel sex gehad rondom de eisprong.

 

 

 

Maar een spontane zwangerschap zou net zo gek zijn als toch zwanger zijn door de laatste ivf poging, en daarom vraag ik me ook af, zou ik dan ongeveer 5 weken of 9 weken zwanger zijn.

 

 

 

Alles even verkort:

 

 

 

12/14 jaar onbeschermd gevreeën enkel "periodieke onthouding" en "voor het zingen de kerk uit" (hooguit een keer of 5 echt beschermd gevreeën)

 

2001 kinderwens, actief proberen zwanger te raken

 

2004 6x IUI

 

2005 2x IVF, zwanger.

 

2006, vanaf de geboorte van ons zoontje, weer proberen zwanger te raken.

 

2009 3x IVF (waarvan de tweede keer geen enkele bevruchting en het advies van de emryoloog aan onze gyn was: "streven naar afsluiting")

 

 

 

Ik maakte tijdens de IVF behandelingen nooit veel follikels 4-6, waar er 2-4 van bevrucht raakten. De kwaliteit was "matig/ matig tot goed".

Posted

Echt zo'n wonderverhaal. Super hoor, gefeliciteerd!

Posted

Hoi Christine...

 

Ik begrijp dat allebei de scenario's bizar zouden zijn in jouw situatie. Wat een spanning zeg! Het zou wel een idioot groot wonder zijn! Ik ben heel benieuwd wat de echo gaat zeggen, en nu maar hopen dat je snel voor een echo kunt!

Posted

Hoi EDR,

 

 

 

Eerst morgen naar de dokter voor een bloedtest.

 

Als die positief is, durf ik pas echt het ziekenhuis te bellen.

 

 

 

Ik hoef hooguit tot 10 November te wachten, want dan hadden we een laatste afsluitend gesprek, dat zal nu waarschijnlijk een echo worden.

 

Maar misschien kunnen we al wel eerder komen.

Posted

brrrr spannend. Dus jouw eigen huisarts doet een bloedtest? Moet je daarvoor niet naar het ziekenhuis dan?

Guest
This topic is now closed to further replies.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use