Jump to content

Recommended Posts

Posted

Al surfend kwam ik een heel interessante site tegen over pijn en pijnbestrijding bij de bevalling, met veel medische info over de effecten van de verschillende pijnbestrijdende middelen. Ik zou willen dat ik hier eerder van had geweten, dan had ik bij de geboorte van mijn dochter zeker niet voor pethidine (een opioide) gekozen (ik zat in een weeenstorm en de ontsluiting wilde niet vlotten. in t ziekenhuis had ik de keuze tussen ruggeprik en pethidine. ik heb toen gekozen voor dat laatste, omdat ik dacht dat dat het minst ingrijpend zou zijn voor zowel mij als m'n beebje.

Nu zou ik misschien toch voor een ruggenprik hebben gekozen, omdat de gevolgen dan voornamelijk voor mij zijn, en niet voor mijn kleintje. ps: Hopelijk heb ik het dit keer niet nodig, omdat de kans groot is dat de ontsluiting veel vlotter gaat de tweede bevalling).

 

Ik ben benieuwd wat jullie van de artikelen vinden?

http://www.ouders.nl/mbevpijn.htm

Posted

Goed om over na te denken. Maar denk dat het van de situatie afhangt was wijsheid is. Als je vlot bevalt is een ruggenprik denk ik minder handig en iets kortwerkends praktischer.

 

Ik heb 2 keer een ruggenprik gekregen. Daar zitten toch ook wel wat risico's aan hoor. Door de ruggenprik kan je bloeddruk ineens fors gaan dalen, hiervoor krijg je een infuus om dat op te vangen.

En als ik het goed begrepen heb is mede door dit infuus de kans dat je kindje heel geel wordt - en dus onder de lamp moet - groter, omdat het lichaampje ook druk is met al het andere.

 

(En een ruggenprik is niet zaligmakend: de eerste keer heb ik er heerlijk op geslapen en helemaal geen weeen meer gevoeld. Omdat het een ks werd is er nog bijgezet. Het heeft daarna echt heel lang geduurd voor ik weer gevoel had in mijn benen (zeker 12 u na de operatie).

De tweede keer heeft hij nooit helemaal gewerkt en op een gegeven moment was hij aan 1 kant zelfs uitgewerkt... Zelfs bijspuiten hielp niet.)

Posted

Dag Yola,

Ik vond het een interessante link. Bevestigde veel van wat ik dacht, maar dan tenminste goed onderbouwd hoe het dan precies kwam, zoals die adrenaline en endorfine.

Ik heb gelijk de site van de waterooievaar bij favorieten opgeslagen, want ik overweeg wel een waterbevalling, dus was een leuke link.

Bedankt in ieder geval en succes met je bevalling (of beter gezegd gebaseerd op de site - een ontspannen bevalling toegewenst!) - ik zie dat het al binnenkort zal zijn voor je.

Groetjes!

Posted

hoi Yola

 

bij mij hield bij 4cm de weeën op (na het doorprikken van de vliezen) vervolgens na 2 uur een soort van weeenopwekker erbij, lage dosering maar die sloeg in als een bom, in een uur tijd ging ik van 4 naar 9 cm. Het was met geen mogelijkheid op te vangen waarop ik vroeg om pijnbestrijding, ik dacht aan pethidine (ook bij de jongens gehad) maar men koos voor een ruggeprik, ik vond het allang goed maar de weeën kwamen zo kort op elkaar en het was zo heftig dat ik er niet meer aan moest denken om met bed en al weggereden te worden om via de lift bij de ok afgelecerd te worden zodra er een anaesthesist vrij zou zijn tussen de operaties door.....nu weet ik niet of dat overal zo gaat hoor. uiteindelijk mocht ik gaan persen en heb geen pijnbestrijding gehad. moet zeggen dat ik later wel geschrokken ben van complicaties die kunnen ontstaan bij het (foutief) plaatsen van een dergelijk prik, ik had daar nog nooit bij stilgestaan!!! in ieder geval een zeer voorspoedige bevalling gewenst!

 

liefs

Babeth

Posted

Ik heb het artikel niet gelezen, maar wat me opviel was dat het al 10 jaar oud is. Misschien zijn dingen in de tussentijd wel wat veranderd?

 

Ik ben bevallen zonder pijnbestrijding, het verliep heel goed, zat lekker in de weeen en vond het goed te houden. Merkte echt dat m'n lichaam deed wat het moest doen. Op weg naar het ziekenhuis bijvoorbeeld werden de weeen duidelijk minder frequent ineens. Eenmaal daar geinstalleerd namen ze weer in kracht toe.

 

Ik stond wel open voor pijnbestrijding indien nodig en had dan willen kiezen voor een Remi-nog-wat-pompje. Kortdurend werkzaam geloof ik.

 

Succes met jullie keuzes en laat je niet gek maken van wat andere mensen denken!

Posted

hoi allemaal, dank voor jullie reacties en het delen van jullie ervaringen.

@Hobbesje, denk dat je gelijk hebt, het zal aan de situatie liggen.

@sjsl, mijn voorkeur de eerste keer was ook thuis, lekker relaxed, geen pijnbestrijding. maar ik kwam dus (na gebruik van een laxeermiddel, aangeraden door de vlos) in een weeenstorm die maakte dat ik me niet meer kon ontspannen en de ontsluiting totaal ophield. In het ziekenhuis was het vergelijkbaar met Babeths ervaring: voor ruggenprik moest ik wachten op anaesthesist, die zou er niet binnen een half uur kunnen zijn, en dan nog de hele toestand van het aanbrengen etc. Ik hield t niet meer! Dus dan maar die spuit. En idd de risico's van ruggenprik zijn ook niet niks.

Achteraf vraag ik me af of ik, als ik meer had geweten over de consequenties, uberhaupt voor de pijnbestrijding had gekozen, Of dan toch nog bij mezelf verder had gezocht naar ontspanning.

Zoals Ink al zegt: goed om de onderbouwing mee te krijgen: hoe meer je weet, hoe rustiger je eea onder ogen kunt zien denk ik. Ik hoop nu heel erg op lekker ontspannen thuisbevallen dit keer met m'n eigen endorfinen om er doorheen te komen!

Posted

@SJSL, jij bedoelt remifentanil pompje. Dat heb ik gehad bij mijn bevalling, waarbij ik ook een weeënstorm had. Het is een soort morfineachtig spul en het werkt heel snel. Het neemt de scherpe kantjes van de pijn weg. Je kunt zelf met een pompje doseren, maar er zit wel een max. aan. Ook is het middel weer heel snel uitgewerkt als ze het infuus losmaken, zodat je de persweeën weer snel voelt. Alleen is dit middel nog niet in alle ziekenhuizen beschikbaar.

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use