Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hee Meiden,

 

Onze zoon is nu 2 maanden. We zijn nu bezig om regelmaat te bieden. De eerste weken zijn we hier niet consequent mee omgegaan en nu wil hij overdag bijna niet meer slapen. We hebben van het cb een boekje meegekregen hoe we hier mee om moeten gaan. De hele dag is het redelijk goed gegaan, maar nu ligt hij krijsend in bed. We zijn ten einde raad, want wat moeten we nu doen? Zijn al een paar keer wezen kijken en bij troosten/oppakken begint hij meteen te lachen. Heel schattig en lief, maar een teken dat hij ons bespeelt?

 

Wat kunnen we het beste doen? Help.... Denk ik..

Posted

Lastig is dat he? Zo hebben wij ook menig avondje doorgebracht (en meestal tussen een uur of 8 en 11 - tot de laatste voeding). Wel kijken/niet kijken...? Moeilijk.

Maar als je wil dat hij in bed gaat slapen is het misschien verstandig om hem niet meer op te pakken. Wij controleerden als we de eerste keer boven kwamen altijd alles (vieze billen enzo) en als dat oke was gingen we alleen nog naar binnen voor een aai over het hoofdje en 'welterusten, lekker slapen'. En dan weglopen. Tot vervelends toe! Wat ook wel eens hielp was boven in de buurt blijven en lekker gaan rommelen/douchen zodat hij je nog wel hoort en afgeleid wordt.

 

(Aan de andere kant: hij is nog heel klein en wil graag aandacht.... En als je ritme ineens veranderd geeft dat ook onrust)

 

Probeer te luisteren naar hoe hij huilt. Dat zal tijd kosten hoor! Maar zo kwamen wij erachter dat onze oudste alle frustraties en indrukken van een dag van zich af huilde en dan ging slapen en dat bij onze jongste 's avonds huilen kwam door darmkrampjes en/of onrust van de dag.

 

Sterkte/succes!

Posted

Dit is een pittige tijd. Veel babies zijn de eerste 3 maanden onrustig 's avonds. Mamahonger, honger, of krampjes. Of alledrie:-) Bij sprongetjes kan het nog wat heftiger zijn dan in andere weken. Ik zou je lekker op de bank installeren en de kleine op je buik leggen. Lekker knuffelen, of hem op je buik laten slapen. Eventueel elk half uur afwisselen met je partner. Mijn dochter sliep op die leeftijd ook niet in haar wiegje 's avonds, ze lag dan bij ons op de bank of in de box. Meestal wordt het na 3 maanden vanzelf beter. Op deze leeftijd kunnen ze je nog niet in de maling nemen, en kun je ze niet verwennen. Dat komt pas met 6 maanden ofzo, of nog later. Hij lacht gewoon omdat hij blij is om zijn mama te zien.

 

Je kleintje heeft 9 maanden in je buik gezeten, en moet nog wennen aan de wereld in zijn uppie. Dit is trouwens een mooi artikel daarover, ook als je geen bv geeft: http://www.borstvoeding.com/aanverwant/hechting/net-geboren.html

 

Hopenlijk slaapt hij inmiddels. Succes!

Posted

Hi Hobbesje,

 

Bedankt voor je snelle reactie!

 

Ondertussen is hij is slaap gevallen. Elk half uur (als hij huilt/krijst) gaan we even kijken. Zachtjes praten, over z'n wang wrijven, maar het had geen effect. Sommige momenten zaten mijn tranen haast hoger dan die van hem en moest ik hem even laten weten en voelen dat ik er ben. (Door oppakken) Cb-boekje waarschuwt hier dus voor, dit is het punt waar we doorheen moeten, maar o o o wat is het moeilijk. Het liefst heb je hem hier, troosten en knuffelen. Maar we merkten echt dat hij overprikkeld was doordat we geen ritme hadden en hij dus geen vaste slaaptijden. En hij is echt moe nu.

 

Hoelang heeft het bij jullie geduurd dat ze rust in het schema kregen en goed konden slapen?

 

Ik denk dat we echt even moeten doorzetten.

Posted

Hoi Pippe,

 

we hebben tot 6 maanden hem altijd opgepakt, ze zeggen dat je tot 6 maanden een kind niet kunt verwennen. Ze hebben tot die tijd ook nog veel behoefte aan bij de mama zijn en dat is erg goed voor de groei van de hersenen. Wat mij betreft is het met twee maanden veel te jong om al te laten huilen.

Wij hebben dat vanaf 6 maanden wel gedaan en dan elke 5 min even terug om te laten zien dat je er nog bent en een aaitje te geven.

Posted

Pippe, klopt helemaal wat Yolande zegt. Dus lekker oppakken als hij huilt, of het nou s overdag of s avonds of s nachts is. Hij zoekt veiligheid. Dat geeft hem vertrouwen en rust en is juist belangrijk voor een goed slaapritme later.

Dus lekker knuffelen en troosten en bij je nemen.

Komt allemaal goed. Laat die mensen bij het cb maar kletsen...

Posted

Ahhh, t mannetje. Volgende x gewoon lekker meteen pakken hoor; dan lacht ie nog.

Lekker knuffelen bij mama of papa en dan vertrouwd verder slapen. Bij jullie of in zn eigen bedje. Allebei prima.

Geniet van m. Heerlijk zo'n ukkie nog :-))

Posted

die 6 maandengrens tja lastig, moet je vanaf dat moment dan opeens zeggen "zoek het maar uit" bij wijze van spreken dan he... gewoon op je gevoel afgaan. Je hoort op een gegeven moment wel of het jengelen is of dat het tè wordt... J is nu 5 en halve maand en komt moeilijk in slaap. Hij is nou eenmaal een heel aktief en nieuwsgierig mannetje dat graag wakker is en erbij wil zijn. Wij bieden hem al vanaf het begin zoveel mogelijk rust en regelmaat maar dat is natuurlijk ook geen wondermiddel. Ieder kindje heeft zijn/haar eigen karakter. En als J in de nacht blijft huilen als ik hem terug leg, dan neem ik hem gewoon bij ons in bed.

Posted
Hee Meiden,

 

Onze zoon is nu 2 maanden. We zijn nu bezig om regelmaat te bieden. De eerste weken zijn we hier niet consequent mee omgegaan en nu wil hij overdag bijna niet meer slapen. We hebben van het cb een boekje meegekregen hoe we hier mee om moeten gaan. De hele dag is het redelijk goed gegaan, maar nu ligt hij krijsend in bed. We zijn ten einde raad, want wat moeten we nu doen? Zijn al een paar keer wezen kijken en bij troosten/oppakken begint hij meteen te lachen. Heel schattig en lief, maar een teken dat hij ons bespeelt?

 

Wat kunnen we het beste doen? Help.... Denk ik..

 

Lekker knuffelen je kleintje! Hij heeft 9 maanden in je buik gezeten en de wereld is enorm groot voor hem! Het schijnt dat je ze op deze leeftijd ook nog niet kunt verwennen. Sterkte!

Posted

Hier ook lastige slapers. Als er iets is gebeurd, zoals vandaag even naar de fysio, zijn ze meteen de weg kwijt. Klaasje is sowieso een drama queen, die huilt zelfs tijdens zijn slaap. Truusje huilt alleen als er echt wat is. Helaas zit oppakken en knuffelen er hier niet altijd in, ik heb maar twee armen en zichzelf vermaken in box of wipstoel doen ze nog niet. Vind het ook pittig hoor! Inbakeren helpt hier wel, ze maken zichzelf ook helemaal wakker met hun zwaaiende armpjes. Ik ga dat artikel ook maar lezen denk ik!

Posted

Pippe lekker doen wat goed voelt

Wij laten E ook niet lang huilen vind ik niet nodig en hier gata het van huilen in krijsen en dan valt ze toch niet in slaap.

Misschien wil hij wel gewoon heel erg graag lekker bij zijn moeders zijn er komt vanzelf meer ritme in E heeft nu ook pas sinds een paar weken dat ze echt vaste tijden heeft en dat het elke dag bijna hetzelfde uitkomt allemaal maar dat was daarvoor elke dag anders en bekeken we het gewoon op het moment.

 

Wij nemen haar overigens wel overal mee naar toe zelfs savonds en we halen haar dan uit bed als we naar huis gaan ze slaapt dan rustig verder en merkt het niet eens.

 

maar goed wij hebben een hele makkelijke slaapster

 

Maar doe lekker wat jullie denken dat goed is en betekend dat dat je lekker moet knuffelen is dat helemaal niet verkeerd het cb haalt alles uit een boekje en kunnen niet in die paar minuten zien hoe jou ventje in elkaar steekt.

Posted

bij het CB zijn ze zeker niet alwetend ook al vinden ze zelf van wel. Onze zoon heeft nog weleens last van nachtangst, iets heel anders als nachtmerries maar de medewerkster van het CB zei resoluut dat het hetzelfde is al een nachtmerrie.. nou niet dus, zou bijna dit uitprinten en meenemen http://www.opvoedadvies.nl/nachtangsten.htm

Posted

Had het er toevallig vandaag met de kraam over dat kennis en inzichten steeds veranderen en bijvoorbeeld verloskundigen uit kleinere praktijken dan eigenlijk niet voldoende bijgeschoold zijn op specifieke onderwerpen als bijv borstvoeding. Daarvoor moet je gewoon echt een lactatiekundige spreken die elk jaar weer bijgeschoold wordt. Kan me zomaar voorstellen dat cb ook op bepaalde gebieden niet altijd even 'bij' is, dus Sen ik zou zeggen: uitprinten en meenemen. Wie weet schud je er iemand weer even mee wakker.

 

Pippe luister naar je gevoel en haal uit alle tips en ervaringen dat wat voor jullie werkt en past!

Posted

@ Pippe - regelmaat kan je ook in andere dingen vinden, zoals dingen in een bepaalde volgorde doen (bv overdag slapen, drinken, knuffelen, spelen, slapen en weer opnieuw) en niet perse op bepaalde tijden. En dan vooral heel erg goed kijken naar de behoefte van je zoontje (bij 1e tekenen van moeheid in bedje leggen etc).

Ik ben zelf van mening dat een baby op die leeftijd je nog niet kan bespelen: ze huilen om een reden, namelijk dat ze je nodig hebben voor fysieke behoeften of emotionele behoeften. Haha, maar daar zijn meningen over verdeeld hoor, zeker bij het CB! Doe vooral wat bij jullie past / goed voelt en probeer daar met je man 1 lijn in te vinden en dan komt het allemaal echt wel goed. Daarnaast nog even dit: volgens mij veranderd een baby in zijn 1e levensjaar een kweetnie hoevaak van ritme qua slapen etc :-)...

Succes!

Posted

Mijn ervaring is ook dat je je kind het eerste half jaar niet genoeg kunt knuffelen en laten weten dat je er bent. Of misschien wel zelfs het eerste jaar,dat weet ik niet meer zo goed. Wij hebben onze dochter nooit lang laten huilen, pas toen ze ruim 1 jaar was begon de strijd van het niet in eigen bed willen liggen. Maar ook daar geen traumatische ervaringen mee hier. Doe wat je denkt dag goed is, jij bent de mama en weet het het beste. Ieder kind is weer anders.

Posted

O ja en onze dochter sliep ook minder dan gemiddeld, zeker overdag. Die was al heel klein lekker druk met alles ontdekken, willen zien enz...en dat is nog steeds zo. Dus ook karakter volgens mij.

Posted

Wat erg dat er nog steeds cb's zijn die de kookwekkermethode 'voorschrijven'. En dan nog wel voor zulke jonge kinderen, die maar een manier hebben om te laten weten dat ze aandacht nodig hebben...

 

Wij hebben ons kind nooit laten huilen hielden haar 's avonds gewoon lekker bij ons. Dat slaapritme kwam vanzelf toen ze wat ouder werd, maar altijd zonder huilen. We hadden jaren op haar gewacht, waarom zouden we een hulpeloos kind dan boven laten krijsen?

 

Volgende keer gewoon fijn op de bank installeren en genieten van die uurtjes met een slapende, of wakkere blije baby op schoot. Verwennen/verpesten kan écht nog niet. Slaap pakken ze wel als ze het nodig hebben. Sterkte!

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use