-
Posts
-
@Rain1993 ja dat is ook waar ja.. maar utro gebruik ik nu nog steeds.. agja heb af en toe wel iets, dus daar probeer ik me aan vast te houden. Ja heb gisteren nog een keer getest(zi foto) en ga morgen nog een test doen🙈 dat is maar beetje mn houvast... Hmm oke kramp klinkt op zich goed, tenminste ik had bij de eerste cryopoging, die mislukte, helemaal nergens last van.. bij andere 2 pogingen ook krampen, het is nog vroeg heh! 5 dgn na tp toch? Ik had deze ronde op dag 7 na tp getest, had die avond ervoor ineens idee dat mn borsten gevoeliger werden en kreeg beetje een gespannen trekkerig gevoel in mn buik.. @Nele0107 inderdaad, a b of c kwaliteit, het zegt niks, ze zeggen alleen dat de kansen wat hoger liggen bij een hogere kwaliteit, maar zijn er genoeg die zwanger worden van een c kwaliteit, en helaas ook genoeg die niet zwanger worden van een a kwaliteit.. (heb 4x a kwaliteit gehad, verse mislukt, 1e cryo mislukt, 2e cryo miskraam, 3e cryo hopelijk nu wel goed🤞) -
Hè @Sbtje, sorry had niet gezien dat je zondag nog wat geplaatst had! De test geeft duidelijk weer dat het Hcg zich opbouwt maar wat snap ik je spanning. Je klachten kunnen ook komen van de utrogestan hè, dus als het afneemt zegt het niet per se wat. Maar na je vorige ervaring snap ik dat je bang bent dat het weer hetzelfde betekent. Ik hoop echt zo voor je dat het goed gaat deze x! Laat je niet gek maken! Heb je nog testen gedaan? Bij mij gaat het prima... Behalve af en toe wat ruigere kramp links en rechts geen last van kwaaltjes (ik zou bijna zeggen helaas ;-)) maar ik blijf hoop houden! @Nele0107 welkom! Ik zit in het UMC en daar hebben ze geen A of B kwaliteit oid, maar ik heb al genoeg forums gelezen om te weten dat dat niets zegt over of je zwanger raakt! Maak je niet druk dus!! -
Wat een heftige verhalen @Onzefamilie en @Nora90. Snap dat het allemaal niet makkelijk is en je dan even niet de versie van jezelf kunt zijn die je graag zou willen zijn. Het enige wat helpt is de tijd nemen en het verwerken. (Makkelijker gezegd dan gedaan helaas). Spannende tijden voor jou zeg @Kitje! Hoop zo dat je straks goed nieuws krijgt 🤞!! Ik had vanmorgen niks meer en nu wel af en toe bruin. Kan niet zeggen dat ik heel gerust ben. Komt misschien ook omdat ik verder ook geen symptomen heb. Ga dan toch twijfelen. Denk dat ik pas echt kan genieten als die echo is geweest en ik een hartje hoor kloppen. -
@Onzefamilie wat heftig allemaal wat je hebt moeten doorstaan en dat het allemaal zon uitwerking op je heeft. Ik snap heel goed dat je je depressief voelt en dat je nu eventjes daardoor niet voor jullie zoontje kan zorgen. Maar lieverd, je bent echt geen slechte moeder daardoor, echt niet, ik sluit me volledig aan bij Nora. Een goede moeder doet wat het beste is voor haar kind en in jullie situatie is het nu eventjes het beste dat je schoonfamilie voor jullie zoontje zorgt totdat jij het weer zelf kunt, dat is liefde voor je kind, want je wil het beste voor hem, en DAT is een goede moeder! Je hebt in korte tijd ook wel heel veel te verstouwen gekregen en denk dat het voor jou extra heftig is door de ptss en de pijn die je hebt en hebt gehad. Maar jij hebt echt niks fout gedaan hoor, een miskraam is domme pech omdat er iets niet goed was met het kindje, maar niet omdat jij iets wel of niet hebt gedaan. En voor wat betreft op je gevoel af gaan, je hebt helemaal gelijk daarmee, ik ben ook een gevoelsmens en mijn gevoel is heel vaak juist, maar soms, heel soms, zit ik er weleens naast en ben ik aan het doemdenken en blijkt het achteraf toch niet nodig te zijn geweest. Ik vind het echt ontzettend rot voor je en ik hoop dat je de kracht kunt vinden om uit dit diepe dal te klimmen, met hulp van je vrouw, of als je het fijn vind, door hier af en toe wat neer te zetten, dat kan soms ook helpen, en een lang verhaal, al schrijf je een heel boek vol, daar hoef je echt geen sorry voor te zeggen. We zitten allemaal in een achtbaan hier, soms stapt er iemand uit, soms stapt er iemand in, maar uiteindelijk komt de achtbaan een keer voor iedereen tot stilstand, voor de een vlugger dan voor de ander, maar we snappen allemaal wat zo'n traject met iemand doet, hoe zwaar het kan zijn en hoe verdrietig, hoe je tussen hoop en vrees leeft en zoekt naar elk lichtpuntje en heel soms zelfs de lichtpuntjes niet meer kunt vinden waardoor het een groot naar zwart gat lijkt, maar ook in het donkerste deel van de put, als je maar blijft klimmen naar boven, komt een keer dat lichtpuntje tevoorschijn. @Nora90 ook voor jou een heftige achtbaan momenteel en wat een idiote toestand zo zeg, pfoe. Dus beepje is in feite gewoon kwijt en zit ergens verstopt en niemand weet waar en dan moet die er ook nog een keertje uitkomen? Jeetje Nora, ik weet gewoon nog steeds niet wat te zeggen, het lijkt me zo heftig, ook het niet weten hoe en wat. Kan me ook wel vinden in wat jij zegt, dat de bloedingen beepje 1 is geweest en dat je toen nog zwanger was van beepje 2. Maar waar is die dan heen gefietst? Was beter geweest als deze koppige beep gewoon was gaan zitten waar die hoort.... Ik hoop dat je snel de antwoorden krijgt en dat je die vervelende spuit bespaart blijft. Sterkte alvast ermee, en we zijn er hier ook voor jou he, dus als je wat kwijt wil, pen het neer! @Marsukar hoe is het nu met jou? Geen bloed meer en alles nog onder controle? En dan voor wat betreft hier, de krampen kwamen bij mij ook ineens onzefamilie, net was wat jij schrijft, dat begon vrijdag en stopte op zondag. Vrijdag was 3 dagen na de terugplaatsing. En moeheid komt bij vlagen, de ene dag gaat beter dan de andere dag, maar het weekend was ik wel extreem moe. Heb daar al wel langer last van, komt ook door de meds. Vandaag verder geen krampen meer gehad, nog 6 dagen te gaan, spannend weekje wordt het nu. Nog geen ongi tekenen, maar dat zou ook wel beetje vroeg zijn. Ik hoop dat jij gelijk hebt Nora en dat het hem gaat worden, dat het allemaal gunstige tekenen zijn geweest het weekend, maar ik zal het nog even moeten afwachten allemaal en hopen en duimen, meer kan ik niet doen. Slik braaf de multi mama tabletten, iedere morgen algenolie omega 3 (bahhhhh 🤢) en nog een extra pilletje foliumzuur voor de dubbele dosis zoals onzefamilie ooit getipt had, iedere dag half uurtje lopen nog steeds en heb ergens gelezen dat een gekookt ei ook heel goed is voor de innesteling, dus werk ik 3x per week een ei naar binnen en dan verder the fingers crossed.... 🤞 Ook lang verhaal geworden zie ik... 😂 -
Dag dames, ik ga me hier ook melden. Het is de eerste keer dat ik schrijf. Zondag 26/01 tp gehad van een 4BB embryo. (Cryo laten doordelen tot dag 6) in een natuurlijke cyclus Het is mijn 5e tp uit de eerste poging. Was laatste cryo. Ik hoop zo dat het deze keer raak mag zijn. Ik wens de andere dames veel succes. Zijn er hier damens zwanger geraakt met een embryo kwaliteit B? Groeten Nele
-
-
Topics
-
-
Similar Content
-
By Kiki88
Hoi hoi,
ik ben kiki bijna 31 jaar oud en wil graag mijn ervaring delen en natuurlijk ook om andere hun ervaringen te lezen. Ik ben niet de enige vrouw die niet makkelijk zwanger word. Zal het kort uitleggen hoe het bij mij zit.
Ik heb pcos en daardoor verminderd vruchtbaar ik heb genoeg eitjes gelukkig dat is het probleem gelukkig niet. Nog wat erfelijke afwijkingen maar geen ernstige aandoeningen.
We zijn gestart in 2013 en hebben jaren lang iui behandelingen gehad.
In 2017 werd besloten dat iui niet meer zinvol was en de fertilitiets arts besloot in overleg met ons dat we het beste een icsi behandeling konden gaan doen. Ik was daar nog niet klaar voor en had toen nog niet de teleurstelling verwerkt en na een hoop gedoe eromheen wilde ik een pauze inlassen. Zo gezegd zo gedaan en we waren +\-1,5 zelfs gestopt. Sinds juni 2019 hebben we ons weer aangemeld en mochten we na een menstruatie gaan starten en die bleef weer eens uit dus werd die weer opgewekt dmv medicatie. Dit leek in eerste instantie niet eens te werken dus werd er een inwendige echo ingepland. De arts dacht ook niet meer dat er een menstruatie zou komen dus ik mocht gaan starten met de icsi behandeling. Ik mocht dezelfde avond al starten met gonal-f en certrotide. Er werd gekozen voor een lage dosering (112,5) ivm overstimulatie want dat willen we natuurlijk niet.
Na een paar dagen weer terug voor een echo maar telkens groeide mijn eitjes nauwelijks. dus een a twee keer per week op en neer rijden voor een echo en medicijnen, dit hebben we ruim 4,5 week gedaan.
Op een gegeven moment zei de arts ik ga je de hoogste dosering geven en dan wil ik je na het weekend terug zien. Weer spuiten en wachten. Maar eindelijk groeide de eitjes goed. Enorm last gehad van mijn buik maar dat was ook niet zo gek met bijna 30 eitjes. Maar omdat ze nog net niet groot genoeg waren moest ik nog even doorgaan met spuiten. Twee dagen later mochten we terug komen voor een echo en ja hoor de eitjes waren groot genoeg! Kreeg erna gelijk medicijnen mee wat nodig was voor de punctie. En vrijdag 27/09/2019 mochten we terug komen voor de punctie. Ik wilde in eerste instantie een roesje want wilde niks mee krijgen ivm de zenuwen. Maar de arts raadde toch een pijnstilling aan ivm zoveel eitjes die aangeprikt moeten worden.
Omdat ik een aangeboren bindweefsel afwijking heb werken verdovingen/pijnstillers heel slecht en soms helemaal niet. Ik kreeg voor de punctie gestart werd dormicum en werd gezegd dat het pijnstillend zou werken. Ik werd even een paar seconden licht in mijn hoofd en dat trok daarna weg en werd helder. Dus de arts zei ik ga toch beginnen. Ik heb nog nooit zo’n helse pijn gevoeld. Ik gaf aan dat ik het echt niet aan kon dus werd de tweede dosering gegeven. Ik heb alles gevoeld. De naald die steeds doorgeprikt werd en de stekende pijn die erna volgde. Hierop was ik absoluut niet op voorbereid. Het leek wel uren te duren en als ik aangaf dat ze moest stoppen ging ze door want ze was bijna klaar. Ik heb gehuild en kon bijna geen adem meer halen van de pijn. Ik had al mijn eisprong gehad en had daarom al enorme buikpijn. Maar had nog genoeg eitjes om eruit te halen wat ik wel erg vond was dat de arts die de punctie zou gaan doen advies vroeg aan een andere arts om mee te kijken omdat ze dit nooit eerder had gezien en niet wist wat ze nu moest doen de andere arts had geen tijd die zat midden in z’n eigen spreekuur. Dat stelde me al niet gerust maar goed konden niet langer wachten voordat alle eitjes gingen springen. Ik vond de behandeling traumatisch en verschrikkelijk pijnlijk. Na dat ik klaar was had ik opgezocht wat het middel wat zij gebruikt heeft als pijnstilling doet blijkbaar is het een spierontspanner en geen pijnstiller dus eigenlijk logisch dat ik alles gevoeld heb. Ook omdat ik nog wat vocht had heeft ze dit ook aangeprikt en verwijderd. Uiteindelijk 22 eicellen in totaal dus het was gelukkig niet voor niks!
Mijn man z’n vingers heb ik helemaal fijn geknepen dat ie zei laat even los aub want voel mijn vingers niet meer. Haha gerum!
Ik was zo blij dat het voorbij was de pijn naderhand was wel minder maar kon niet rechtop lopen door de buikpijn. Helaas weer antibiotica mee waar ii niet goed op reageer maar wat moet dat moet hè.
Nu een dag later gaat het al stukken beter. De pijn is onder controle dmv pijnstillers. Werden we gebeld om de uitslag te bespreken....
22 rijpe eitjes dat wisten we al. 6 eicellen die bevrucht zijn en 2 die enigszins twijfelachtig zijn maar misschien groeien ze nog door dus die hielden ze nog even in de gaten. Op dag 4,5 en 6 worden de embryo’s ingevroren en de TP vind pas over twee maanden aangezien ze willen dat je twee menstruaties hebt voordat ze überhaupt terug plaatsen. Daar ben ik wel blij mee eerlijk gezegd. Even herstellen en verwerken wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd.
Hebben jullie de punctie ook zo ervaren of juist niet maar erna bijvoorbeeld veel last gehad?
wil je jouw ervaring delen? Graag! Lees dit met liefde en plezier en probeer zsm terug te reageren 😁
-
By KimU
Wij zijn bezig met ons eerste IVF traject.
Tot nu toe ging spuiten etc prima, nergens last van gehad. Gisteren was de punctie, alleen ben ik vandaag de hele dag al een beetje misselijk. Waar kan dit door komen? Buikpijn heb ik nauwelijks, en stoelgang lijkt ook oke... Hebben anderen ervaring hiermee? Hoe zorg ik ervoor dat de misselijkheid zakt?
-
By KimU
Wij zijn bezig met ons eerste IVF traject.
Tot nu toe ging spuiten etc prima, nergens last van gehad. Gisteren was de punctie, alleen ben ik vandaag de hele dag al een beetje misselijk. Waar kan dit door komen? Buikpijn heb ik nauwelijks, en stoelgang lijkt ook oke... Hebben anderen ervaring hiermee? Hoe zorg ik ervoor dat de misselijkheid zakt?
-
By keishia
Hallo iedereen ben nieuw en wil graag mijn ervaringen met jullie delen.
kort: 2 x een bbz gehad, waarbij beide eileiders zijn verwijderd...nu ivf. Sinds 13-4 spuit 150 puregon en orgalutran. Zaterdag 16- eerste echo gehad...1 follikel 5 mm. Vandaag 20-3 2e echo...10 mm, 1 follikel. A.s.zondag 24-3 krijg ik een derde echo en word er besloten of een punctie zinvol is. Naar mijn zeggen niet, ik vind het zonde en zie het als een verspiling van de poging...
Heeft iemand hier ervaring mee, of tips...voel me erg down.
-
