-
Posts
-
Oh, dus jij hebt al vaker borstonderzoek gehad dan @Onzefamilie? Ik hoef het nu gelukkig niet te doen, dat was verplicht voor Rusland, maar voor Letland hoeft het niet. Ze hebben inmiddels onderdelen van de mannelijke donor besteld en het pakketje is sinds vrijdag al in NL. Zal waarschijnlijk morgen worden geleverd. Ik mag idd nog weekje nadenken, al voel ik af en toe wel alsof de ongi er al aan komt, maar dat zou veel te vroeg zijn. Ja, haha, hebben hier wel vaker rare praatjes met bruine vegen en roze spotting en ongi verhalen, maar ja, we zijn allemaal vrouwen onder elkaar hier en bezig met zulke dingen, dus ook die praatjes moeten kunnen. En ja, hier in NL word ik soms simpel van de bureaucratie en de regeltjes en als je ff wil afwijken ervan... Dan maar ons eigen plan trekken he? Fijn dat het bij jou lijkt door te breken, dan kun jij ook weer uit de wachtstand Onzefamilie. Hopelijk is de schildklier intussen ook weer op orde? @LouLou1980 dat is helemaal prima natuurlijk. Soms heb je zo'n tijd ook eventjes nodig om eea te verwerken voor jezelf. Klopt, er is weinig info beschikbaar, wat wel, wat niet. Ik heb het aan de arts gevraagd na mijn tp, wat mag ik nu wel en wast niet. Je mag alles, maar niet roken, drinken of drugs gebruiken krijg je dan globaal als antwoord. Maar ja, uit letland krijg ik dan in de mail te horen dat ik beter niet teveel bagage mee moet nemen omdat ik na de tp niet zwaar mag tillen. Daar heb ik ze hier in NL nog nooit over gehoord. Dus dan ga je zelf maar op onderzoek uit en dan haal je daar de tips en uit die logisch lijken of makkelijk haalbaar/laatbaar. Zoals bijvoorbeeld iedere dag half uurtje wandelen na tp, schijnt goed te zijn voor de doorbloeding wat dan de innesteling weer kan bevorderen en geen groene thee drinken, maar Kamillethee mag dan weer wel, dat is easy te doen, mss is het onzin, maar het kan geen kwaad te wandelen en geen groene thee te drinken. Onzefamilie heeft weer een heel menu van hoe je het beste kunt eten tijdens dit traject, het is een gezond menu, dus kan ook geen kwaad uit te proberen, baadt het niet dan schaadt het ook niet. En zo hebben we allemaal wel wat dingetjes verzameld wat wij denken dat we wel of niet moeten doen. Neem eruit wat voor jou goed voelt zou ik zeggen. Rottig dat je 15 kg bent aangekomen (misschien het menu van onzefamilie eens bekijken? Dat schijnt ook goed te zijn als je wil afvallen) en dat je daardoor niet lekker in je vel zit. Ik kan je wel zeggen dat je je daar niet zo druk over moet maken, maar het is jouw gevoel nu eenmaal. Ik heb nog nooit cryo's gehad, dus ik weet ook niet hoe het zou voelen als eentje niet goed ontdooit. Heb alleen 3x een verse tp gehad, dat voelde klote toen dat mislukt was en is een verdriet wat je een plekje moet geven. Als dat voor jou is door het kopen van een bedeltje dan is dat toch helemaal goed? En sentimenteel, ach, dat geeft toch helemaal niet. Het is toch een heel emotioneel en mentaal zwaar traject, dus doe lekker wat goed voelt. Rest me nog jou heel veel succes te wensen morgen met de tp (van een cryo dan toch?). Ik hoop dat je over 2 weekjes positief mag testen en naast Marsukar op het bankje kan gaan zitten. Die zit daar ook zo Remy te zitten.... Wordt hoogste tijd dat wij met zijn allen haar gaan vergezellen toch? Groetjes -
Dag @LouLou1980 wat een heftige periode heb je gehad. Snap heel goed waar je het over hebt qua emotie. Uiteraard is elke emotie anders, maar het is toch echt een rollercoaster. Misschien elk ons eigen, maar toch snappen we elkaar enigszins wel. Snap je ook qua gewichtstoename. Volgens mij werken die hormonen ook lekker op je lichaam. Daarbij ben ik ook aangekomen omdat ik gestopt ben met roken. Was aan het lijnen, maar dat kan nu natuurlijk niet meer. Ben zelf een foodie, dus tja kan niet zeggen dat ik zelf geen aandeel heb aan de toename.. maar goed alle factoren bij elkaar maken het toch niet prettiger. Zeker niet als je al zo in onzekerheid zit over de allerbelangrijkste gebeurtenis in je leven. Onze eerste poging was helaas niet blijven plakken. Deze cryo wel, dus het kan!! Klinkt misschien stom, maar zelfs nu heb ik moeite met het accepteren van de gewichtstoename en dat het, waarschijnlijk, alleen maar meer wordt. Hoort erbij natuurlijk. Wil alleen maar zeggen dat het niet gek is hoe je denkt of wat je voelt. Het is op alle fronten een rollercoaster. Denk dat het ook wel even zo blijft. Al ben je dus zwanger.. In ieder geval is dat bij mij het geval. Dacht deel dat wel even met je.. Klinkt heel stom maar toen ik voor deze tp ging, ging ik er heel nuchter heen. M’n vriend en ik waren zelfs heel melig toen we in de wachtkamer zaten. Probeer te ontspannen en het op je af te laten komen. Snap dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. Was, achteraf, ook verbaasd dat we er zo heen waren gegaan, maar gaf wel rust. Hoop dat je gelijk een goed gevoel hebt na morgen. Heel veel succes! Gun het je van harte!! @Onzefamilie dank je wel. Heel lief! Hoop zo dat het bij jou snel doorbreekt. Dat zou weer een mooie ‘Eerste’ stap zijn. Blijf ook voor jou/jullie duimen!! -
By LouLou1980 · Posted
lieverds ik heb afgelopen tijd aandachtig op de achtergrond meegelezen met het verloop bij jullie. Ik heb me afgelopen tijd zo met mijn kop in het zand gezeten omdat ik gewoonweg niet wist/weet waar ik in zit en wat ik kan/kon verwachten. Na het herstel van de bacteriële infectie hebben wij ervoor gekozen om half januari toch voor de eerste terugplaatsing te gaan. Alles zag er goed uit cryo was goed uit de ontdooiing gekomen maar helaas in de nacht ingezakt. Dus TP was geannuleerd. Het is echt heftig qua emoties omdat het de ene keer dit is en de andere keer dat. Ik zit er ook nog mee dat ik inmiddels 15kg ben aangekomen waardoor ik ook zo niet lekker in mijn vel zat. Het valt mij ook op dat er zo weinig advies beschikbaar is met wat en waar je rekening mee moet houden. We hebben inmiddels morgen onze eerste (tweede) terugplaatsing, Fingers crossed dat het allemaal goed gaat. Hoe gaan jullie met de verloren pogingen om? Ik heb voor de eerste cryo een bedeltje gekocht voor mijn armband gewoon omdat ik heel blij was met het bestaan en de hoeveelheid liefde wat ik had. Misschien een beetje sentimenteel 😊 Ik ben zo blij voor jou @Marsukar ik hoor en zie zo weinig hoe het gaat met de vrouwen bij wie het wel lukt. -
Best spannend om wat te schrijven. Wij zijn sinds kort bezig om weer zwanger te worden met icsi. Bij ons eerste kindje hebben we 2.5 jaar geduld moeten hebben. Een recente terugplaatsing is mislukt. Gisteren kreeg ik te horen dat mijn zusje (met wie ik twee handen op 1 buik ben) zwanger is na 1x proberen op de natuurlijke manier. Ik vind het zo moeilijk. Gun het haar enorm. Maar het contrast hoe makkelijk ze zwanger is geworden is zo groot. Iemand ervaring? En tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan? -
By LouLou1980 · Posted
Hoi meiden, Ik sluit mij aan bij jullie wachtbankje. Aankomende maandag (morgen) heb ik hopelijk een eerste TP. Eind Nov. Start 1e punctie 8 eitjes bevrucht. Helaas TP ging niet door vanwege een bacterie in mijn bloed n.a.v punctie. Uiteindelijk 6 cryos ingevroren. Half januari mijn eerste cryo terugplaatsing gepland; cryo heeft omtdooiing overleefd maar is in de nacht ingezakt. TP geannuleerd. Nu dus dingen crossed dat ons embryotje de nacht overleefd En wij morgen het verlossende antwoord krijgen en dan afwachten net zoals iedereen hier. Inmiddels hebben enkele van jullie al uitslag gehad hoe gaat het nu verder met jullie?
-
-
Topics
-
-
Similar Content
-
By Kiki88
Hoi hoi,
ik ben kiki bijna 31 jaar oud en wil graag mijn ervaring delen en natuurlijk ook om andere hun ervaringen te lezen. Ik ben niet de enige vrouw die niet makkelijk zwanger word. Zal het kort uitleggen hoe het bij mij zit.
Ik heb pcos en daardoor verminderd vruchtbaar ik heb genoeg eitjes gelukkig dat is het probleem gelukkig niet. Nog wat erfelijke afwijkingen maar geen ernstige aandoeningen.
We zijn gestart in 2013 en hebben jaren lang iui behandelingen gehad.
In 2017 werd besloten dat iui niet meer zinvol was en de fertilitiets arts besloot in overleg met ons dat we het beste een icsi behandeling konden gaan doen. Ik was daar nog niet klaar voor en had toen nog niet de teleurstelling verwerkt en na een hoop gedoe eromheen wilde ik een pauze inlassen. Zo gezegd zo gedaan en we waren +\-1,5 zelfs gestopt. Sinds juni 2019 hebben we ons weer aangemeld en mochten we na een menstruatie gaan starten en die bleef weer eens uit dus werd die weer opgewekt dmv medicatie. Dit leek in eerste instantie niet eens te werken dus werd er een inwendige echo ingepland. De arts dacht ook niet meer dat er een menstruatie zou komen dus ik mocht gaan starten met de icsi behandeling. Ik mocht dezelfde avond al starten met gonal-f en certrotide. Er werd gekozen voor een lage dosering (112,5) ivm overstimulatie want dat willen we natuurlijk niet.
Na een paar dagen weer terug voor een echo maar telkens groeide mijn eitjes nauwelijks. dus een a twee keer per week op en neer rijden voor een echo en medicijnen, dit hebben we ruim 4,5 week gedaan.
Op een gegeven moment zei de arts ik ga je de hoogste dosering geven en dan wil ik je na het weekend terug zien. Weer spuiten en wachten. Maar eindelijk groeide de eitjes goed. Enorm last gehad van mijn buik maar dat was ook niet zo gek met bijna 30 eitjes. Maar omdat ze nog net niet groot genoeg waren moest ik nog even doorgaan met spuiten. Twee dagen later mochten we terug komen voor een echo en ja hoor de eitjes waren groot genoeg! Kreeg erna gelijk medicijnen mee wat nodig was voor de punctie. En vrijdag 27/09/2019 mochten we terug komen voor de punctie. Ik wilde in eerste instantie een roesje want wilde niks mee krijgen ivm de zenuwen. Maar de arts raadde toch een pijnstilling aan ivm zoveel eitjes die aangeprikt moeten worden.
Omdat ik een aangeboren bindweefsel afwijking heb werken verdovingen/pijnstillers heel slecht en soms helemaal niet. Ik kreeg voor de punctie gestart werd dormicum en werd gezegd dat het pijnstillend zou werken. Ik werd even een paar seconden licht in mijn hoofd en dat trok daarna weg en werd helder. Dus de arts zei ik ga toch beginnen. Ik heb nog nooit zo’n helse pijn gevoeld. Ik gaf aan dat ik het echt niet aan kon dus werd de tweede dosering gegeven. Ik heb alles gevoeld. De naald die steeds doorgeprikt werd en de stekende pijn die erna volgde. Hierop was ik absoluut niet op voorbereid. Het leek wel uren te duren en als ik aangaf dat ze moest stoppen ging ze door want ze was bijna klaar. Ik heb gehuild en kon bijna geen adem meer halen van de pijn. Ik had al mijn eisprong gehad en had daarom al enorme buikpijn. Maar had nog genoeg eitjes om eruit te halen wat ik wel erg vond was dat de arts die de punctie zou gaan doen advies vroeg aan een andere arts om mee te kijken omdat ze dit nooit eerder had gezien en niet wist wat ze nu moest doen de andere arts had geen tijd die zat midden in z’n eigen spreekuur. Dat stelde me al niet gerust maar goed konden niet langer wachten voordat alle eitjes gingen springen. Ik vond de behandeling traumatisch en verschrikkelijk pijnlijk. Na dat ik klaar was had ik opgezocht wat het middel wat zij gebruikt heeft als pijnstilling doet blijkbaar is het een spierontspanner en geen pijnstiller dus eigenlijk logisch dat ik alles gevoeld heb. Ook omdat ik nog wat vocht had heeft ze dit ook aangeprikt en verwijderd. Uiteindelijk 22 eicellen in totaal dus het was gelukkig niet voor niks!
Mijn man z’n vingers heb ik helemaal fijn geknepen dat ie zei laat even los aub want voel mijn vingers niet meer. Haha gerum!
Ik was zo blij dat het voorbij was de pijn naderhand was wel minder maar kon niet rechtop lopen door de buikpijn. Helaas weer antibiotica mee waar ii niet goed op reageer maar wat moet dat moet hè.
Nu een dag later gaat het al stukken beter. De pijn is onder controle dmv pijnstillers. Werden we gebeld om de uitslag te bespreken....
22 rijpe eitjes dat wisten we al. 6 eicellen die bevrucht zijn en 2 die enigszins twijfelachtig zijn maar misschien groeien ze nog door dus die hielden ze nog even in de gaten. Op dag 4,5 en 6 worden de embryo’s ingevroren en de TP vind pas over twee maanden aangezien ze willen dat je twee menstruaties hebt voordat ze überhaupt terug plaatsen. Daar ben ik wel blij mee eerlijk gezegd. Even herstellen en verwerken wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd.
Hebben jullie de punctie ook zo ervaren of juist niet maar erna bijvoorbeeld veel last gehad?
wil je jouw ervaring delen? Graag! Lees dit met liefde en plezier en probeer zsm terug te reageren 😁
-
By KimU
Wij zijn bezig met ons eerste IVF traject.
Tot nu toe ging spuiten etc prima, nergens last van gehad. Gisteren was de punctie, alleen ben ik vandaag de hele dag al een beetje misselijk. Waar kan dit door komen? Buikpijn heb ik nauwelijks, en stoelgang lijkt ook oke... Hebben anderen ervaring hiermee? Hoe zorg ik ervoor dat de misselijkheid zakt?
-
By KimU
Wij zijn bezig met ons eerste IVF traject.
Tot nu toe ging spuiten etc prima, nergens last van gehad. Gisteren was de punctie, alleen ben ik vandaag de hele dag al een beetje misselijk. Waar kan dit door komen? Buikpijn heb ik nauwelijks, en stoelgang lijkt ook oke... Hebben anderen ervaring hiermee? Hoe zorg ik ervoor dat de misselijkheid zakt?
-
By keishia
Hallo iedereen ben nieuw en wil graag mijn ervaringen met jullie delen.
kort: 2 x een bbz gehad, waarbij beide eileiders zijn verwijderd...nu ivf. Sinds 13-4 spuit 150 puregon en orgalutran. Zaterdag 16- eerste echo gehad...1 follikel 5 mm. Vandaag 20-3 2e echo...10 mm, 1 follikel. A.s.zondag 24-3 krijg ik een derde echo en word er besloten of een punctie zinvol is. Naar mijn zeggen niet, ik vind het zonde en zie het als een verspiling van de poging...
Heeft iemand hier ervaring mee, of tips...voel me erg down.
-
