Mari

Hoi Henne, Ik kan me je "gedachtencirkeltje" goed voorstellen. Toen het zwanger worden bij ons op zich liet wachten en wij naar de dokter gingen zei ik: Ik wil weten of er niets in de weg zit wat makkelijk weg te halen is maar ik wil geen chemisch gedoe aan mijn lijf. Toen bleek dat het onwaarschijnlijk zou zijn dat ik spontaan zwanger zou worden. Dan sta je er toch ineens even anders tegenover. Dus gingen we toch nadenken over ICSI. Ik was bang voor alles wat er fout kon gaan. Totdat ik me realiseerde dat ik me niet wil laten leiden door angst. Het kon tenslotte ook goed gaan! De grens was dus verlegd. Wij hebben in april de eerste ICSI poging gedaan en in juli de tweede. Bij de eerste poging had ik helemaal geen last van de hormonen, de punctie viel me mee. Ik had alleen maar 3 eitjes. De tweede poging had ik opnieuw geen last van de hormonen en er waren 9 eitjes. Dat zag er dus beter uit. Ik had alleen tijdens die poging meer "last" van mijn gedachten. Ik was me er erg van bewust dat ik van alles met mijn lichaam aan het uitspoken was. De punctie is heel wat minder goed verlopen dan de eerste keer. Ik kreeg een bloeding wat met name voor mijn man erg schrikken was. De gyneacoloog zei later ook dat je dat voor de man niet moet onderschatten. Het kan zelfs traumatisch zijn. Ik heb daarbij veel last van napijn gehad. Na de terugplaatsing dacht én zei ik: Ik denk dat het zo genoeg is. Ook als het nu niet lukt. Toen de tweede poging ook niet het gewenste resultaat opleverde wist ik in ieder geval: Voorlopig geen prikken, hormonen, echo's, puncties aan mijn lijf. Nu zitten we met de vraag: Gaan we voor een derde keer. Voor mijn man is het goed zo, hij is zich extra gaan realiseren dat het niet risicoloos is en wil mij er niet door kwijt raken. Maar als ik het echt nog wil dan staat hij er wel achter, al is het met een dubbel gevoel. In principe is het voor mij ook klaar. Maar ik hou nog een beetje ruimte achter de hand. Ik wil in ieder geval wachten tot begin volgend jaar ivm meerdere omstandigheden. Dat er 3 pogingen vergoed worden, wil niet zeggen dat ik ze ook alle 3 moet doen. Ik wil bovendien niet iets stuk maken van binnen waardoor ik 100% zeker weet dat er geen baby komt. Onwaarschijnlijk is niet onmogelijk. Bij de vorige punctie is een cyste aangeprikt, dat had tot een ontsteking kunnen leiden met alle gevolgen van dien. Ik weet, het is niet gebeurd en ik wil me ook nu niet door de angst dat het weer kan gebeuren laten leiden. De eerste keer ging er tenslotte niets mis. Maar ik wil ook realistisch blijven. Ik wil erg graag een kindje. Heb vanaf kleins af aan de wens gehad om moeder te worden. Maar ik ben ook heel erg blij met mijn leven zoals het nu is. We hebben elkaar, zijn gezond en hebben het fijn samen. We hebben het tot twee keer toe met icsi geprobeerd. Als we het in januari toch nog een keer proberen dan is dat omdat ik het nog niet kan laten rusten. Voor nu doe ik dat wel. Ik ben 39. Ik kan niet nog een jaar wachten. Maar de gyneacoloog gaf me wel groot gelijk om te wachten tot begin 2009. Ze zei: "Je moet inderdaad niet nog een jaar wachten maar op een paar maanden komt het niet. Als je in januari er nog niet achter staat, niet goed in je vel zit, maar in maart wel dan weegt dat zwaarder dan die paar maanden en kan je veel beter in maart komen." We laten nu dus maar even komen wat komt. Als ik iets in dit hele proces heb geleerd dan is dat wel dat de keuze voor alle stappen binnen IVF/ICSI of wat dan ook heel erg persoonlijk is. De enige 2 mensen op de wereld die kunnen bepalen hoever je gaat zijn jij en je man. Neem je tijd, en als je er aan toe bent ga je voor de tweede keer. Dan wens ik je toe dat het gewenste resultaat bereikt wordt!! Veel succes!! Groetjes, Mari

Hé dat is niet leuk! Ik dacht: "even kijken hoe het met mijn ex medewachtbankers is afgelopen" Blijkt de één na de ander er af te vallen! Sterkte meiden!! Het is niet leuk, dat kan ik alleen maar zeggen. Ik ben even lekker weg geweest en zit nog steeds in mijn vakantie. Ik kan het allemaal redelijk goed los laten. Kom om dat te doen ook bijna niet meer hier. Hoe onaardig dat misschien ook klinkt. Maar voorlopig ben ik nou eenmaal geen ivfmoeder en ik weet ook nog niet of het ooit zo gaat zijn. áls we voor een nieuwe poging gaan, dan zal dat waarschijnlijk pas begin 2009 zijn. Maar heel af en toe kom ik toch even neuzen. Er zullen toch ook gauw genoeg weer een hele hoop positieve berichten zijn!!!! Succes, sterkte of wat jullie ook maar nodig hebben, allemaal!! Groetjes, Mari

Helaas, het mocht voor ons niet zo zijn! Ik ben vanmorgen ongesteld geworden. Gelukkig voor de testdatum. Ik blijf voorlopig even weg hier. Meer daarover heb ik geschreven bij het wachtbankje. Allemaal heel erg veel succes met alles en ik wens voor jullie allemaal dat de grote wens die we allemaal delen in vervulling komt! Nieuwe pogingen te starten in de toekomst: - Lentezon: ca 11-14 augustus: 3e IVF poging - Sann: waarschijnlijk augustus op voor 3e ICSI poging - Fleur: waarschijnlijk augustus op voor 2e ICSI poging - Lis: rond 10 juli beginnen met gonalf voor 2e poging ivf brusje ebbe. - Stéphanie: 1e cryo-tp middels icsi mislukt, nog 2 cryo's in Nijmegen. eerstvolgende menstruatie melden. - Mama27: augustus op voor 1e ivf poging - Dees: september icsi poging 2 - Natasja: eileider verwijderen 25 aug/nov starten met poging nr. 3 - Fientje: 2e cryo-poging: niet goed ontdooid - Anja: week 48 start ivf - Lucky-t: in afwachting van TESE-behandeling : 5 augustus 2008 - mijnbaby: start november - Nicolas: 5 aug. gesprek en hopelijk start 2e ivf poging - Missy: start IVF in oktober, in augustus leegzuigen van een cyste in eierstok. - Terry: 1e poging mislukt... - Louise (Lootje73): 1e poging mislukt... -draakje: half augustus start pil, derde icsi poging -anne: cryotp in volgende cyclus, eind augustus - Cindy: als we er klaar voor zijn, cryo terugplaatsing Voortraject: - Bri: cryopoging van 2e ivf, 30 juli pregnyl en dan maar hopen op een goede ontdooing, tp waarschijnlijk 4 aug. - mama27: 27 juni 2e intake gesprek, waarschijnlijk augustus starten - Elena (tsjoender): start 1e ivf - Annemie: 1e icsi, 9 juli fm1, 11 juli fm3 - Jennie79: start eerste IVF, 30 juni start menopur, 4 juli fm - Miss Daantje: 16-7: intakegesprek IVF, 21-7: start decapeptyl, 1-8: uitgangsecho, 8-8: 1e FM - Gwenn: 10 Juli start decapeptyl,1e IVF,23 Juli uitgangsecho - Lila2002: begonnen met lange protocol. start mycrogynon 9-7, start Deca 23-7, +/-half Aug. waarschijnlijk punctie. - Dees, 20 september beginnen met icsi poging 2. start deca zaterdag 20 september Wachtbankje: - Dorine: 20 juli tp, 1 aug.testen - Annemie: 21 juli tp, 4 augustus testen - Yvonne: 23 juli tp, 2 augustus testen - Lisl: 26 juli tp, 10 augustus testen - Marianne 26 juli tp, 10 augustus testen Zwanger! - Milen : zwanger! ( dd 24-02-08) - Claire: zwanger! - Renata: zwanger! - Diana: zwanger! - Niki: zwanger! - Estrhalita: zwanger (21/4 echo) - Monique : 1e IVF, zwanger (test 2/4) - Lautje: zwanger! - Valesca; Zwanger - Hildever: zwanger - Wervelstorm (Linda): zwanger - Nora: zwanger (test 9/7) - Pien: zwanger (test 15/7) - Mariek: zwanger (test 16/7) - Leeuwtje: zwanger (test 18/7)

Nou dat gevoel was dus onterecht. Ik ben vanmorgen hartstikke ongesteld geworden. Het zit erop voor ons. We hebben nu 2 pogingen gedaan en misschien onbegrijpelijk voor velen van jullie maar voorlopig is het voor ons genoeg zo. Ik zeg niet dat de 3e poging er nooit van zal komen maar voorlopig zit het er niet in. Het is puur gevoelsmatig, ook door de ervaring met de laatste punctie. Hoever wil je gaan en ben ik bereid om mijn eigen gezondheid op het spel te zetten. We hebben het heel goed samen en daar zijn we heel dankbaar voor. Ik zal dan ook wel even wegblijven van het forum. Even alles een plekje geven. En daarbij: De wonderen zijn de wereld nog niet uit. De dokter noemde het "onwaarschijnlijk dat het op natuurlijke wijze zou lukken" maar niet onmogelijk. Voor de anderen op het bankje: Er zijn nu genoeg negatieve uitslagen he! Het wordt nu wel weer tijd voor wat positief nieuws!! Heel veel sterkte allemaal en ik wens jullie allemaal een super gezonde baby toe! Groetjes, Mari

Hoi Cindy, Ik kan me niet herinneren dat de eerste keer sex na de punctie pijnlijk was. Maar ik weet wel dat het even geduurd heeft. Ik durfde het na de terugplaatsing niet aan omdat ik heb gehoord dat je een beetje uit moet kijken met klaarkomen. De beweging zou ervoor kunnen zorgen dat de embryo eruit gaat. Toen de poging niet gelukt was, werd ik natuurlijk eerst ongesteld. Dat viel allemaal in mijn gewone cyclus en ik heb het idee dat mijn lichaam die eerste keer niet zo op de hormonen gereageerd had. Het was dan ook allemaal vrij snel weer op orde. Ik weet niet of het normaal is dat het pijnlijk kan zijn maar ik kan me er wel wat bij voorstellen. Tenslotte zorgt je hormoonhuishouding voor een hoop in je lichaam. Het heeft bijvoorbeeld ook invloed op de vochtigheid van "je onderste regionen" om het zo maar even te zeggen :cat: :icon_biggrin: Het zou dus heel goed kunnen dat die anders was dan voorheen waardoor het ook pijnlijker kan zijn. En daarbij, je hebt nogal wat doorgemaakt zou ik zo zeggen. Ik heb steeds na zo'n poging ook zoiets van: En nu even geen gedoe aan mijn lijf. Vooral de laatste keer met de punctie toen het niet helemaal ging zoals gewenst door een bloeding. 's Middags was ik nog terug in het ziekenhuis omdat ik zo'n pijn had. Een assistent-arts ging even een inwendige echo maken. Dit nadat ze vroeg: Aan welke kant was de punctie? ik: Rechts, want links konden ze er niet meer bij zij: O, er zitten geen pleisters of verbandjes meer? Toen moest ik haar dus vertellen dat zo'n punctie niet via de buikwand gaat! (Moet ik wel zeggen dat in dat ziekenhuis de puncties niet gedaan worden hoor! Ze had het dus nog niet meegemaakt maar het verbaasde mij wel!) Ze kon met de echo niet zo goed vinden wat ze zocht en bleef maar 'roeren". Ik had het idee dat ze er niet zo goed raad mee wist. Gelukkig voor haar werd ze weggeroepen voor een bevalling (!!!) en mocht ik weer even gewoon gaan zitten. Even later kwam een gynecomoeilijkwoord binnen die vroeg of hij ook nog even mocht kijken. Ik liet het maar toe, ja, wat kon ik anders. Ik had echt zoiets van: Wel ja joh, kijk jij ook nog maar effe! Toen had ik dus wel even genoeg van dat gedoe aan mijn lijf. Nou en jij hebt er ook nog eens een heel ziekenhuisverblijf bij gehad! Ik zou me maar niet al te veel zorgen maken om die pijn. Even je mannetje vragen extra voorzichtig met je te zijn en als het zo blijft kan je het altijd nog aan de dokter voorleggen. En die gedachte van: "Er mogen hier zeker geen kindjes slapen" die kan ik me ook heel goed voorstellen! Je had ook juist zo naar dat bezoekje uitgekeken want je had er op het forum nog over verteld. Voordeel van alles: Je kan de hormonen overal de schuld van geven! Mag gewoon zonder dat er iemand over discriminatie of zoiets gaat beginnen :icon_biggrin: Ik heb zelf zo langzamerhand geleerd dat vechten tegen je tranen niet zinvol is. Laat ze maar lekker komen want op die manier verwerk je het goed en het is zeker niet zwak. Als je kan huilen word je er volgens mij alleen maar sterker van! Sterkte met alles Groetjes, Mari

Annemie, hoe is het eigenlijk met jou?? Jij zit nog net weer iets dichter bij je testdatum! Ook zo spannend? Groetjes, Mari

Eigenlijk heb ik ergens ook wel een beetje het gevoel dat het goed komt. Maar ik vind dat tegelijk ook wel eng want dan is de teleurstelling groter als het toch niet zo blijkt te zijn. Daarom zou ik zo graag iets voelen of merken waardoor ik het zeker weet want het gevoel is niet echt ergens op gebasseerd. Maar we zijn lekker aan onze vakantie begonnen en hebben genoeg afleiding. Marianne en Lisl, ook super veel sterkte met wachten!! En de rest natuurlijk ook! Ik ben het overzicht een beetje kwijt.

Er is iets gaande in mijn buik. En ik weet nog steeds niet wat! Het kan nog alle kanten op denk ik. Ik weet ook niet welke invloed die bolletjes hebben. Het rommelt en het is een opgeblazen gevoel. Niet echt wat ik gewend ben als ik ongesteld wordt. Maar ja, voor hetzelfde geld komt het morgen toch zover en kan ik de tamme pony's weer uit de kast trekken. Wachten... wachten... wachten... jullie weten er alles van.... toch prettig zo'n forum!!!

Ai toch niet met je ogen dicht!! Straks prik je in je vinger :icon_biggrin: Het went vanzelf!! Gewoon lekker doorprikken. Heel veel succes! Groetjes, Mari

Wat een teleurstelling Veertje. Ik kan me zo goed voorstellen dat je er hartstikke verdrietig om bent!! Heel veel sterkte met alles! Groetjes, Mari

Dan had jouw moeder het dus ook zwaar Bees. Het schijnt bloedheet geweest te zijn die zomer! Het is nog wel te doen hoor, dat wachten. Al is elk toiletbezoekje wel erg spannend. Dan zit ik weer even rustig te werken, denk wat te voelen en ren weer naar de wc. En ik moet vaak plassen. Maar ik drink ook veel dus dat is logisch. Af en toe doen m'n darmen een beetje moeilijk maar ook weer niet in zo'n mate dat ik kan denken dat het op zwangerschap zou wijzen. Als ik het schema vergelijk met de vorige keer zou ik gisteravond het begin van de menstruatie hebben moeten merken. Ook volgens mijn normale cyclus zou ik nu zo ongeveer ongesteld moeten worden. Maar het varieert nog wel eens, zo tussen de 28 en 31 dagen. Dus nu wordt het wel extra spannend. Ik hoop eigenlijk wel dat áls het niet gelukt is, die menstruatie niet tot op het laatste moment op zich laat wachten. Dan weet ik liever waar ik aan toe ben. Als ik het inderdaad tot de testdatum volhoud op het bankje dan ga ik in Limburg testen! We gaan maandag een midweek in een hotel. Lekker er even tussenuit, wat de afloop ook is. Daar zijn we hard aan toe. Alleen vandaag moet ik nog werken en dan ben ik lekker 3 weken vrij. Dus eh..... gewerkt moet er worden...... ipv een beetje te zitten forummen :icon_biggrin:

Dorine, hoe is het? Heb je al getest??

Hoi Bees, ff een vraagje: Hoe binnenkort is binnenkort? Als je een zomerkind bent dan zal je dus in augustus jarig zijn? Ik ben er ook één! En ook nog van the summer of sixtynine!! Ik word 16 augustus 39. Groetjes, Mari

Ben je al zwanger, heb je hyves en mag iedereen het daarop al weten: Ken je deze gadget al? http://www.widgetbox.com/widget/baby-ticker Of deze, eigenlijk nog leuker maar daar kan je geen tweeling aangeven: http://www.widgetbox.com/widget/pregnancy-calendar 'k Vond ze wel grappig, maar ja..... ik zit nog op t wachtbankje ... :icon_geek: En 4 weken zwanger (als het tenminste zo zou zijn), da's nog maar heel kort he...... Kan je overigens in die laatste wel al aangeven. Daar krijg je zelfs met 1 week de eierstokken nog te zien en met 2 weken zie je hoe een zaadcel om de eicel heen zwemt. Geinig!

Ik had de eerste poging helemaal geen last van bijwerkingen. Tenminste niet iets dat ik overduidelijk aan de hormonen toe kon schrijven. De tweede poging had ik iets meer hoofdpijn maar ik weet niet zeker of dat van de deca kwam. Kan ook heel goed andere oorzaken gehad hebben. Dus wie weet, misschien heb jij ook helemaal geen last ervan. Succes met het hele prikgedoe! Groetjes, Mari