nancybor

Mag ik even reageren op het bovenstaand bericht. Ik heb namelijk wel overgewicht maar heb het daar met de gynocoloog en psy over gehad. Het is geen probleem maar het zou gezonder en beter zijn als ik zou afvallen. Het is geen reden om afgewezen te worden. Ik ben zelfs nog nooit niet gewogen! Ik heb het nu over reijnstate zkh te Arnhem.

Hallo Allemaal, Vandaag was dan de dag! Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de steun en wijze raad. Ik ben mezelf gebleven en was sterk. Geen tranen. Maar daar was ook geen reden voor. Het was eigenlijk een heel prettig gesprek. Binnen 35 min stond ik weer buiten. Eigenlijk ging het vooral over uit wat voor gezin ik kom en hoe ikzelf een beetje in elkaar zit en in het leven sta. Er werd wel gesproken over het feit dat ik alleen ben en wat er gebeurd als mij iets overkomt. Of ik daar met fam of vrienden al over gesproken had. Op het laatst vroegen ze nog wel wat ik zou doen als mijn kindje straks op school een tekening voor vaderdag moet maken. Hoe reageer ik dan? Ik heb uit de grond van mijn hart gezegd dat ik het weer nog niet eens 2 dagen vooruit kan voorspellen. Ik niet weet wat voor een kindje ik krijg. Ik bedoel: is het een emotioneel kindje, een standvastig kindje. Ik zei: dat kan ik pas zeggen als de dag daar is. Volgens mij waren ze wel tevreden met dat antwoord. Vanmiddag hadden ze ook de maandelijkse vergadering en zou het meteen besproken worden. Maar volgens mij zit het wel goed! Binnen 2 weken schriftelijk krijg ik het te horen. Echter dinsdag moet ik weer naar de gynocoloog dus dan zal ik het wel horen. Bedankt nogmaals en hou jullie op de hoogte. Dikke kus

Hoi, Mijn naam is Nancy en sta sinds 1 april 2010 op de wachtlijst voor een KID behandeling in het Reijnstate zkh in Arnhem. Dat is namelijk het enige zkh wat kid behandelingen verricht voor alleenstaande vrouwen. Je komt op een wachtlijst voor een wachtlijst. Ik zal het jullie uitleggen. Je meld je aan en 2 weken later krijg je schriftelijk bericht dat je op de wachtlijst staat. Dit was in mijn geval per 1 april 2010. In oktober 2010 mocht ik langskomen bij de gynocoloog. Die kijkt via een inwendig onderzoek of alles inorde is. Gelukkig was dat in mijn geval. Ik had net mijn periode gehad dus kon hij direct zien of ik genoeg eitjes had. Ik ben 39 jaar en had dus niet overdreven veel eitjes maar het zag er goed uit. Je moet dan een afspraak maken voor bloed te prikken. Dit moet je direct bij je volgende menstruatie doen ( derde dag ) en je moet ook een afspraak maken bij de psyco. Vandaag ben ik daar dan ook geweest. Je krijgt dan binnen 2 weken schriftelijk te horen of hij je geschikt vind. Het gesprek is niet vervelend. Het duurd ongeveer 35 minuten. Ze praten een beetje over het gezin waar je uit komt en hoe je contacten met fam enz zijn. Je moet wat vertellen of je situatie en je kinderwens. Gewoon erg relext. Over 5 dagen moet ik dan terug naar de gynocoloog. Ik vertelde je net over dat je op een wachtlijst komt voor een wachtlijst. Dit houd in dat je ongeveer 7 tot 8 maanden op de wachtlijst komt voordat je uberthaubt mag langskomen. Is alles inorde dan kom je op de wachtlijst voor een donor. Dit kan nog eens een jaar duren. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben. Succes. nancy_bor@msn.com

Hallo allemaal, Mijn naam is Nancy en ben een alleenstaande vrouw van 39 jaar. Vorig jaar op 1 april heb ik dan de knoop doorgehakt en me aangemeld voor een kid behandeling. In oktober mocht ik langs komen in het Reijnstate zkh in Arnhem. Na onderzoeken etc bleek ik in goede gezondheid. Nu heb ik bloed moeten laten prikken en a.s vrijdag 14 januari heb ik een gesprek met de psy. En daar maak ik me zorgen over. Die man heeft een grote inpact op mijn verdere behandeling en toekomst. Wat kan ik verwachten? Hoe moet ik me gedragen? Ja mezelf zijn, I know. Maar ja steeds speelt door mijn hoofd. Wat als ik ga huilen ( ziet hij me dan als een labiel persoon ) wat als ik rustig blijf ( ziet hij me dan als een ijskoude ) Wat als ik niet precies in zijn straatje antwoord. Ik weet het allemaal niet! Kan iemand me hierin steunen! Ben ik nou de enige die hier zich onzeker over voeld. Ik hoop dat iemand reageerd.

Vrijdag is het dan zover. Het gesprek met de psy. Ik ben zo ontzetten zenuwachtig. Ik ben natuurlijk mezelf maar ja wat als ik ga huilen. Word ik dan gezien als een labiel persoon en krijg ik een nee! Als ik niet huil word ik dan gezien als een ijskoude en alsnog een nee. Die man beslist natuurlijk wel even over mijn toekomst. En wat kan ik verwachten!!! Wat gaat deze beste man allemaal vragen! Het spookt door mijn hoofd en lig er al 2 dagen wakker van. Heeft iemand dit al ervaren en wil zijn/haar ervaringen met mij delen. Bedankt allemaal. Dikke kus Nancy