Hoi,
Ik ben Marise en ben 33 jaar. Wij zijn al ruim 4 jaar bezig voor om onze droom werkelijkheid te maken. Helaas met veel obstakels. Dat ik na anderhalf jaar nog niet zwanger was zijn we naar de Gyn gegaan. Een hoop onderzoeken en daaruit kwam dat ik ooit chlamydia heb gehad. Een klap in je gezicht. Daaruit kwam dat ze een kijkoperatie wilden doen om te zien of mijn eileiders verstopt zaten, gelukkig kon dit al na 3 wk. Uitslag was dat links open was en rechts vermoedelijk dicht. Het zag er niet uit alsof hij dicht zit maar doorspoelen ging niet. Dus door naar iui. Na de 2 de iui poging bleef er steeds een FLS ( follikel ) zitten, iom de Gyn konden we gewoon doorgaan met de rest van de iui's. Helaas, na 6x geen zw schap. Door naar het VU voor het IVF traject. Weer allerlei onderzoeken. Bij de eerste echo door eindelijk een Gyn zag hij dat dat FLS dat steeds bleef zitten op mijn linker eileider zat en dat deze elke maand vocht af kon geven waardoor er geen innesteling kon plaatsvinden, ja hoor!!! Dat hadden de echoscopisten dus even gemist. Om IVF te mogen doen moest dus mijn linker eileider eruit. Bij die operatie gingen ze weerom proberen om rechts door te spoelen, weer zonder succes maar geen verklevingen te zien. Dus nog steeds onzeker of hij nu wel of niet open is. Naar mijn idee zit ie gewoon dicht. Daarna eindelijk starten met IVF. Eerste poging wandelde ik doorheen, weinig kast van de hormonen en volle moed. Punctie vond ik meevallen en dan de TP. Dat wachten is koeling en helaas, 1ste poging mislukt. We hadden nog een eitje, die TP mislukte ook. Na de 2 punctie en 3de TP bleek ik zwanger!!! Dit was nog niet een keer gebeurt dus beide waren door het dollen heen!!! Ik voelde me prima en met 7 wk 4 dag een echo met een super kloppend hartje. Afgelopen vrijdag weer een echo met 10 wk. Vol goede moed erheen, ik heb immers nergens last van, behalve iets misselijk en duizelig. Hartje klopte niet meer....wat een klap in je gzicht is dat. Ik heb geen krampen, geen bloedverlies helemaal niks wat op een mk lijkt, maar helaas is het ons nu nog niet gegund. Ik hoop hier op het forum te zien hoe andere meiden omgaan met zo'n klap in je gezicht. En hoop dit een plekje te kunnen geven.