Susan76

Hobbesje, spannend weer he, nu het echt begint. Ik hoop voor je dat je een heel positieve uitkomst hebt!! Even een update van mijn kant: Het gesprek met de fertiliteitarts was goed. Ze was erg meelevend en vond wel dat alles mee moeten maken, dat we niet het makkelijkste traject hebben. We hebben even teruggekeken naar de semenproducties en de bewegelijkheid van het zaad. Het is dus een erg wisselend beeld. En dus niet perse aan het afnemen. Dat er nu nul zaadjes zijn gevonden betekent niet dat er niks gezien is, maar dat er geen beweeglijke zaden zijn gezien. En juist omdat de productie blijkbaar wisselend is, is het niet te voorspellen hoe het verder loopt. Ja het wordt minder en het lijkt op littekenweefsel dat in de weg zit eerder nog dan de kwaliteit van het sperma. De hete autorit naar Portugal kan tegen hebben gewerkt, maar nogmaals is dat ook niet helemaal helder. Ze stellen voor om begin oktober te kijken waar cyclus is en dan een eisprong op et wekken met nu Ovitrelle ( omdat ik vertelde dat ik op Puregon zo heftig reageerde) en dat Melle dan zonder test direct produceert. Als er dan zaad gevonden wordt, dan pas ontdooien ze de eitjes. Dit mag dus meerder malen gebeuren. Maar er zit natuurlijk een grens aan. Twee eitjes waren rijp en de derde niet helemaal maar is toch behouden. De kans dat de kwaliteit bij ontdooiing gewaarborgd is dan met de helft afgenomen helaas.. Het is nu even steggelen met de verzekering omdat de arts niet wist of deze ( niet vaak voorkomende procedure ) opnieuw als poging wordt gerekend. Heb net gebeld en ze komen er niet uit. Mij lijkt het een niet afgemaakte poging, die nog afgemaakt moet worden. Zij spreken over fases en de laatste hebben we (nog) niet doorlopen. Dus ik ben niet helemaal ontmoedigd. Ik hoef voor een volgende keer geen heftige hormoon-kuur te krijgen en omdat het bewegelijke zaad-productie wisselend is, is het nog niet helemaal gedaan. Nu even twee maanden rust en dan kijken we weer verder. Pfffff, malle malle molen...

He Feetje, Ik kan mij voorstellen dat je het tegen vond vallen, maar ik vind het een mooie score hoor! ik hoor zovaak meiden die veel follikels hebben, maar in verhouding weinig eitjes of niet rijp... En die kleintjes kunnen opeens zomaar meegroeien hoor! Sosm moet je daarvoor iets langer doorstimuleren ( zoals bij mij hetgeval) maar het kan soms heel snel gaan. En soms ook niet. Je moet het maar aankijken. In elk geval heb je wel genoeg voor een punctie en dat is al fijn toch? Goh, maar dan duurt het niet lang voor de punctie. Spannend! Die emotionele achtbaan is echt erg ja. Je doet er niets aan. En dan heb je ook nog eens de hormonen die het versterken. Je moet echt zoeken wat bij je past. Ik praat er best veel over met kennissen en ik heb een haptotherapeut. Daarnaast is het zo belangrijk om goed met je partner te communiceren en ook nog eens in de gaten houden dat je er ook weer niet elk moment van de dag er over praat. Balans zoeken. Flexibel zijn. Iedereen doet het op zijn eigen manier en je moet achter die van jou komen. Maar zwaar is het zeker. Jouw vraag over semenonderzoek; Je hebt een punt. En het stomme is dat ik er wel over gedacht heb voor de behandeling, maar omdat inderdaad alle focus ging naar die follikels en dat ze maar niet wilden reageren, is het ' probleem' waar het ooit begon ( zijn onvruchtbaarheid) een beetje op de achtergrond geraakt. Vrijdag gaan we evalueren en ik ga het zeker aankaarten. Soms weet je niet waarom ziekenhuizen welke keuzes maken. Ik heb ooit gevraagd of ik onderzocht kon worden op de AHM waarde etc mdat men vermoedde dat ik in de vervroegde overgang zou komen ( eigenlijk vanwege mijn nauwelijks reageren op de hormonen.) De arts snapte dat wel, maar vroeg zich af wat ik aan die informatie zou hebben. Het zou het vruchtbaarheidsprobleem niet oplossen. Later, na e.a. gelezen te hebben hierover, kreeg ik de indruk dat het nog niet onderzocht is, omdat ze als ziekenhuis met de wetenschap van diagnose dan helemaal geen toestemming meer zouden krijgen om mij te behandelen. Dus je weet soms niet de motivatie. Als wij nu van te voren hadden onderzocht of mijn vriend sperma niet aanwezig was, had ik ook geen eitjes kunnen invriezen bij dit ziekenhuis. Ze mogen dat helemaal niet bij zo'n laag aantal, maar maken nu in dit geval een uitzondering omdat we al in het traject zaten... Ik weet het niet hoor. Het kan van alles zijn... Ik weet ook wel dat de kwaliteit van twee rijpe eitjes en een wat minder eitje, niet echt beter wordt als je deze gaat ontdooien. Maar ze zitten in elk geval in de vriezer! Mocht ik nu met evt een donor verder gaan, of mijn eitjes zijn nu echt op, of mijn vriend komt te overlijden ( ik zeg maar iets geks ) dan heb ik in elk geval nog een kansje. Maar goed, voor nu is het gewoon even zwaarklote en na een flinke huilbui vanochtend heb ik mezelf weer bij elkaar geraapt en ben ik thuis lekker aan het opruimen. Mezelf ook even heerlijk getrakteerd op een stukje taart en sorry, maar weer een sigaret gerookt, omdat het nu toch even niet zo veel meer uitmaakt. Ik laat weten hoe het vrijdag is gegaan en ondertussen wens ik jullie veel priksterkte en rust in het hele proces. En blijf jullie mannen in de gaten houden. Voor hun is het ook lastig ;-)

Hoi Apple, Ik zie het inderdaad even niet zo rooskleurig.. Vrijdag hebben we een evaluatie-gesprek en dan kijken we denk ik naar verdere opties. Maar ondertussen google ik mij suf en ik zie niet heel veel mogelijkheden zonder dat het heel ingewikkeld wordt. Ik weet niet of ik het trek en moet ook een grens trekken ergens. Die is voor ieder anderes.. Spannend weer he, ook voor jou. Zoveel onzekerheden. Mij hielp het om er niet al te veel mee bezig te zijn. 'Gewoon' je dagelijks leven door te zetten. Die deca-naalden zijn *piep*. Als ik al een bloedvaatje raakte kwam het dor die spuit. Puregon vond ik prima te doen. Heeeeel veel succes deze ronde!

Hoi Moes, bedankt voor het inbreken ;-) En ook aan de anderen; Ik heb even gegoogled en imsi zou een mogelijkheid kunnen zijn, maar dan moeten er wel zaadcellen gevonden worden. En het was nu 2 x helemaal 0. Ik denk dat we even moeten kijken of we kunnen onderzoeken waarom het nu nul is. Een jaar geleden was het 2 miljoen, drie maanden later was het 1 miljoen en daarna 200.000. Dat was voor de poging van dec/jan. Het zou natuurlijk kunnen dat zijn toegang is dichtgegroeid door littekenweefsel. Maar volgens mijn vriend zeiden ze gister wel dat er 6 5 dode zaadjes gevonden waren, dus toch wel doorgang? Waar we nu aan zitten te denken is aan de autorit naar Portugal. Wij hebben zo'n oude legerbus zonder airco en die wordt altijd gloeiend heet. Hebben op de heen en terugweg flink zitten puffen. En als man zit het zaakje ook nog eens de hele dag ingeklemd... Zou misschien een oorzaak kunnen zijn? Als dat zo is en hij produceert bijvoorbeeld over drie maanden wel weer zaad, dan is het misschien nog niet zo'n ramp. Misschien kunnen ze dan alsnog mijn eitjes ontdooien en ze bevruchten zonder dat ik weer het hele traject in hoef. Of ik kan weer een poging doen. Maar als dat dus niet zo is, dan wordt het allemaal weer erg ingewikkeld. En als het nou alleen aan hem zou liggen, dan kom je makkelijker in aanmerking voor andere behandelingen. Er bestaat ook zoeits als Tese. Dan halen ze geloof ik zaad uit (bij) bal. Maar dat doen ze niet in NL en daar zitten wel meer risico's aan. ( vooral op afwijkingen). Ik weet niet hoe we dit moeten gaan inplannen en mijn vriend is ook een beetje ' tegen' buitenland en 'gedoe'. Ik ben al benieuwd of het mij lukt om hem aan de vitaminen etc te krijgen en van de alcohol af. Hij is niet zo gedisciplineerd namelijk.. Pfff het is wel heftig hoor....

Nou meiden, Voor ons houdt het nu al op. Na een pijnlijke punctie en wel drie rijpe eitjes , bleek dat mn vriend 0 (!!!) zaadjes had bij zijn productie. Ook niet de tweede keer, want hij moest ter plekke nog een keer. Verd*mme, deze wending had ik echt niet ingecalculeerd. Ik was al zo blij dat ik eindelijk beter reageerde op de hormonen, nu dit! Mn eitjes worden ingevroren ( eigenlijk doen ze dat niet bij dit lage aantal) en nu moeten we dan maar weer om de tafel hoe nu verder. Na al de hormonen,punctie en spanning loopt dit wel erg snel af zo. FF zat van alles!

Gefeliciteerd! 7 jaar is best een prestatie! Wij zijn nu 3,5 jaar samen en al zoveel meegemaakt... Hoe oud ben jij eigenlijk? Het leven tussen hoop en vrees, zoals jij dat zo mooi beschrijft, is inderdaad het zwaarste aan dit hele traject. Gister nog weer een heel gesprek met mijn vriend gehad over toekomst en welke stappen we nog zouden gaan ondernemen als dit niet lukt. Een derde icsi poging, maar dan echt met een flinke tussenpose van een half jaar/jaar. ( maar ook echt niet langer, want ik ben nu al 37 en mijn man's zaadjes worden er ook steeds minder..) Eicel-donatie, adoptie,pleegkids zijn uitgesloten. Ik wil wel over donor denken, maar mn vriendje vindt dat erg moeilijk. En dan kom je in allerlei ' onderhandelingen', vergelijkingen, oude pijnen, wensen, gevoeligheden etc etc. gelukkig komen we er steeds weer uit, maar dit is wat het zwaar maakt. Tja en de spanning van het steeds wachten. Wel of geen follikels, wel of geen eitjes, wel of geen bevruchting, wel of geen innesteling, wel of geen miskraam en verder ben ik niet gekomen.. Ik besef mij dat ik vorige ronde superveel geluk had met 1 follikel, 1 eitje en zwanger. En ik wil echt niet meer een miskraam meemaken...( net als jij...) Ik hoop zo dat het gaat lukken. Net als jullie allemaal... Ik ben behoorlijk nerveus voor morgen. Vooral voor de pijn. En de heftigheid van de Valium die ik moet slikken ( helpt goed hoor, maar het verlies van controle haaaat ik) Gister met het zetten van pregnyl vond ik het ook al moeilijk. Ik reageerde vorige keer direct na het spuiten met hevige schokken over mijn lichaam en huilen en erge misselijkheid. Nu had ik na het spuiten weer dat schokken ( soort trillen in mn buik, dat overgaat in schokken over mijn hele lijf, maar gelukkig nu een stuk minder en korter) en een rode plek rond de spuitplek van zo'n 5 cm. Ik zal het morgen wel melden bij de verpleging. Het lijkt een beetje op overgevoeligheid ofzo? Nu weer misselijk en flinke gevoelige tepels, maar gelukkig vandaag veel afleiding kunnen vinden omdat we het tapijt uit de zolder hebben gehaald. :-) Ik hoop dat ik een beetje slaap, want vannacht bakte ik er niks van en lag ik vanaf 4.15 wakker en had ik nachtmerries. Overigens had ik dit ook toen ik zwanger was, dus is ook weer van de pregnyl. Tja, wat doen we onszelf aan he.... Dusssss.... Nou, ik zal morgen laten weten hoe het gegaan is en ik wens jullie veel rust in je hoofd en ruimte in je lijf om dit proces ( weer ) in te stappen. Hou vol!

Tjonge, dat lijkt me echt heel vervelend.. Hopelijk lukt het nu gewoon in 1x!!

Hoi meiden, Ik schrijf bij ICSI juli/aug, maar zie hier ook meiden die beetje gelijk opgaan, dus ik lees ook even mee :-) Mewe; mijn punctie van vrijdag is twee keer uitgesteld en heb het nu maandag. Het is uitgesteld omdat er naast 1 grote follikel nog twee kleintjes goed meegroeiden en daar wilden ze op wachten. Voor mij een hele prestatie, want ik ben een 'low-responder'; met hoogste dosis vorige x twee follikels en 1 follikel bij tweede poging ( waar ik wel zwanger van werd). En nu dus drie en heeel misschien vier! Ik ben er superblij mee. Op de vraag of de kans op miskramen hoger is...Ik heb er dus 1 gehad bij 9/10 weken. Ik lees wel bij de bijsluiter van Puregon dat de kans iets groter is op een miskraam. Of dat ook bij andere FSH merken zo is, geen idee. En of het daadwerkelijk bewezen is, geen idee. Iemand anders? Bij mij pure pech of het feit dat ik aan mijn laatste eicelletjes zit ( reserve is op aan het raken ) en dat zijn meestal niet de besten. We zullen het nooit weten. Succes allemaal met de behandeling en misschien lezen jullie ook mee bij het andere topic van ICSI.

Dank je voor je reactie. Hoe gaat het nu met jou verder? Dat wijntje gaat wel lukken en vanavond heb ik het rijk voor mijzelf. Alle kinderen bij zn ex en mn mannetje naar een borrel van zijn werk. Dus even 'ouderwets' op de bank met een pizza'tje en idd iets van een drankje en dan heel fout naar Voice kijken. Ik eet meestal gezonder en ik kijk nauwelijks tv, dus dit is wel weer even fijn! Ja, ik hoop ook op 4 follikels, maar ik denk dat ik blij mag zijn met drie. Sowiezo nooit verwacht, omdat ik zo slecht reageerde op de medicijnen de vorige twee rondes. Maar nu opgezette buik en pijnlijke tepels. ( dat laatste staat trouwens niet in de bijwerkingen, dus vaag) en heb dus wel het gevoel dat het beter werkt op een of andere manier. Echt heel actief ben ik ook even niet meer, want mijn stokjes voel ik wel. Dus dit weekend beetje in de tuin zitten en mijn werk voorbereiden. ( ben dansdocent maar heb dus ook genoeg ' theorie' te doen) en dan verheug ik mij al de valium die ik maandag ochtend moet slikken... Heftig afwezig en sloom, maar ik vind het een prima medicatie, sterker nog; die wil ik ook wel als ik naar de tandarts moet ofzo..

Nou... Het gaan er drie worden en dat is meer dan ik had durven hopen! Rechts heb ik er een van 21.5, 15, 11 en 10. Links een van 17.5 en 9. Heel misschien dan ze die van 11 ook meeprikken ( die is tegen die tijd dan ook weer gegroeid en dan zouden we er 4 hebben) en die van 21 kan tot 24 groeien. Baarmoederslijm was super, dus het ziet er goed uit! Ik word zo gebeld of we het maandag of dinsdag gaan doen, ws maandag...

Hoi Emsie, we gaan je volgen hoor, al duurt het nog eve. En misschien schuiven er nog meiden aan die dan ook gaan. Veel he, die medicijnen. Kan mij de eerste keer ook herinneren ja. Mijn vriend had ze toen gehaald en besefte toen even wat er allemaal bij mij in moest. We schrokken toen best wel. Maar eigenlijk is het ook veel verpakking en naalden enzo. Geniet even van je rust nog :-)

Ja, leuk, hoe meer zielen hoe meer vreugd! Wow,Moes, de 5e keer...Sterke vrouw ben je dan! Over de hoeveelheid FSH; ik heb 300 en ik dacht dat de max was ( Puregon), maar blijkbaar mag je toch meer? Feetje, hoe was het in het ziekenhuis? Had je een goede uitgangsecho? Als ik zo lees, ben ik de eerste die punctie heeft in dit topic. Ik zie ook bij IVF augustus wat dames meeschrijven. Misschien moeten we ze overhalen hier te komen ;-) Morgen heb ik weer een echo. Ben heeeeel benieuwd of de punctie nu zondag gaat plaatsvinden en of de twee kleine follikels zijn meegegroeid. Ik hoop het zo! Het lijkt dan iets meer op een 'normale' poging ipv met 1 follikel te werken na zoveel stimulatie.. Mijn buik is behoorlijk opgezet. Mijn vriend zegt dat ik wel zwanger lijk. Voel me ook echt opgezwollen hoor. Ik ben ook aangekomen zo'n 1,5 kilo in een week,maar heb geen erge buikpijn. Anders zou ik mij misschien toch zorgen moeten maken..?Overstimulatie gebeurt meestal tegen het eind vh spuittraject en bij veel eitjes, maar als je niet meer eitjes hebt als ik en wel maximale hormonen, zou het ook kunnen? Pfff, wordt ook wel zenuwachtig voor de punctie hoor. Ik houd jullie op de hoogte.

Hoi hoi, nou het wordt spannend. Zeer waarschijnlijk gaat de punctie vrijdag niet door, want ze willen wachten op de twee kleintje follikels ( 13mm/11mm), deze zijn nl wel flink meegegroeid deze twee dagen. De grote gaan ze proberen wat langer te houden zodat ze die mee kunnen prikken. Ze denken dan zondag de punctie te gaan doen. Opzich ziet het beeld er dus wel zo uit, dat ik iets meer reageer op de hormonen dan de vorige keer. Het is eigenlijk hetzelfde beeld als de allereerste keer, die ik toen heb afgebroken omdat ik toen uiteindelijk maar twee grote follikels had en een paar kleintjes. ( had ik toen geweten dat..). In elk geval valt het me mee Nu even afwachten dus... Ik moet zeggen dat ik nu wel wat last begin te krijgen van mn stokjes. Als ik ga zitten of opstaan dan voelt het 'vol'. Dat terwijl er dus maar iets van 5 follikels zitten. Ben deze week ook een kilo aangekomen! Hebben/hadden jullie daar ook last van?

Jeetje Hobbesje, ik lees zo af en toe mee.. Wat enorm triest en verdrietig...Dan denk je dat alles (eindelijk)goed is. Ik wens je en jullie heel veel sterke... Susan

even snel antwoord; mijn vriend heeft hoge koorts gehad en ook meeerdere dagen ongeveer anderhalve maand voor punctie. Hebben toen zaad laten testen en was toen prima mee te werken. Voor icsi is het misschien anders dan voor ivf..? En ik zou die verjaardag dan toch uitstellen hoor....Ik was de hele dag naar van de pijnstilling. Maar goed, anderen hebben er weer minder last van.. Succes alvast, fijn dat je toch meer follikels klaar hebt liggen. Bij mij waren ze nooit te zien. ( en ik heb dus ook steeds weinig follikels, misschien vandaar...)