Hoi, ik ben nieuw hier.
Mijn vriend en ik zijn nu bijna drie jaar bezig met kinderen en tot nog toe geen geluk helaas.
inmiddels hebben we het hele voortraject gevolgd inclusief IUI's en zijn we met de eerste IVF behandeling bezig.
het zijn spannende tijden. Ik ben er ook erg veel mee bezig. Onze wens is zo groot en in onze omgeving wordt de ene na de andere spontaan zwanger, wat het er soms niet makkelijker op maakt. Ik gun ze het van harte, maar het maakt me ook verdrietig.
Na het spuiten wat ik al aardig spannend vond was vanmorgen de eerste punctie. Niks had me kunnen voorbereiden op vandaag. Het was ondanks de morfine extreem pijnlijk. Gelukkig zat mijn vriend naast me mijn hand vast te houden en er voor te zorgen dat ik bleef ademen. Ik heb nog steeds buikpijn en hopelijk trekt het voor het slapen gaan weg, zodat ik nog aan wat nachtrust toe kom.
Het was wel een goede "oogst" volgens de gyn. Vanmiddag hoorden we dat er 21 eicellen gevonden zijn. Erg veel dus. Met de verpleegkundige heb ik morgen n gesprek over de symptomen van overstimulatie. Ook dat nog.
hopelijk gaat alles wel gewoon goed. Er staat voor vrijdag de terugplaatsing gepland. Zo spannend allemaal.
Ik ben blij om de ervaringen te lezen en te zien dat er toch veel vrouwen zwanger worden van de behandelingen. Dat geeft hoop en moed.
Succes allemaal!
Gr. Fem