Hallo allemaal,
Ik heb mij net aangemeld bij IVFmoeders.nl en wil mij graag even voorstellen aan iedereen...
Ik ben Claudine, 35 jaar en woonachtig in Amsterdam.
Op de valreep van 2012 zijn mijn partner en ik naar de huisarts gegaan, omdat wij na een jaar oefenen nog niet zwanger waren.
Onze huisarts was zeer begripvol en heeft ons direct doorgestuurd naar het VU.
Daar hebben wij op woensdag 23 januari onze eerste afspraak gehad...
Onderzoek, na onderzoek en uiteindelijk was het advies om te starten met ICSI.
Het zaad van mijn partner was kwalitatief niet goed, niet vlot en niet veel...
En ook het aantal eitjes was niet schrikbarend hoog (6 - 8 folikkels)
In eerste instantie moest ik een maand aan de pil en begin mei mocht ik starten met de Decapeptyl...
Ik moet zeggen, dit verliep allemaal zeer goed, weinig last van de hormonen, geen blauwe plekken van het prikken...
Op 20 mei ben ik gestart met de Gonal F en ook hiervan had ik totaal geen bijwerkingen...
31 mei heb ik een echo gehad, die aangaf dat mijn folikkels al rond de 20 mm. waren en ik kon mij gaan klaarmaken voor de Pregnyl.
Deze heb ik op zondag 2 juni gezet en afgelopen dinsdag heb ik mijn punctie gehad - maar liefst 6 eitjes.
Gisteren mocht ik bellen om te vragen of er een TP ging komen, maar helaas...
Ze wilde de embryo's nog 24 uur in de stoof laten om te kijken of er wel celdeling ging plaatsvinden...
Vanmorgen weer gebeld en slecht nieuws... Geen celdeling, geen TP...
Ik ben vanmiddag gebeld door de arts die bij mij de punctie heeft gedaan en zij heeft mij uitgelegd wat er mis is gegaan...
Terwijl ik dit type lopen de tranen weer over mijn wangen... Het ligt aan mij...
Van de 6 eitjes zijn er 2 bevrucht, maar door de slechte kwaliteit van mijn eicellen is de celdeling afgebroken...
Is er iets te doen aan de kwaliteit van mijn eicellen? was uiteraard mijn vraag...
En een antwoord hierop is heel moeilijk...
Gewicht en voeding (gezond, gevarieerd en onbewerkt) zou mogelijk kunnen helpen...
Wat nu?
Ik heb iig al aangegeven dat ik sowieso voor poging 2 wil gaan...
Dus nu de eerste menstruatie afwachten en bij de tweede menstruatie gaan we er weer voor...
Ik blijf positief, ik wil heel graag moeder worden, maar ben wel heel verdrietig...
Dit had ik nooit verwacht... Wat ook eigenlijk heel gemeen is, want waarom zou het altijd aan de man moeten liggen...
Herkent iemand zich in mijn verhaal?
Liefs, Claudine
