bettyboopke

JOEHOE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! We hebben vandaag goed nieuws gekregen ivm de vwp: trisomie 18 en 21 zijn oké!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jiiiiiiiiiiiiiiiiihaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!! De rest van de uitslag volgt rond nieuwjaar, maar dat gaat dan eigenlijk nog over zeer zeldzame aandoeningen. Dus het belangrijkste nieuws is super nieuws!!!!! Moet nu wel nog even platte rust houden t/m morgenavond. Maar we zijn alweer 48 uur na de punctie en so far, so good! Dus nog even kalmpjes aan en dan kunnen we dit weekend een flesje (nonalcoholische) bubbels doen knallen! De punctie zelf viel heel goed mee! Dwz, die naald is echt niet zo dik en je voelt hem eigenlijk amper prikken. Soms doet bloedprikken zelfs meer pijn dan die vwp prik! Wèl vond ik het een stresserende ervaring, puur emotioneel dan. Wetende dat je met die prik een bepaald risico neemt... Dat vond/vind ik die dagen nadien ook nog wel moeilijk. Ik ben dan ook nauwelijks van de zetel afgekomen, ventje heeft me echt vertroeteld! 's Nachts heb ik me klem gelegd tss twee zwangerschapskussens, zodat ik niet op mijn buik zou gaan liggen. Ben wonder-boven-wonder iedere nacht wakker geworden op mijn rug, armen en benen gespreid, precies heel ontspannen. Nochtans bleek dat toch niet helemaal zo te zijn, want na dat verlossende telefoontje van daarstraks ben ik toch wel even heel hard beginnen huilen! Wat een opluchting, wat een ontlading! Goed, dat was het verhaal en nu gaan we ervan uit dat we dit weekend daar het happy-end van kunnen vieren! Merci voor jullie duimen meiden! Heeft echt wel veel deugd gedaan! xxx

Afgelopen dinsdag hebben we die expertise-echo (prenatale screening) gehad! Deze was heel goed: alle softmarkers (de fysieke kenmerken dat de meeste downkindjes hebben zoals doorbloeding hartje, bouw hartje, bovenarmpjes, bovenbeentjes, heupjes, grootte hoofdje, neusbeen,vingerkootjes,...,...) waren normaal! In feite verkleint onze kans op down daardoor x2 / x3!! Dus dan zitten we aan een kans van 1 op 400/600 . Maar… mijn bloedwaardes waren helemaal niet goed! De Prof zei letterlijk: “de 2 gemeten hormoonwaardes wijzen allebei de slechte richting uit, zitten er in feite boenk op” . Dit betekent dat zwangeren met een baby met down ook zo’n bloedwaardes hebben… Nu, het is niet zo dat als je zo’n bloedwaardes hebt, dat je per definitie een downbaby hebt! Je kunt deze waardes ook hebben met een gezonde baby. Helaas komt het OOK voor bij zwangeren met een down baby. Dat maakt mij toch weleen beetje nerveus, ondanks die goeie nekplooimeting, neusbeentje, goede speciale echo en een nieuw berekend risico van 1:400/600! Want...dan kwam hier ook nog eens bij dat ze mijn bloedwaardes eigenlijk niet betrouwbaar vinden, aangezien ze ‘ te laat’ genomen zijn. In Leuven doen ze de bloedname voor de combinatietest tot ten laatste 13wkn en 5 dgn, alles daarbuiten vinden ze onbetrouwbaar. Terwijl in Mechelen de termijn loopt tot 14wkn en 4 dgn (ik was exact 14wkn op het moment van bloedname). Dus hoe slecht zijn dan die bloedwaardes? Of vallen die dan misschien toch nog mee? Daar konden/wilden ze niks over zeggen. Wel konden ze ons zeggen dat onze kans eigenlijk alleen maar gegeven kan worden ahv mijn leeftijd (37 jr) in combi met de goede echo en dan komen we ongeveer uit op 1 op 300/450. Maar ja, die leeftijd is dan weer puur statistisch hè. Om een lang verhaal kort te maken. We zijn eigenlijk wel vrij zeker dat alles goed is met onze dochter (jaaaaaaaaa, t is een meisje!!!), maarrr…die slechte bloedwaardes blijven in ons achterhoofd sluimeren… De prof gaf geen advies, zei dat als we gerust zijn met hun uitleg, de echo en de cijfers, we niks moeten doen. Maar als we niet gerust zijn (ook voor de komende 6mnd), tja, dan kan enkel een vwp uitsluitsel geven… Mijn gynae gaf eigenlijk hetzelfde verhaal. Dus hebben we besloten het angstmonstertje nu voor eens en voor altijd de mond te snoeren! En weg gaan dus voor een vwp, dinsdag aanstaande om 16u30 hebben we daarvoor een afspraak. Momenteel voel ik me er vrij rustig onder. Dinsdag zal waarschijnlijk wel andere koek zijn… Na 3 dagen weten we de uitslag èn is ook het grootste risico op een miskraam voorbij. Dus even een paar dagen doorbijten, proberen niet té stressy te zijn, want dat is ook niet goed voor ons Juliette Heel erg bedankt voor jullie reacties! Lindada: hoe ben jij die dagen na de punctie doorgekomen? Heb je fysiek iets ervan gevoeld (hoor vaak dat je menstruatie-achtige krampen kunt hebben dan). De prof zei dat het grootste risico op een mk na 3 dgn weg is. Lijkt me niet gemakkelijk om me die 3 dagen niet te zenuwachtig te maken...Moest jij ook 3 dagen platte rust houden? Mocht je na de punctie vrij snel weg? In België zijn er ziekenhuizen waar je een uur of 4 moet blijven, bij het ziekenhuis waar ik ga is dat slechts een 20min ter nacontrole. @Jillz1976: ga jij nog steeds voor de vwp? Heb je al een datum wanneer je hem krijgt? Mag ik vragen hoe jij daar tegenaan kijkt? Zie je er tegenop? oet jij ook 3 dgn platte rust houden? Ik heb nl begrepen dat dat ook weer kan verschillen van ziekenhuis tot ziekenhuis.

Hier druk bezig geweest! Ziek zijn (keelontsteking èn voorhoofdholte-ontsteking). Maar nu gelukkig weer aan de betere hand. EN we hebben afgelopen dinsdag die expertise-echo (prenatale screening) gehad! Deze was heel goed: alle softmarkers (de fysieke kenmerken dat de meeste downkindjes hebben) waren normaal! In feite verkleint onze kans op down daardoor x2 / x3!! Dus dan zitten we aan een kans van 1 op 400/600 . Maar… mijn bloedwaardes waren helemaal niet goed! De Prof zei letterlijk: “de 2 gemeten hormoonwaardes wijzen allebei de slechte richting uit, zitten er in feite boenk op” . Dit betekent dat zwangeren met een baby met down ook zo’n bloedwaardes hebben… Nu, het is niet zo dat als je zo’n bloedwaardes hebt, dat je per definitie een downbaby hebt! Je kunt deze waardes ook hebben met een gezonde baby. Helaas komt het OOK voor bij zwangeren met een down baby. Dat maakt mij toch weleen beetje nerveus, ondanks die goeie nekplooimeting, neusbeentje en speciale echo! Maar dan kwam hier ook nog eens bij dat ze mijn bloedwaardes eigenlijk niet betrouwbaar vinden, aangezien ze ‘ te laat’ genomen zijn. In Leuven doen ze de bloedname voor de tripletest tot ten laatste 13wkn en 5 dgn, alles daarbuiten vinden ze onbetrouwbaar. Terwijl in Mechelen de termijn loopt tot 14wkn en 4 dgn (ik was exact 14wkn op het moment van bloedname). Dus hoe slecht zijn dan die bloedwaardes? Of vallen die dan misschien toch nog mee? Daar konden/wilden ze niks over zeggen. Wel konden ze ons zeggen dat onze kans eigenlijk alleen maar gegeven kan worden ahv mijn leeftijd (37 jr) in combi met de goede echo en dan komen we ongeveer uit op 1 op 300/450. Maar ja, die leeftijd is dan weer puur statistisch hè. Om een lang verhaal kort te maken. We zijn eigenlijk wel vrij zeker dat alles goed is met onze dochter (jaaaaaaaaa, t is een meisje!!!), maarrr…die slechte bloedwaardes blijven in ons achterhoofd sluimeren… De prof gaf geen advies, zei dat als we gerust zijn met hun uitleg, de echo en de cijfers, we niks moeten doen. Maar als we niet gerust zijn (ook voor de komende 6mnd), tja, dan kan enkel een vwp uitsluitsel geven… Mijn gynae gaf eigenlijk hetzelfde verhaal. Dus hebben we besloten het angstmonstertje nu voor eens en voor altijd de mond te snoeren! En weg gaan dus voor een vwp, dinsdag aanstaande om 16u30 hebben we daarvoor een afspraak. Momenteel voel ik me er vrij rustig onder. Dinsdag zal waarschijnlijk wel andere koek zijn… Na 3 dagen weten we de uitslag èn is ook het grootste risico op een miskraam voorbij. Dus even een paar dagen doorbijten, proberen niet té stressy te zijn, want dat is ook niet goed voor ons Juliette Lieve meiden, ik ga jullie duimen, schietgebedjes, positieve vibes, spirituele dansjes, etc etc heeeel hard nodig hebben dinsdag en daaropvolgende dagen!

Ik weet het even niet meer.... De onzekerheid knaagt wel serieus aan me... Oké, de kans is 1 op 209. Dus 208 vrouwen hebben een gezond babietje. Mijn man is iemand die vooral naar dat cijfer kijkt, want de echo zag er toch goed uit?!! Hij wil dus ook afwachten wat Prof De Catte zegt nadat hij de expertise echo heeft gedaan (4 dec). Voor alle duidelijkheid, een expertise echo is meer en uitgebreider dan een gewone 20 weken echo. Het gebeurt met speciale apparatuur waarmee ze veel meer kunnen zien, ze kunnen zelfs de bloeddoorstroming van het kindje zien. Mijn man vindt dat als Prof De Catte de echo goed vindt, dat we ons dan geen zorgen meer mogen maken. Als de echo goed is, dan wordt die wel nog eens op ca 21 weken herhaald (dus opnieuw die expertise echo). Zelf vraag ik me af of ik wel echt gerust ga zijn in die tussenliggende weken... Want voor zover ik begrepen heb, is zelfs zo'n expertise echo niet zaligmakend. Er is maar 1 manier om zekerheid te hebben en dat is een vwp... Mijn man redeneert dan dat je als zwangere vrouw nooit zeker bent. Dat zou iedere zwangere vrouw, jong èn oud, altijd een vwp moeten laten doen. Want zelfs bij een kans van 1 op 4000 is er zelfs eentje waar het minder goed voor uitdraait. Ik vind het geweldig dat hij zo positief kan zijn! Dat is ook één van de redenen waarom ik zo van hem houd! Maar helaas is door die stomme uitslag bij mij een knagend gevoel gekomen...en ik geraak er niet zomaar vanaf. Oké, ik kan wachten tot 4 dec, ik zal sowieso MOETEN wachten tot dan ;) Maar wat als die pof mij niet echt kan geruststellen? Van de andere kant, ik ben zoooooooo bang voor het risico op een mk bij een vwp... Ik mag er niet aan denken om ons kindje te verliezen (met de kans dat hij gewoon gezond is)....We hebben zoveel moeite moeten doen om zwanger te worden, zwanger te blijven (want ik heb wel wat bloedingen gehad vanaf 7 weken en heb toen 3 weken platte rust moeten houden). Waarom zou ik het risico willen lopen het kwijt te spelen? Alleen omdat ik ongerust ben? Pfffff......... ik weet het gewoon niet meer. Vooral omdat mijn man en ik niet volledig op dezelfde lijn zitten. Hij zal eerder in de positieve kansen geloven en meer huiverachtig staan tov een punctie. Terwijl ik met momenten me zo onzeker kan voelen, dat ik geneigd ben naar de zekerheid van een vwp, ondanks mijn grote angst daarvoor.... ............

@Shana: Mijn/onze eerste reactie is ook: we hebben er al zo veel moeite voor moeten doen! Maarrr...ik zou een kindje met Down syndroom niet aankunnen. Klinkt misschien raar, maar ik vrees dat ik daar de fysieke kracht niet voor heb. We zouden in dat geval kiezen voor onderbreking, hoe hartverscheurend het ook zou zijn!!!! Maar momenteel is dat mijn vrees eigenlijk niet. Ik ben eerder bang dat de arts een vwp zou kunnen adviseren, eerder bang voor het risico dat het daardoor kan misgaan. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat alles goed is met ons beebje, weet ik niet of ik dan een dergelik advies naast me neer zou kunnen leggen en met een gerust hart de resterende 6mnd uit te doen... Ik hoop gewoon heeeeeel hard dat hij gaat zeggen dat alles er zo goed uitziet, dat een vwp niet nodig gaat zijn!!! @Sorpresa: ik snap helemaal wat je bedoelt met die cijfers! Verschillende ziekenhuizen hanteren blijkbaar verschillende kans-cijfers, zowel in Nederland, als in België. Ik heb intussen ook al hogere risico's gelezen op 37-38 jaar van ziekenhuizen in NL. http://www.kiesbeter.nl/ziekte-en-gezondheid/keuzehulpen/prenatalescreening/downsyndroom/default.aspx Op deze site is het risico ook ietsje groter dan 1 op 150 (te vergelijken met 10 op 1500). Wat dat betreft zal ik die dokter in Leuven echt wel moeten gaan geloven, hij is nl de expert op dat gebied in België. Maar fijn zijn al die tegenstrijdige cijfers natuurlijk niet hè.

Heb vanmiddag telefoon gehad van de gynaecoloog. Voelt wat dubbel... Mijn gynae vertelde mij het volgende: "Jouw triple test heeft een score van 1 op 209. Je bent 37, bijna 38 jaar, puur op leeftijd heb je statistisch gezien al een risico van 1 op 150. Aangezien de nekplooimeting en de bloedwaardes goed waren, is je risico gezakt tot 1 op 209. Dat is in feite positief! Maar in België is alls onder de 250 een verhoogd risico, dus daar val je officiëel onder... Ik zou me zeker nog niet ongerust maken, alles zag er tot nu toe goed uit, er was ook duidelijk een mooi neusbeentje te zien dat belangrijk is igv mongolisme. Ik stel wel voor om de expertise echo op 16 weken te laten doen ipv met 18 weken. Die arts is de beste van België en dat ziekenhuis heeft zeer goede apparatuur! En hoor wat hij na die echo te zeggen heeft: ik verwacht dat je kansen alleen maar verkleinen! Maar moest het anders zijn, dan kan hij evt nog een vruchtwaterpunctie uitvoeren, waarbij je bij hem ook in enorme goede handen bent! Maar voorlopig geen zorgen maken!" Mmm...gemakkelijker gezegd dan gedaan! Toen ik haar aan de lijn had, stokte mijn adem toch wel in mijn keel!! Pfff.... 4 december heb ik die echo, ik hoop dat de dagen heeeel snel voorbij mogen gaan!!!!! En als jullie hier nog opbeurende positieve verhalen hebben: absoluut welkom!!!!! Of misschien zijn er vrouwen die een geuststellende expertise echo hebben gehad?

Heb vanmiddag telefoon gehad van de gynaecoloog. Voelt wat dubbel... Mijn gynae vertelde mij het volgende: "Jouw triple test heeft een score van 1 op 209. Je bent 37, bijna 38 jaar, puur op leeftijd heb je statistisch gezien al een risico van 1 op 150. Aangezien de nekplooimeting en de bloedwaardes goed waren, is je risico gezakt tot 1 op 209. Dat is in feite positief! Maar in België is alls onder de 250 een verhoogd risico, dus daar val je officiëel onder... Ik zou me zeker nog niet ongerust maken, alles zag er tot nu toe goed uit, er was ook duidelijk een mooi neusbeentje te zien dat belangrijk is igv mongolisme. Ik stel wel voor om de expertise echo op 16 weken te laten doen ipv met 18 weken. Die arts is de beste van België en dat ziekenhuis heeft zeer goede apparatuur! En hoor wat hij na die echo te zeggen heeft: ik verwacht dat je kansen alleen maar verkleinen! Maar moest het anders zijn, dan kan hij evt nog een vruchtwaterpunctie uitvoeren, waarbij je bij hem ook in enorme goede handen bent! Maar voorlopig geen zorgen maken!" Mmm...gemakkelijker gezegd dan gedaan! Toen ik haar aan de lijn had, stokte mijn adem toch wel in mijn keel!! Pfff.... 4 december heb ik die echo, ik hoop dat de dagen heeeel snel voorbij mogen gaan!!!!! En als jullie hier nog opbeurende positieve verhalen hebben: absoluut welkom!!!!!

Hoopvolle toekomst: heel veel sterkte, moed en kracht gewenst!

Gisteren nog een echo gehad, met nekplooimeting. De meting was supergoed: 0,7mm!! Joehoe!! Man, wat ben ik opgelucht! De bloedwaardes zullen pas vandaag of morgen bekend zijn, maar de gynae maakte zich daar geen zorgen over, alles zag er zó goed uit :) Mooie echo gehad, babypruts draaide vrolijk in het rond en liet zich van alle kanten bewonderen: in profiel, met zijn rugje naar ons toe gedraaid, met zijn buikje naar ons toe, met de beentjes open,... Maar nee, helaas ècht nog wel te vroeg om het geslacht te zien (net 14wkn). Dus nog en maandje volhouden. Ons babypruts had ook de hik, en begon na een tijdje lekker duim te zuigen...zoooooo schattig!! En dat lieve wipneusje! Mmmmm....ben zoooo verliefd :) De volgende echo zal de sturcturele echo zijn. Normaal op 20 wkn, maar wij krijgen hem op 18 wkn, bij een specialist-gynae die niks anders doet dan dat soort echo's maken en bestuderen (heet dan n zgn expertise-echo). Ik heb helemaal in het begin van mijn zwangerschap (op 7 weken) een 'reactivatie' van de waterpokken gehad. Mijn dochtertje had de waterpokken en ik heh ze als kind niet gehad - toch geen blaasjes gehad, vandaar laten testen. Maar ik had wèl oude antistoffen, dus heb ze ooit gehad (toch het virus). Gelukkig wezen volgende bloednames ook niet op een infectie (=effectieve besmetting waterpokken). In feite zijn de klinische biologen er dus wel gerust in. Maarrr om ècht 100% zekerheid te hebben, is zo'n speciale echo wel handig. Ik mocht mij absoluut geen zorgen maken, puur om echt alles uit te sluiten. In België word je wel serieus in het snotje gehouden als je een IVF-je bent ;) Aan de andere kant misschien ook niet slecht. Dus nu heb ik al sneller mijn volgende echo :) Wel fijn, dan weten we het geslacht :)) Hoopvol, die vermoeidheid ken ik maar al te goed!! Het betert idd wel naarmate je dat eerste trimester door bent. Maar ik ben 's avonds nog steeds wel heel moe! Maar elke dag een beetje beter. Heb je voor de rest niet te veel last? Nog een vraagje. Ik heb vanaf het begin van de zwangerschap veel krampjes gehad. Volgens gynae's was dat de baarmoeder die groeit en bandenpijn. Een tweetal weken geleden is dat weggegaan (juij!). Maar sinds afgelopen weekend heb ik in de namiddag en/of avond harde buiken! Heb dat bij mijn vorige zwangerschap nooit gehad, zelfs tegen het einde van de zwangerschap nauwelijks voelbaar. Maar nu...doet soms behoorlijk pijn! Mijn gynae zeio dat dat heel normaal is, dat dat vaker voorkomt bij een zwangerschap van een 2e dat je dat al zo vroeg hebt! Ze heeft me magnesium voorgeschreven, omdat dat de spieren wat ontspant, dus ook de baarmoeder. Ook zei ze me dat ik dan moet proberen op de zetel te gaan liggen met een warm waterkruikje tegen mijn rug. Heb dat gisteren gedaan: zaaaaalig, ontspande echt wel goed na een tijdje. Maar nu vroeg ik me af of er hier nog meiden zijn die dat hebben/hadden en of jullie nog andere tips hebben? Op mijn werk kan ik niet zomaar even gaan liggen en ben ik niet altijd in de gelegenheid om een kruik te gebruiken... Dus alle suggesties zijn welkom!

@Dion: hè, wat vréselijk dat het bij jullie is misgegaan!!!!! Ik kan me niet voorstellen wat dat met je doet... Ik weet niet goed wat te zeggen, buiten: Heel veel sterkte! Ik heb maandag echo bij gynae, ik zal het haar direct eens vragen. In België blijven we meestal volledig onder controle bij gynae (zelfs zonder fertil.behandelingen), slechts op eigen verzoek ga je naar een vk. Zolang ik mij nog niet echt 100% gerust voel,blijf ik dus ook lekker naar mijn gynae gaan hoor! Ik heb gelukkig nooit veel bloed verloren (enkel die eerste keer, nu 7 weken geleden). Meestal maar een paar druppels en wat sliertjes. Kom in feite gemakkelijk toe met 1 inlegkruisje (wat ik natuurlijk niet doe uit hygienisch oogpunt). Maar toch heeeeel erg bedankt voor je raad!!!! Ik ga het zeker in acht nemen hoor! @Sometimes: ik heb ook behoorlijk last van krampen, harde buiken èn pijnlijke onderrug! Ik had dat al van dag 1 van de zwangerschap. Precies of ik elk moment flink ongesteld ga worden! De onderrug schijnt van de hormonen te komen, heel normaal zegt mijn gynae. De krampen hebben, volgens mijn gynae èn de gynae die ik bij mijn eerste bloeding van wacht had, niks te maken met mijn bloedingen. Ze beweren allebei dat dit 'gewoon' door het groeien van de baarmoeder komt. De harde buiken zijn een combi van die pijnlijke baarmoeder met luie darmen (verstopt èn veel lucht). Ik maak me daar ook vaak ongerust over, omdat ik dat bij mijn eerste zwangerschap nooit heb gehad. Maar blijkbaar komt het echt wel vaker voor. Een vriendinnetje van mij had dat ook bij haar tweede. Ik probeer me dat dan maar voor ogen te houden, maar niet altijd gemakkelijk hè?! Toch ga ik haar maandag weer bestoken met mijn vragen ;) Neem jij trouwens iets in voor die bloedingen? Ik moest mijn utrogestan (vaginaal) blijven doornemen, omdat dat mijn baarmoeder rustig zou houden. Tot 10 weken nam ik er 3 per dag, tot 13 weken 2 per dag en nu dus 1 per dag.

Hallo, mag ik hier komen meeschrijven? Ik heb een tijdje meegeschreven op het 12 weken bankje, maar de laatste weken nauwelijks nog tijd gehad... *schaam* Bij deze dus het goede voornemen wat vaker mee te lezen en schrijven! Zoals jullie kunnen zien ben ik intussen een dikke 13 wkn zwanger. Ben afgelopen weken al regelmatig voor bloedingen op controle geweest. Mijn eerste bloeding was op net geen 7 weken. Blijkbaar een innestelingsbloeding, dat uiteindelijk een hematoom geworden is. Die eerste weken na die eerste bloeding waren wel heel spannend (bloeding was even groot als vruchtzak en toen bestond er een kleine kans op loskomen). Na 3 weken platte rust is het hematoom aanzienlijk kleiner geworden en doet pruts het nog altijd heel goed :) Afgelopen 3 weken waren de bloedinkjes echt nog miniem, slechts een beetje oud bloed en maar 1x per week een paar uurtjes in de ochtend! Nu heb ik helaas gisteren weer een beetje rood gehad en vandaag nog bruin, maar nog steeds heel weinig hoor! Maar plots bekruipt me toch weer een beetje angst... Het is toch echt wel 'maar gewoon' die hematoom?! Ik hoop dat het in de loop van de dag stopt!!! Dus Sometimes, ik snap heeeel goed hoe je je voelt als je bloed ziet!! Instinctief voelt dat ook niet aan als oké hè! Alssof je lichaam roept: een zwangere vrouw verliest geen bloed! Maar blijkbaar komt het echt wel vaker voor! Zolang het maar een beetje is en je niet krom loopt van krampen, dan zou het oké moeten zijn. Maar ik weet heel goed dat je daarom nog niet gerustgesteld bent! Ik kon soms een uur na een echo al weer lopen janken van onzekerheid... Maandag heb ik mijn termijn echo (intussen mijn 5e echo...) en zal dus ook de nekplooimeting gebeuren. Ben toch wel een beetje zenuwachtig...Ben 'al' 37, in december 38, dus niet meer de jongste (al klinkt dat zo raar om te zeggen haha). Dus maandag echt wel een spannend dagje: dan weet ik of alles echt wel oké is met pruts (laatste echo is dan 4 weken ervoor geweest). Ik ga hier een beetje bijlezen, zodat ik alles kan volgen :) Lieve groetjes x

Chrisje, ik heb sinds de de innesteling van die ongikrampjes! Soms een paar minuten best heftig, dan trekt het wat weg is is het zeurderig aanwezig. Ik dacht dus destijds ook dat dit weer een mislukte poging ging zijn, dacht ècht dat ik elke moment ongi zou worden. Pas na 2 goede bn's en de eerste echo durfde ik erin te geloven :) Sinds een kleine week zijn de ongikrampjes minder frequent (dus vanaf 9 wkn). Zowel de gynae van wacht, als mijn eigen gynae zeiden dat dit echt wel vaker voorkomt. Het ongigevoel is de baarmoeder die groeit en de steken zijn van de banden die rekken. Ik had bij onze dochter destijds enkel zo nu en dan steekjes, verder niets. Vond het in het begin dus ook maar raar. Ik heb er 2 mogen laten terugplaatsen. Omdat ik 37 ben (in dec 38). De twee emmykes waren allebei 8cellig en A-kwaliteit. Omdat mijn amh waarde al behoorlijk laag was (dus eicelvoorraad neemt al serieus af), wilden we geen risico's nemen en dus voor 2 gaan. In Belgïe is dat trouwens bij wet bepaald hoeveel emmy's je mag laten terugplaatsen. Jonger dan 36: eerste IVF eentje, vanaf tweede IVF (verse! cryo's tellen niet mee) mag je er twee laten terugplaatsen. Als je ouder bent dan 36 dan mag je al bij de eerste IVF er 2 laten terugplaatsen. Verder wordt natuurlijk samen met je specialist gekeken naar je medisch profiel en je slaagkansen. Op basis daarvan wordt er samen beslist of je er 1 of 2 laat terugplaatsen en van welke kwaliteit. Maar dit is dan weer wel afhankelijk van ziekenhuis tot ziekenhuis. Het ziekenhuis waar ik in behandeling ben, plaatst enkel 8-cellige terug, tenzij er geen enkele 8-cellige is natuurlijk. Maar dan nog moeten ze min 6-cellig zijn en min B-kwaliteit hebben. Voor minder doen ze het niet. Ze zijn zeer streng in hun selectiecriteria! Dat heeft zijn voor- èn nadelen natuurlijk. Nog 2 nachtjes slapen en dan hebben we weer een echo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Oooooooooooh wat kijk ik ernaar uit! Hoop zoooooooo dat alles goed is! Dat mijn hematoom niet verder gegroeid is!!!! Want ik verlies wel nog steeds om de andere dag bruin slijm (sorry). En dat ons prutsje wèl goed gegroeid is (laatste keer was ie 5 dgn achter op schema). Maar ik ben alweer een aantal dagen zo kotsmisselijk, dat ik amper iets kan eten, dus dat stemt mij zeeeeer hoopvol!!

Haha Fifi :)) Idd leuk voor een hamster, of een goudvis :)) Hier ook moeite met jongensnamen! Maar we gaan ook nog totaal niet zoeken, totdat we het geslacht weten. Bij Iza zijn we al vroeg begonnen met zoeken en toen bleken jongensnamen echt wel heeeel moeilijk, dus voorlopig steken we daar geen tijd in ;) Hoewel ik de meisjesnamen ook niet zoo gemakkelijk vond hoor. Er zijn nog wel een aantal namen die ik mooi vind, maar die lijken dan te veel op Iza en dan krijgt het al snel een 'peppie en kokkie' gehalte... Dus als jullie nog suggesties hebben voor korte namen (max 2 lettergrepen), laat jullie gaan!!! Oooo, 23 weken!!! Zalig toch Henne! Ik snap dat er altijd een nieuwe mijlpaal is om naar uit te kijken! Bij Iza had ik dat helemaal niet zo, was er van dag 1 vrij gerust in. Maar ik denk nu met die bloedingen, dat er een soort ongerustheid echt ingehakt heeft...niet gemakkelijk om dan onbezorgd door je zwangerschap te gaan. Misschien dat dat ook een rol speelt bij jou?! Hoopvol, bij mij hebben ze ook pas op 6 weken een echo gedaan. Dan konden ze ineens ook zien dat het hartje klopt. Ja, het is fijner om het eerder te zien, dan weet je tenminste dat er (waarschijnlijk) geen bbz is. Hoewel dat dat niet altijd zo goed te zien is op minder dan 6 weken. Zelfs op 6 wkn kunnen ze dat soms al eens missen. Maar we gaan ervan uit dat alles oké is bij jou!!!!!! Hier nog steeds wat bruinbloed verlies, ene dag helemaal niks, andere dag wat bruinbloed 's ochtends (1/3 inlegkruisje) maar de rest van de dag enkel nog maar sliertjes. Blijf er nu wel een pak rustiger onder, hoewel ik veeeeeel liever heb dat het gewoon helemaal zou stoppen! Want bruin bloed betekent toch nog dat er een bloedinkske is geweest. Maar ik reken erop dat onze kanjer zijn best doet en zodanig groeit, dat over een paar weken die hematoom gewoon geen kans meer heeft! Iza heeft idd de waterpokken!! Maar heb vrijdag telefoon gekregen dat ik wel degelijk antistoffen heb OEF! Ik heb wel recent nog een opflakkering gehad, n zgn reactivatie. En dat kwam overeen met de periode dat ik een koortsblaar had (blijkbaar kun je op latere leeftijd een koortsblaar of gordelroos krijgen en is dat eigenlijk een reactivatie van het waterpokken-virus). Maar zo'n reactivatie is zo mild, dat dat totaal geen kwaad kan voor ons beebje! Weeral OEF!!

Annelies, ik herken het gevoel hoor!!! Als zwangere wil je gewoon géén bloed zien, hoe miniem het ook is! Maar zoals Roxanne ook al zei, het komt blijkbaar heeeeel veel voor!!! Maar ook dat stelt je misschien niet altijd gerust. Meestal is die echo dan hetgeen je nog het meest kan geruststellen, en je hebt een mooie echo gehad, dus probeer nu even adem te halen ;) Ik neem nog steeds de utrobollen (ben nu 8 wkn, 4 dgn). Ik mocht normaal op 8 wkn stoppen van de fertil.arts, maar nu met die bloedingen moet ik er toch nog een tijdje mee doorgaan. Het houdt blijkbaar ook je baarmoeder rustig, waardoor die bloedingskes sneller kunnen genezen. Ja, het zijn vieze bollen, maar ik neem z op dit moment met veel plezier!! Chrisje, wat fijn dat die streep zo donker was! Is altijd geruststellend hè :) En wat goed dat je aan MvM meedoet! Hier in België hoor ik daar nooit iets over, ik ga toch eens googelen of ik daar geen steentje aan kan bijdragen! Roxanne, die vermoeidheid kan ook echt heeeeeeeel vermoeiend zijn hè? Maar wel fijn dat de rest van de kwaaltjes afneemt. Probeer toch maar af en toe wat te rusten! Hoopvol, zelf durf ik absoluut geen seks te hebben, zeeeeeker geen orgasme! De gynae heeft het me ook afgeraden, maar dat komt door mijn bloedingen. Ik moet mijn baarmoeder zo rustig mogelijk houden! Een orgasme zorgt voor een samentrekking van de baarmoeder en dat is niet zo goed voor mijn bloedingen. Bovendien zou het mijn baarmoeder kunnen prikkelen, waardoor die onrustig zou worden en dat willen we ook niet. Maar bij mijn vorige zwangerschap, toen dit alles niet aan de orde was, toen hebben we gewoon gevreeën hoor! Ik heb wel 1x een ietselpietsel bloed daardoor verloren (lees: echt een druppeltje per uur), dat was toen ik ca 4 mnd was. Blijkbaar was er in de baarmoedermond een adertje gesprongen door het vrijen, wat absoluut geen kwaad kan. Hier nog steeds bruin bloed verlies :( Gisteren een dagje niks, vandaag weer opnieuw. Probeer me continu voor ogen te houden wat de gynae zei, dat de kans heel klein is dat het hierdoor misgaat. Maar toch...Instinctief wil je gewoon niks in je slip vinden als je zwanger bent! Gynae had me ook gewaarschuwd dat dit kon gebeuren, hoewel ik elke dag precies wel veel vind? Maar het is gelukkig absoluut niet veel in hoeveelheid, sommige dagen maar enkele druppels en een sliertje per uur. Misschien wel logisch dat mijn bms dat afvoert? Roxanne en Henne, hoe was dat bij jullie? Ook dagelijks? Dan heb ik vanochtend een blaasje gevonden op mijn dochters buikje...oh neee....waterpokken? Even afwachten of het er meer worden. Ben nu aan het wachten op een telefoontje van mijn gynae, voor de uitslag van mijn antistoffen (was laatst wat verwarring en onduidelijkheid over). Pleasssse laat dat eens wat meevallen!!! Dan kan ik ineens mijn onzekerheid ivm dat bruin bloed nog eens vertellen!

@Beanie: zooooooo lief om mij te komen supporteren! Dankjewel meid! Ik hoop dat het met jou goed gaat? Ik las dat je over een maandje nog eens ervoor gaat? Groot gelijk meid! En je weet, het zou niet de eerste keer zijn dat iemand na een rustperiode zwanger word hè! Toitoitoi xxx @Hoopvol: welkom hier en een dikke dikke proficiat!!!! @Hobbesje: oh leuk, wij hebben ook de 22e opnieuw een echo :) Kunnen we samen ons beebje gaan bewonderen! Dat eerste trimester is precies leven van echo tot echo hè ;) Super, jij zit al bijna aan de 12 weken!!!! Nog maar 6 dagen!!! En dan trek je toch een flesje champagne open hè (eentje van Jip en Janneke)?! Wel grappig trouwens dat we nu opnieuw 'samen' zwanger zijn! Tussen Iza en Mikai zit maar 3 dagen, grappig hè?! Wat je buikje betreft: zalig toch? Ik kijk daar zooooooo naar uit! Leuk dat jullie het aan je schoonfamilie gaan vertellen, is altijd zo fijn om zulk goed nieuws te kunnen delen hè?!! @Chrisje: pfiew, jouw buikje heeft het ook niet zo gemakkelijk dan?! Maar goed, als je met die zwang.kledij geholpen bent, waarom niet hè! Wel genoeg blijven drinken hoor. Hoe voel je je verder? @Sometimes: jij ook al bijna aan de magische 12?!!! Super!!! Geef toch een geruster gevoel, nee?! Hoe is het met jou eigenlijk? Niet te veel last van kwaaltjes, of zijn die intussen verdwenen? @Roxanne: Jij hebt ook een hematoom gehad toch? En ook een aantal weken bloedingen gehad? Hoe ging je daar dan mee om? Want ik blijf het echt wel heel stressy vinden... Vanochtend heb ik nl opnieuw wat bloed verloren, gelukkig bijna alleen maar bruin. Maar het moment waarop ik dat dan ontdek is en blijft zooooooo schrikken! Ik probeer me dan voor te houden dat het 'gewoon' maar die hematoom is en geen kwaad kan, dat het echt wel weer snel gaat stoppen. Maar het eerste half uur / uur ben ik echt wel heel nerveus, blijf dan toch wel wat bang voor erger... Vanochtend ben ik terug in bed gaan liggen en heb ik mij onze echo voor ogen gehouden, met het geluid van ons kleine wormpje. Door mij daarop te focussen werd ik wel weer wat rustiger. Wanneer is het bij jou ongeveer gestopt? Mijn gyna zei nl dat het kan duren tot ca 12-14 wkn. Dat dan de baarmoeder groot genoeg is om tegndruk uit te oefenen en de hematoom zal worden afgebroken en opgenomen worden door het lichaam. I hope so! Hoe is het nu met je? Verloopt het nu wel allemaal goed? Want jij hebt dan toch ook een spannende periode achter de rug hè?!!!!

Oké, hier ben ik weer...en nu met GOED nieuws! We hebben het hartje horen en zien kloppen ♥ Pfiew, wat was ik ontroerd, zoooooo mooi dat geluid! Ben er nog van onder de indruk! Helaas wel nog oud bloed te zien, een hematoom dus :/ Ik moet rekening houden dat ik de komende 4 à 6 weken nog af en toe bloedingen kan hebben. Dat hematoom houdt eigenlijk de bloeding (voor een deel) tegen. Maar dat hematoom wordt afgebroken (opgenomen door het lichaam en/of afgevloeid naar buiten) en daardoor verminderdt de druk weer op die bloedvaatjes en kunnen die evt opnieuw gaan bloeden. Vanaf ca 12-14 wkn zwangerschap gaat de baarmoeder groot genoeg zijn om voldoende tegendruk te geven en zal het bloeden stoppen. Gynae wist me wel te zeggen dat de kans nu heel klein is dat het door zoiets misgaat. Het plots minderen van de kwaaltjes was dus niks ernstigs! Gewoon geluk ;) Ik moest er maar van genieten, zolang het duurt, want soms komen die wel weer terug! Ze zei dat vanaf nu de kans op een mk even groot is als bij elke andere vrouw van 37, dus we gaan er weer voor!!! Heb wèl 2 weken thuis voorgeschreven gekregen: rustig aan doen, zodat er hopelijk niet meer te veel bloedingen optreden. Want geen bloeding is toch nog altijd beter. En over 2 weken opnieuw controle (maar daar ben ik alleen maar heel blij mee!!!) Hopelijk kan ik mij wat rustig houden als ik nog eens bloed zie! Is toch telkens schrikken hoor, bloed in je slip wil je gewoon NIET zien als je zwanger bent, is gewoon horror! Zelfs nu ik weet dat ik me eraan kan verwachten...liever niet gewoon. Maar ik heb in elk geval van jullie allemaal veel steun gehad, dat doet enorm goed!!! Bedankt allemaal voor jullie opbeurende woorden en het meeduimen!!!

Opnieuw een ego berichtje... Zaterdag is het bloeden snel gestopt en overgegaan in enkele sliertjes of druppeltjes bruin. Zondag niks meer. Vanochtend enkele druppels oude bloed in mijn slip en wat bruin ook bij het afvegen. Is inmiddels ook weer gestopt. In dat bloed-verlies-verhaal begin ik mij wel wat geruster te voelen, zeker na het gesprek met die vroedvrouw. Maarrr...zaterdagavond ineens een stuk minder misselijk èn mijn boobs zijn helemaal zo gevoelig niet meer. Gisteren en vandaag nog steeds maar met enkele vlaagjes misselijk en nog steeds zijn mijn boobs niet meer zo gevoelig... Ik heb afgegelopen week bijna de hele dag op de zetel gelegen omdat ik zoooo moe was en zooo misselijk! En nu kan ik gewoon weer rondwandelen zonder dat ik moet kokhalzen, kan ik gewoon weer opstaan zonder dat ik eerst een cracker in bed moet binnenwurmen, een glas limonade moet drinken en een half uur erover doe om op te kunnen staan zonder over te geven.... Oooooh dit maakt mij pas ongerust!!!!!! Ik hoop zoooooo dat dit niks ernstigs betekent!!! Ik moet er ècht niet aan denken!!!!! Vanmiddag om 14u mag ik naar de gynae voor echo, maar man man man wat kruipen die minuten voorbij!!

Heb net gebeld naar bevallingskwartier. Kreeg een vroedvrouw aan de lijn en die wist me te zeggen dat er vandaag geen gynae aanwezig is, er staat geen bevalling op punt. De gynae van wacht zou voor zoiets niet afkomen, niet dringend genoeg. Ik heb uitgelegd wat er aan de hand is, en de vroedvrouw zei dat het zeeeeer waarschijnlijk restantjes zijn van de bloeding van afgelopen zondag. Vooral omdat het meeste oud bloed was en het ook zo weinig is. Dat er een beetje rood bij zit, dat gebeurt nog, heeft iets te maken met het raken van een bloedvaatje bij het afkomen. Moest ik mij morgen nog ongerust maken, dan mag ik in de voormiddag langskomen, want dan is de gynae van wacht er sowieso (op ronde bij de verse mama's). Maar zolang ik geen felle krampen heb èn er niet veel bloedverlies is, moet ik mijn niet te veel zorgen maken vlg haar. Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.... Ik probeer me nu wat op te trekken aan het feit dat ik nog steeds hel misselijk ben èn dat mijn borsten vandaag echt wel flink pijn doen (meer dan vorige dagen!!!). En hopelijk kom ik niet meer te veel bloed tegen, bruin of rood, het is allebei wel een beetje griezelig...

........vanochtend een beetje bloed verloren.... Het was bijlange niet zoveel als de vorige keer en het meeste was bruin van kleur. Daarna is het bloeden min of meer gestopt, enkel bij het afvegen 1 enkel sliertje, soms rood, soms bruin........... Mijn ventje denkt dat het nog oud bloed is van afgelopen zondag, want na die bloedingheb ik niks meer gezien (terwijl de gynae zei dat ik wel rekening moest houden met oud bloed na die bloeding). Maar hoe komen die rode sliertjes er dan tussen? Ik heb mijn gynae gebeld, maar die neemt niet op (tja, zij heeft ook recht op weekend hè!). En ik vind het precies te weinig om naar het ziekenhuis te gaan. Maar ik voel me weer zooooo onzeker! Pfffff....mag er niet aan denken! Stiekem hoop ik dat mijn gynae alsnog terugbelt (heb ingesproken op dr antw.app)! Ik zou me zooooooveel geruster voelen als ik voor een echo kon gaan!!! ...............

@Roxanne: wat raar dat de VK dat tegen je zei dat het nog te vroeg is... Wanneer de zwangerschapskwaaltjes optreden en welke dat zijn, is immers verschillend van vrouw tot vrouw! En bovendien hangt dat af van je progesteronwaardes. Bij de eerste echo (was toen 6 weken en 2 dgn) vroeg de gynae aan mij of ik nog niet misselijk was en pijnlijke boobs had? Want mijn progesteron lag behoorlijk hoog. En ik moet zeggen dat ik vanaf dag 1 (dus vanaf de positieve test op 12 dgn na tp) al vlagen van misselijkheid had; het zuur wanneer ik lig (lig dus op 2 kussens); soms allemaal kleine steekjes in mijn borsten (zoals het toeschieten van de melk bij borstvoeding); menstruatieachtige krampen met steken in mijn lies èn lage rugpijn! De laatste dagen (ben nu 7 weken en 2 dagen) ben ik echt doodmoe!!!!!! En kotsmisselijk!!!! Moet 's ochtends echt primperam innemen, anders kots ik alles onder... Mijn gynae vindt dit dus heeeeel normaal!!! @Jilz: fijn je hier te zien!!!!!!!!! Hopelijk volgen er nog een aantal van het septemberbankje!!! Ik had mijn eerste echo op 6 weken en 2 dagen (om te zien of het er eentje of twee zouden zijn). Op de echo zagen we heel duidelijk het vruchtzakje, met daarin het embryootje (wormpje) en een kloppend hartje! Dat hartje is bijna zo groot al het emmyke zelf :) Je ziet het duidelijk knipperen. Ons Juulke was op dat moment 'nog maar 1,7mm. Iets waar ik me ten onrechte zorgen over maakte. Want afgelopen zondag (6 weken en 6 dagen) was Juulke al gegroeid tot 6,4mm. Juulke is nog steeds aan de kleinere kant (6,4 mm staat gelijk aan 6weken en 3 dagen), maar dat kan binnen een week alweer ingehaald zijn. Dus eigenlijk zegt die grootte helemaal niks. Belangrijk is dat er een kloppend hartje is! Je zult er wel naar uitkijken zeker?!!!! Het is ook zoooooo mooi om voor de eerste keer dat knipperlichtje te zien :)) Hobbesje, ik hoop dat je kindjes intussen alwat opgeknapt zijn? Weet je al wat het nu is geweest? Lukt het wat met 2 kindjes en zwanger zijn? Zelf heb ik nog maar eentje, maar vind het met momenten best vermoeiend, zeker nu ik echt zooooooooo moe ben en heel misselijk! Soms moet ik echt even liggen. Gelukkig snapt ze precies wel als ik tegen haar zeg dat mama een beetje ziek is. Ze geeft me dan heel lief een knuffel of een kusje *smelt* Hier gaat het intussen wel wat beter. Zeker omdat de laatste 2 dagen mijn 'kwaaltjes' zo hard toenemen...dat stelt mij wat gerust! Maar ga toch blij zijn als we een weekje verder zijn :)

Daar ben ik dan nog eens...mèt een akelig verhaal, met gelukkig wel een redelijke afloop! Ik moet het echt even kwijt, want heb er toch wel even goed de schrik van te pakken... Zondagochtend sta ik op, ga naar de wc en zie dat mijn inlegkruisje vol zit met bloed...!! Nee, niet een paar druppels, echt helemaal vol en het is nog helderrood ook! Ik helemaal in paniek! Ben op dat moment 7 weken zwanger en denk dus het ergste. Manlief laten optrommelen, die was aan het werk. Intussen naar het ziekenhuis gebeld en daar hebben ze mij doorverbonden met het verloskwartier. Ik mocht direct komen, er ging toch een gynae komen omdat er een aantal bevallingen op til stonden. Gynae heeft dan een echo gedaan: het hartje klopte nog!!! En Juulke was intussen goed gegroeid! Maarrr...er was idd een bloeding in de baarmoeder te zien. Dat noemen ze ook nog een innestelingsbloeding, in feite bloedvaatjes die gesprongen waren. De bloeding was ietsje kleiner dan de vruchtzak èn zat dichter bij de uitgang (schede) dan het vruchtzakje. Dat was eigenlijk nog positief zo kan het bloed gemakkelijker weg. Want de bloeding mag niet groter worden dan het vruchtzakje, want dan kan die het vruchtje gaan pletten... Gynae zei dat de kans op een miskraam nu ietsje verhoogd, maar aangezien ik op dat moment alweer gestopt was met bloeden, zag hij het heel positief in. Letterlijk: ik geef je 90% dat alles gewoon goed blijft gaan, 100% kan ik je helaas niet geven, maar het ziet er positief uit. Voorlopig moet ik me rustig houden, niet te veel fysieke inspanningen en zeker geen zware dingen tillen (niet gemakkelijk met een dochtertje van 11 kg). Volgende week moet ik dan weer terug op controle, om te zien dat er inwendig niks meer aan het bloeden is (want ook die kans bestaat helaas, weliswaar kleine kans, maar toch). Mijn eigen gynae nog aan de lijn gehad, die ziet het gelukkig ook redelijk positief in. Zeker omdat het echt wel een sterk emmyke is èn het bloeden al snel gestopt was (uitwending) en de kans op inwendige bloeding echt wel klein is! Maar goed, ik heb de schrik wel even goed te pakken! Ik ga blij zijn als ik volgende week woensdag op controle mag en dan hopelijk weer dat kloppend hartje kan zien!!!!! Ik kan jullie duimen dus wel even gebruiken! Jullie zullen wel snappen dat naar de wc gaan voor mij nog wat stressy is, enerzijds vertrouw ik erop dat alles oké is, maar anderzijds...bang om weer iets tegen te komen. Die bloeding had ik ook totaal niet voelen aankomen (letterlijk: echt niks gevoeld!). Maar ik probeer de gynae's te volgen en erin te geloven dat ons Juulke echt wel een kanjer is!!!!! Sorry voor mijn lange verhaal, ik hoop vooral dat ik jullie nu niet opzadel met angstmonstertjes!!! Maar ik moest het echt eens kwijt...

Nee toch Hilly.... Wat erg! Dit vind ik echt zoooooo onrechtvaardig!!!! Waarom mogen vrouwen die in de mmm zitten niet gewoon zwanger blijven, eens ze zwanger zijn?!!!!! We maken al genoeg mee vind ik zo! *zucht* Maar helaas, it's the call of nature. Zo wreed... Maar ik hoor precies wel wat moed bij je? Dat is goed! Niet opgeven!!!!! Het is nu bewezen dat het kan, een volgende keer moet het gewoon goed (blijven) gaan!!!! Meisje, een heeeeeele dikke knuf!!!!!!!!!!!!

Hey Annelies, welkom hier! Fijn om nog iemand van september tegen te komen :) Ik heb je op het septemberbankje al geantwoord, maar nog eens in het kort: heeel normaal hoor! Komt zeer waarschijnlijk van je banden (waarmee je baarmoeder ophangt), die al aan het rekken zijn! Gevoel van spierpijn, steken in de liezen, is meestal bandenpijn. Dus een goed teken, je lichaam reageert op de hormonen :) Op naar de volgende kwaaltjes! Hier intussen al een stuk minder onzeker :) Die link van Hobbesje heeft me echt wel gerust gesteld en natuurlijk ook jullie opbeurende woorden! De buikgriep is intussen echt wel over, de misselijkheid daarentegen... Is gewoon van buikgriepmisselijkheid overgegaan naar zwangerschapsmisselijkheid! Juij! Nee, ik klaag niet, want ik ben zwanger!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Hoe is het met de andere dames?

Hartensia, ook ik had wel beter nieuws verwacht en vooral ook gehoopt! Lukt het een beetje? Want het komt toch altijd aan hè?! In elk geval veel moed en sterkte voor de volgende ronde!!! Nieuwe ronde, nieuwe kansen! Daar moet je in blijven geloven!!! Sterkte x Annelies, ik heb dat vanaf dag 1 regelmatig. Sommige dagen amper iets, maar dan komt dat ineens weer opzetten. Dat zijn gewoon je banden (waarin de baarmoede ophangt) die al beginnen te rekken. En dat voel je! Dat kan het gevoel van verrekking geven, maar ook hevige steken. Je kunt ook menstruatie achtige pijnen krijgen, die zijn dan weer van de baarmoeder zelf die aan het groeien is. De ene vrouw voelt dat mee dan de ander, is net zo verschillend als de gradatie in misselijkheid en pijnlijke boobs. Dus no worries!!! Is alleen maar een goed teken!!! Hoewel ik je wel begrijp hoor, ik kan er soms ook heel onzeker door worden...broekloeren is hier nog niet gedaan ;) Maar meisje, we gaan er gewoon voor!!!! Hilly, heb je al nieuws????? Ik duim heeeeeeeeeeeeeeeeeel hard voor je dat je een mooie stijging gaat hebben!!!!! Laat je snel iets weten?! Chrisje, ook jij de moed nog niet opgeven!!!!!!!! Ik had ook veel krampjes en steekjes, zag het helemaal niet meer zitten...en zie nu! Wanneer mag je testen? Ik mocht nl op WD12 al een eerste urinetestje proberen (normaal bloedname op WD12, maar ging dit keer niet). Spannend hoor!!! Ervoor bliven gaan meid!!!

Lieve Hobbesje, ik zit hier gewoon met tranen in mijn ogen! Zo opgelucht dat ik ben! Ik heb net je link doorgenomen, en idd, ons Juulke ligt volgens hun benadering perfect op schema :) Wat ben ik blij om dit te lezen! En als ik de echo's van Iza erbij neem, dan klopt hun berekening idd perfect! Ik heb net ook mijn stiefmama aan de lijn gehad, en die heeft ook nog eens wat op me ingepraat: mijn gynae is echt heel eerlijk, altijd! Als er iets verontrustends was geweest, dan had ze er wel iets van gezegd. Met deze info en woorden ga ik nu de nacht in! Een heel pak geruster, dankjewel!!!!!!!!!! (mijn ventje is werken en ik zat me hier in mijn eentje een beetje op te draaien...)