tes

Hoi lentezon Wat goed nieuws! Ik ga voor je duimen!!

Hoi Lay Ik snap best dat je er tegen op ziet hoor.. denk dat voor mensen hier idd wel herkenbaar is. Ik ben net begonnen met de eerste ivf poging en ben het helemaal eens met Micky; op een gegeven moment krijg je er echt wel ook zin in! Dan ben je blij dat je eindelijk kan beginnen en een echte kans hebt dat er gebeurt waar je al zo lang op hoopt! Heel veel succes met het wennen aan het idee !

Hoi Sab Wij hebben dr van Os en zijn (tot nu toe) heel tevreden over Voorburg. Vind het prettig kleinschalig, zeker nadat we 'begonnen'waren in het LUMC. Maar daar kwamen ze niet verder dan constateren dat het ivf zou moeten worden en kwamen toen met de opwekkende mededeling dat er een jaar wachttijd was! Nou toen waren we heel snel weg hahhaha. Hoe bevalt het jullie?

Ha meiden Lastige he, om in te schatten 'hoe je er voor staat' Merk zelf ook dat ik dat moeilijk vind, had gisteren eerste follikelmeting, en dan roepen ze dus wel een en ander, wat ik dan braaf thuis doorbrief ;-) Maar ik heb geen idee of dat goed of slecht is! Voor mij is het allemaal de eerste keer, dus heb ook geen enkel vergelijkingsmateriaal... Maar als ik dit zo lees zegt een eerste follikelmeting dus ook nog niet zo veel? Ik moet as zaterdag (cyclusdag 12 dan) terug voor de volgende echo en dan gaan ze de punctie waarschijnlijk na pasen doen. Had nu 3 aan de ene kant en ongeveer 10 aan de andere. Dus dat moest nog een dag of vijf groeien... nu ja. het blijft een boek met vele hoofdstukken!

Hallo, Voor mij is dit de eerste cyclus aan de hormonen, dus heb geen idee wat 'normaal' is om te voelen... Heb de eerste dagen eigenlijk helemaal nergens last van gehad. Ik spuit decepeptyl en menopur. Maar zit nu op dag 9 en heb voor mijn gevoel (en vrees dat het ook echt zo is :tongueP:) zon dikke pens.... en idd ook het ongesteld gevoel en gisteravond opeens doodop. Had gisteren echo en daar vertelde ze dat de follikels drie cm moeten worden voor de punctie?? My god das toch enorm groot als er zeg 10 aan een stok zitten?? Vraag me af hoe dat allemaal 'past' hahaha

Nou, daar gaat ie dan: nooit gedacht dat ik me a) zou registreren op een forum b) me daar zou voorstellen, maar bovenal, had ik nooit gedacht een baby te moeten krijgen via ivf... Gisteren is de eerste spuit decapeptyl er in gegaan, dus ben blij en nerveuzig. Blij omdat we nu voor mijn gevoel écht een kans hebben dat we zwanger worden. Nerveuzig omdat ik me ook maar al te goed realiseer dat het een loterij blijft en dat dit hele circus zonder succesgarantie is. Op zich zijn wij al heel vlot in dit stadium terecht gekomen, ik ben nu 14 maanden gestopt met de pil. En toen ik stopte had ik altijd het idee van één keer schieten en dan is het raak ;-) Erg he? De vanzelfsprekendheid... Nu ja, we zijn onderhand wel ingekeerd en besef me hoe bijzonder het is als je het als stel gegeven wordt een baby te mogen krijgen. Mijn man blijkt 'slecht zaad' te hebben. (ja hoe je het ook wendt of keert, of hoe je het ook noemt; het is wat het is! -ookal blijft het raar klinken). Dat was echt een behoorlijk bittere pil (niet in de minste plaats voor mijn man). Maar goed je moet verder en vandaar dat we met voor mijn gevoel zevenmijlslaarzen in het circuit zijn beland en nu dus onder behandeling in Voorburg. Dus.... geen idee wat me allemaal vanaf hier te wachten staat!