mom2b

Vandaag gaat het weer een stukje beter. Donderdag was een afschuwelijke dag, mede doordat de gynaecoloog gewoonweg niets geregeld had volgens afspraak. Ik zou, nadat de echo zou uitwijzen dat het kindje echt niet meer leefde, direct doorgaan naar de OK. Dat had hij dus niet geregeld, er was op donderdag niet eens gynaecologische OK........daarnaast ging hij met een grijns op zijn botte smoel een stompzinnige discussie aan over waarom ik nuchter was (aangezien ik dacht om 11.00 uur onder narcose te gaan.......) en dat AMH (vruchtbaarheidsgehalte te zien in het bloed, wat al jaren wordt gebruikt bij IVF in Düsseldorf en Beverwijk b.v.) nog een experimenteel geheel is dus dat het niets zegt en dat als Dr. Scholtes (IVF arts te DD) mij niet zwanger kreeg, ik sowieso nooit meer zwanger zou raken.........eh......ik was toch zwanger???????????/ Uiteindelijk ben ik behoorlijk ordinair, zo woest geworden en heb tegen de lompe boer geschreeuwd dat hij sociaal incapabel is voor zijn functie en zijn communicatievaardigheden diep triest zijn. Ik geen debiele discussie aan ga over nietszeggende onderwerpen wanneer mij beloofd is direct naar de OK te mogen gaan om een dood kindje uit mijn buik te laten halen en dat hij het maar zou gaan regelen!! Hij schoot een meter achteruit met zijn stoel, aangezien mijn blik hem zei dat het niet lang zou duren of ik zou over het bureau heen komen..... Eigenlijk kon hij alleen mij op de spoedlijst zetten maar dat garandeerde geen behandeling die dag. Mijn reactie maakte dat hij ervoor zou zorgen dat ik behandeld zou worden.......tegen 1700 uur........slap zonder eten.....enfin, om 15.00 uur weer naar het ziekenhuis en daar gewacht tot 17.00 uur. Behalve die botte boer is iedereen daar even lief en invoelend! De dienstdoende arts, veel en veel leuker dan die debiel, wist niet eens wat er precies gebeuren moest, alleen curritage, terwijl de afspraak was dat de vleesboompjes er ook uit gehaald zouden worden, dus vlak voor de narcose werd ik weer woest.......kon hij niets aa doen, maar die debiel wel. Er kom nog een vette klachtbrief!!! Ik heb van de behandeling geen last, geen pijn, geen bloedingen zoals voorspeld. Alleen een beetje slap en licht in het hoofd door de narcose, maar dat trekt wel weer weg. Toen ik wakker werd heb ik bizar hard gehuild, alles kwam eruit, dat luchtte wel op. Ik vond ook dat het daarna klaar moest zijn. Ik probeer ook niet meer aan F te denken, hij wilde mij noch het kindje, doch verdriet om het verlies van onze relatie is er wel. Verder omarm ik mijn alleen zijn, het is zo en het is goed zo. Ik heb nog wat weinig energie, maar het huis is echt toe aan een schoonmaakbeurt. Vandaag proberen een beetje te stofzuigen, veel meer dan dat ga ik niet doen. vanochtend wel een iets langere wandeling gemaakt met de honden, maar ben wel nog wat licht in het hoofd. Ik moet wel gaan opletten, want door het weinige bewegen ga ik aankomen en dat wil ik niet, aan de andere kant, wanneer ik weer ga bewegen en naar de sportschool ga, zal het er wel weer afgaan.......:-) Bedankt voor jullie interesse en medeleven!!!!!!!!! Iedereen veel succes met zwanger raken, bevallen of moederen!!!! ;-) Gigi xx

Ik heb gelukkig een aantal echte vriendinnen, zij bellen regelmatig even. Een goede kennis/vriend haalt mij donderdag na zijn werk even op uit het ziekenhuis, ik mag niet met de bus...:-( loop er even heen 's ochtends, geen probleem......en het klinkt zo bitter, maar zo bedoel ik het niet, maar ik ben het zo gewend alles alleen te doen.

Ja, sinds zaterdagavond, ik had hem ervoor een brief gestuurd van 6 kantjes en een kopie van de echo erbij, door het sms'en werd mij duidelijk dat hij zijn post niet had gelezen en hij gaf toe het gewoon linea recta de prullenbak in had gegooid.......uiteindelijk de brief via mail gestuurd. Een discussie die nog steeds zinloos bleef........uiteindelijk eb ik gisterenavond een mail gestuurd dat hij helemaal gelijk had, dat ik het gepland had, het sowieso niet om hem ging maar om zijn zaad, dat ik het verdiende om van het balkon te worden gegooid etc......alles wat hij eruit heeft geschreeuwd die avond.......tja, daar kon hij natuurlijk weinig mee.....daar gin het mij om, ik kon niets met zijn los zand dus gaf ik het gewoon terug, jij gelijk alsjeblieft, ik wil het niet, jij mag het hebben......en dan komen er natuurlijk mailtjes waarin je tussen de regels door leest dat hij zich belachelijk voelt over wat hij heeft geschreeuwd maar dat niet direct toegeeft......en dan informeren naar mijn gezondheid en zielig doen en zo.....woest was/ben ik.....daarna natuurlijk super verdrietig, want dan is het degene waar ik op ben gevallen.......ik ben nu even alles kwijt, relatie kwijt, kindje kwijt en gebroken met mijn familie voorlopig.......en dan moet donderdag nog komen......pfff.......zie het vandaag echt even niet meer zitten......... Nogmaals bedankt voor alle lieve reacties.....

Vandaag teruggebeld door de gynaecoloog, moet eerlijk toegeven dat hij vandaag zeer netjes en correct was en niet de lompe boer van maandag. Hij wil niet eerder dan volgende week donderdag curitteren, simpelweg om zeker te weten dat er niet toch nog iets van leven zit. Maandag heb ik een gesprek met de anesthesist en morgen een telefonisch onderhoud met de verpleegkundige en dan 3 november, donderdag volgende week eerst een echo en als het echt zeker is dat er geen leven meer zit, dan direct door naar de OK. Ik vind het eigenlijk wel zo netjes op deze manier, hij neemt het in ieder geval wel serieus op deze manier. Gigi

Dank je wel Itsus, maar er zit echt niets meer.......het gaat niet om een hartactiviteit, maar het vruchtzakje is niet meer gegroeid en vrijwel niet terug te vinden, er is op de echo een kleine holte te zien waar het zakje waarschijnlijk heft gezeten... Gigi

Een beetje vreemd.....vanwege een paar vleesboompjes zou ik sowieso moeten worden gecurriteerd. Ik heb daarstraks het ziekenhuis gebeld, dat ik over 10 dagen weer een afspraak heb, waarschijnlijk om te zien of de miskraam er spontaan nog uitkomt, doch ik heb alle verschijnselen nog van zwanger zijn en weet dat er een dood kindje in mijn buik zit. Ik heb dus gebeld of ik niet zo spoedig mogelijk kan worden gecurriteerd zodat ik het achter de rug, dan kan ik weer gaan sporten en hoef ik niet met iets doods te lopen...... Daar moet dus met de gynaecoloog (ik hoor nu van meerdere mensen wat een botte boer het is...) over gesproken worden, wat hij vindt........eh...is het niet ook belangrijk dat ik iets vind???? Enfin, hij gaat mij morgen bellen voor telefonisch overleg hierover........ Wat vinden jullie? Gigi

Dank jullie wel allemaal. Ik heb voornamelijk lieve berichtjes en telefoontjes gehad, maar toch ook weer belerende...wat bezield mensen toch......enfin......inmiddels er ook achter gekomen dat de Kl....k...van een 'aanstaande vader' alweer op een datingsite staat!!!!!!! Ik voel me zo in de maling genomen, hu...r........ Iedereen vindt mij sterk en ja, ik kom ook hier weer uit, maar op dit moment zie ik het even helemaal niet meer zitten........kindje gestorven, vriend weg, geen werk en continu worden afgewezen terwijl je een vak heb geleerd maar er gewoon geen werk te vinden is......beetje cru plaatje...... Er komt een moment dat ik uit de slachtofferrol stap hoor, zeker wanneer ik dan denk aan een goede vriendin, samen met haar liep ik vrij gelijk op tijdens onze ivf poging, voor haar 2e voor mij 3e, zij kreeg eierstokdraaiing midden in de nacht en moest geopereerd worden en dus einde verhaal.......inmiddels is ze ten dode opgeschreven met kwaadaardige borstkanker met uitzaaiingen in de lever en de klieren.......moeder van een 3 jarige zoon...........Wat klaag ik dan nog, toch?? Iedereen sterkte of plezier!!! Heel veel warmte, Gigi

Hallo allemaal, Hartelijk bedankt voor jullie reacties, super warm en lief!!! Vandaag ging ik in het ziekenhuis naar het hartje luisteren. De gynaecoloog, een oudere man, begon al naargeestig met de woorden 'we zullen eens kijken, want ik geloof het niet zo...' en helaas kreeg hij gelijk. Er was niets meer te zien.......een grote grijze massa en ergens een donker rondje, wat hoogstwaarschijnlijk het vruchtzakje is zonder leven......hij vermoedt dat er nooit leven in heeft gezeten. Na afloop zei hij doodleuk: "Tja, niet zo verwonderlijk hè op uw leeftijd en ik begreep van de huisarts dat de situatie naar is thuis..." eh, ja, boeiend....'Oh dus het was wel gewenst..." eh....ja...."nou dan is het zeker een teleurstelling?" eh...nee, dat is een understatement.........."Nou komt u over 10 dagen maar weer terug en dan kijken we nog wel even." Tegen die tijd zal de miskraam eruit komen.......vooralsnog heb ik alle verschijnselen nog, zware en pijnlijke borsten, ochtendmisselijkheid, mijn buik groeit iedere dag, vermoeid.........ach, een mens kan blijkbaar dus ook schijnzwanger zijn........ Helaas, mijn droom weer in duigen......... Lieve groet, Gigi P.s. Allen die WEL zwanger zijn: heel veel plezier, gezondheid en voorspoed gewenst!!!!

Dank jullie wel allemaal!!! Geen idee of de aanstaande vader nog bijdraait, de deur staat open, al is het maar in het belang van ons kind......... Gigi

Misschien herinneren een aantal van jullie mij nog, volgens mij de oudste hier op het forum, 47 jaar, mom2b oftewel Gigi. Na 3 mislukte IVF pogingen in Düsseldorf vertrok ook mijn toenmalige vriend. Mijn AMH was behoorlijk hoog 1,73, mijn toenmalige vriend had al 2 kinderen, dus daar lag het niet aan, maar zwanger werd ik niet. Spontaan niet en bij de IVF pogingen waren er voldoende zo niet veel goed eicellen, mooie bevruchtingen en delingen, doch oppakken deed ik niet...... Ongeveer 3,5 maand geleden ontmoette ik mijn zielsverwant, liefde op het eerste gezicht en heb hem duidelijk gemaakt dat ik geen kinderen meer kan krijgen, hij is een stuk jonger, dus vond ik dat wel belangrijk om te melden........tot mijn grote verbazing deed ik een test aangezien mijn menstruatie niet doorbrak en binnen 2 seconden was de plus donkerblauw en het controlestreepje ook!!!!!!!!!!!! Vol verbazing en ongeloof heb ik gestaard naar de test......wauw....een wonder God's ......... Inmiddels is er een echo gemaakt en het ziet eruit volgens het boekje!!!!!! Ik ben vandaag 6,4 weken zwanger en morgen ga ik naar mijn huisarts voor een verwijsbrief voor de gynaecoloog, gezien mijn geschiedenis en wil ik nog een echo, om te horen of het hartje klopt. Willen ze dat hier niet, ga ik weer naar Beverwijk, daar werkt een vriendin van mij op verloskunde. De artsen daar hebben vol ongeloof het verhaal aangehoord en meldden dat het een kans van 1 op miljoen, zo niet kleiner, was dat ik zwanger zou kunnen raken!!!! Zo bijzonder!!!!!!! Domper is de reactie van de aanstaande papa....paniek en gevlucht.....ik sta er dus alleen voor.....het zij zo, ik heb een wonder in mijn buik!!!!!!!!!! Ik moest het even kwijt en delen......... Gigi xx

Dank je wel. Ben erg stil. Vandaag wel gaan werken, maar alle contact met collegae vermeden, alleen leerlingen...af en toe huilen, maar vooral boos, agressief en naar binnen gekeerd. Wilde vanmiddag mijn haar blonderen, is mislukt, kan morgen de straat niet op......dus ga ook niet werken....moet toch eens echt gaan huilen of zo, niet wegstoppen, M morgenochtend vroeg weer vaste kleur halen bij Etos...kan ik in ieder geval 's middags de honden uitlaten..... Ik ben echt boos........ik voel dat het mij gewoon niet gegund is, het is mijn lot, mijn karma, whatever....maar hoe ga je daar mee om? Gigi

Niet zwanger......voor mij/ons eindigt hier het IVF verhaal.......ik wens jullie allen succes en een 'zwanger' op je teststrook! Gigi P.s. Sorry, maar laat topic dag schieten.......

Niet zwanger......voor mij/ons eindigt hier het IVF verhaal.......ik wens jullie allen succes en een 'zwanger' op je teststrook!

Hoi, Normaal ben ik ook zo druk, maar naarmate de testdag/avond nadert word ik almaar stiller en teruggetrokkener....jasses typen gaat ook al niet met kunstnagels....hihi.... Half vijf.......was opvouwen, reclamefolders doorbladeren, was ophangen, honden uitlaten, eten voorbereiden en koken, koor en dan........het oordeel.....brrrr.....:nerves::sweat: 50% kans........:confettistars: of....:bye2:............ Ik ga voor de eerste smiley!!!!! Gigi:positive energie:

Dank jullie wel. Testen hoeft niet meer met ochtendurine hoor, kan de hele dag door. Ik ben nu thuis na school, straks naar koor en mijn vriend is vanavond pas weer thuis, dus wel zo aardig als hij erbij is. De test ligt al klaar, Clear Blue, dus straks hopelijk de tekst 'zwanger'....zucht.... Eigenlijk wil ik niet testen want dan kan ik nog in de hoop fase blijven hangen........ Gigi