sneeuwwitje

ik heb het vaker gelezen en dan bleek het toch goed. http://www.ottovay.nl/dagboek_1e_%20ICSI.htm als je hier van onder naar boven begint met lezen, dan zie je wat ik bedoel.

Wij waren druk met de vooronderzoeken om met ICSI te starten, en de gyneacoloog was positief. Maar de uruloog was wat minder positief. Na nieuwe onderzoeken, zijn ze tot de conclusie gekomen dat we met het zaad van mijn man een moeizame ICSI behandeling gaan krijgen. Anders zouden we eventueel doorverwezen worden naar het AMC of het Radboud, voor een ICSI in combinatie met TESE. Nu hadden we zelf allebei al een lijn getrokken om te zeggen TESE gaan we niet doen, hier loopt voor ons een grens. (ik heb heel erg mijn grenzen nodig!) Maar nu we vandaag hoorde dat we een moeizame ICSI gaan krijgen, slaan mijn twijfels toe. Ik ben heel bang voor teleurstellingen, en wil mezelf daar zo goed mogelijk voor beschermen. Nu heeft ICSI al niet zo'n hele hoge slagingskans, maar nu zelfs dit percentage nog terugloopt, begin ik te twijfellen. Niet aan mijn wil voor een 2e kindje, maar wel aan mijn wil voor een ICSI behandeling. Mijn grens is weg, en dit voelt erg vervelend. Bij goed zouden we er voor gaan, bij slecht gingen we het niet doen, en nu valt de uitslag in het midden. Op dit moment ligt mijn gevoel dichter bij stoppen. Maar we hebben over 5 weken pas een afspraak bij de gyn, dus dan is het pas definitief. Misschien is dit een erg raar verhaal, en snappen jullie niets van mijn gedachten, ik moest het even kwijt.

Wij zijn druk bezig alle onderzoeken af te ronden om met ICSI te kunnen starten. Terwijl mijn dochter (6jr.) continu vraagt of ze voor sinterklaas een broertje of zusje mag vragen. Nu vroeg ik me af of er hier misschien mensen zijn die al een kindje hebben en of die het verteld hebben ja of nee. Had ergens in een boek gelezen dat ouder aan hun kindje hadden verteld dat mama's buikje kapot is, en dat er daarom geen babytje in komt, maar dat de dokters mama's buikje misschien wel kunnen maken. Maar ben zo bang dat ze er alleen maar bang van word ofzo... :S Naja ben nu nog niet van plan het te vertellen, maar vroeg me gewoon af hoe jullie hier mee om gaan.

Ik vond het ook een erg fijn boekje om te lezen. Gewoon lezen hoe andere er mee om gaan, heeft mij wel geholpen bij een aantal keuzes.

@boogschutter6: Ik neem even een klein stukje over uit het boek open zenuw om TESE uit te leggen. TESE: (Testiculaire Sperma-Extractie) Onrijpe zaadcellen worden operatief uit de teelbal gehaald door een stukje weefsel (een biopt) te nemen. Daarna kunnen de zaadcellen voor ICSI worden gebruikt.

Gisteren waren we bij de uroloog. Mijn man blijkt verder gezond, dus dat is mooi. Maar helaas trekt de uroloog het in twijfel of het zaad van mijn man wel goed genoeg is voor reageerbuis-bevruchting zoa ls hij het noemde. Het sprak zelfs voorzichtig uit dat er misschien een TESE nodig zou zijn. Nieuwe klap dus. We hebben nog niet de tijd gehad om het er over te hebben samen, maar ben bang dat mijn man dat te ver vind gaan, en het niet doet :S

Hoi Vriezen, Ja wij moeten echt op de uitslag wachten, maar dat geeft ook niet zo... vind het nu toch allemaal al wel snel gaan, dus nog 6 weekjes om ons rustig voor te bereiden.

Donderdag moesten we om 11:10 uur bij de gyneacoloog zijn, we waren al 10 minuten te vroeg, en de gyneacoloog bleek ook nog eens een half uur te zijn uitgelopen, dus dat werd een tijdje wachten. We hebben de gyneacoloog verteld dat we de behandelingen willen gaan doen, en het liefst zo snel mogelijk. De gyneacoloog was er postief, en heeft gelijk de boel opgestart. Er moeten bij mijn man nog 2 onderzoeken worden gedaan, en als die goed zijn dan gaan we beginnen! 1 van die onderzoeken is een bloedonderzoek (iets met de chromosomen) en dat is hetgene wat het langst gaat duren. Donderdag is gelijk zijn bloed geprikt en dat is nu naar Nijmegen, en over ong. 6 weken krijgen we daar de uitslag van. Het 2e onderzoek is naar de Uroloog, waar we komende dinsdag om 10:30 uur een afspraak hebben. Ik heb alvast 2 brieven mee gekregen, 1 receptenlijst voor mijn medicijnen (tis een hele waslijst) en 1 brief met een telefoonnummer dat ik moet bellen zodra we de uitslag hebben. Dan kan ik 2 afspraken maken, 1 om mijn baarmoeder te laten opmeten, en 1 voor een prikinstructie. Ik heb het donderdag avond ook aan mijn danspartner verteld, dit vond ik erg moeilijk, want we hebben een heel hecht partnership, en het heeft natuurlijk wel heel veel invloed om mijn "danscarrierre". Hij schrok wel, maar nam het heel erg goed op, na veel gepraat, en een paar dagen denken heeft hij besloten met mij te blijven dansen, en tijdens een eventuele zwangerschap heel netjes op mij te wachten, en na de bevalling weer de wedstrijden op te pakken, wat een lieve danspartner heb ik toch! En ook heb ik het gisteren op mijn werk aan mijn leidinggevende, en aan 1 collega verteld. (de rest van mijn collega's heb ik weinig mee) Ik moet namelijk dinsdag mee naar dat onderzoek, en ik werk op dinsdag, maar die onderzoeken kunnen niet op een andere dag. En sowieso zullen ze het moeten weten als ik straks cyclusgebonden terug moet naar het ziekenhuis, dus dat kunnen we maar vast gehad hebben. Ze reageerde heel begripvol, alleen waren dit 2 assistenten, want mijn echte leidinggevende was afwezig, dus moet ik dinsdag nog een keer (smorgens voordat ik weg moet)

Ik had eigenlijk wat vraagjes over ICSI in eigen cyclus. Is het dan zo dat je niet al die hormonen en andere medicijnen hoeft te gebruiken? Mijn man vind namelijk de medicijnen wat heftig. En klopt het dat ze ICSI in eigen cyclus alleen in het umcg doen?

Mijn man en ik hebben gisteren veel gepraat over ICSI. Hij vind het allemaal erg heftig, en oneerlijk. Hij heeft slecht zaad en ik moet al die "troep" in mezelf gaan spuiten. Zeker nu hij gisteren las dat er eenzelfde medicijn gebruikt word als bij uitgezaaide prostaat kanker. We hebben een afspraak gemaakt, dat we 1 poging gaan doen, en daarna beslissen of we verder gaan. Heb ik erg veel bijwerkingen of is het voor hem nogsteeds echt te heftig, dan stoppen we. Is het "mee gevallen" dan gaan we door. Ik vind dit een erg moeilijke beslissing, ben namelijk helemaal klaar voor alles wat ICSI met ons gaat doen, maarja we moeten het natuurlijk wel samen doen. Misschien als hij er echt niet meer mee om kan gaan dat ik zoveel medicijnen moet spuiten, kunnen we nog over gaan tot ICSI in eigen cyclus, want ik had gelezen dat de medicijnen/hormonen dan veel minder zijn. Maar we hopen natuurlijk gewoon (al is het misschien onrealistisch, hoop doet leven) dat onze eerste poging gewoon raak is!

Hoi Vlinder, Mijn man en ik hebben afgelopen donderdag gehoord dat ICSI voor ons de enige optie is. We zijn dus nog ook helemaal "nieuw" in de bandelingen. 23 september gaan we terug voor verdere uitleg. Verder hebben we alvast bloed moeten laten prikken om HIV en hepatites etc uit te sluiten. Liefs Sneeuwwitje

wij gaan onder behandeling in het Elizabeth Ziekenhuis in Tilburg. Iemand daar misschien ervaring mee?

Ik vroeg me af hoelang jullie op een wachtlijst hebben gestaan, voordat de behandeling "echt" ging beginnen. Probeer me een beetje voor te bereiden...

Ik heb je eerdere berichten niet gelezen, omdat ik zelf pas sinds enkele dagen op het forum zit, en nog vooral aan het uitzoeken ben hoe het werkt. Ik kan me voorstellen dat je je erg allen voelt. Mijn man zal straks ook niet bij de puncties kunnen zijn hoogstwaarschijnlijk, en ik hoop nu al dat mijn moeder of mijn beste vriendin (pas bevallen) mee kan. Ik hoop voor jou dat het meevalt, en dat de poging natuurlijk slaagt, en dat er bij de bevalling iemand naast je staat om je bij te staan.

Ik had het boek al eerder voorbij zien komen en heb het zojuist besteld. Misschien dat het niet alleen voor mij maar ook voor mijn man iets is. De wetendheid dat we aangewezen zijn op ICSI heeft me al redelijk wat geld gekost, want dit is al weer mijn 3e boek wat ik heb gekocht, en mijn mobieltje heeft er al weer aardig wat internetuurtjes opzitten, maar ik wil nu eenmaal zo veel mogelijk informatie hebben als we weer terug gaan naar de gynaecoloog, zodat ik het hopelijk allemaal wat beter begrijp.