Chaja_

Ik zou heel graag iemand blij maken met 1425 km aan ritjes naar MENOrca

Lieve Dolfijntje, Wat ontzettend lief dat je zo met me mee denkt. Dat doet me echt goed en ik heb het ook meegenomen in het gesprek. Ik heb zoveel bewondering voor jouw doorzettingsvermogen en veerkracht. Echt, ik vind dat zo knap. Ik voel me zo vaak uit het veld geslagen. Ik weet dan niet meer hoe ik mezelf weer kan laten hopen. Of ik nog durf te hopen, omdat ik zo bang ben voor de klap van de teleurstelling. Ik hoop heel erg dat je nu snel zwanger wordt, want jij hebt al veel te veel verdriet op je bord gekregen. Fijn dat Factor V Leiden aan het licht is gekomen. Dat kunnen ze toch behandelen? Krijg je daar bloedverdunners voor? Ik hoop dat het gesprek van vrijdag je moed geeft en een fijn behandelplan. Ik kan me heel goed voorstellen dat je tegen een nieuwe behandeling opziet. Ik hoop dat je van te voren, maar ook tijdens en na de tijd/ruimte/ mogelijkheid hebt om ontspannende dingen (voor zover iets je op zo'n moment kan ontspannen) hebt. Ik heb overigens geen idee of vitamines een invloed hebben op testuitslag. Ik denk het niet. Maar zeker weten doe ik het niet. Ik heb alle onderzoeken op jouw lijstje gehad. Er kwam niks uit. Ook niet bij mijn man. Alleen intrapilid heb ik nooit geprobeerd. Dat doen ze in Gent niet. Ik heb ooit ergens gelezen dat je ook een hoge dosering Omega 3 kan innemen. Dus dat heb ik iedere poging gedaan. Ik heb de eerste keer prednisone 10 mg gebruikt en de laatste keer 20. Naast de heparine dus. Vandaag heb ik het gesprek gehad, dr. de S. is nog steeds onverminderd hoopvol. Ze zegt dat het zaad achteruit is gegaan (waarschijnlijk door fragmentatie). Dat ligt enerzijds aan de leeftijd van mijn man (43jaar) en zijn rookgedrag (1,5 pakje per dag). Waar eerst de bevruchting geen probleem was, is dat nu wel een probleem. Daarom word ik niet meer spontaan zwanger. Maar icsi lost dit probleem op. Het oorspronkelijke probleem (ook toen ik nog wel spontaan zwanger werd), de innesteling, is nog onverminderd van kracht. Mijn lichaam mist volgens haar het signaal dat er een goed embryo aan boord is, die zich moet innestelen. En werkt door dit signaal niet op te merken het embryo weer naar buiten. Door de pipelle en het extra spuiten van Pregnyl (op de dag van een positieve ovulatietest en de dag van de terugplaatsing van de cryo) denkt ze dat mijn lichaam misschien wel het embryo herkent. We weten niet of dit de oplossing is, maar zij geeft aan dat we met zulke goede embryo' s wel een goede kans maken om uiteindelijk het juiste recept tot innesteling te vinden. Nu is bij ons de kans aanwezig dat er van de 4 cryo's weer maar 1 ontdooit. En dan hebben we maar 1 kans om te kijken of dit wel werkt. Ik heb aangegeven dat ik echt alleen nog een nieuwe icsi poging wil doen als onze kansen echt reëel zijn (dit vooral omdat ik de klap van de teleurstelling elke keer weer zo moeilijk vind). Maar zij heeft er echt nog vertrouwen in. Bij een volgende poging wil ze zelfs PGD toepassen. Om te kijken of het toch niet aan de embryo's ligt, ook al zien ze er perfect uit. Ik heb echt het idee dat ze haar uiterste best voor ons doet. Ze denkt mee, wil alles proberen en bovenal motiveert ze me om door te gaan. Dus ik durf weer te gaan denken aan mijn cryo's. Ik denk ook in mei.

Beanie wat fijn dat je zo snel reageert. En wat fijn dat je zwanger bent geworden van een pipelle! Ik heb inderdaad ook allerlei supplementen gebruikt. Vitamine D en Omega 3 in de dosering zoals dr. P ze voorschrijft. En in het verleden toen ik nog spontaan zwanger werd ook extra B12 en altijd natuurlijk foliumzuur. De pipelle ga ik zeker bespreken. Ik ben alleen bang dat het moeilijk in te plannen is met mijn cryo' s aangezien ze vaak niet goed ontdooien. Heel erg bedankt voor je bericht. Heb jij nog meer tips voor supplementen, of heb ik wel de juiste gebruikt? Ascal ga ik ook nog naar vragen.

Hallo, sorry dat ik kom inbreken (heb ik al een keer eerder gedaan). Dolfijn, fijn je hier tegen te komen, maar wat ontzettend verdrietig dat het nog niet is gelukt. Ik had zo gehoopt iets anders te lezen. Hoe gaat het? Kan je alle teleurstellingen verwerken? Ik zou hier graag meeschrijven, ook al ben ik nu zo ongeveer uitbehandeld. Wij zijn nu al 4,5 jaar aan het proberen. In het eerste jaar 3 keer spontaan zwanger geworden, maar steeds een miskraam. Al vroeg, steeds tussen 5 a 6 weken. Daarna lukte het 1,5 jaar niet meer om zwanger te worden. Na 4x iui kwam ivf. Overstimulatie, te vroeg aangeprikt en van de grote hoeveelheid eitjes maar 1 matige embryo. Toen naar Gent. Icsi, 1 verse dag 5 embryo van topkwaliteit laten terugplaatsen. Zwanger. Helaas Hcg laag en met 6 weken kwam het vruchtje af. 4 cryo's allemaal dag 5 van topkwaliteit. Echter maar 1 goed ontdooit. Bij de tp van de wel goed ontdooide cryo prednison en heparine gebruikt. Helaas niet zwanger. Icsi nr 3 in Gent. Tp van 2 verse dag 5 embryo's van wederom allerhoogste kwaliteit. Prednison en heparine gebruikt. Geen HCG,niet zwanger. Ik heb nog 4 cryo's in de vriezer, maar omdat er vorige keer maar 25% ontdooide durf ik mijn hoop daar niet op te vestigen. Daarnaast had ik zulke goede verhalen over prednison gehoord en had ik gehoopt dat het bij mij ook zou helpen. Maar helaas, niks. Ik weet het niet meer. Heeft een volgende poging nog zin? 4 jaar geleden trad er spontaan bevruchting op en werd ik zwanger, maar bleef het niet zitten. Toen werd ik helemaal niet meer zwanger en had ik ICSI nodig. En nu word ik met ICSI ook niet meer zwanger. En de medicatie die wordt ingezet bij deze problemen helpt niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Vooral omdat er totaal geen antwoorden zijn. Mijn amh wisselt wel (Tussen 2,8 en 6), maar ik kan altijd goed gestimuleerd worden, het zaad is heel erg goed, de embryo's ook. Mijn hormoonwaardes zijn goed, bloed en immuun ook. En tijdens de laparoscopie zag alles er ook perfect uit. Hebben jullie nog tips en ideeën, dingen waarna ik kan vragen. Zien jullie hier nog kansen in om door te gaan?

Hoi Fleur, Van Itralipide weet ik niet zoveel af. Maar jee wat gaat het snel bij jou. In mijn vorige ziekenhuis deden ze ook geen puncties in het weekend. Moeilijk plannen lijkt me dat. In Gent ben ik wel al een aantal keer in het weekend geweest. Twee keer voor een echo en een keer voor een terugplaatsing. Houd zelf maar goed een vinger aan de pols. Hoe gaat het prikken? Heb je er last van? Ik heb gisteren de professor van het lab gesproken over mijn cryo's. Hij verzekerde me dat het niet goed ontdooien niets met de kwaliteit heeft te maken. De embryo's waren van hoge kwaliteit voor het invriezen. Er is iets mis gegaan tijdens het invriezen of ontdooien maar dat heeft niets te maken met de kwaliteit. Morgen word ik als het goed is ongesteld en dan gaan we de volgende cryo cyclus in, de prof verzekerde me dat de volgende embryo's weer ruim 90% kans hebben, al durf ik daar niet op te hopen.

Hallo Fleur, Wat zwaar voor jullie, telkens de teleurstelling van een embryo dat niet blijft plakken. Kunnen de artsen er iets over zeggen? Denken ze aan het immuunsysteem, of is dat slechts een gok? Is er nu iets veranderd aan je medicatie? Ik hoop in ieder geval dat de pipelle je gaat helpen. Wat beladen dat dit misschien jullie laatste poging is. Ben je extra gespannen? Voor ons komt het ook nu erg dichtbij, als de volgende twee embryo's niet goed ontdooien dan starten we ook met de allerlaatste poging. Wat rot dat de vorige keer niet alle eitjes rijp waren. Ik heb dat met mijn eerste ivf gehad. Ze waren bang voor overstimulatie omdat ik richting de 30 folikels ging en toen hebben ze de punctie gepland toen de folikkels nog maar 15 of maximaal 16 mm waren. Ze konden ongeveer allemaal de prullenbak in. De FA zei toen dat folikels altijd rijp zijn na het spuiten van pregnyl. Gelukkig prikken ze, naast de uitgangsecho's, in Gent ook bloed om te kijken of de folikels rijp zijn. Ik heb nu ook echt het gevoel dat de hele eerste ivf-poging weggegooid is. Er is geen enkel goed embryo uit ontstaan. Weten jullie misschien of het niet ontdooien van embryo's een indicatie is van slechte embryo kwaliteit? Veel succes Fleur met spuiten!

Zou ik hier misschien mee kunnen schrijven? Ik lees al een tijdje mee. Sommige verhalen ken ik ook al een 'beetje'. Allereerst Dolfijn, wat een rotgesprek. Een klap in je gezicht weer. Kan jij jezelf weer opladen voor een nieuwe poging? Houd je het nog een beetje vol? Ik vind je echt onvoorstelbaar dapper. Fleur, wat vervelend dat je niet ongesteld wordt, misschien is je lichaam nu in de war. Ik hoop ontzettend voor je dat de pipelle aanslaat. Ik zit nu ruim 3,5 jaar in het traject en op dit moment zie ik het weer even niet zitten. Ik zal mezelf ongetwijfeld weer bij elkaar rapen, maar nu voel ik me zo moegestreden. In 2010 en 2011 ben ik 3 x zwanger geworden, spontaan. Tussen de zwangerschappen zaten steeds 3 a 4 maanden. Het ging steeds tussen de 5 en 6 weken mis. Na de derde miskraam werd ik niet meer zwanger. Ik heb toen 4x iui gehad, geen resultaat. Ondertussen heb ik een baarmoederfoto en een thl gehad. Uit die onderzoeken kwam niets. Uit bloedonderzoeken ook niet. Anderhalf jaar na de laatste miskraam heb ik een eerste ivf poging gedaan. Meer dan 25 follikels, 16 eicellen en maar 1 zeer matige bevruchting. Ik was er kapot van. De arts daar gaf aan dat mijn kansen zeer klein waren. Aan het zaad lag het niet en aan de bevruchting ook niet want ik was al 3x spontaan zwanger geworden. Het lag dus aan mijn eicellen, de zogenaamde eicelfactor. In dit gesprek werd ook adoptie en eiceldonatie genoemd. Ze wilden het nog wel een keer met ons proberen, maar ze wilden niets veranderen aan het protocol. Ik ben naar Gent gegaan, naar dokter de S. Wat een verademing. Ze is zo kundig en bekwaam. In maart 2013 heb ik ivf/icsi nr 2 gehad. Dit keer met menopur en maar kort spuiten met certrotide. Opbrengst 6 rijpe eicellen, waarvan er 5 zijn doorgedeeld naar dag 5 en allemaal van hoge kwaliteit waren. Wat een geluk! De mooiste is teruggeplaatst. Een positieve test! Paar dagen later bloed geprikt. Wel HCG, maar te weinig. En inderdaad, 3,5 week na de punctie ongesteld. In een evaluatiegesprek met dokter de S. afgesproken dat ik bij een cryo terugplaatsing (de overige 4 in de vriezer) clexane en prednison 10 mg zou gaan gebruiken. Gisteren zou ik de terugplaatsing hebben. Helaas zijn er twee cryo's ontdooid die het allebei niet hebben overleefd. Ze hadden me verteld dat elke afzonderlijk cryo 92% kans heeft ook goed te ontdooien. Hoe kan het dan dat ze allebei niet goed ontdooid zijn? Zijn ze dan toch niet van goede kwaliteit? Ik hoop dat ik me snel weer kan opladen en weer hoop kan hebben, maar ik ben zo bang dat de andere 2 cryo's ook niet sterk genoeg zijn om de ontdooiing te overleven. Het is zoveel bij elkaar.

Bedankt voor jullie reacties. Op dit moment heb ik sterk het gevoel dat het niet meer gaat lukken. Zoveel eitjes een maar 1 matig embryo, verder geen bevruchting in combinatie met de drie vroege miskramen uit spontane biochemische zwangerschappen. Ik twijfel wel of de eitjes rijp waren, ze waren namelijk nog maar klein, maar omdat het er zoveel waren en de fa bang was voor overstimulatie heb ik een punctie gehad. Ik heb de fa dit voorgelegd maar zij zei dat eitjes altijd rijp waren als ze gevonden werden na de punctie. Dus als het dat niet is dan is het de eicelkwaliteit en dan houdt het wel op, denk ik. We proberen nog een keer icsi. Ik ga vragen om menopur, en of ze wil wachten met de punctie totdat een aantal eitjes minimaal 18mm zijn.

Ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft, want nog nooit eerder heb ik me in de drie jaar dat we proberen een kindje te krijgen zo uit het veld geslagen gevoeld. Ik heb een steen in mijn maag en het gevoel dat ik nu definitief nooit moeder word. Het eerste jaar dat we probeerden zwanger te worden heb ik 3 keer een vroege miskraam gehad. Een positieve test en anderhalve week later een bloeding. Hierna trad er geen zwangerschap meer op. Na een aantal mislukte iui's ben ik begonnen met ivf. Er waren 16 eitjes gevonden, erg goed zei de fa, ze had er veel vertrouwen in dat er veel bevruchtingen zouden komen, ik was immers al drie keer zwanger geweest. Van de 16 eitjes zijn er twee bevrucht, waarvan er 1 direct gestopt is met delen, de ander heeft zich ontwikkeld tot matig embryo. Dit is toch een heel slecht teken? Uit al die eitjes maar 1 matig embryo? Wat hebben de volgende pogingen dan nog voor zin? De fa stelt nu icsi voor, omdat de schil misschien te hard is. Maar dat lijkt mij zelf zo onwaarschijnlijk. Hoe kan ik 3 keer zwanger zijn geworden als het zaadje niet door de schil komen. Ik denk zelf dat het aan de kwaliteit ligt, dat verklaart het moeilijk bevruchten, de slechte kwaliteit en de miskramen. Bedankt voor het lezen. Ik zou het heel fijn vinden om jullie ervaringen/advies/gedachtes hierover te lezen.