Hi meiden,
Jullie hebben lang niks van me gehoord....sorry!
Het heeft hier niet meegezeten...uiteraard dolgelukkig met onze kleine Rody, hij is zo geweldig en lief, maar met mij...tja....
Gisteren bij de huisarts geweest en nu blijkt dat ik al ruim 3 weken met een heel pijnlijk gebroken stuitje loop (nacht van 1e Kerstdag van de trap gevallen) en helaas heeft de huisarts moeten concluderen dat ik een PND heb, wat ik stiekem zelf ook al een beetje dacht! Dus ben zo met mezelf bezig geweest en het leven als nieuwe mama dat ik geen kracht en tijd over had voor het forum. SORRY!
Ook zijn er hier wat nare dingen gebeurd die me een goede trap in de PND richting hebben geduwd, zoals o.a. een zusje die haar uitje naar Friesland belangrijker vond dan bij haar nieuwe neefje kijken, ze is nu nog niet geweest en hij is al ruim een maand oud?! En een schoonmoeder die dacht dat het goed was via een ander te melden aan me dat ik het niet zo nauw neem met het leven van m'n zoontje....pardon?!? Ze zouden beter moeten weten....ik geef m'n leven voor dit mooie kereltje en kijk wat ik er voor heb moeten doen om hem uberhaupt te kunnen krijgen....
Ik wil geen rotdingen hier op dit mooie forum melden, maar wilde jullie wel uitleggen waarom ik zo lang niks heb laten horen. Ik voel me schuldig en schaam me dat ik PND kan hebben met zo'n mooi ICSI kereltje!!!
Ik ga nog even bijlezen, maar zie dat er inmiddels alweer een hoop baby's bij zijn! GEWELDIG! Gefeliciteerd meiden met jullie wondertjes!
Ik ben blij dat ik Rody heb, want hij maakt me zo gelukkig en trekt me door de dagen heen!
Liefs,
Britt