Paulma

Hi dames, Ik heb zojuist mijn 4de ICSI poging negatief afgesloten en mijn man en ik hebben besloten te stoppen. 5 jaar proberen, 3,5 jaar medische molen en 4 keer zwanger maar toch met lege handen.. en een lege portemonnee. Want die laatste keer hebben we alles zelf betaald. Nu heb ik een en ander over en vind ik het zonde als iemand anders dit ook zelf moet betalen. Als ik het naar de apotheek breng vernietigen ze het. Het gaat om 30 poezenpillen U. (houdbaar tot 12/2024), 1 volle spuit stimulatie G. 900 i.e nog in dichte verpakking (in koelkast bewaard, houdbaar tot 06/2023) en nog zo'n zelfde spuit aangebroken, mag je ook hebben hoeft niet. Daarnaast ook 6 kant en klare spuiten D. 0,1mg over (houdbaar tot 10/2023 in koelkast bewaard) Mocht je interesse hebben stuur mij een direct berichtje. Groetjes Paulma

Het blijft spannend....ik heb dus afgelopen vrijdag een bloed test gedaan en er is HCG... Maar het is maar 16. Dat is de ondergrens van wat ze willen zien. Dus komende woensdag weer bloed geven.... PFFFFF extra heftige verlengde wachtweken op deze manier!

Lieve dames! Ik ben een hele tijd afwezig geweest. Ik heb echt een pauze genomen was alles, zelfs toen mijn man en ik in februari hebben besloten nog 1 laatste poging in Brussel te willen ondernemen heb ik besloten er tot ik weer aan de hormonen ging er echt niet mee bezig te zijn. En dus ook hier niet te komen. Dat is best aardig gelukt moet ik zeggen, niet alleen het hier niet komen maar ook echt even los koppelen. Maar daardoor heb ik van alles gemist!! @Kitje zo fijn dat jij en je meisje elkaar steeds beter leren kennen, ze is inmiddels al 8 maanden ongeveer? Ik hoop dat je heerlijk van je meisje geniet en de combinatie met werken ook een beetje gaat. Ik kan mij voorstellen dat je er niet naar uit keek. Maar hopelijk heb je inmiddels wel een fijne balans. is die stomme collega er nog? Die je zo slecht trok aan het einde? of hadden de hormonen en vermoeidheid ook wat invloed? @Chrissy Van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Het blijft fantastisch dat jij "gewoon" via IUI dit wondertje hebt gekregen. Ik hoop dat het goed gaat met jullie @Heleen79 Wat ontzettend verdrietig!! Ik begrijp wat voor ontzettende rollercoaster het is geweest. Van ongelofelijk blij en opgelucht dat je zwanger kan worden tot ongelofelijk verdrietig dat het mis is gegaan. Helaas heb ik, en vele op dit forum vergelijkbare ervaring. Lukt het om ook kracht te putten uit het feit dat je zwanger kan raken? Of is dat nog te vroeg of misschien werkt dat voor jou niet zo? Ik hoop dat je inmiddels eventueel weer verder kan. @Mini123 welkom, haha het recht om dat te zeggen heb ik bijna niet. Aangezien ik er nogal even tussenuit ben geweest. Maar.... misschien ben ik wel een relevante op dit moment voor je. Want ik ben in juli met mijn 4de ICSI traject gestart. Na 3 keer in NL, nu in België Brussel, Jette). Ik ben benieuwd waar je staat in je eerste ICSI traject en de resultaten tot nu toe zijn! Als je het leuk vindt hierover dingen te delen, of vragen te stellen. Dan lijkt mij dat gezellig. @Bailey2021 wat heerlijk dat je zwanger van twee meisjes bent! Inmiddels ben je denk ik al bevallen? Hopelijk is alles helemaal goed verlopen, is toch extra spannend met een Tweeling zwangerschap. Het lijkt mij heel bijzonder een tweeling, en op onze leeftijd extra top (als het medisch allemaal goed gaat) omdat het dan misschien lukt om 2 kinderen te krijgen waar onze leeftijd kan zorgen dat het na elkaar lastiger is. Ik hoop dat de meisjes lekker tot week 38 zijn blijven zitten en gezond en wel nu in je armen liggen. Korte status update van mijn kant. Misschien weten jullie nog dat ik in NL mijn 3 ICSI pogingen heb benut in 2020 en 2021. Ik heb twee keer een miskraam gehad (1 keer na een verse Terugplaatsing van ICSI 2), en 1 keer een Missed Abortion bij een natuurlijke zwangerschap 3 jaar geleden. Mijn laatste ICSI poging in NL in december 2021 eindigde met een enorme domper, aangezien na een mislukte terugplaatsing van de twee verse embryo's de enige cryo die ik in december wilde laten terugplaatsen is niet goed ontdooid. Mijn man en ik hebben echt even de ruimte genomen om te overwegen wat we gingen doen. We hebben ook echt nagedacht om te stoppen na 5 jaar proberen en bijna 3,5 jaar medische molen en alle teleurstellingen. Maar we hebben ook gesproken om nog 1 laatste keer een poging te wagen. En omdat het totale traject zo stom eindigde met dat niet goed ontdooien en omdat we in de toekomst geen spijt willen hebben dat we het niet een keertje in het buitenland hebben geprobeerd. We hebben ook heel serieus gesproken over eventueel werken met donor materiaal (eitje of volledige embryo) maar daar heel bewust niet voor gekozen. Ik twijfel er niet aan of we net zo veel van een kindje hadden gehouden als dat wel succesvol zou zijn maar voor ons allebei bleek dat niet de route te zijn. We wilden het nog 1 keer met ons eigen materiaal proberen. En na een beetje onderzoek gekozen voor België, Jette in Brussel. Ik kan niet zeggen dat ik het een war bad vind in België, dat had ik wel eens op een forum gelezen maar ik vond het vooral groot en onpersoonlijk. Eigenlijk veel meer dan het Nederlandse Ziekenhuis. En wat een ellende met file. ALTIJD file bij Antwerpen, vaak bij Breda en 1 keer al bijna twee uur vast gestaan tot we in Utrecht waren vanuit Amsterdam. We zijn bijna elke keer de nacht ervoor al in Brussel gaan slapen om geen file stress te hebben en we meestal ook al vroeg de afspraak hadden. Dus we hebben nu een 4de ICSI ondernomen en ik mag vrijdag een bloed test doen. Vreselijk spannend dus weer!! IK heb allerlei extra onderzoeken ondergaan, en eigenlijk blijft de conclusie dat alles er goed uit ziet, mijn bloedwaarden, vorm baarmoeder, hoge AMH voor mijn leeftijd, sperma. Dus geen nieuwe inzichten. En eigenlijk bijna hetzelfde gedaan als in NL. Alleen een kort protocol waar ik in NL altijd eerst met de pil ben gestart en daarna relatief lang prikken en hormonen gebruiken. Hier begon ik gewoon met Gonal F (300, dat is ook een verschil) op dag 2 van mijn cyclus en had ik op dag 11 al een punctie. Er zijn 13 eicellen geoogst, 7 rijp, 5 bevrucht en op dag 3 nog 4 in de race. Eigenlijk was het plan tot dag 5 door te ontwikkelen maar het lab heeft er voor gekozen toch op dag 3 de verse TP te doen. Het was een A kwaliteit, 8 cellig en geen fragmentatie. De overige 3 lieten ze wel tot dag 5 door ontwikkelen. Ik moet nog te horen krijgen of en hoeveel dat gered hebben (ik verwacht 1 of 0). Ik heb wel veel meer pijn gehad dan in NL, omdat ik tegen over stimulatie aanzat. Maar gelukkig met rust, veel drinken en paracetamol was het beheersbaar..... Dit gaat onze laatste poging zijn. Ik merk dat ik dat ongelofelijk spannend vind. Aan de ene kant wil ik graag weten wat de status is, om het eventueel ook een plek te gaan geven. Aan de andere kant vind ik het zo eng dat ik dan met lege handen sta en ook de hoop een einde heeft. Dus lieve dames... weer spannend!! Liefs

@Kitje mooi dat het herstel goed verloopt en het met jullie allebei zo goed gaat! @EviKijl welkom! Prachtig dat jullie al ouders zijn van een/meerdere adoptie kinderen en daarnaast nog meer liefde te vergeven hebben! Ik Lucrin niet en idd wat @Chrissy zegt heb dat niet (bewust) langs zien komen bij anderen in dit topic. Waar is het voor bedoeld? Want op zich heb ik geen bijzondere voorbereiding hoeven doorlopen om te kunnen starten met ICSI. @Chrissy wat heerlijk dat alles zo goed gaat en zij het zo naar haar zin heeft! Zo fijn dat je nu steeds meer kan genieten en tegelijk zoelen dat het goed gaat met haar. Mijn man en ik hebben besloten dat er een allerlaatste poging gaat komen! YESSSSS. We hebben verschillende mogelijkheden besproken en hebben ook een heleboel opties afgestreept. Wij willen nog 1 keer een poging gaan doen, met eigen eicel en sperma (waar allebei geen afwijkingen in gevonden zijn, behalve dat mijn eitjes natuurlijk niet jong zijn) in het buitenland. We gaan waarschijnlijk naar België. Maar hebben de kliniek en het land nog niet (definitief) gekozen. We willen dit nog als laatste proberen omdat het, mede doordat de laatste cryo niet goed is ontdooid, een beetje onaf voelde. En omdat ik later geen spijt wil hebben dat we het buitenland niet hebben geprobeerd, mocht het niet lukken, heb ik het denk ik nodig om het een plek te kunnen geven. Anders blijft er misschien altijd iets knagen "wat als we dat zouden hebben geprobeerd". Natuurlijk kan je dat ook zeggen met betrekking tot donor materiaal. Maar mijn man wil niet alleen een kindje, hij wil heel graag een kindje van mij. Die optie hebben we uitgebreid overwogen en samen besloten dat we daar niet voor gaan. Ondanks dat we allebei 100% geloven dat het voor de liefde die je voelt niet uit zal maken. Het was niet helemaal een nuchter moment toen we scherper kregen dat we dit traject alleen nog 1 keer willen aangaan voor een "mini us" en dus niet met donor materiaal willen proberen. Ondanks dat ik denk dat het uitblijven van een gezonde zwangerschap gedeeltelijk door mijn eicelkwaliteit komt, dus deze keuze misschien ons een minder grote kans op zal leveren. De dag na dit aangeschoten gesprek, waren we allebei nog steeds eens met het mooie gesprek dat we gehad hebben en de uitkomst. Gek he, dat je soms onder invloed die gevoelens scherper kan krijgen... is alcohol toch ergens goed voor Afgelopen maandag hebben we een totale evaluatie gehad met onze NL arts over het traject. En hij begrijpt wel dat we dat nog een keer willen proberen en vindt het geen slecht idee. Niet dat hij het pro-actief zou aanraden maar ziet ons absoluut niet als kansloos. Hij gaf ons wel mee om alleen in zee te gaan met een kliniek die goed voelt en geen onrealistische verwachtingen schept. Hij vindt België of Duitsland de beste opties voor ons. Zeker omdat we dus niet met donor materiaal aan de slag willen. Hij gaf aan dat Duitsland naast goede zorg gespecialiseerd is in sperma gerelateerde oplossingen en vitamine support. En België meer onderzoek zal doen naar stolling (heb ik al wel eens gehad) en de vorm van de baarmoeder. Ik heb gelezen dat met name het lab van Jette erg goed is. Dus vandaar dat ik naar Jette in Brussel zit te kijken. Maar mocht iemand nog advies hebben, hoor ik ze heel graag!!! Liefs

Lieve Kitje gefeliciteerd ik kwam ook even kijken of er al baby nieuws van jou was, en ja…. Wat heerlijk! En een meisje, nu kon je je favoriete naam gebruiken is de voorspelling van velen uitgekomen. Prachtig! Het is je ontzettend gegund Geniet lekker van je bubbel met je kleine meisje en je zoon natuurlijk. Ik denk net als de rest dat hij het als grote broer van een kleine meid ook prachtig zal vinden. @Chrissy hoe was de 20 weken echo? En ook een meisje, super leuk! @Nina79 ik kan mij voorstellen dat 4 maanden wel even slikken was om te horen, gelukkig is er bijna 1 voorbij. En laten we duimen dat het dan met de eerste cryo raak is… Ik ben oké, nog steeds geen keuze gemaakt hoe verder. En denk dat ik met een specialist wil praten die kan ondersteunen met het verdriet en de keuze. Geen idee of er specialisten bestaan die zowel de optie van eiceldonatie, kansen in het buitenland als een soort rouwverwerking combineren. Anders maar twee specialisten, een die kan helpen inzicht te geven in de opties en bijbehorende kansen en daarna eventueel de verwerking… Wij hebben besloten in het eerste kwartaal er wel een keuze in te willen maken maar nemen onze tijd als ik jullie verhalen lees dan merk ik dat de wens echt sterk is. Ik voel in elke vezel in mijn lichaam… ik wil dat ook! maar ja… wat zijn de kansen en kan/wil ik het nog een keer aan… en samen ook? Het is echt heel lastig… liefs voor jullie! Ik zo blij voor je Kitje!!

Helaas mijn lichaam heeft me voor de gek gehouden Ik heb niet getest maar ben vanmorgen al ongesteld geworden in plaats van morgen. Dus het is helemaal duidelijk! Die rot hormonen ook... wat die allemaal kunnen doen!! Bah! Fijn Chrissy dat het goed gaat en je alweer 16 weken bent. Weet je eigenlijk ook al of het een jongetje of meisje zal worden? Of ga je net als Kitje voor de verassing? Wat mooi dat je je helemaal om niets zorgen had gemaakt om het op werk te vertellen. Geniet lekker van al die positieve aandacht. En ik snap wat je zegt dat het vertrouwen nog niet de overhand heeft en een beetje van mijlpaal naar mijlpaal gaat. Zo lang je elke mijlpaal maar op een goede manier behaald, gaat het uiteindelijk goed komen! Fijne dag lieve dames

Hi lieve dames! Ik heb het forum even vermeden.... Maar kom nu toch weer in de lucht. Misschien maar voor kort, daar kom ik zo op terug. @Kitje geniet je van je verlof? is die kleine nog lekker aan het groeien? Hoe gaan je nachten en nog steeds alleen maar gezonde kost? @Bailey2021 Super fijn nieuws voor jou! Behalve dat bloedverlies. Helemaal eens met Kitje, maar het is natuurlijk fijner als je geen verlies hebt en daar helemaal niet over na hoeft te denken. Fijn dat je wel meteen kon zien dat alles goed was. Hoe kijk je aan tegen een tweeling(zwangerschap)? Het lijkt mij fantastisch maar natuurlijk ook spannend. @Chrissy hopelijk gaat bij jou ook alles goed! Lieve berichtjes allemaal van jullie om mijn teleurstellende nieuws!! Ik heb de afgelopen week veel gehuild! Ook gesprekken met mijn man gehad, maar nog geen knoop doorgehakt. Ik heb intussen mijn verzekering omgezet naar UMC want daar kan een 4de IVF/ICSI worden vergoed via een aanvullende verzekering (en geen medische keuring). Dus dat heb ik voor de zekerheid maar wel gedaan, hoewel onze gesprekken tot nu toe ook wel richting stoppen gaan. Het is een hele lastige afweging..... Maar daar misschien later nog eens over. Want nu even iets anders..... Ik maak mijzelf GEK! Zoals ik jullie vertelde zou de cryo teruggeplaatst worden in een natuurlijke cyclus. Op cyclusdag 10 lag er een prachtige follikel van 22mm klaar, die uiteindelijk met behulp van Ovitrelle gesproken is op woensdagochtend 1 dec (waarschijnlijk tussen 07:15-11:15, dat is 36-40 uur na de Ovitrelle spuit). Ik heb maandagavond 29 november rond 22:30 seks gehad en woensdagochtend rond 08:00. Dus zelf lekker ons best gedaan. Dan was eigenlijk de bedoeling dat zondag 5 december er een cryo bijgezet zou worden. maar zoals jullie weten, is die de prullenbak ingegaan Eigenlijk zou ik dus dubbele kans hebben, zoals wel natuurlijk als de cryo. En nu voel ik van alles!!!! Vanavond om 19:15 is het precies 14 dagen geleden dat ik de Ovitrelle heb gezet. En komende woensdag is het de 14e dag na mijn ovulatie. Sinds gister heb ik steken richting mijn liezen, ik heb een aambei (sorry voor het detail, maar die heb ik bijna nooit en wel ook vlak voor een eerdere positieve test), ik heb honger en slaap slecht (dat herken ik ook van mijn eerdere positieve testen) en ben gedurende de middag een beetje misselijk. Ik ben zo bang dat ik mijzelf helemaal gek maak en uit alles hoop probeer te halen. Maar tegelijkertijd verzin ik deze klachten niet. Had ik de vorige maand geen enkele klacht behalve ongesteldheidskrampen ongeveer 3 dagen voordat ik ook echt ongetseld werd. Ik weet dat je van Progesteron ook dit type klachten kan krijgen, maar herken het niet van maanden dat er ook niets gebeurde. Ohhhh en ik had gisterochtend een heel klein beetje roze verlies na de seks. Ik dacht eerst misschien spotting voor ik ongesteld wordt. Dat heb ik we vaker, maar zou natuurlijk ook een heel klein beetje innestelingsbloed kunnen zijn. hoewel ik dat nog nooit eerder heb gehad. Wat denken jullie, zal ik morgen testen met een 2v5 van de kruidvat? Dan zit ik op 13DPO.... Ik ben al helemaal aan het fantaseren hoe ongelofelijk dat zou zijn, heb de uitgerekende datum al weer bekeken, wanneer verlof, wanneer misschien een eerste echo. Alles er op en eraan... Zeker omdat ik slecht slaap heb ik te veel tijd om daar allemaal over te fantaseren. Maar tegelijkertijd ben ik zo bang voor de teleurstelling Het voelt bijna alsof ik dat niet aan kan. Helemaal wetende dat er mogelijk geen traject gaat volgen. Dat is ook zo dubbel, enerzijds wil ik deze teleurstellingen ook echt nooit meer. Maar als ik merk hoeveel het mij doet dat ik toch hoop heb..... PFFF wat een trajecten zijn dit toch! Soms voelt het alsof het nu pas helemaal binnen komt, van al die jaren. Misschien een soort cumulatief effect.. De Ovitrelle zal er nu wel uit zijn toch? Verder dus geen enkel hormoon gebruikt..... Hoe bizar zou het zijn, de arts gaf de cryo maar 5% kans bij de terugplaatsing, dus natuurlijk was de kans nog minder lijkt me (aangezien er dan ook nog eerst een bevruchting moest plaatsvinden)...... Wat ik ook doe, ik laat hier nog weten hoe en wat. Misschien kunnen jullie een beetje baby hormoon geluk mijn kant op sturen! Liefs

Bedankt @Sunandsand helaas is het nu al een verhaal waar ik me in ga verdiepen. Het ontdooien van de laatste cyro is mislukt. Dus ik ben vanmorgen vroeg gebeld dat de terugplaatsing niet door zal gaan. Een ontzettende tegenvaller!! Ik ben er echt kapot van! Dus eerst dat een plek geven Liefs

Bedankt Kitje! Wauw wat een hoog slagingspercentage!! En inderdaad jij bent een goed voorbeeld dat het meteen in 1 poging is gelukt Interessante site, best groot prijsverschil (ook binnen Spanje bijv.) Mocht deze laatste poging niet lukken ga ik dit zeker nog eens goed bekijken. Haha ja die 30+ kilo, de meeste van die meiden hebben zich inderdaad helemaal laten gaan. Echt veel eten en snoepen, en achteraf spijt! Maar 1 van mijn vriendinnen had heel erg pech. Zij hield zo ongelofelijk veel vocht vast, ze was ook binnen 2 weken na de bevalling al 25 kilo kwijt omdat ze dat allemaal toen via zweet en plas allemaal verloor. Zij hield het meeste vocht vast in haar gewrichten en had er echt veel pijn van. Ze kon alleen nog maar met krukken lopen en zelfs dat deed pijn aan haar enkels en knieën. Was echt zielig en vooral pech. Maar gelukkig dus wel ook snel over na de bevalling. Die laatste weken kunnen natuurlijk nog wel iets in kilo's doen ja. Dat hoor je wel vaker als er ontspanning is dat het dan in eens harder gaat. Prettig vooruitzicht dat je het zou kunnen hebben. Maar als je zo gezond blijft eten valt het vast mee. Klinkt in elk geval goed allemaal! aar dat frietje speciaal kan toch wel? Of valt dat helemaal niet goed verwacht je? Ja, we hebben dubbele kans. Grappig he! Ik doe de terugplaatsing in een natuurlijke cyclus, dus moet gewoon mijn eigen natuurlijke eisprong hebben en dan 4 dagen later wordt de ontdooide cryo teruggeplaatst. Ze weten dan niet of ik misschien natuurlijk zwanger ben geworden. Dat is namelijk zeker een kans, want ik gebruik alleen Ovitrelle en verder niets dus de natuurlijke poging blijft intact. In theorie kan ik dus zwanger worden van een tweeling waarvan 1 een ingevroren cryo was en de ander deze maand natuurlijk raak geschoten. En als ik zwanger van 1 zal worden, zul je nooit achteraf weten of het de natuurlijke of cryo was. Best grappig idee toch? Maar dit scenario hebben wij 3 keer eerder gehad (cryo tp in natuurlijke cyclus) en toen ook zelf ons best gedaan en ook toen helaas met lege handen . Heb je al namen voor allebei de geslachten @Kitje? En alles verder een beetje neutraal? 6 weken is inderdaad echt niet heel lang meer. Knap dat je niet te nieuwsgierig bent en het nog steeds vol houdt zonder te weten wat het zal worden. lijkt mij best lastig Ohh ik heb vrijdag trouwens ook weer een afspraak bij Hosnia. toch dat nog maar een kans geven Liefs

@Kitje wat fijn nieuws!! Ik had al een paar keer hier gekeken of er een nieuw berichtje van je was. Want ik leefde (op afstand) erg met je mee! Maar heel gek, ik kon een tijdje niet inloggen op dit forum dus ook geen berichtje posten om te vragen hoe het ging. maar het werkt gelukkig weer. Goed dat je uit hebt gevonden dat bepaalde voeding wel goed gaat en je dus goede voedingsstoffen binnen krijgt. helemaal omdat het dus vooral gezonde voeding is. Maar 5 kilo is wel erg weinig zeg! Wauw, ik dacht mij te herinneren dat je wel eens hebt geschreven dat je wel enige reserves had voor de zwangerschap dus kan mij dan ook voorstellen dat het niet zorgwekkend hoeft te zijn als je maar 5 kilo bent aangekomen. Ik heb meerdere vriendinnen die 30+ kilo zijn aangekomen, dat kost best even tijd om weer te verliezen. Dus snap heel goed dat je het niet zo erg vindt als er geen bonus kilo's blijven hangen. Al hebben we dat denk ik allemaal zeker over voor een kleintje! Ook heerlijk dat je verlof bijna in gaat, En dan hopelijk nog een paar weken genieten tot de klein (meid.... denk ik nog steeds ) er zal zijn! Maar wie weet wordt het wel een kerst kindje, kan ook! Ik had afgelopen cyclus een hele korte, maar 23 dagen. Dus ben wat eerder toe aan die terugplaatsing dan ik had ingeschat. Ik zit vandaag op cyclus dag 10 en had vanmorgen een echo. Dat leek mij wat vroeg maar dat was helemaal niet te vroeg.... Ik lag in de stoel en kreeg die inwendige echo en riep ineens uit "WAAAAAUUUUUW" haha. Ik zag eerst al het baarmoederslijm en dacht meteen, zo die 3 lagen zijn al wel heel duidelijk zichtbaar en het was al meer dan 7 mm. Dus was daar al iets verbaasd over maar toen ging de echo naar mijn eierstok en zag ik een groot follikel. Die was dus al 22 mm. Vandaar mijn uitroep, want ik had op cd10 een follikel van 16mm of zo verwacht op basis van mijn eerdere ervaringen. Toch apart he hoe elke cyclus weer anders kan zijn. Ik heb bloed gegeven en daaruit kon opgemaakt worden dat mijn eisprong nog niet spontaan kwam, dus ik heb net de Ovitrelle gezet om mijn eisprong op te wekken. Vanavond dus met man lief zelf ook lekker aan de gang. En dan heb ik zondag de terugplaatsing, mits de cryo natuurlijk goed zal ontdooien. Ik heb van de 5 cryo's tot nu toe 1 keer gehad dat er eentje niet goed ontdooide, dus statistisch gezien zou deze weer goed moeten gaan.... fingers crossed! Zeker omdat het de allerlaatste is! Ik ga denk ik inderdaad utro gebruiken, gewoon een beetje voor mijn gevoel Het lukt momenteel redelijk om nog niet over het vervolg vraag na te denken. We proberen ons echt te focussen op deze en pas daarna te bedenken of we stoppen of niet. @Kitje kreeg jij inzicht in de slagingspercentage in het geval van eiceldonatie of embryo donatie? Ik vraag mij af hoeveel groter de kans zou zijn als we een eicel doneren, en wel het zaad van mijn man gebruiken. En ook waar we dat dan het beste zouden kunnen doen. Dus denk er toch een beetje over na.... Mooi nieuws @Bailey2021! Ik ben ook nieuwsgierig of het er 1 of 2 zijn. Hopelijk in elk geval een goede echo met een kloppend hartje! @Sunandsand wat voor soort zaken hebben ze in Griekenland dan vast kunnen stellen wat in NL niet naar voren kwam? Als wij een 4de poging doen, willen we die in het buitenland doen. Dus wel interessant om te horen waarom je voor Griekenland hebt gekozen en hoe je de behandelingen daar hebt ervaren. @Chrissy Ja de 13 weken en NIPT zijn ook spannende mijlpalen. Kan je die al positief achter je laten? Hahaha aangezien jullie allemaal zwanger zijn kan ik zeggen allemaal een hele fijne zwangerschap! Ik wil mij graag aansluiten bij jullie status. Liefs

Ohhh bah Kitje! Dat klinkt verre van lekker ontspannen genieten van de laatste periode. Hoe ver ben je nu? Wanneer is die groei echo? Is er een plan om je extra in de gaten te houden? Ik kan mij heel goed voorstellen dat het geen lekker idee is dat de baarmoeder amper is gegroeid. Eigenlijk wil je momenteel alleen maar horen dat alles exact volgens planning gaat of er zelfs beter uit ziet dan verwacht. Ja, tuurlijk doe je rustiger aan. Hopelijk dat je wordt gerustgesteld als je de groei echo hebt en ziet het er allemaal toch goed uit. Daarnaast zou het wel heel fijn zijn als die nachten ook iets beter worden. Die vermoeidheid is hartstikke zwaar. Lukt het je om eventueel overdag of einde middag een dutje te doen? Ik duim voor je! De evaluatie met de arts was op zich prima. Eigenlijk inhoudelijk niets anders dan ik had verwacht. Maar toch was ik er behoorlijk emotioneel over. Je bent met de arts aan het bespreken dat (via de verzekering) behandelen na de laatste cryo afgelopen is. Onze arts ging ook niet zeggen dat we het zeker nogmaals bij een andere kliniek of het buitenland moeten proberen. Hij is daar overigens niet op tegen, maar zou niet zijn eigen advies zijn. Hij zegt dat de kans niet nul is, als we het via een andere route nogmaals proberen maar per terugplaatsing van een embryo/cryo is het misschien 3%-5% kans op basis van statistieken. Dat kan natuurlijk veranderen als je zou draaien aan factoren als de eicel (donatie) en of baarmoeder (draagmoeder). Hij had geen advies bij welke kliniek of in welk land hij ons dan zou aanraden een eventuele allerlaatste poging te doen (had ik ook niet verwacht) ook omdat eigenlijk niet duidelijk is of het een probleem is met de kwaliteit embryo's en of de baarmoeder. Wij hebben zelf ook nog niet besloten of we na de laatste cryo (als die goed ontdooid) nog een traject willen doen. Zoals eerder wel eens beschreven in een post het is zwaar en ik begin het misschien niet meer op te kunnen brengen. Bovendien voelt het alsof wij die keuze nog niet kunnen maken tot we de laatste cryo hebben gebruikt. Want die hoop is er dan toch nu nog, en dat maakt het geen zuivere afweging of je stopt. We gaan de laatste cryo in december doen, in een natuurlijke cyclus. Aangezien ik heel slecht ging op de medicatie bij een hormoon ondersteunde cryo terugplaatsing. Dus we gaan duimen dat de cryo goed ontdooid en die laatste een topper blijkt! Ik heb overigens nog wat utrogestan over van voorgaande rondes, en vraag mij af of het zou kunnen helpen om die te gebruiken. Ik denk dat de arts zal zeggen dat mijn lichaam dat hormoon zelf aanmaakt dus niet nodig is..... Ga ik nog even over nadenken en misschien overleggen met hem. @Chrissy hopelijk gaat het goed en heb je een goede echo gehad. Liefs voor jullie

Hi ladies, Hoe gaat het met jullie? Hier wel oke, donderdag een evaluatie met de arts. Ik denk dat we toch in december de laatste embryo al willen laten terugplaatsen. Dus eens horen wat hij zegt. Heb jij deze week weer een echo Chrissy? En hoe gaan de laatste weken werken Kitje? Liefs

Helaas geen goed nieuws... Ik ben er echt verdrietig van! Ik had al wel een voorgevoel dat het niet gelukt was maar toch hoop. En merk dat het verdriet niet alleen deze mislukte poging is maar ook het einde dat in zicht komt. We gaan die laatste Cryo natuurlijk nog benutten (als hij goed ontdooid). Misschien in december, maar misschien kiezen we er zelfs voor dit pas in het nieuwe jaar te doen en echt even 3 maanden pauze te nemen. Maar dan is het einde in zicht na 4,5 jaar proberen en 3 ICSI pogingen (met 9 terugplaatsingen), 7 mislukte IUI, een MA met 8+6 en vmk 5+6. We zijn nog in gesprek over heel misschien een 4de poging in het buitenland, maar beginnen een beetje op te raken. Het leven in het teken van deze behandelingen, dingen die voor je gevoel on-hold staan, de teleurstellingen, hormonen, ziekenhuis bezoekjes.... We zijn moe en teleurgesteld en begrijpen allebei statistisch gezien dat de kansen afnemen. Dat maakt het ook lastig om je weer op te laden om met goede hoop nogmaals zo'n traject aan te gaan... Afijn, ik hoef jullie niet uit te leggen hoe dit voelt, dat is helaas voor meerdere dames op dit forum herkenbaar. We gaan even afstand nemen, alles laten bezinken en dan beoordelen we hoe we verder gaan.... Dit betekent niet dat ik het niet fijn vind om de positieve berichten van jullie te blijven volgen lieve dames! Ik hoop dat het laatste kwart goed verloopt @Kitje en jij over 2? weken weer een goede echo hebt @Chrissy. Liefs

Thanks lieverds! Nog 1 dag.... Ik ben best nerveus om morgen te testen. Ik heb er niet echt een goed gevoel, dus ben erg bang voor de eventuele teleurstelling... Anderzijds probeer ik echt goede moed te houden. Een innestelingsbloeding heb ik nog nooit eerder gehad, dus dat ik die niet heb gehad zegt in elk geval weinig. daar lijk ik idd bij de 75% te horen @Kitje De gespannen borsten zijn afgenomen sinds iets van vorige week donderdag of zo. Ik heb het idee dat het van de Ovitrelle kwam en die langzaam maar zeker afbrak. Dat herken ik wel met 3 maanden geleden. Toen waren ze ook eerst veel gevoeliger en daarna nam dat af. Eigenlijk heb ik maar 1 heel duidelijk teken 3 maanden geleden gehad en nu niet en dat is steken en trekkerig gevoel richting mijn liezen. Dat begon bij mij precies 1 week na de tp en werd rond week 5 iets minder. Dit heb ik deze keer niet. Verder had ik de vorige keer eigenlijk geen symptomen voor NOD, die begonnen pas daarna. En de eerste keer toen ik zwanger was had ik ook geen symptomen behalve dat ik 2 dagen over tijd was. I had toen ook geen trekkende liezen..... haha het zegt dus allemaal precies niets! Heel herkenbaar @Chrissy! ik ben sinds gister snipverkouden. dus je kan wel raden welke zoektermen je sinds gister bij mij kan vinden..... "verkouden rond NOD zwanger" enzo.. haha. Ik kon overigens wel wat succes verhalen vinden van anderen met deze termen Maar denk eigenlijk dat met de meeste symptomen er zowel succes als niet succesvolle verhalen te vinden zijn Wat voor symptomen had jij dan Chrissy waar je op zocht? Ik ben 3 maanden geleden de symptomen echt even, zelf op datum, bijgehouden en kon dus terugvinden dat misselijkheid, kortademig, snel honger bij mij allemaal pas na 15 DPO (of nog later) begon. Hoe dan ook morgen gaan we het zien..... Liefs

Pfff even wat van mij afschrijven.... Ik begin het al lastig te krijgen hier!! Ik begin vandaag aan de tweede wachtweek, waarom is dat toch altijd zo ontzettend moeilijk?? Ik ben mij bewust van elk steekje, krampje of juist het ontbreken van die zaken. Ik heb pijnlijke borsten en ben een beetje moe, maar heb dat al van voor de terugplaatsing door de Ovitrelle en/of Utrogestan. Dus ik weet heel goed dat dit niets zegt en vooral van medicatie komt. Verder heb ik eigenlijk helemaal nergens last van en voel ik helemaal niets. En dat maakt mij heel onzeker. Terwijl ik verstandelijk wel weet dat ik geen enkel symptoom hoef te hebben en toch volgende week een positieve test zou kunnen hebben. Ik wil gewoon graag tekenen hebben waar ik iets positiefs uit op zou kunnen maken..... Het lijkt wel hoe langer je in dit proces zit (4,5 jaar proberen, 3 jaar medische molen) hoe zwaarder die wachtweken worden..... Ik heb allerlei afleiding gepland: deze week meerdere dagen op kantoor werken, leuke dingetjes als een pubquiz, een verjaardag, elke dag mijn wandelingetje (op advies van Kitje ;-)) druiven oogsten en wijn maken met een wijn collectief (niet drinken natuurlijk.....). Dus dat is leuk! En zelfs zonder die afleiding zal de tijd hoe dan ook verstrijken en wordt het uiteindelijk dinsdag 26 oktober en zal de test meer duidelijkheid moeten geven. Lastig hoe je het allemaal wel weet en kan beredeneren en tegelijk het zo anders ervaart....