Doorzoek de Community

Dag Dames, Helaas moet ik mij hier voorstellen :( net zoals jullie dus. Komt uit het Oosten des lands en ben sinds mijn 35e bezig voor een tweede. Onlangs te horen gekregen dat ik in de vervroegde overgang zou zitten. Dat telefoontje was het meest akelige dat ik ooit heb gehad. Ik was boos op iedereen en alles en de steen in mijn maag is nog nooit zo zwaar geweest. Ook nu galmen de woorden nog na, en ook die ze erna sprak: je kunt nog denken aan een eiceldonor of adoptie. Ik dacht dat ik een rolberoerte kreeg: ben je net zwanger geweest (afgelopen mei, 7 weken) hoor je dat je in de overgang zit! Niet te vatten. Nu hebben we morgen ene afspraak in Dusseldorf bij Scholtes, mede met dank aan dit forum (Mijn dank is groot!) ben ik bij hem uitgekomen. Ik hoop dat ik daarmee bij de beste ben. Als er nog iets mogelijk is dan is het daar. En anders zal ik die molensteen weer af moeten stoffen en me gaan realiseren dat de wonden die zijn geslagen de afgelopen jaren (miskramen) geen dikke pleister mee gaan krijgen. Afijn, jullie weten wat ik bedoel, zoveel is zeker. Dikke knuffel aan allen, dat wonderen maar mogen bestaan. Liefs Danielle P.s. Zijn er hier dames die zich in mijn verhaal herkennen? Enne..tips zijn welkom!