Vandaag merkte ik, na mijn les bodybalance, dat ik ongesteld ben geworden. Ik had twee weken geleden, op goede vrijdag, mijn ovulatie gevoeld. Helaas heeft er geen wonder plaatsgevonden...
Maar ik heb natuurlijk wel meteen naar het ziekenhuis gebeld voor de datum voor het starten met de deca en het stoppen met de pil. En natuurlijk, de eerste startecho. Die is op 6 juni. Ik kijk er naar uit, ondanks alle lichamelijke pijn en ongemakken. Die pauze van drie maanden was ik al weer zat. Eindelij
Na twee mislukte pogingen, met als laatste de mislukte ontdooiing van mijn cryo, ben ik er aan toe om toch een en ander van mij af te schrijven. Bij poging 1 was ik nog vrij optimistisch, misschien wel een tikkeltje naief. Dat ging snel over en ik merk dat elke poging steeds meer beladen wordt. Ik blijf hopen en een stem in mijn hoofd zegt dat ik gewoon zwanger moet kunnen worden. Maar aan de andere kant slaat de twijfel geregeld toe. Tussen hoop en vrees. In totaal heb ik nu 4 terugplaatsingen
