Ik hoor het ons nog zeggen…. 2012 wordt ons jaar
Heel even dachten we dat het zo was, heel even was het waar…
Na 8 jaar dan eindelijk geluk
Maar al snel klapte het als een zeepbel stuk
Veel verdriet en immense pijn
Het had zo mooi voor ons drietjes kunnen zijn
Als alles was goed gegaan
Hadden we nu naast je bedje gestaan
Trotse ouders van een 2 maanden oude Uk
Maar je verdween uit ons leven met één grote ruk
We raapten ons dapper weer bij elkaar
En ging
ZO GEWENST……
Voor de buitenwereld was je niet meer dan een klompje cellen
Maar voor ons begon je voorzichtig al echt mee te tellen
Na ruim 8 lange jaren kregen we het nieuws waar we al zo lang naar smachten
We waren zwanger, en wisten niet wat we nu moesten verwachten
Je was zo gewenst en werd al zo bemind
Waar we al zo lang op wachten….. ons eigen kind
Heel even liepen we in de wolken en voelden ons fijn
En fantaseerden hoe het is om papa en mama te zijn
