Hoi!

Welkom hier! Ik hoop voor jullie dat jullie wens in vervulling mag gaan!

Tijdens onze behandelingen wisten alleen onze ouders, zusjes en een paar vrienden het, en mijn leidinggevende. Verder hebben we het niet verteld, was wel moeilijk, maar daar hebben wij heel bewust voor gekozen. Het was vooral moeilijk op mijn werk omdat ik vaak ziek was door de overstimulaties en pijn na de puncties. Tja, ik heb heel wat smoesjes moeten bedenken... Maar toen ik eenmaal zwanger was, heb ik alles allemaal verteld en toen was er ontzettend veel begrip voor de situatie. Achteraf denk ik wel eens dat het misschien beter was om het toen wel allemaal te vertellen, maar we hebben toen een andere keuze gemaakt en dat was toen, achteraf kun je daar toch niet over oordelen. En mochten we nog voor een tweede kindje gaan (zoals het nu lijkt niet), maar dan zou ik het weer net zo doen als bij de eerdere pogingen. Ik denk niet dat ik het dan aan iedereen zou vertellen. Maar goed, dat is ieder zijn/haar persoonlijke keuze...

Succes meid!

Bianca

Hoi Desiree,

Wij hebben ook besloten om het niet tegen familie en vrienden te vertellen. Wel heb ik het tegen mijn werkgever gezegd omdat zij op de hoogte moet zijn dat ik straks veel naar het ziekenhuis moet. Ik vind het beter om het niet te zeggen want als het mis gaat, hoef je tenminste niet iedereen daarvan op de hoogte te stellen. Ik denk dat je daar dan geen behoefte aan hebt. En als je goed nieuws hebt dan is dat toch veel leuker om te vertellen.

Ik wens jullie veel succes met de behandelingen en hoop op goed resultaat. Wij hebben op 31 januari een intaken en ik hoop dat we dan zo snel mogelijk aan de beurt zijn want ik weet niet of er een wachtlijst is.

Groetjes,

Yvonne

Hoi Desiree,

Wij zijn zes jaar bezig geweest en gelijk eerlijk geweest tegen iedereen.

Dit om vervelende vragen en opmerkingen voor te zijn.

Soms was het wel vervelend maar we hadden wel alle begrip als ik er weer eens tussen uit moest voor onderzoeken of testen.

Alleen als ik een punctie had of een terugplaatsing wist alleen mijn leidinggevende hiervan, zodat mijn collega's zonder dat ze er erg in hadden mij in de wachtweken konden afleiden.

Ik wens je heel veel succes en ik hoop dat je dit jaar zwanger mag raken.

Groetjes,

Baukje

hallo,

hartelijk bedankt voor de leuke reacties!

En voor Yvonne, wij hebben helaas wel een wachtlijst. maar de tijd gaat ontzettend snel, in begin december hebben we een intake gehad en nu zitten we alweer in eind januari! Het wachten is nu op een brief van het ziekenhuis voor de oproep datum. maar in het ziekenhuis konden ze al zeggen dat dit in april zou gaan gebeuren en daarvoor staan wij dan ook op de (wacht) lijst. En aan de ene kant het is ook wel een prettig gevoel dat je niet de enige bent.

veel succes bij je intake, en ik laat snel weer hier een bericht achter.

Groetjes

Desiree

Hoi Desiree,

Het lijkt erop dat we ongeveer rond dezelfde periode gaan starten met de behandeling. Wij zijn ook op de wachtlijst gezet en wij kunnen ook april/mei of misschien als het tegen zit pas in juni starten. Ik heb een topic gestart over mijn intakegesprek. Moet je maar lezen. Wanneer heb jij je eerste echocontrole?

Groetjes,

Yvonne

Hey Desiree,

Hier iemand die in het zelfde schuitje zit. Mijn man heeft destijds ook zaad in laten vriezen. Hij omdat hij gesterriliseerd ging worden i.v.m. de medicatie die hij moest gaan gebruiken.

We hebben er lang over gedaan om deze stap te nemen. In eerste instantie hebben we ook nog IUI geprobeerd, maar door de jaren heen was de kwaliteit van zijn zaad toch terug gelopen. Ook mijn leeftijd speelt onderhand mee, dus IUI is niet meer reeel. Dus... bij ons gaat het nu ook ICSI of IVF worden. Ik heb 14 februari de intake en daarna gaan de behandelingen over het algemeen vlot lopen hier.

Mijn schoonouders weten er van en een paar mensen in onze omgeving. Meestal inderdaad vanuit praktisch oogpunt. Maar...je moet gewoon doen waar je jezelf het meest prettig bij voelt!!!

Succes!!!!!

Groetjessssssssssss

Hoi Desiree,

Het is met je werk inderdaad lastig kiezen of je wel of niet vertelt. Ik heb het wel gedaan omdat ik echt in teamverband werk. Het valt teveel op als ik veel weg ben of later kom. Gaat het toch gonzen in de wandelgangen zeg maar.

Op zich vind ik het wel lekker dat je je ei (haha) ook op je werk kwijt kan en als ik geen zin heb om te praten dan zeg ik dat wel. Verder weten familie en goede vrienden wel hoe het zit. Voor de rest maken we er geen geheim van, maar lopen er ook niet mee te koop. Soms is het gewoon lekker om dingen te doen zonder dat iedereen wil weten hoe het met je gaat enzo.

Uiteindelijk moet je zelf inderdaad kijken wat voor jou handig is, hangt helemaal van jou en je situatie af. Suc6.

Grz, Sissie

hee desiree,,

Ik ben niet zo actief de laatste tijd hier op de site.

vandaar mijn laate reactie..

spannend zeg om te beginnen in april/mei.

mijn vriend heeft ook een operatie aan beide testikels gehad. dus we zitten een beetje in het zelfde schuitje ( en helaas velen van ons)

Inmiddels is er bij ons al veel veranderd.

Ben met mijn 2de poging begonnen 1e week van januarie..

omdat het vorige keer zo fout was gegaan hebben ze het nu heeeeel langzaam op laten komen..'

en dat ging stukken beter!!!!!

voelde me ook heel goed.

heb ongeveer een maand lang gespoten.. maar is het waard geweest.

vorige week me puncties gehad.

was erg bang mede door de verhalen. en omdat er bij mij minimaal 25 aangeprikt moesten worden.

maar zal je zeggen het viel superrr mee!!! De dag zelf was ik er amper bij. goed verdoofd en weet er eigelijk niets meer van!

Ze hebben 6goede eitjes gevonden waarvan er 4 bevrucht zijn.

vorige week zondag had ik me terug plaatsin van een 8-delige?? zegt mij vrij weinig.

Dus heb er 1week opzitten nu!!!

Zooooooooooo spannend en slopend niet normaal!!

Vrijdag testen in het ziekenhuis. dus nog een paar dagen afwachten!!.

Dacht maar even een positief verhaal naar je te sturen dat is wel fijn als je nog beginnen moet!!

Het geheel is behoorlijk zwaar.. ,maar als je er goed voorbereid in gaat!!!!!! is het goed te doen.!!!

heeel veel suc-6 strakkies!!!

en hopelijk hoef ik dan niet meer!!!

liefsss ilse

Hoi Desiree,

Bedankt voor je reactie op mijn blogje.

'k Ben je gelijk even op gaan zoeken en kwam dit blog tegen.

Je schrijft bij mij dat je bang bent voor de bijwerkingen. Ik heb ze tot nu toe nog niet echt gehad. 'k Ben ook nog maar een weekje bezig en alleen maar met decapeptyl maar toch... geen hoofdpijn, duizelingen of al die andere vreselijke dingen die worden beschreven.

Wij hebben alleen aan de mensen in onze directe omgeving verteld dat we voor IVF gaan (ICSI maar dat weten veel mensen toch niet). Mijn moeder, onze broers en schoonzusjes en een paar goede vrienden.

We hebben niet verteld wanneer precies al weten ze inmiddels wel dat we met spuiten begonnen zijn.

Ook niet precies wanneer.

Ik wil het een beetje van ons tweeën houden. Tenslotte vertel je als je het op natuurlijke wijze kan doen ook niet tot in details wanneer de bevruchting heeft plaatsgevonden!

Bovendien vind ik het leuk om áls het mag lukken, op een leuke manier te kunnen vertellen dat ik zwanger ben. Dat kan niet als iedereen precies weet op welke dag we mogen testen bijvoorbeeld.

Ik hou op hyves een dagboekje bij waar alleen mijn man en ik toegang toe hebben. Dat kan ik later altijd nog openstellen voor familie of vrienden. Tenslotte is het ook wel fijn als mensen met je mee kunnen leven, ook als het niet zou lukken. Dan kunnen ze zien waar we doorheen gegaan zijn. Voor veel mensen is het toch onbekend terrein. Gelukkig voor hen!!

Enneh... mochten er hier op het forum mensen zijn die me herkennen... nou ja... dat geeft dan niet. Er is wel iemand die hier zou kunnen zijn maar die is toch al op de hoogte :toothy2:

Op mijn werk heb ik het aan mijn directe chef verteld zodat hij weet waarom ik af en toe afwezig ben. Pas als het opvallend vaak gaat worden kunnen we het altijd nog hogerop gaan vertellen maar dat vond hij voor nu nog niet nodig.

Spannend joh, nog een paar weekjes dan ga je ook beginnen! Heel veel succes dan!!

groetjes, Mari