-
Aantal Items
23 -
Registratie Datum
-
Laatst Bezocht
janneman's Prestaties
-
wachtweek 2 al bijna bereikt.... afgelopen maandag was t eindelijk tijd voor onze eerste poging ecd... en nu is t grote wachten en stressen in volle gang.. tis jammer dat de meeste van mijn eerdere berichten de forum-verhuizingen niet hebben overleefd, khad ze graag nog eens terug gelezen... maar goed, shit happens.. morgen over een week mogen we gaan testen.... groeten jan
-
tja waar blijven de mannen... somewhere between hoop en vrees denk ik rene allereerst voor jou en je partner enorrum veel sterkte gewenst in deze donkere zware dagen... zelf zitten we volop in de medische mallemolen.. mn vrouw inmiddels in de tweede maand van de hormoon-"medicatie" en ikzelf enigzins van de leg door een nie echt geslaagde poging om t potje met levend zaad gevuld te krijgen... ik moet bekennen dat het voor mij de eerste keer was dat ik "op locatie" in zo'n peeskamertje aan t werk werd gezet... over een paar weken mag ik op herkansing en als t dan nog steeds tzelfde is, dan is t voor ons einde oefening... flink balen en van alles en nog wat spookt er door mn kop we zien t wel hoe we hier doorheen gaan komen. voor iedereen sterkte en succes met de pogingen... janneman
-
hallo allemaal, tis effe heeeeeeel stil geweest van mijn kant uit. ik had mezelf op een verplichte radiostilte gezet, t was lange tijd iets te druk in mn koppie en met alle eelend rond de feestdagen e.d. moest ik even wat afstand nemen. inmiddels ben ik thuis komen te lopen, zooo fijn als je contract niet verlengd wordt:sofa:. dusse als iemand nog een leuke chauffeursbaan weet hou ik me aanbevolen.... maarre de expeditie richting ouderschap is nog steeds gaande.. we hobbelen braaf naar de procedurele afspraken bij geertgen, al vind ik t eeenorrrum lang duren met die 1x per maand afspraak-termijnen:BangHead: volgende week eindelijk weer de volgende afspraak en dan de afspraak daaaarna kan ik eindelijk iets doen.. oftewel een kwakkie inleveren... (en das dan nog nie eens voor ons eigen, maar ten behoeve van de wederkerigheid) komt allemaal goe vast ooit janneman
-
we zijn alweer een paar stapjes verder in de expeditie ouderschap. via de eigen gyno is mn vrouw weer aan de pil en vorige week zijn we bij geertgen geweest. volgende maand daar het gesprek met de maatschappelijk werkster en dan zien we wel weer verder.
-
hallo iedereen, tis effekes stil geweest van mijn kant, je kent t wel... zoveul aan je bolleke, druk op t werk en druk thuis (met de kerst komt de heele meute hierheen, dus dan weet je t wel) maar hoedanook... we zijn bij geertgen geweest. na een toeristische route door het oostbrabantse land hebben we t uiteindelijk gevonden.. een modern gebouw met een gezellige indeling waar je op een brabantse manier wordt behandeld (en das wel zoo fijn na alle ziekenhuizen waar je een nummertje bent) over een maandje gaan we weer die kant op voor de spiegoloog en zo en dan horen en zien we vanzelf wel weer verder.. en voordat we naar geertgen gingen zijn we ook nog bij onze eigen gyno geweest enne mn vrouw is weer aan de pil. (vanwege de vo) dusse tja, veel gebeurd en eigenlijk ook heel weinig.. raar gevoel geeft dat, en dat rare gevoel houd al een heele tijd aan eigenlijk.
-
drie deuren verderop is van de week een ooievaar geplaatst, met een heeleboel roze vlaggetjes dwars over de straat heen... de vlaggetjes hangen er (helaas) nog, maar sinds de windvlagen is de ooievaar verdwenen.. ben er stiekum beetje blij om... had al paar dagen de neiging om die ooievaar in m'n vuurkorfje te laten nestelen... ik weet nie wat t is, ik kan de deur nie meer uitlopen of ik wordt bekant onder de voet gelopen door een buuf met kinderwagen..:waiting: zowel m'n vrouw als ik hebben er naarmate we langer in de mm zitten steeds meer last van...
-
tja spanje... zeker in deze tijd van t jaar schiet die gedachte wel eens door m'n kop heen.. maarre zolang we niet met de sint mee kunnen reizen als tie weer naar t zuiden gaat, zal t voor ons financieel nie haalbaar zijn, om nog maar te zwijgen van de locale (ziekenhuis)kosten.. maarre voor de rest is t op dit moment formulieren invullen voor de medische dossiers en zo enne a.s. woensdag effe buurten bij onze (locale) gynocoloog, eens kijken of tie nog wat toe te voegen heeft aan onze reis door de medische molen..
-
ehm... om effe op die laatste opmerking van mij terug te komen (die over de kinderstemmetjes).. ik zie steeds dat ene reclamefilmpje voor me van een of ander verzekeringsbedrijf over ivf, waarbij een moeder in een supermarkt telkens wordt belaagd door kinders met grijpgrage handjes (die graag van alles in de karretjes willen mikken) en uiteindelijk blijkt dat ze een stuk of zes kinders op een rijtje heeft staan... ik heb steeds de neiging om te roepen.. vanne doe mij die maar... wie heeft nog meer dit soort dingen???
-
hoi josephine, om eerlijk te zijn, hadden we al het een en ander aan zien komen, en mede daardoor lukte het mij om m'n emoties compleet uit te schakelen (afgezien van was gestotter zo nu en dan) en al met al was het een kort, krachtig en bovenal zakelijk gesprek, dat was wel zo hendig, zeker in vergelijking met de afspraak die we ervoor (een paar weken terug) hadden.. want toen liepen we zo'n beetje jankend de deur uit daar... ergens in mijn koppie heb ik schijnbaar een paar knoppen omgezet en die zorgen ervoor dat ik (voor zolang t duurt) behoorlijk nuchter en redelijk objectief naar onze situatie kan kijken en ook zo kan handelen.. volgende week hebben we een afspraak staan met onze (eigen) gynacolooog hier in t ziekenhuis (vandaag geregeld) en dan gaan we eens bezien wat er mogelijk is qua bestrijding van de overgangsverschijnselen in combinatie met ecd... we gaan t vanzelf zien en beleven... groetjes, janneman p.s. als ik onderweg ben met m'n vrachtwagen (in m'n uppie dus) dan hoor ik continu een paar kinderstemmetjes pappa roepen... dusse zooo enorrum emotieloos en nuchter ben ik ook weer nie...(maarre nie verder vertellen hoorr:misc_expressions-wh)
-
hoi rene, tja eigenlijk wisten we diep van binnen al waar we aan toe waren, na de laatste keer dat we in rotterdam geweest waren hebben we alle emoties de vrije loop gelaten en dat heeft geresulteerd in een periode van heele diepe dalen, diepgaande gesprekken tot ver in de nacht en emotionele buien die alle kanten op gaan (en t liefst tegelijkertijd). gelukkig zitten mijn vrouw en ikzelf dusdanig in elkaar dat we open en eerlijk tegenover onszelf en elkaar zijn en dat is zooo enorm belangrijk (hebben we weer eens ontdekt) en tja we zoeken en vinden steun bij elkaar. ik ben wat beter in het opzoeken van info en die info weer te vertalen in gewone mensentaal en mijn vrouw helpt mij weer als ik met twijfels en rare kronkels in mn koppie rondloop.. uiteraard heeft mijn vrouw het er moeilijk mee, haar moeder begint (gelukkig) langzamerhand steeds een beetje positiever te worden over onze plannen en dat scheelt toch ook iets en verder is het zoals het is, en het accepteren van de situatie was eigenlijk (vooralsnog) het moeilijkst. voor haar gevoel laat een deel van haar lichaam het afweten, en we zijn er inmiddels achter gekomen dat de vo waarschijnlijk al jaaren geleden z'n intrede heeft gedaan, en dat zorgde ervoor dat een boel stukjes van de puzzel ineens op de goeie plek vielen. we gaan nu dus voor eiceldonatie en indien dat wil lukken zou dat prachtig zijn, mocht t echter om welke reden dan ook niet lukken dan hebben we elkaar om samen mee verder te gaan. tuurlijk heeft het bij ons enorme impact maar wij willen er allebei voor waken dat het ons leven compleet gaat bepalen en ja we hebben alle voors en tegens afgewogen en uiteraard heeft mijn vrouw gemengde gevoelens bij het geheel, maar tegelijkertijd is zij zich ervan bewust dat als ecd ons een kindje "oplevert", wij samen daar de ouders van zijn.. toen ik voor t eerst met ecd als mogelijke optie op de proppen kwam, was het vooral schrikken en wennen aan het idee. gaandeweg konden we meer en meer inhoudelijk erover praten en is mijn vrouw momenteel degene die ons vlammetje van hoop brandende houdt.. rene (en je vrouw ook uiteraard), woensdag heel veel sterkte groetjes janneman
-
hallo allemaal. vandaag gesproken met rotterdam, we zijn daar definitief uitgespeeld... fsh = 66 amh = dusse geen ivf of iets dergelijks is meer mogelijk... we hebben nu 2 opties optie 1 = kinderwens uitbannen, bijverschijnselen vo tegengaan en vooral doorgaan met adem halen (en de rest van ons leven) optie 2 = eiceldonatie wij gaan voor optie 2 en dan willen we proberen via geertgen. we hebben geen donoren in onze omgeving en de geertgen-methode (die van de wederkerigheid) spreekt ons best wel aan. half december hebben wij daar ons eerste gesprek en van daaruit borduren we verder (althans dat gaan we proberen) groetjes janneman
-
dolle pret.... vanmiddag te horen gekregen dat we uitgespeeld zijn in rotterdam.. fsh = 66 (is in ieder geval wat lager dan de 72 van twee weken terug) amh = kleiner dan 0.1 dusse géén ivf enne ook géén proefstimulatie of andersoortige probeersels... oftewel de enig overgebleven optie is eiceldonatie.... eigenlijk wisten we dat al.. en stiekum was dat ook wel zoo prettig want vanmiddag hadden we niet de emoties die ons bij t vorige gesprek redelijk de das omdeden... half december maar eens een ritje maken naar brabo-land en eens kijken wat ze daar te bieden hebben (op basis van wederkerigheid en zo) ben best wel beetje nieuwsgierig naar hoe t allemaal al dan niet zal gaan verlopen.. enerzijds vind ik t enorm spannend en heftig en zo anderzijds heb ik zoiets vanne.. ik zie t allemaal wel... tuurlijk hebben we een kinderwens, maar als t nie gaat dan gaat t niet op dit moment ben ik er nog steeds enorrum nuchter onder, en eigenlijk ben ik daar best blij mee, want t maakt t leven wel makkelijker, totdat de eerstvolgende dip zich weer aandient natuurlijk.. we zijn ons naast de mm ook al beetje aan t voorbereiden op kerst, want op 1e kerstdag komt de hele meute hierheen en dat is dan inclusief m'n vier neefjes waarvan de oudste bijna 18 en de jongste 1 1/2 en t zal dan best effe slikken worden voor ons, vrees ik... maar op dit moment weten we weer even waar we aan toe zijn en dat was ook ons doel voor vandaag.. groetjes janneman
-
hoi allemaal. inderdaad een enorm goed idee om zoiets als een veiling danwel verkoop"pagina" te cre-eren ten behoeve van het forum... en wellicht is het een idee om via deze "thread" (of via een compleet nieuwe topic-pagina hierover) te gaan brainstormen over deze kant van het forum.. ik weet van diverse andere internetfora dat er dingen als merchandise verhandeld wordt, maar ik kan me voorstellen dat (het logo van) ivf-moeders.nl niet iets is wat je op een t-shirt of petje terug wilt vinden.... maar misschien is het wel een haalbaar (en acceptabel) idee om een of twee keer per jaar een soort van ontmoetingsdag te organiseren met/voor alle forumleden met daar aan gekoppeld zo'n veilingsactie t.b.v. het forum.. wellicht zou zo'n "ontmoetingsdag" dan deels ingevuld kunnen worden met voorlichting of spreekbeurten van organisaties of ziekenhuizen of zoiets... ik ben zelf geen lid van freya, dus heb ik geen idee hoe hun dat soort dingen doen.. en anders is er wellicht een manier te bedenken om voor dit forum, waar inderdaad een heeleboel mensen baar bij hebben, een of ander subsidie-potje te vinden... misschien brengen mijn suggesties weer anderen op idee-en.... veel denkplezier alvast.... groetjes janneman
-
tja wij zijn zelf inmiddels zover gevorderd dat we over willen gaan op eiceldonatie, en gisteren dat "bommetje" toch maar even bij m'n schoonouders gedropt tijdens de koffie, het gepreek en gezeur zal ik jullie maar besparen, maar leuk en ondersteunend was t duidelijk niet. van de weersomstuit zijn we t ook maar effe aan mijn ma gaan vertellen (mijn pa is een aantal jaar geleden overleden, en m'n ene zus wist al waar we mee bezig zijn) en gelukkig heeft mijn ma wel de instelling, eerst luisteren dan nadenken en dan pas (zinnige) vragen stellen... niet dat ik een hekel aan m'n schoonouders heb of zo, maar t was wel een wereld van verschil in de wijze waarop er gereageerd werd.. ik vind t vooral enorm balen voor m'n lief, want die heeft zeker in dit soort tijden moederlijke steun een positieve aandacht nodig en van d'r eigen ma hoeft ze dat helaas niet te verwachten... de boodschap was vrij duidelijk....zij hebben zich er al bij neergelegd dat ze geen kleinkinderen zullen krijgen (mijn vrouw is enig kind) en ze vragen zich (redelijk hard op) af waarom wij er ons nog niet bij neergelegd hebben... het hele fenomeen rond eiceldonatie zou niet deugen en alleen maar geldklopperij zijn en bovenal enorm ongezond voor hun dochter om t allemaal te ondergaan:pain10: dus t was een gezellig middagje gister... werkelijk dolletjes...
-
hoi allemaal, bedankt voor de reacties, ik lees ze wanneer ik kan, enne wanneer ik er aan toe ben/kom geef ik weer teken van leven... tijdens de onderzoeken althans bij het bespreken van de uitslagen ervan, bleek dat ze van het laboratorium niet alles terug hadden gekregen(??!!) maar datgene wat ze wel hadden was idd o.a. die hoge fsh-score.. er is toen meteen na dat gesprek wederom bloed geprikt en a.s. maandag hopen we o.a. over de amh-waarde (en de rest) eindelijk een eenduidig antwoord te krijgen. we zijn het inmiddels samen eens geworden dat als het voor ons medisch en lichamelijk gezien (en uiteraard ook mentaal gezien) haalbaar en verantwoord is om eiceldonatie te gaan doen dat we dat ook gaan doen... half december hebben we een eerste gesprek bij geertgen en ik ben enorm benieuwd wat daar uit voort gaat komen.... maar eerst maandag effe luisteren naar wat ze in rotterdam ons nog te vertellen hebben... groetjes janneman