tsja

Hoi megan, thanks ik loop bij het Vu....heb jij inmiddels al uitslag van de biopt? viel het mee? heeft de studie specifiek betrekking op meermaals falende innesteling?

Bedankt allemaal voor de reacties...warme sokken, extra b12, ik doe het allemaal al:-( ik zal in het evaluatiegesprek de methode van uz gent ter sprake brengen, daar had ik nog nooit van gehoord! Mijn bms is ook altijd mooi, maar wie weet is het een gevalletje schijn bedriegt...ik heb zelf het idee dat het met een slechte doorbloeding te maken heeft...ondanks dikke sokken, extra trui en slaapzak heb ik het altijd zo koud....maar je gaat er van alles bijhalen en misschien is het gewoon domme pech...wat vertelt/vertelde jullie arts na een reeks mislukkingen? Vooral doorgaan of....? Groetjes

Dank je wel voor het meedenken! Maar ik slik al Thyrax, TSH is goed:

Hallo allemaal, Ben zojuist gebeld met de uitslag van de TP van mijn laatste cryo van mijn 3e ivf (icm ecd); helaas ook weer negatief....11 mislukkingen op rij. ...En dat terwijl het elke keer mooie embryootjes/cryootjes waren...van te voren dacht men: het is niet zozeer de vraag of maar wanneer je zwanger wordt...de kaarten liggen nu wel anders...Ik voel me echt een uitzondering hierin en vraag me dus af of dit nog wel domme pech is (het evaluatiegesprek moet nog volgen). Zijn er nog mensen met hoopgevende verhalen, of is dat zoeken naar een speld in een hooiberg? Bedankt alvast voor de reacties.

Hallo allemaal, Ik kom ff buurten, we hebben even afstand genomen van ecd omdat eerst mijn schildklier en vitamine b12 op orde moeten komen. Na 9 mislukte pogingen achterelkaar, waarvan 1 bbz, misschien sowieso geen verkeerd besluit om even rust te houden. Probeer nu vooral te genieten van wat wij wel hebben, Al raakt het nooit helemaal uit je hoofd uiteraard. Het grijpt me af en toe nogg steds naar de keel, de behandelingen en de teleurstellingen keer op keer. 9 toppers, en alle pogingen mislukt, dan zakt de moed je toch behoorlijk in de schoenen. Wel een opsteker om hier toch wat succesverhalen te lezen, hartstike gefeliciteerd meiden! En voor degenen bij wie het nog neit gelukt is, heel veel sterkte. In het najaar kunnen wij waarschijnlijk weer verder. Het ziekenhuis denkt overigens toch dat de erg lastige trugplaatsingen een negatief effect hebben gehad, omdat het er verder allemaal perfect uitzag qua embryootjes en bms, zal het misschien daaraan gelegen hebben...helaas valt daar neits an te veranderen behalve dat het hoofd nu persoonlijk de tp zal gaan doen omdat hij de meeste ervaring heeft. Hopelijk scheelt dat nog.

Hoi Terry, Ja wat vreemd: eerst zag ik je reactie op oa mij wel staan, en nu is ie foetsie!!:-( Maar ik heb het dus gelukkig nog wel kunnen lezen en wil je bedanken voor je lieve reactie en hart onder de riem! Mijn zus heeft nog geen voltooid gezin trouwens, dat maakt het juist zo lastig..Heel bijzonder dat je beide tweelingzussen een keer willen doneren! En het zou vanzelfsprekend nog veel specialer zijn als het uiteindelijk lukt hè!! We moeten er maar het beste van hopen, hoe moeilijk dat soms ook is, want hoop doet leven (hopelijk letterlijk levenscheppend, maar ja zo makkelijk gaat het nu eenmaal niet voor sommigen dat moge duidelijk zijn;-(/;-) Ik wil iedereen veel sterkte en geluk wensen!! Corine sterkte in die verschrikkelijke ww, doe het rustig aan en idd laat je niet te veel om de tuin leiden door die bolletjes! Klopt het trouwens dat Geertgen alleen nog mensen in behandeling neemt die zelf een donatrice meenemen? Groetjes Tsja

Hallo Terry, Ik breek even in als je het niet erg vindt. Begrijp ik het goed dat jouw zus jullie eiceldonor is? Wat lief zeg, mijne ook! Hoeveel terugplaatsingen heb je al via haar gehad? Ik heb al 8 (!!) toppers teruggeplaatst gekregen, maar helaas zonder resultaat (alleen 1 keer een BBZ). Vind het ongelooflijk jammer. Heb ook het gevoel dat een willekeurige ander al drie keer zwanger was geweest van deze mooie embryootjes. Ik vind het daarom ook momenteel zo moeilijk om positief te blijven....terwijl ik van de artsen de indruk krijg dat het een kwestie is van ons geluk afwachten. Makkelijk gezegd: wij hebben nog maar een paar kansen in de vriezer liggen en dan is het einde verhaal, omdat zij wil werken aan haar eigen gezinsuitbreiding.....daar heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in, dat begrijp ik volkomen na alweer 3 puncties! Ben haar uiteraard bijzonder dankbaar voor wat zij heeft gedaan. Ik ben benieuwd hoe jullie artsen jullie kansen inschatten...en hoe jij hier mee omgaat. Groetjes Tsja

Nee ik test niet meer zelf. Durf het niet meer na een BBZ. Had genoeg HCG voor een positieve urinetest, maar uit bloedtest bleek dus een te laag HCG. Ben ook gewoon bang voor de uitslag. Test je negatief ga je alles weer afgooglen naar "negatieve test maar te vroeg getest toch zwanger". In plaats daarvan stel ik liever een vraag over kwaaltjes aan jullie;-) haha Voor jou een heel spannende tijd lees ik, toitoi, volgens mij klinkt het goed!

mag ik ff inbreken? ik zit op wd 10 van mijn 8e TP...en voel me wederom hetzelfde als andere andere keren helaas. Niks geen gevoelige borsten...alleen last v darmen en misselijkheid, maar komt vast zoals altijd van bolletjes...hebben de vroegstesters op moment van testen vaak al kwaaltjes, kortom is er hoop voor mij???

nou ja, het is voor de 7e keer op rij mislukt, de 4e keer was een BBZ. Heb gelukkig nog een paar cryotjes, maar dan zijn de kansen op. De moed is mij inmiddels in de schoenen gezakt. Pfff elke keer hopen tegen beter weten in en dan weer van hoop naar teleurstelling. Helaas zullen veel meiden dit gevoel herkennen. Iedereen sterkte ermee.

bedankt voor jullie reacties! Enne Meiske, jij interpreteerde het in jouw geval als innestelingsbloedinkje, maar ik lees overal dat die lichtroze zou zijn?! groetjes Tsja

Ik heb al een hele reeks terugplaatsingen gehad, waarbij ik elke keer na een stuk of 5-8 wachtdagen eenmalig een bruinige of donkerpaars sliertje baarmoedersslijmvlies verlies. Dan denk ik gelijk: poging mislukt want de baarmoeder zou volgens mij niks afstoten als je zwanger bent. Ik heb geen eigen cyclus, dus ik zou verwachten dat het BMS in stand wordt gehouden zolang ik utrogestan gebruik. Weet iemand hier toevallig meer over/van?

ja, volgens mij houdt dit ook verband met je eierstokken- en leiders. En daarom maak ik me nu juist zo ongerust, omdat ik in een ECD traject zit, waarbij ik alleen "baarmoeder beïnvloedende" medicijnen neem. Maw ik vrees (daarom nog steeds een beetje) een BBZ...

Bedankt meiden, dit stelt me wel ietsje gerust! Ik hoop dat het geen negatieve indicatie voor wederom een mislukte poging is...Alleen de tijd zal het leren

Beste mensen, Wie heeft er ook last gehad van buikpijn tijdens de ifv-ww? Ik bedoel niet menstruatieachtige buikpijn of buikpijn door verstopping, maar mn pijn bij lopen. Dat elke stap doordreunt en je genoodzaakt bent langzaam te lopen? De vorige keer dat ik hier last van had , bleek het een BBZ, dus ik vrees met grote vrezen:sad2: Maar is die vrees terecht of vanuit trauma ingegeven, maw hebben meer mensen hier last van (gehad)? kan het door de medicatie komen? Het is van een cryo (kan dus niet van een punctie komen)... Alvast bedankt voor jullie reacties

De eerste dagen na een TP geniet ik -net als Sylvie- van het idee dat het dit keer zou kunnen lukken en je kunt dan toch nog niets voelen...Maar na de tijd die staat voor een innesteling, dus na een dag of 5, ga ik naarstig en onrustig op zoek naar symptomen (niet te verwarren met bijwerkingen van de hormonenmedicatie)...Dit ondanks dat mijn ivf team het volgende aangaf: "het is mogelijk dat je -indien zwanger-tijdens de wachtweken al kwaaltjes hebt bijv. gespannen borsten, maar dat hoeft niet. Daar kun je dus alle kanten mee op.

Bedankt voor het filmpje, in Spanje dus na 1 TP een slagingskans van 60%, waarvan 50% doorgaande zwangerschappen! Volgens mij redden we dat in Nederland (nog) niet, al weet ik niet of er specifieke cijfers mbt eiceldonatie beschikbaar zijn (zitten meestal geïntegreerd in de IVF statistieken).

die zaalarts is volledig uit beeld gelukkig. hcg ook helemaal uit bloed nu. bij de recente echo bleek echter nog steeds vocht(bloed) in buikholte en restant "ellende" bij eileider zichtbaar (en voelbaar). alles moet eerst volledig hersteld zijn, voordat ik met een nieuwe poging mag starten, begrijpelijk, maar wat duurt het wachten lang:-(!

Update: bij het laatste consult bleek dat het definitief een eug is (nu wel op echo te zien: niet verwacht; schrikken). De pijn is normaal bij de ontstane beschadiging, en het nog aanwezige bloed/vocht in de buikholte. Het herstel kan in dit soort situaties nog wel maanden gaan duren (ook al neemt HCG af):-(

Bedankt voor jullie reacties. Het probleem is dat ik na ontslag uit het ziekenhuis (spoedopname ter observatie) was blijven hangen aan de zaalarts i.o. aldaar, die nogal vaag is. Geen woord teveel, dat maakt telefonische consulten uiterst moeizaam. Gelukkig belde het ivf centrum mij vandaag uit zichzelf om te zeggen dat zij mijn behandeling weer liever zelf overnemen, dus volgende week een afspraak aldaar en hopelijk meer duidelijkheid/antwoorden!

Wie weet of je met een onbepaalde eug/MA in pril stadium ( 5,5 week zwanger), waarbij een dalend hcg is geconstateerd, uiteindelijk altijd een met krampen gepaarde miskraam krijgt? HCG is nu inmiddels gezakt van 1100->200. Heb al weken last van bloedverlies en buikpijn, maar vraag me af of ik als kers op de taart ook nog een miskraam kan verwachten. Iemand ervaring met hoe lang de buikpijn ( mn bij abrupte bewegingen/fietsen/onrustige darmen) nog aan kan houden, ook als HCG inmiddels