Sorry, ja, ik had nog niet geschreven hier :)
Wij zijn gisteren voor de intake geweest. Wij zijn blijven overnachten dus het was wel druk smorgens. Bekertje vullen, inschrijven, betalen, toen was hij vergeten mijn partner in te schrijven, weer betalen en dat zaadstaaltje werd maar ouder pfffff. Dus toen naar laboratorium gerend en ingeleverd. Gehele papier winkel weer mee naar de afdeling en aangemeld. Om 10 uur hadden we de afspraak en om 10.30 werden we geroepen.
We zaten samen met Dr. vandeMaegd. Lief schattig ding. Ik denk dat we een half uur met haar hebben gezeten en we hebben het positief ervaren.
Aan het zaadstaal van mijn vriend was vooral te zien dat uit de hele lozing waarvan zij er 100 zaadjes afnemen, 0 van goede/ normale vorm waren. De rest van de criteria was redelijk/ goed. Was toch wel pijnlijk om te horen. Hij heeft uit zijn vorige relatie een zoon en zijn ex is nog 3x zwanger geweest wat een miskraam werd. En dan denk ik... hoe is het mogelijk?
Maar goed, wij zijn 3,5 jaar samen en krijgen het niet voor elkaar en mijn eileiders zijn misschien niet open.
Ze willen met ons toch het ICSI traject ingaan. Dat is hun advies in onze situatie.
Dr. Sutter zit tot half september vol. Ik word in juli 38 jaar dus het advies was om niet onnodig uit te blijven stellen. We hebben nu een afspraak met dr. Peters, geloof ik. Dinsdag 23 juni.
Duurt toch nog 2 maanden. En na dat eerste consult duurt het ook weer even voordat we weer aan de beurt zijn. Ach... ik vind het geen ramp.
Mijn echo was prima, mijn cyclus klinkt als een klok en we hebben bloed laten prikken.
Het was een hectische ochtend maar ik neem aan dat het zo bij iedereen is en alleen de eerste keer zo is...