In maart 2009 begon ik met de eerste poging, het lange protocol.

Onderdrukken met Suprefact (neusspray) en stimuleren met Menopur.

Op 16-4-2009 was de punctie, deze wordt in Brussel uitgevoerd met een plaatselijke verdoving, het stelde erg weinig voor.

Er werden 9 eicellen gevonden en ook allen bevrucht met vers !! zaad, de tese en het ingevroren materiaal waren niet nodig.

Op 21-4-2009 was de terugplaatsing van 1 topper die blastocycte genoemd werd (het aantal cellen is dan niet meer te tellen). Tevens waren er 4 cryo´s, allen van zeer goede kwaliteit.

We waren vol goede moed maar helaas geen innesteling. Op 2 mei werd ik ongesteld.

Gelukkig konden we snel verder met de cryo-poging, deze volgde in mei 2009.

Er werden er 2 teruggeplaatst op 19-5-2009, helaas waren 2 cryos gesneuveld bij het ontdooiien. Wederom waren we vol goede moed maar ook deze tp liep fout af, op 30-5-2009 werd ik ongesteld.

Toen had ik het even helemaal gehad, ik had geen hoop meer en zat er behoorlijk doorheen...alles was zo goed, zou er misschien toch bij mij iets net goed zijn, iets dat men over het hoofd gezien heeft?....

Nadat we alle moed bij elkaar geraapt hadden hebben we ons aangemeld voor een nieuwe poging, deze zou in augustus plaatsvinden.Ik had telefonisch overleg gevoerd met prof. Tournaya en besloten was om het korte protocol te volgen omdat ik veel last had van hoofdpijn tijdens de onderdrukkingsfase. Tevens afgesproken dat ik (mits er geen dreiging was van overstimulatie) ik na de tp een pregnylinjectie zou krijgen.

Korte protocol: dag 2 van de cyclus starten met onderdrukken (wederom met Suprefact) maar op dag 3 ook al beginnen met stimuleren.

Omdat bij dit protocol de bloeduitslagen nog nauwkeuriger kwamen ben ik overgestapt naar het MMC te Veldhoven, zij testen nl. het Oestradiolgehalte iedere werkdag en in het CZE slechts 1x per week.

Tevens waren Martijn en ik in juli begonnen met acupunctuur, wie weet zou het helpen het zaad te verbeteren en zou ik minder last hebben van de hormonale bijwerkingen.

Tevens op het werk afgesproken dat ik na de punctie verlof op zou nemen om geen stress van het werk te hebben.

Een maand voordat ik zou starten bleek ik getroffen te zijn door een tekenbeet van een besmette teek. Ik was helemaal in paniek, direct zijn we naar de eerste hukp gegaan en daar kreeg ik een antibiotica voorgeschreven. Na overleg met Brussel haddden we besloten om de 2de poging een maand uit te stellen, het zou dus september worden. In september zijn Martijn en ik samen met de hond nog lekker een weekje gaan uitwaaien in Zeeland, dat heeft ons toen erg goed gedaan.

Maar... uiteindelijk konden we starten.... het protocol was erg prettig, ik had echt geen last van enige bijwerkingen, voelde alleen een gezonde spanning van zou het????

Op 11-10-2009 was de punctie, 8 eicellen waren er gevonden, wij waren de koning te rijk, ik dacht dat de opbrangst minder zou zijn omdat er bij de laatste fm wat kleintjes zaten.

Op 14-10-2009 werde we gebeld, we moesten komen voor de tp!! Die middag waren we om 14.00 in Brussel, rond 16.00 uur was de tp, er werden er 2 teruggeplaatst, 1 goede en 1 matige, deze had wel degelijk een kans maar wel minder.

Helaas deze keer geen cryos, ik was erg teleurgesteld maar Martijn wist mij moed in te praten!!

Toen we ´s avonds naar huis reden voelde ik me weer helemaal top!!! wat een spannende tijd ging er komen.

De officiele testdatum (dmv. een bloedafname) was woensdag 28-10-2009.

Op zaterdagavond 24-10 voelde ik ineens een rommelende buikpijn, ik dacht dat ik ging menstrueren maar nee...op maandag 26-10 hield ik het niet meer, ik voelde me anders en wilde duidelijkheid!!! ´s avonds om 17.30 heb ik samen met Martijn getest en wat bleek zwanger !!:bf_new::bf_new:

we hebben samen staan huilen en direct onze ouders ingelicht, wat een geluk, erg pril maar het begin was er!!!

Er brak een tijd aan van diverse bloedafnames om te kijken of het hcg goed steeg en uiteindelijk de eerste echo.

Deze was erg vroeg, ik was pas 6 weken en men zag 1 wolkje maar nog geen hartactiviteit, geen paniek, het is nog vroeg. Ik was er zweker van dat het goed zat en dat we een kindje zouden krijgen!

Op 18-11-2009 was de tweede echo, bij 7 weken en 3 dagen. Ik was erg nerveus, en al gauw kwam er een kloppend hartje in beeld, we waren dolgelukkig en de tranen kwamen, de echoscopiste rommelde even verder en zag een tweede hartje kloppen!! en wat bleek, ze zaten samen in een vruchtzak!! een een-eiige tweeling:binkybaby::binkybaby: , wat een geluk, we huilden en lachten tegelijk.

We werden direct doorverwezen naarde afdeling gynaecologie omdat het een tweeling was maar ook omdat ze samen de vruchtzak deelden en er was (nog) geen tussenschot te zien.

Wat een geluk,wat was dit een bijzondere situatie, heel de zwangerschap was alles geregiseerd door specialisten en nu wist de natuur ons zo enorm te verrassen, wat een bijzondere kindjes!!!!.