10 uur werd mijn man meegenomen. Gelukkig hoefde die niet alleen en ging zijn vader mee.

Op de afdeling urologie werd deze operatie gedaan. Hij werd meteen klaar gemaakt.

En kreeg een plaatselijke verdoving.

Waar die natuurlijk erg tegen op zag.

Het was snel gebeurd.

En om 11 uur lag die al weer op de kamer.

Hij was erg moe, maar gaf aan dat het hem meegevallen was. Daar ben ik zo blij om.

Toen moesten we wachten op de uitslag en dat duurde en duurde.

Om 13 uur kreeg ik toch pijn ik wist niet meer hoe ik moest zitten. Uiteindelijk heeft mijn man op het knopje gedrukt en heb ik pijnstillers gekregen en werd er een bed aan mijn man zijn bed gezet. Zo lief.

Om 14 uur en 15 uur wisten we nog niks.

Om 16 uur moest ik beginnen met de vaginale pillen. En die had ik niet bij mij. Met mijn moeder naar de ivf afdeling gegaan en toen zei de zuster ben je er nou nog. Ja zei ik het duurde erg lang allemaal. Ze gaf me de pillen en op de wc kon ik ze gelukkig inbrengen. Inmiddels was de dokter bij mijn man geweest met goed nieuws er is zaad gevonden. En ook nog ingevroren. Wat waren we blij.