Hoi Nico,

Ik lees dat je eigenlijk voor jezelf nog geen beslissing hebt kunnen nemen: doorgaan of stoppen. Misschien kan je dat idd pas doen als je rust hebt genomen. Ik heb daar lang over gedaan (zoals je weet). Maar misschien zijn er middelen om die rust 'sneller' te vinden. Je kan pas een goede beslissing nemen als je je weer iets beter in je vel zit, en je de dingen hebt kunnen verwerken. Ik heb nooit aan Reiki of Accupunctuur gedaan. Ik heb er wel aan gedacht. Ik had het ook voor mezelf opgeschreven. Maar, elke keer liet ik die kans voorbij gaan. Ik geloof wel dat dit soort kunnen helpen.

Het is pas twee weken geleden. Dus je hoeft niet meteen te beslissen. En, jij weet zelf het beste hoelang je ermee wilt wachten, voordat je daadwerkelijk een beslissing neemt. Wat wel belangrijk is, dat je met elke beslissing die je neemt ermee moet kunnen leven.

Ik denk niet dat je schuldgevoelens hoeft te hebben. Je baalt natuurlijk dat je lichaam niet 100% werkt, maar je doet wel hartstikke je best om op een andere manier jullie kinderwens in vervulling te laten gaan. Je mag juist trots zijn op jezelf dat je het probeert, dat je die zware behandeling ondergaat! Ik durf te wedden dat jouw partner hartstikke trots op jou is.

Liefs,

Karin

BTW Ik had een berichtje voor jou onder mijn eigen profiel geplaatst. Natuurlijk had jij die niet kunnen lezen. Heel stom. Ik zat een beetje rond te kijken op Google Maps, en ik zag dat jij niet ver woonde van die kliniek in Dusseldorf. Okee, het is nog wel meer dan een uur te rijden, maar wel goed te doen, lijkt me.

Goh Nico ik heb even je verhalen zitten lezen hier, wat een intense verwoording heb je.

Vindt het nog steeds vreselijk voor jullie dat er niet eens een tp is geweest. Het is zo oneerlijk en het blijft ook oneerlijk.

Kan je helaas niet meer steun bieden dan alleen mijn herkenning van je voelt.

Dikke knuffel

x

Sylvie

Hey Nico,

We delen heel ander verdriet,maar het is wel herkenbaar wat je zegt over je emoties. Als mens vind je kracht om verder te leven al is het dan op de automatisch piloot. Niks is leuk en genieten ergens van is helemaal een rot woord. Zo ervaar ik het. Hoewel je probeert het wel. Het is nog zo vers. Na 2 weken kun jeje niet zomaar herpakken en je hebt wederom zoveel weer om over na te denken. Al wil je dat niet. Je wil gewoon zwanger worden en nu niet eerst andere mensen. Nee jij eerst...

Neem de tijd die je nodig hebt en ik hoop voor jullie dat je over een poosje toch weer een lichtpuntje ziet aan het eind van de tunnel. Je gaat 2 stappen vooruit,maar dan ook weer 10 achteruit. Laat het toe hoe moeilijk ook.

Het is niet zo n opbeurend verhaaltje geworden,maar wilde eigenlijk gewoon even laten weten dat ik met je meeleef en hier zoals meer meiden op het forum het verdriet gewoon deel. Je begrijpt elkaar maar al te goed vaak!

Veel sterkte voor jullie beide!

Liefs,Marlijn

Hier liggen ook ovulatie testen, ik zeg altijd je weet nooit... en maak mezelf dan helemaal gek. Hoewel ik diep in mijn hart weet dat de kans eigenlijk niet aanwezig is.

xxxxx