Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Bij mij begon het niet zo goed op oudjaar, had ontzettende hoofdpijn, was er ziek van. Denk dat het door de injectie kwam, krijg toch opeens een stoot hormonen binnen. Tig pijnstillers ingenomen, een halve dag op bed gelegen en 's avonds was het gelukkig een stuk minder en heb ik nog een leuke oud op nieuw gehad. Jij ook een leuke oud/nieuw gehad?
Voor mij is het fijn om je berichtje te lezen, want ik herken het heel erg. Niemand begrijpt hoe zwaar het emotioneel is. Mijn schoonouders b.v. zijn er erg laks over, ik moet er niet zoveel mee bezig zijn, dan komt het vanzelf. Als we dan iets vertellen over injectie, onderzoeken enz, dan merk ik dat ze zich totaal niet kunnen inleven. Het valt allemaal wel mee, is hun idee. En dat doet pijn, want eerlijk gezegd vind ik het helemaal niet meevallen.
Ik geloof dat het verlangen naar een tweede kindje niet minder is dan naar een eerste. Het is denk ik wel anders (dat beschrijf je zelf ook al), ik heb nl. vaak en veel last van angst, angst om het nooit mee te maken.
Maar wat naar dat je het nu niet meer met je omgeving kan delen en veel onbegrip krijgt. Dan zie je maar weer dat de meeste mensen er niks van begrijpen.
Ik hoop dat in 2012 onze droom uitkomt!