De snel(le)weg naar de punctie
Wat is het toch snel gegaan deze keer.
Weet nog dat ik in januari van dit jaar de bodem onder mijn voeten vandaan voelde glijden en nu??? Dat ik het niet meer zag zitten en dat een vierde keer voor mij echt niet meer hoefde.
Nu sta ik echter aan de de vooravond van de 4e punctie alweer. In Düsseldorf gaat het deze keer gebeuren.
En dit is de weg ernaar toe, tot nu toe:
Zondag 2 oktober: ik sta op en zie dat ik ongesteld ben geworden. Mmmm, dubbele gevoelens. Het betekent dat onze vrijpartijtjes tijdens onze vakantie geen effect hebben gehad op het maken van een mooie liefdesbaby. Wel hebben we genoten . Van de andere kant betekent het ook dat ik weer ga beginnen en sneller dan ik toch had gedacht. Dag 26 is het vandaag. En ik moet beginnen met de suprefact, de neusspray waar ik zo gigantisch tegenop zie.
Ik durf niet goed en wacht nog even totdat het echt goed heeft doorgezet. Van uitstel komt afstel zeggen ze wel eens, maar rond 10 uur was er geen houden meer aan en dus moest ik er aan geloven. De eerste twee pufjes en dus het begin van de weg naar de punctie waren erin resp. gemaakt.
Twee keer per dag moet ik snuiven en op dag 3 begin ik met de menopur. Het zweet staat me in de handen toch wel. Gelukkig nog een opfriscursus gehad een paar dagen eerder, dus het zit weer fris in mijn geheugen. Ook het mengen gaat goed en het zetten van de spuiten gaat ook goed. Voel de vloeistof deze keer helemaal niet, ook het prikken van de naald gaat gevoelloos. Zou het misschien ermee te maken dat de vloeistof nu niet koud ligt?
Zaterdag 8 oktober: vandaag de eerste follikelmeting.
Dr. S. heeft de neiging om wat binnenmonds te praten en ik vang alleen iets op endometrium 6-7 mm en 5 kleintjes. Helaas geen maten opgevangen.
Maar het ziet er goed uit en we moeten er rekening mee houden dat er een kans in zit dat we donderdag of vrijdag de punctie hebben.
Tevreden gaan we naar huis, nadat we een nieuwe afspraak hebben gemaakt voor dinsdag 11 oktober, follikelmeting 2.
Gewoon doorgaan met stimuleren en vanaf zondag de cetrotide erbij. Nog meer spuiten.
We gaan door op de ingeslagen snel(le)weg naar de punctie.
Want dat het snel gaat is zeker. Krijg niet echt de tijd om alles te bevatten en heb dan ook het idee dat het buiten mij omgaat.
Ik merk het ook aan kleine dingetjes: vergeten tijdig te spuiten, te weinig spuiten, niet ermee bezig zijn, mezelf eraan herinneren dat ik bezig ben (dat we bezig zijn) met ivf/icsi.
Zoals afgelopen vrijdag: afgelopen week was het erg druk met de release van de nieuwe lessen bij ons sportcentrum. Op vrijdag moest ik 2 lessen mee releasen: de ClubPower les en mijn eigen ClubYoga les. Voor de laatste les moest ik nog wat nummers doornemen en oefenen en dat zat/lag/stond ik dus nog mooi te doen om half 6, een half uur voordat ik moest vertrekken en ook voordat ik normaliter de spuit zet. Om iiets voor 6 uur vertrek ik dus mooi richting het sportcentrum en terwijl ik mijn schoenen aan het wisselen ben, kijk ik verschrikt op, sla mijn hand voor mijn mond en zeg: ohoho, ik ben gewoon vergeten te spuiten. Helemaal in shock. Het was te laat om nog snel naar huis te gaan, want de les zou binnen een paar minuten beginnen. Enige optie: na deze les meteen door naar huis, spuiten en dan weer snel terug voor de release van mijn eigen les.
Ben meteen na de les vertrokken en was gelukkig weer op tijd terug. Het zat er wel allemaal zo'n 2 uur later in dan normaal.
nog een voorbeeld: de tweede of derde dag van het spuiten kijk ik in het emmertje waarin ik alle spuiten gooi en zie gewoon een volle menopur ampul liggen. Heb dus de dag ervoor gewoon 75IE te weinig gespoten. Dr. S. maar gemaild, maar het was niet meer nodig om deze ontbrekende 75IE alsnog te spuiten.
Dinsdag 11 oktober: de 2e follikelmeting.
Benieuwd hoe de follikels gegroeid zijn. Moet vandaag alleen gaan, helaas kan vriend niet mee omdat hij moet werken. Geen probleem.
Vraag deze keer wel of ik de grootte van de follikels mag weten: variërend van 17-14 mm en nog 2 kleineren. 6 follikels gaan er volgens dr. S. wel aangeprikt worden. Wow!!! Das al meer dan in Maastricht aangeprikt zijn!! Baarmoederslijmvlies was al 10.1 mm, WOW! En nog meer goed nieuws: zaterdag 15 oktober de punctie!!!!
Na de follikelmeting nog een gesprekje met een van de assistentes over de aankomende punctie. 8 uur melden, half 9 de punctie. Heb ook al bloed laten prikken. Vriend moet dit zaterdag nog laten doen.
Al een formulier ingevuld en ondertekend. Een ander formulier meegekregen over de anesthesist. De punctie wordt onder narcose gedaan. ben benieuwd hoe me dit gaat bevallen. Denk wel goed, hahahaha. De laatste punctie heeft me toch wel meer pijn gedaan dan ik had verwacht.
De snelle weg oftewel de snelweg naar de punctie in Düsseldorf gaat behoorlijk hard. Binnen twee weken heb ik gewoon al een punctie!!! In Maastricht zat ik nu nog alles plat te leggen en zou ik in de derde week na de start met de hormonen pas met stimuleren beginnen.
Op zich bevalt het me wel, die snelle weg. Niet veel tijd om te piekeren, om erover na te denken. Van de andere kant, weinig tijd om alles te bevatten en te laten bezinken.
Het zal wel een reden hebben.
Door de acupunctuur kan ik het echter toch nog enigszins in perspectief brengen en houden.
Nog even dus volhouden op de snel(le)weg naar de punctie.
Vanavond nog een spuitje Cetro en morgen overdag lekker spuitvrij. 's Avonds om 21.30 uur precies gaat de laatste spuit van deze behandeling erin: de befaamde pregnyl.
keeping High on the Speed way :happydance:
3 Comments
Recommended Comments