Daar ben ik wel aan toe.. na al deze jaren van teleurstelling op teleurstelling ben ik wel toe aan iets positiefs! Toen wij in 2009 besloten om te gaan trouwen was dit al ontstaan uit dit gevoel. We hielden ontzettend veel van elkaar, en dat wij kinderloos zijn en hoogstwaarschijnlijk ook blijven.. heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht. Mijn lieve God, wat houdt ik veel van deze man! Wat hebben wij toch veel mee moeten maken, wat is het toch moeilijk en hard. Nu na twee jaar komt de grote dag steeds dichter bij. We hebben al veel leuke voorbereidingen getroffen en proberen er beiden vollop van te genieten. Na weer een mislukte poging afgelopen week was ik intens verdrietig en hebben wij ons serieus de vraag gesteld of we hier wel mee door willen....of kunnen gaan. Het sloopt ons, elke maand weer die enorme teleurstelling. Ik was zo kapot en verdrietig dat ik niet kon werken, heb alleen maar gehuild en had letterlijk hartzeer. Langzaam probeer ik weer op te krabbelen.. heb de dokter gebeld voor een afspraak met een psycholoog die ons kan gaan begeleiden bij dit stuk.. de afsluiting.

Zaterdag werden we door onze vrienden verrast en zijn we de hele dag en avond op sleeptouw genomen. Ons vrijgezellenfeestje!! Dat was super gezellig! Voor het eerst in tijden heb ik weer een beetje genoten, en men zei tegen mij dat de lichtjes in mijn ogen weer voor het eerst schijnen. Ja.. die lichtjes zijn al een hele tijd ver te zoeken geweest.. Mijn vriend en ik hebben ons maar een even lekker in het nieuw gestoken, dat geeft een goed gevoel.. ik voel me weer iets vrouwelijker..aantrekkelijker.. ik wil zo graag weer een beetje leven.

Er zijn zo veel mooie dingen in het leven, mijn vrienden die zo'n feest organiseren voor ons, famillie die ook zo uitkijken naar onze bruiloft. Ik geniet er van..en het doet me zo goed te weten dat mensen zo veel om ons geven! Maar helaas vult het niet dat ene gemis op. Ik voel me vaak ontzettend alleen met mijn gevoel.

Nu even geen hormonen meer, even geen kinderwens...maar de komende maand genieten van ONS! Ik hoop dat ik dit alles een beetje los kan gaan laten en genieten van ONZE dag op 11-11-11!