Na een eerste poging IUI zonder resultaat, zijn we na onze vakantie vol goede moed begonnen aan de 2e poging. Helaas had ik dit keer na de clomid maar 1 eicel. Maar ach, je hebt er maar een nodig, toch?
Op de dag van de inseminatie gewoon gaan werken, want ik werk toch in het ziekenhuis waar onze behandeling plaatsvindt. Halverwege de ochend werd ik gebeld. Het zaad van mijn vriend was erg slecht, hier konden ze niks mee. Of hij nog een keer wilde inleveren. Dat was even een enorme domper. Heb
Na weken spanning en onzekerheid is er een einde gekomen aan ons ICSI traject. De 2e portie van mijn partner was toch ietsjes beter dan de de eerste, echt slechte keer. De zwemmers blijken toch een diploma te hebben! Ze hebben wel wat hulp nodig, maar dat geven we ze graag.
Na veel beraad tocg gekozen om eerste te starten met IUI. Want voor mijn gevoel begonnen we nu ineens aan het einde van de rit met in het vooruitzicht 3 poging en dan klaar. Terwijl we de eerste stappen heel gemakkelijk ove
We zijn ondertussen een week verder na het horen van het nieuws dat we eigen nog nét niet onvruchtbaar zijn. Een week waarin we gehuild, gelachen, gescholden, gehoopt en gevreesd hebben. Maar de eerste klap is gezakt en we wachten, bijna met smart, op de tweede.
Ik ben met mijn moeder naar een informatieavond geweest in ht ziekenhuis. Dat leek prima, mijn partner moest werken en kon op zulk kort termijn geen vrij meer regelen. Vol goede moed zat ik daar. Het medische en verpleegkundige praatje
Sinds ruim een jaar zijn we bezig om zwanger te raken. Zonder resultaat, anders was ik hier niet... Toch maar de moed bij elkaar geraapt om eens met een gyneacoloog te bekijken of er iets mis is met een of zelfs beide van ons. Zonder echt na te denken over de eventuele gevolgen natuurlijk. Want dit is de volgorde die logisch is, dus deden wij dat ook.
Tot je dan werkelijk in het ziekenhuis bent. Wij zijn beide medisch geschoold, maar dan nog. Als 'patient' sta je er toch anders in. Na een
