Wie ben ik..

[Josephine]

Mijn naam is Josephine, ben al zowat 15 jaar samen met mijn vriendin en we zijn zojuist in de IVF trein gestapt. Afgelopen dinsdag ben ik begonnen met het spuiten van decapeptyl.

 

Wij hebben een goede vriend die donor is en die, als de goden ons goed gezind zijn, een actieve vaderrol in het leven van ons kind zal gaan innemen. Vorig jaar rond deze tijd waren we vreselijk verdrietig omdat ik een miskraam had gehad. Op zich was ik vrij snel zwanger geraakt (na 4x keer al) maar dat feest was helaas kort maar hevig. Daarna niet meer zwanger geraakt, ondanks ovulatietesten en de laatste maanden met hormoonstimulatie en IUI. Zeer frustrerend allemaal, pfffff.

 

 

 

Nu dus 'op IVF'...onze laatste kans-(en). Ik zie enorm (en dan bedoel ik ook echt ENORM) op tegen de punctie. Ik lig daar nu al iedere ochtend vroeg van wakker (hoezo neurotisch?)

 

 

 

O ja, ik ben een senior-wensmoeder. Ben in juni 42 jaar geworden (gelukkig in goede gezondheid maar wat zou ik graag 10 jaar jonger willen zijn) en vrees dat ik te laat ben. Dat kan me soms intens verdrietig maken.

 

 

 

Ik schrijf ook nog op 2 andere fora maar op 1 daarvan vind ik niet zo'n aansluiting, wellicht door mijn leeftijd? Ik weet het niet. Die andere is er speciaal voor oudere (wens)-moeders en is wel gezellig.

 

 

 

Ik wens iedereen wat ik mezelf en mijn vriendin ook wens: een zorgeloze zwangerschap en een gezond kindje. Succes meiden!

 

 

 

Groetjes, Josephine. (in het kort gewoon Jos).

[Stéphanie]

Welkom op dit forum. Hoop dat je hier ook voldoende aansluiting vindt. Wat fijn dat jullie zo'n goede vriend hebben die niet alleen nu, maar ook later een rol betekent in jullie leven en die van de wenselijke kind(eren).

 

 

 

Wat de punctie betreft, ervaart iedereen anders. Ik moet zeggen dat het mij mee viel. Mijn vriend zat meer met dichtgeknepen billen dan dat ik het spannend vond op dat moment. De arts telde tot 3 en deed de handeling. Je voelt het wel, maar het doet geen pijn. Daarna wel rustig dagje doen. Bij de laatste punctie hebben ze deze onder algehele narcose gedaan ivm vele aantal cellen (meer dan 12). Maar ook dat doet ieder ziekenhuis weer anders. Laat je goed voorlichten en maak je niet al te druk al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

 

 

 

Heel veel sterkte en vooral geluk met deze behandeling.

 

liefs, Stéphanie

[Maatje1980]

Hoi Hoi!

 

 

 

Welkom hier om het forum!

 

Hoop dat je hier lekker mee komt kletsen over het hoe en wat met je behandeling.

 

 

 

De puncties zijn mij heel erg meegevallen (1e x 5 eitjes, 2e x 6 eitjes, 3e x 18 eitjes), maar ik was de 1e keer helemaal panisch.

 

Heb alleen maar gehuild tijdens de punctie, maar achteraf is het echt meegevallen.

 

Komt echt helemaal goed!

 

 

 

Ik ga voor jouw en je vriendin duimen dat deze poging aanslaat en dat je snel een mooie plus op je test mag krijgen!

 

 

 

Groetjes van Daan

[Josephine]

Dank jullie wel voor je welkom-berichttjes. Ik ga van de week, als ik een echo krijg, wel vragen of ze in kunnen schatten of mijn eierstokken er een beetje 'handig' bij liggen. Wellicht dat dat scheelt bij de punctie?

 

 

 

Groetjes, Jos.