Het dagboek van Elin.

Elin · October 26, 2007

Januari 2006:

Mijn vriend komt bij mij en mijn dochter inwonen, om een eventuele zwangerschap te voorkomen besluit ik aan de nuvaring te gaan.

Mei 2006:

De nuvaring gaat er uit en er nooit meer in, ik wordt enorm chagerijnig van dat ding, kennelijk kan ik niet tegen de hormonen.

Tevens gaat het zo goed tussen ons dat we besluiten om geen verdere andere anticonceptie te gebruiken en dat een zwangerschap welkom is.

Januari 2007:

Maand naar maand word ik steeds maar weer ongesteld, en dat terwijl ik met mijn dochter binnen 1 maand zwanger was. Natuurlijk kan het eens wat langer duren maar nu duurt het wel heel erg lang.

Mijn vriend blijft volhouden dat het aan hem ligt maar daar wil ik niet aan, om alles te doen wat in mijn macht ligt om een zwangerschap te bevorderen besluit ik af te vallen en te stoppen met roken.

Februari 2007:

Inmiddels 10 kilo afgevallen en dan is eindelijk de kracht er om te stoppen met roken. Dit gaat me wonderbaarlijk goed af!

Juni 2007:

Het afvallen gaat goed en ik heb nog steeds niet gerrookt. Niets staat een zwangerschap in de weg, maar toch ben ik nog niet zwanger.

Mijn schoonzuswel, die vertelde dat ze 3 lange maanden heeft moeten wachten op een zwangerschap. Mijn hart brak en na aanleiding daarvan hebben mijn vriend en ik besloten om binnenkort maar een bezoek te brengen aan de huisarts.

Tevens begin ik met temperaturen, omdat de huisarts hier waarschijnlijk naar gaat vragen. En zo krijg ik ook een mooi inzicht in mijn cyclus.

Augustus 2007:

Bij een bezoek aan de huisarts voor mijzelf gooi ik een balletje op over het feit dat we graag zwanger willen worden maar tot op heden niet zijn. Ze stelt voor dat we samen een afspraak maken om langs te komen.

September 2007:

19: We gaan dan eindelijk naar de huisarts, we zijn erg zenuwachtig maar achteraf viel het heel erg mee. Ze wist al waar we voor kwamen en hebben snel het een en ander doorgenomen over mijn cyclus. Ze vroeg of ik wilde gaan temperaturen maar dat had ik natuurlijk al gedaan en de uitdraaitjes meegenomen. Ze was er erg blij mee en de cyclus zag er goed uit.

Bij mij is inwendig onderzoek gedaan, er was wel veel afscheiding maar dat kon komen door mijn eisprong die net op die dag was.

We vraagt mij om bloed te gaan laten prikken en urine in te leveren om na te laten kijken op chlamydia, dit is een standaard procedure verzekerd ze mij en wordt anders op een later tijdstip door de gyneacoloog gedaan.

Mijn vriend moet een zaadtest laten doen. Hiervoor moet hij voor instructies en een afspraak contact opnemen met het lab van het ziekenhuis.

24:

We gaan voor mijn vriend een ponsplaatje laten maken in het ziekenhuis, hij heeft er nog geen en zal die wel nodig hebben. Jammer genoeg zit een bekende achter de ponsplaatjes balie. We hadden nog niemand wat willen vertellen maar dat zal nu wel nodig zijn. Tevens heb ik bloed laten prikken en urine ingeleverd. Na een weekje zou de uitslag er zijn.

Mijn vriend krijgt een potje mee om zijn zaad in op te vangen en een formulier met weetjes en regels.

Tevens mijn moeder verteld van het ziekenhuis bezoek en waarom. Anders zal zij van de bekende wel horen dat we in het ziekenhuis waren en dat mijn vriend een ponsplaatje heeft laten maken en er later zelf naar vragen.

26:

Mijn vriend kan vandaag zijn zaad inleveren, hij is er zenuwachtig maar het gaat allemaal goed. Over een week is de uitslag bij de huisarts, eind volgende week moeten we dan even een afspraak maken met de huisarts om de uitslag te bespreken en een verder plan af te stemmen.

Oktober 2007:

03:

Vandaag kan ik me niet meer inhouden, ik ben enorm zenuwachtig en na even overleggen met mijn vriend besluit ik de huisarts op te bellen of de uitslag er al is zodat we een afspraak kunnen maken om de uitslag te horen te krijgen.

De assistente wist me te vertellen dat mijn uitslag er al was van het urine onderzoek, en daar kwam uit dat ik geen chlamydia of gonorreo heb (gehad). De uitslag van het bloed onderzoek was nog niet binnen maar ze ging er vanuit omdat het om dezelfde testen ging dat die uitslag hetzelfde zou zijn.

Toen ging ze kijken of de uitslag van mijn vriend er was en nog voor ik het goed en wel doorhad had ze al verteld dat er een erg lage concentratie aan zaadcellen waren gevonden.

Tja aan de ene kant stort je wereld in maar aan de andere kant zijn we blij dat er dus wel zaadcellen zijn en weten we nu waarom het niet lukt.

De assistente vertelde dat we voor verder informatie of stappen we een afspraak moeten maken met de HA.

05:

Net de HA opgebeld voor een afspraak, we hebben het nieuws laten zakken en we gaan er helemaal voor. Het is jammer dat het niet op de 'normale' manier kan. Maar gelukkig bestaan er ook andere manieren.

We kunnen aanstaande maandag om tien voor half 9 terrecht, erg vroeg maar dan hebben we het ook maar gehad dacht ik zo.

08:

Niet een lage concentratie zaadcellen maar gewoon helemaal niets, dat is wat we vandaag te horen kregen. Nu valt echt onze droom in een heel zwart gat. De huisarts heeft nog wel even gekeken naar mijn vriend in verband met het verschil tussen beide ballen, wat gekomen is na de operatie op 8 jarige leeftijd om zijn ene bal in te laten dalen.

Er zit een erg groot verschil in en daar schrok de huisarts best wel van. Ook vond hij een spatader op zijn geopereerde bal. Al met al ziet hij geen enkele noodzaak om over een paar maanden weer een test te doen omdat nu alles al dood was. Enige mogelijkheid is nog die spatader na te laten kijken en eventueel weg te laten halen. Hiervoor krijgen wij een verwijzing naar de uroloog.

's Avonds thuis, begint alles te malen van wat we vandaag te horen hebben gekregen. Waarschijnlijk zit een kindje van 'ons' er gewoon niet in. We lezen van alles en nog wat, over de spataderen tot aan kunstmatige inseminatie met donorzaad aan toe

16:

Het ziet er berroerd uit dat waren de exacte woorden van de uroloog. Overigens een hele aardige vent waar we ons al snel bij op ons gemak voelde. Hij nam het bericht van de huisarts door en vertelde precies hoe het zat en wat er aan gedaan kon worden (dus de spatader weg laten halen) maar ook dat dat in ons geval geen effect zou hebben, omdat het slagings percentage van de ingreep al laag is en ze vaak terug komen plus dat de vooruitgang van de kwaliteit van het zaad ook maar minimaal zou zijn. Hij stelde voor dat we nog een zaadtest doen en daarbij moet mijn vriend bloed laten prikken en dan wordt er gekeken naar de hormonen van hem namelijk LH, FSH (LH= Ook bij mannen wordt LH door de hypofyse geproduceerd. Het heeft invloed op de Leydigcellen in de teelballen. Deze cellen worden gestimuleerd tot de vorming van het mannelijke hormoon testosteron. De hoeveelheid vrouwelijke/mannelijke hormonen in het bloed bepaalt de LH-afgifte door de hypofyse (negatieve terugkoppeling). FSH= Het follikel stimulerend hormoon stimuleert bij de vrouw de ontwikkeling van follikels in de eierstokken. Bij de man bevordert FSH de vorming van zaadcellen in de teelballen door stimulatie van de Sertolicellen. Bepaalde andere geslachtshormonen remmen de hypofyse in de afgifte van FSH (negatieve terugkoppeling).) en Testosteron. Maar ook van deze testen verwacht de uroloog zelf bar weinig. Dus hij kwam met 2 opties,

tese/mesa ingreep
adoptie

Waarbij ik zelf dan nog met optie 3 aan kwam namelijk een donor.

Hij vond dat zelf de beste oplossing omdat de eerste optie wel heel erg ver gaat, niet in ons ziekenhuis uitgevoerd kan en mag worden plus dat het ook een lange tijd gaat duren voor dat je daarvoor in aanmerking zou komen en de kans van slagen in het geval van ons ook maar minimaal is. En dan adoptie, dat wordt een heel erg lang traject en dat zou erg moeilijk worden met de leeftijd van mijn vriend, plus dat we het niet kunnen betalen.

Dan even verder gevraagd over zwanger worden met donor. Dat kan dus wel in ons ziekenhuis maar daarover moeten we contact opnemen met de afdeling gyneacologie als we dat in het ziekenhuis zouden laten doen.

17:

Ik heb mijn moeder verder ingelicht over de stand van zaken, zij is het er alles behalve mee eens. Ze vraagt zich af waarom we zoveel moeite gaan doen met een vreemd iemand om nog een kind te krijgen terwijl we een heel lief en gezond meisje rond hebben lopen. Kennelijk mag iedereen die 'gewoon' zwanger kan worden wel meerdere kinderen krijgen maar als het wat moeilijker gaat mag het kennelijk niet meer.

November 2007:

01:

Mijn vriend heeft zijn zaadjes ingeleverd en bloed geprikt, donderdag 15 november om 11.40 krijgen we de uitslag van de uroloog.. Dit is onze laatste strohalm op een kindje van ons. Dus ik hoop dat die 2 weken snel voorbij zijn en we positief resultaat krijgen, al durf ik er niet op te hopen.

15:

Vanmorgen bij de Uroloog geweest, met 2 minuten stonden we weer buiten. Bij mijn vriend was bloed afgenomen om te kijken of hormonaal alles goed zat, dat zat ook goed, niet bijster veel maar ook niet te weinig dus daar kan het niet aan liggen. Dan de uitslag van het zaadonderzoek. Was precies het zelfde als vorige keer, bijna geen zaadcellen en de enkeling die er is is dood.

Hij vertelde dat hij de spatader weg kon halen maar zei dat dat niets uit zou maken bij deze uitslag. Dat helpt alleen als er een verminderde kwaliteit is.

Verder kon hij niets voor ons doen, hij heeft het nog wel even gehad over tese, maar dat vinden wij een paar stappen te ver gaan. Dus dat valt af.

Om toch de enige optie die overblijft, een donor zoeken, goed uit te lichten heb ik de afdeling gyneacologie gebeld met de vraag of ze dat ook doen en hoe dat in zijn werk gaat. Het werd er regelmatig gedaan en ze kunnen overal zaad vandaan laten komen, zelfs uit België zodat de donor ook echt anoniem is. Dit is de 'snelste' methode. Als we kiezen voor een 'bekende' anonieme donor dan komen we op een wachtlijst.

De rietjes kosten 20 euro de stuk en worden per 10 gekocht, en per 2 ingebracht. Inseminatie is ook in eigen cyclus mogelijk dus dat is voor mij al een goed teken.Verdere info krijgen we 28 november dan hebben we een afspraak met de gyn om alles te bespreken om een duidelijke keuze te maken tussen ziekenhuis of zelf inseminatie.

28:

Vanmorgen was het dan zover, de afspraak met de gyn. Voor mij een oude bekenden omdat ik hem ook een aantal keer gezien hem met de zwangerschap van mijn dochter. Toen vond ik hem al niet aardig en nu ook nog niet.

Het eerste wat hij zei toen ik binnen kwam was, 'Zo, weer zwanger?' Nou de toon voor de rest van het gesprek was meteen gezet, kon nog net mijn tranen binnenhouden. Wat een botte boer.

Maar goed even ter zaken. Tese/Mesa is in verband met de leeftijd van mijn partner onmogelijk. Na 40 jaar doen ze dat eigenlijk niet meer omdat er dan nagenoeg niets gevonden wordt. Dus alleen KID blijft over, wat wij zelf ook al bedacht hadden.

Hij verwees ons door naar Rijnstate, om het zaad daar vandaan te halen en de behandeling in ons ziekenhuis voort te zetten. Of het zaad in Gent te halen, maar daar kiezen we vooralsnog niet voor. Verders had hij niet veel te melden en stonden we zo weer buiten.

Thuis aangekomen heb ik Rijnstate en alle andere ziekenhuizen / klinieken opgebeld met de vraag of het mogelijk is om het zaad te transporteren / op te halen zodat het verder in ons ziekenhuis bewaard wordt voor de behandelingen maar dat is nergens meer toegestaan. Wat ons brengt op het feit dat we dus waarschijnlijk in een ander ziekenhuis onder behandeling zullen komen. De voornaamste die daaruit kwamen zijn Rijnstate en Amsterdam

Rijnstate: eerst een intake, daarna wordt er een vergadering belegd waarin gesproken wordt of je deel kan nemen aan de behandeling. Bij groen licht komen we op de wachtlijst van 6 tot 8 maanden. Kosten 500 euro eigen bijdrage overige kosten worden vergoed.

Amsterdam: ook eerst een intake, dan kom je op de wachtlijst van momenteel een jaar. Kosten 350 euro. overige kosten worden vergoed.

Dus dat valt nog redelijk mee, al is elke maand wachten erg lang. Maar geduld is een schone zaak.

Verder heb ik ons ziekenhuis nog even gebeld of het wellicht mogelijk is om de behandeling daar te doen met een eigen donor, waarbij we dus zelf op zoek gaan naar een donor, die daar het zaad achterlaat en wij de behandeling in Harderwijk kunnen doen. Hier kon de assistent vanmorgen niets zinnigs over zeggen dus ik moet vanmiddag nog even terug bellen dan gaat ze met die botte boer overleggen. Ook hebben we vandaag maar een advertentie geplaatst op het internet dat we op zoek zijn naar een zaaddonor, zodat we het eventueel via ZI kunnen doen.

December 2007:

08:

Op de advertentie die we geplaatst hadden kwamen enkele reacties. 1 daarvan sprak ons in het bijzonder heel erg aan en dus hebben we verder over en weer gemaild.

We waren erg positief en besloten een afspraak te maken en die was vandaag. Heel erg nerveus kwamen we op de plaats waar we afgesproken hebben en het klikte eigenlijk meteen. We hebben wat gedronken en gepraat over vanalles en nog wat. We hebben er een heel goed gevoel over en hij gelukkig ook,.

Of te wel, we hebben een donor!!!!

12:

Vandaag ongesteld geworden, ook begonnen met het foliumzuur (wat ik weer in de kast had gezet na de diagnose van mijn partner). De ovulatietesten zijn binnengekomen dus we kunnen er tegenaan.

Hopelijk komt mijn ei nog voor de kerst dan kunnen we deze maand nog beginnen, anders volgende maand.

19:

vandaag begonnen met de ovulatietesten. Om goed te testen wordt aangeraden om 3 uur van te voren niet te plassen en niet met ochtend urine te testen. Dat betekend dat ik mijn wekker om 05.00 uur heb staan om even te plassen, vervolgens om 06.00 uur om te temperaturen en dan wachten tot mijn dochter wakker wordt. Dan kijken hoelang ik nog moet wachten voor ik kan testen. Een heel gepuzzel maar het is voor een goed doel.

23:

Vanmorgen een lichtpositieve test nadat we de hoop voor deze maand al hadden opgegeven. Gelukkig hadden we met de donor al afgesproken dat hij vanavond zou komen zodat we deze maand toch nog mee kunnen doen, in de hoop dat hij over superzaadjes beschikt die het wel een aantal dagen uithouden. Volgens zijn testen heeft hij superzaadjes dus dat hopen we dan ook maar. Vanmorgen had ik ook een temperatuurdip wat ook inhoud dat mijn eisprong er aan zit te komen dus ik geloof dat we nog helemaal niet zo verkeerd mikken.

We hadden afgesproken met de donor dat we hem op zouden halen van het station, we wonen er immers dicht bij. We zijn naar ons huis gereden en hebben een kopje koffie gedronken, ondertussen mijn dochter op bed gelegd en daarna de donorcontracten ondertekend en vervolgens heeft de donor 'zijn werk' gedaan. Mijn vriend heeft het goedje even zorgvuldig en met zijn leven 'bewaakt'. Als een zwangere liep hij door het huis met het potje onder zijn trui en zijn hand erop. Ondertussen heb ik de donor naar het station gebracht en ben ik naar huis gereden voor de inseminatie.

We vonden het beiden erg vreemd en mijn vriend voelde zich net dokter bibber, maar voor zover we konden beoordelen ging het heel erg goed. Daarna ben ik een half uurtje blijven liggen en daarna ging het gewone leven weer verder. Nou ja gewoon?

Januari 2008

01:

Vandaag zou ik mogen testen, en heb dat ook gedaan, ondanks de vele zwangerschapsverschijnselen geeft de test negatief aan. Als ik even verder reken kom ik er achter dat het nagenoeg onmogelijk is dat er al hcg in mijn urine zit. Ik heb een cyclus van 25 dagen en dan zou het bevruchte eitje net ingenesteld zijn. Nog maar even een paar dagen wachten.

03:

Nog steeds geen menstruatie of tekenen dat die er aan zit te komen, mijn tempratuur blijft hoog maar de test negatief, zou het nog te vroeg zijn of maak ik me gek?

04:

Ik wordt niet goed van die onzekerheid, nog maar een test gedaan en nog steeds negatief. Ik heb nog 2 testen over. Mijn temp is iets gezakt maar niet schokbarend. Normaal zou hij allang veel lager zijn geweest.

05:

Mijn temp is weer omhoog, nu wil ik het weten. Rond 7 uur 's ochtends doe ik een test, Mijn vriend slaapt nog maar ik weet dat hij dat niet erg vind. Ik wacht en ik wacht en zie een minuscuul lijntje. Bijna niet zichtbaar. Jeetje nu weet ik nog niets! De ene zegt, lijn = lijn en kan alleen komen als er hcg in je urine zit en de ander zegt je moet een duidelijke lijn hebben anders telt ie niet. Ik heb mijn vriend wakker gemaakt en hem laten kijken, maar met zijn kleurenblindheid ziet hij die lijn natuurlijk al helemaal niet.

We zijn naar een nabijgelegen plaats gereden om een aantal testen te halen, 1 bij de apotheek, 1 van het kruidvat en 3 testen van clearblue, de digitale.

Thuis aangekomen eerst de kruidvat test, die staat als erg goed aangeschreven dus die maar als eerst. Weer een mega vaag lijntje. Mijn vriend stelde voor om dan maar die van clearblue te doen. Na uitgebreid de bijsluiter gelezen te hebben denk ik er klaar voor te zijn. Dit moet duidelijk antwoord geven, er zijn 2 mogelijkheden ZWANGER / NIET ZWANGER. Dat kan dus niet missen. Ik dompel de test onder en leg hem weg. Na een minuut kijk ik naar de test en krijg ik de schrik van mijn leven er staat ZWANGER!!!

Een ijzige kreet volgt en mijn vriend is er als de kippen bij om het resultaat af te lezen. We zijn helemaal overdonderd want dit hadden we echt niet verwacht.

Om te kijken of de test niet liegt mag mijn vriend ook in een potje plassen voor de test.. Zijn uitslag? 'Lees de bijsluiter' hahahahah

06:

Het idee dat we op aarde leven en zwanger zijn begint een beetje te komen, ik heb me vandaag aangemeld bij Moeders voor Moeders.

08:

De informatrice van Moeders voor Moeders heeft gebeld om een afspraak te maken, ze komt morgen om 9 uur, ik moet wat urine opvangen zodat ze nog een testje kan doen. Misschien ga ik het dan eindelijk zelf ook geloven dat ik daadwerkelijk zwanger ben.

09:

Vanmorgen is de mevrouw van moeders voor moeders geweest, ze heeft een test gedaan die ook positief was en daarna hebben we het een en ander doorgenomen. Ik mag meteen beginnen en wissel de eerste weken de flessen bij haar aan huis, na een aantal weken komt er een chauffeur aan de deur om ze te wisselen.

Als cadeautje omdat ik meedoe kreeg ik een tijdschrift, een cd-rom en een mooi boek over de zwangerschap en geboorte.

October 26, 2007

wow al een heel verhaal. Wat vervelend dat je moeder zo reageert! Je kunt alle steun gebruiken, nu, en ook dadelijk..

Veel succes!

Elin · October 26, 2007

Dank je wel Amanda..

Tja weet je kennelijk is het niet erg als je een bloeddonor nodig hebt of een nier van iemand anders maar wordt er schokkend gedaan als je zaad nodig hebt..

Elin · November 1, 2007

Mijn vriend heeft zijn zaadjes ingeleverd en bloed geprikt, donderdag 15 november om 11.40 krijgen we de uitslag van de uroloog.. Dit is onze laatste strohalm op een kindje van ons. Dus ik hoop dat die 2 weken snel voorbij zijn en we positief resultaat krijgen, al durf ik er niet op te hopen.

eiger · November 1, 2007

wij hopen en duimen mee elin, wat enorm spannend..die komende weken!

cyn

Seetje · November 1, 2007

Ik hoop voor je dat deze 15 dagen omvliegen voor je!

Sterkte en we duimen op een goede uitslag.

Elin · November 1, 2007

Dank jullie wel, en het is zeker spannend. Misschien wel net zo spannend als de wachtweken na een inseminatie of terugplaatsing.

Ik hoop dat ze voorbij vliegen in iedergeval..

November 1, 2007

spannend! Erg hé dat het allemaal zo lang moet duren.... slopend dat wachten

Petra · November 6, 2007

Hoi Elin.

Wat een verhaal. Spannend..... ik hoop en duim voor jullie mee hoor !!

Liefs Petra

Elin · November 7, 2007

Dank jullie wel meiden, voorlopig leef ik maar een beetje langs het onderwerp heen, dat maakt het wat makkelijker. Volgende week mogen we naar de Uroloog. Maar eerst gaan we genieten van een weekendje weg. Even de zinnen verzetten...

rosalie · November 10, 2007

heel veel succes 15 november!!

groetjes rosalie

Elin · November 28, 2007