Jump to content

Wachten wordt mij een beetje te veel.....


Recommended Posts

Posted

Hallo Dames,

 

 

 

Zal me eerst voorstellen. Ik ben Dunya, 34 jaar, getrouwd.

 

Wij hebben al sinds 2005 een kinderwens, maar helaas tot nu toe niet in vervulling gegaan.

 

Half 2007 tm half 2008, 6 maal IUI gehad, zonder resultaat.

 

Begin 2009 gestart met IVF.In totaal 2 eitjes bevrucht waarvan 1 embryo is teruggeplaatst. Tweede eitje was niet sterk genoeg om in te vriezen.

 

6 maart 2009 mocht ik testen. Ik was zwanger en alles liep perfect.

 

Nergens last van, ik voelde mij toppie!

 

2 juli 2009 miskraam! Ik was toen 19 weken zwanger. Mijn man en ik kregen de klap van ons leven. Wij wisten niet wat ons overkwam.

 

Onze kleine jongen was overleden!

 

 

 

2009 hebben wij met verdriet afgesloten, en 2010 met hoop verwelkomt.

 

3 januari begonnen met 2e IVF poging. 5 eitjes bevrucht waarvan 3 toppies. 16 januari is er eentje teruggeplaatst en 2 ingevroren.

 

 

 

31 januari is mijn testdag. Maar ik kon het niet laten en heb maandag 25 januari getest. Test was harstikke positief.

 

Echter 28 januari kreeg ik bloedingen. Heb toen weer gestest en weer was test positief. Vandaag UMC gebeld. Wij moeten tot zondag 31 januari wachten en weer testen. Wij mochten niet veel hopen, maar ondanks veel bloedingen kon het nog wel zijn dat ik toch nog zwanger ben.

 

Volgens haar kwam dit bij 1 op de 5 vrouwen voor.

 

 

 

Gezien de hoeveelheid bloed, heb ik persoonlijk geen hoop meer. Maar vind het vreemd dat de zwangerschapstest toch positief aangeeft.

 

Wie heeft dit ook meegemaakt?

 

 

 

Ik vind het maar vreemd allemaal. Het is voor anderen makkelijk gezegd.Nog ff wachten dan weet je het. Maar, ik ben het wachten een beetje zat. Ik heb vriendinnen die roken, drinken, en niet letten op hun voeding en die zomaar zwanger worden. Ik rook niet, drink niet leef gezond en toch zit het niet mee. (Uiteraard gun ik iedereen kinderen)

 

 

 

Ondanks dat ik probeer mijn dagen goed te vullen, merk ik gewoon dat ik geen plezier meer heb in het leven. Ik mis gewoon iets!

Posted

Hoi Dunya,

 

 

 

Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar ik wil wel even op je post reageren. Ik kan me heel goed voorstellen dat het wachten je teveel word. Het is ook hartstikke zwaar allemaal.

 

 

 

Wat betreft jullie zoontje, dat was geen miskraam meid, je hebt gewoon echt een kindje verloren. Wat vreselijk :-(

 

 

 

En het is ook erg moeilijk om in je omgeving te zien dat de 1 na de ander zwanger raakt, terwijl de wens bij jezelf zo ontzettend groot is, maar het lukt niet... Tsja, we weten op dit forum allemaal hoe zwaar het is. Continu hoop, vrees, angst. Een achtbaan van emoties. Elke keer moet je jezelf weer bij elkaar rapen, maar dat gaat niet altijd even makkelijk. Of je vrolijke masker opzetten tegenover mensen die er niet vanaf weten, terwijl je van binnen verdrietig bent.

 

 

 

Sterkte, en ik hoop voor je dat je zwanger bent!

Posted

Hoi Dunya,

 

 

 

ontzettend vreselijk wat er gebeurt is.

 

Ik geloof dat het hcg langzaam afneemt als het misgaat waardoor je alsnog een positief test krijgt en jezelf nog zwanger kunt voelen. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Na de curretage was ik echt zwanger af, lichamelijk dan.

 

 

 

Wachten is moeilijk maar meer kun je op dit moment niet doen.

 

 

 

Veel succes.

 

 

 

Groet Sylvie

Posted

Dunya, wat een verhaal meissie!

 

Bij mijn 2e poging kreeg ik voor de testdag een bloeding en ook een posi test....de dagen daarna bleef ik bloeden en nog steeds een posi test..

 

Pas een week later nog een keer getest en toen kwam er "niet zwanger" te staan en op de echo was alles weg.

 

De HCG blijft inderdaad in je lichaam zitten en dit kan de posi test aangeven.

 

 

 

Ik ga duimen dat alles goed is en dat jullie straks kunnen genieten van een mooi wondertje...

 

Sterkte!

 

xxx

Posted

Beste Dunya

 

 

 

Allereerst wat een vreselijk dat jullie mannetje niet heeft mogen doorgroeien. Wens jullie veel sterkte want blijft een gat en blijft jullie mannetje.

 

 

 

Ik kan je heel goed begrijpen ik zat deze morgen te denken zal ik een test doen maar na het lezen van jouw bericht denk ik dat ik het toch maar doe.

 

 

 

Het vullen van de dagen is zeker niet zo makkelijk als men denkt, klopt er mist iets.

 

 

 

Mijn gedachten tracht ik positief te blijven want ik voel geen rare dingen.

 

Mijn bortsen zijn enorm gevoelig zo erg dat ik er niet eens op kan kan liggen als ik wil slapen. Heb heel veel rommelerij in mijn buik maar dit gevoel is niet te vergelijken met bv menstruatie pijn. Dus ik probeer gewoon het goede te hopen.

 

 

 

Ik zal morgen aan je denken en ik stuur alle positieve sterren op jouw aan zodat alles goed moge zijn.

 

 

 

Mika

Posted

Beste Meiden,

 

 

 

Alleereerst bedankt voor jullie medeleven.

 

 

 

Vanochtend getest: Helaas negatief!

 

Weer een hoofdstuk afgesloten zonder succes.

 

Ik ben emotioneel helemaal ten onder.Aan de ene kant wil ik de hoop niet opgeven aan de andere kant heb ik me erbij neergelegd om kinderloos door het leven te gaan. Ik zie het even niet meer zitten.

 

Heb de hele dag telefoontjes gekregen van vriendinnen maar ik denk dat niemand anders dan jullie mij begrijpen...

 

 

 

Ik wens jullie ook heel veel succes meiden.

Guest Nic1968
Posted

Jeetje wat zwaar allemaal wat je mee moet maken. Ik snap je hopeloze gevoel van vandaag, het is nog niet eens zo lang geleden dat ik zelf dacht dat het niet meer ging lukken. Komt overigens ook deels door de hormonen, morgen ziet de wereld er weer anders uit. Maar niet opgeven hoor! Je hebt nog cryo's en nog meer kansen... sterkte Nic

Posted

he dunya

 

 

 

jou verhaal lijkt heel erg op iemand die ook heel actief was op een andere site maar daar kortgeleden afscheid heeft genomen. onder de naam cammie. ben jij dat.

 

als dat zo is dan heb ik afgelopen zomer heel erg gehuild toen je je zoontje(fender) verloor. je kan natuurlijk ook iemand anders zijn. in dat geval vind ik het nog steeds heel erg voor je en ook voor wat je nu weer verloren bent.

 

 

 

liefs

Posted

ik heb het zelfde

 

ben op dit moment erg gespannen (overspannen)

 

kan iedereen wel een schop geven die zegt dat we gewoon nog ff geduld moeten hebben en dat we vanzelf zo zwanger zijn

 

heb de laatste weken ook echt het gevoel dat het niet goed komt en nooit een baby zal krijgen

 

alleen zegt mijn verstand dat ik normaal moet denken en door moet zetten

 

ik voel me op sommige momenten heel goed, maar dat slaat zo weer om

 

ben veel aan het janken en veel boos, slaap slecht

 

kan me niet voorstellen dat ik gelukkig kan zijn zonder dat er ooit een babytje mag komen

 

dan is voor mijn gevoel mijn leven ook niet compleet

 

 

 

hebben in maart de 3e icsi en hoop dat ik dan eindelijk een keertje positief mag testen

Posted
ik heb het zelfde

 

ben op dit moment erg gespannen (overspannen)

 

kan iedereen wel een schop geven die zegt dat we gewoon nog ff geduld moeten hebben en dat we vanzelf zo zwanger zijn

 

heb de laatste weken ook echt het gevoel dat het niet goed komt en nooit een baby zal krijgen

 

alleen zegt mijn verstand dat ik normaal moet denken en door moet zetten

 

ik voel me op sommige momenten heel goed, maar dat slaat zo weer om

 

ben veel aan het janken en veel boos, slaap slecht

 

kan me niet voorstellen dat ik gelukkig kan zijn zonder dat er ooit een babytje mag komen

 

dan is voor mijn gevoel mijn leven ook niet compleet

 

 

 

hebben in maart de 3e icsi en hoop dat ik dan eindelijk een keertje positief mag testen

 

 

 

hey san klote dat je je zo rot voelt maar ik weet zeker dat er voor jou ook een

 

 

 

:B-0009:lang komt maar je moet wel positief blijven denken anders komt het niet goed :hug:

Posted

Hoi Svenja,

 

 

 

Ik zit nieuw op dit forum. Maar er zullen vast vrouwen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt. Maar ontzettend lief van je!!

 

Geniet maar lekker van je wolkje. Mooi kindje hoor :)

 

 

 

Groetjes Dunya

Posted

Hoi Sandra,

 

 

 

Inderdaad, mijn gevoelens heb je ook precies omschreven...

 

Zo voel ik me ook.

 

Nergens zin in, slapeloze nachten, heb overal lak aan, geen interesses etc

 

Lichamelijk ben je op een gegeven moment ook uitgeput.

 

 

 

Ik wens je heeel veel sterkte meid in maart. Ik zal voor je duimen en ik zal aan je denken!

Posted

Ik heb besloten om even te stoppen, werd toch teveel allemaal. Vannacht bijna niet geslapen, alleen maar liggen twijfelen en denken. Waarom moeten wij dit nu weer hebben, ik dacht dat ik die periode al had afgesloten. Verder is een "vriendin" zwanger en heeft daarover gelogen tegen mij, veel moeite mee. Ik moet ook ongi worden dus ik gooi het daar maar op dat ik extra gevoelig ben.

 

 

 

De rest van de tijd ben ik ook optimistisch en zie mijn droom alsnog een x uitkomen.

 

Wat zouden we zijn zonder dromen.....

Posted

Zo herkenbaar allemaal. Dunya, wij ziin ook sinds 2005 bezig en op dit moment zit ik ook nog steeds met lege handen maar ben ik wel een miskraam, een bbz (waarbij een eileider is verwijderd) en een door de zwangerschapshormenen gegroeide vleesboom verder.

 

Vriendinnen zijn heel lief maar écht begrijpen doen ze je niet. Iedereen om mij heen wordt makkelijk zwanger en elke keer weer die blije berichten aan moeten horen doet pijn. En tegelijkertijd voel je je dan weer schuldig omdat je het iedereen natuurlijk ook gewoon wel weer gunt.

 

Ik ben nu anderhalve week geleden geopereerd aan de bbz en ik heb ook vreselijke ups and downs. Vooral 's nachts kan ik enorm liggen piekeren en heel verdrietig zijn. Gaat het ooit nog lukken? Wat moet ik mijn lichaam nog allemaal aandoen? Kan ik een kinderloos leven wel aan? Soms denk ik weleens, had ik maar nooit een kinderwens gekregen, want de afgelopen vijf jaar zijn de somberste uit mijn leven geweest....

Guest Nan1980
Posted

Lieve Dunya, ik sta zelf op de wachtlijst voor ivf en dus nog aan het begin. Heb dus nog geen ervaring, maar weet wel hoe moeilijk wachten is. Ik kan je niet zeggen dat ik je helemaal begrijp, maar alleen dat je verhaal me heel erg heeft geraakt en dat ik je heel veel sterkte en kracht toe wens!!!!! x Nan

Posted

Dunya zo verschrikkelijk herkenbaar. Net als de gevoelens die iedereen hier omschrijft. Mensen zeggen soms uit de beste bedoelingen de stomste dingen en helaas doen wij dat waarschijnlijk zelf ook wel eens.

 

Kop op meid, we kennen allemaal de zwarte tunnen. Ik hoop dat je snel het licht aan het eind gaat zien..... Sterkte

Posted

hey sharon

 

bedankt voor je lieve woorden

 

ben niet alle dagen zo depri hoor gaat met vlagen

 

de laatste tijd wel meer dan anders

 

vandaag een hele goede dag gehad

 

lekker er op uit geweest met z'n 2en naar de ikea

 

dromen bij de wiegjes en baby spulletjes

 

poging 3 kan nu beginnen vandaag ongi geworden dus straks de 1e pil

 

hoop dat dit hem word

Posted

Weer een slapeloze nacht!

 

Ik bleef maar draaien en piekeren.

 

Elke keer als ik mijn ogen sluit denk ik aan ons kindje.

 

Waarom, waarom en nog eens waarom! Vragen waar ik geen antwoord op heb.

 

Ik vraag me wel eens af waarom sommige mensen meer geluk hebben in het leven dan anderen?

 

Ik mag niet klagen. Mijn man en ik zijn beide zelfstandig ondernemer en leven heel sociaal.Wij hebben het goed, maar toch "ongelukkig"

 

Wat doen wij in godsnaam toch fout?

 

 

 

Sinds het verlies van ons kindje hou ik me heel erg bezig met levensvragen.Vragen waar ik geen antwoord op heb. Ik word er soms gek van.

 

En dan ook nog eens goedbedoelde maar onnozele opmerkingen uit je omgeving. Jullie tijd komt nog....Volgende keer beter.....of ik vind het lullig om te zeggen, maar ik ben zwanger.

 

 

 

Elke maand probeer ik niet te denken aan zwanger worden.Maar juist door dit soort opmerkingen wordt je eraan herinnert dat je NIET zwanger kunt worden.

 

 

 

Dames, eigenlijk mogen we heel trots zijn op ons zelf! Wij zijn eigenlijk heel erg sterk!

 

Ik weet haast zeker, dat onze kinderen een betere toekomst zullen hebben dan de rest. Wij zullen immers beter ons best doen om onze kinderen zo goed en sociaal mogelijk op te voeden!

 

Daar ben ik van overtuigt!

 

 

 

Laten we met zijn allen de hoop niet opgeven en elkaar steunen. Wij begrijpen elkaar beter dan niemand anders!

 

Ik moet zeggen ondanks dat ik nog maar 2 dagen op dit forum zit, heb ik het gevoel dat er beter naar me word geluistert dan ooit.

 

 

 

en ik droom.....

 

 

 

Ik kijk naar buiten, er ligt een dik pak sneeuw.

 

Mijn vader had vorig jaar een slee gekocht voor de kleine.

 

Die nu bij mijn ouders in de schuur hangt. Hij wilde lekker wandelen in de sneeuw met de kleine op de slee.De kleine in een donkerblauwe skipak.Met een belletje snot, rode wangen en neus.Ik kijk uit het raam en zie hoe mijn ventje als een kaboutertje van de slee rolt.Ik roep ze naar binnen voor een lekker bakkie chocomel met slagroom........

Posted

Lieve Nath 82,

 

 

 

Jullie ook veel succes! Laten we hopen voor ons beiden. En voor vele anderen!

 

1 maart hebben we gesprek over TP 1 ste cryo.

 

 

 

Ben benieuwd wat uitslag zal zijn.

 

D'r zit niks anders op dan nogmaals WACHTEN.

 

 

 

Groetjes Dunya

Posted

Lieve Dunya

 

Vreselijk wat julie hebben meegemaakt.

 

Ik kan alleen maar raden hoe het is om met 19 weken een miskraam te krijgen,maar het lijkt me pure horror.

 

Ik kan me zo goed voorstellen dat je na deze ivf (en de klap van eerst een mooie test en vervolgens weer niks) er helemaal doorheen zit.

 

Hoe ver kun en wil je gaan?

 

Ik heb altijd geroepen dat ik zowiezo een poging zelf betaal mocht het zo ver komen, maar ben daar nu niet meer zo zeker van.

 

Geestelijk is het gewoon heel zwaar (hoef ik niemand hier te vertellen).

 

Ik herken de gevoelens van Sandra bv ontzettend goed.

 

Een goede pauze is in ieder geval geen slecht idee.

 

Ik wilde je een hele dikke virtuele knuffel geven en vooral tegen je zeggen dat je ten alle tijden aan jezelf moet denken.

 

Maar kan me ook goed voorstellen dat als je eenmaal zwanger bent geweest de wens alleen maar nóg groter is.

Posted

 

Ondanks dat ik probeer mijn dagen goed te vullen, merk ik gewoon dat ik geen plezier meer heb in het leven. Ik mis gewoon iets!

 

 

 

Heel herkenbaar. Ik voel me echt heel vaak down. Er hoeft maar iets te gebeuren of ik ben weer van streek.

 

 

 

Wij zijn ook ons kind verloren bij een zwangerschap van 25 weken in 2006. Half jaar daarna in de mm terecht gekomen. Heb af en toe echt het gevoel dat wij de hoofdrolspelers in een nachtmerrie zijn.

 

 

 

Ik wil je veel sterkte wensen in ieder geval en ik hoop dat je snel zwanger zal zijn.

Posted

Hoi,

 

 

 

Ik herken het ook heel erg. Ons kindje verloren we met 15 weken. Nu twee tp's achter de rug die beide niet zijn blijven zitten. Eind feb beginnen we opnieuw.... Vroeger was het vanzelfsprekend voor me dat het ook zonder kinderen goed was. Nu ik zo dichtbij ben geweest weet ik dat gewoon niet meer zeker. Uiteindelijk zul je natuurlijk wel moeten als het echt niet lukt, maar toch. ik kan me heel erg bezorgd maken over wat dat met me zou gaan doen. Hoe ik dan die leegte moet opvullen, maar ook welke invloed het dan gaat hebben op onze relatie....Vreselijk, maar ik lig er vaak wakker van. Het heeft mij in ieder geval veranderd. De toekomst en 'luchtige' ervan is wel een beetje weg nu...

 

 

 

Lisette

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use