IVF na miskraam??

[wannabemom]

De afgelopen weken zijn hier weer een achtbaan van emoties geweest.

 

Na 3,5 jaar (waarin 1x een bbz na een spontane zwangerschap) kinderwens konden we na 2 iui's eindelijk voor een gesprek voor IVF in Nijmegen komen. We waren super blij dat we eindelijk met ivf mochten beginnen. Echter nog blijer was toen bleek dat ik 4 dagen na het intakegesprek spontaan zwanger was!!! Dit hadden we nooit meer verwacht.

 

Echter gisteren heb ik helaas een miskraam gekregen. Totaal onverwacht... We hadden nog aan onze eigen gyn gevraagd of we nu weer iui moesten doen of toch gewoon beginnen met ivf.

 

Wat voor ons een beetje dubbel is is dat we eerst vanwege te slechte zaadkwaliteit door gingen naar ivf. Maar nu zou ik dus wel spontaan zwanger kunnen worden. Oh ja, ik heb ook nog maar 1 eileider. Wat ons tegen staat is dat we met 6xiui(dus weer een half jaar)nog minder kans hebben als 1x ivf. Dus weer een hoop tijd,stress en geduld verder.

 

 

 

Morgen moet ik weer op controle en dan zal ik het nog eens overleggen.

[Hanneke]

Wannabemom, wat heftig en ontzettend verdrietig dat je nu een miskraam hebt gehad. Ik denk dat je vraag is of je moet kiezen voor nog een aantal keer IUI of toch voor IVF. Wat heeft je gynaecoloog hierover gezegd? Ik denk dat de keuze heel persoonlijk is. Wil je zo snel mogelijk zwanger zijn ongeacht wat je daarvoor moet doen. Of geef je het de tijd en hoop je dat het met IUI of zelfs misschien weer spontaan lukt. Moeilijk hoor. Je moet je realiseren dat IVF zowel lichamelijk als mentaal een grote belasting is. Maar ik kan me voorstellen dat je liever gaat voor de grotere slaginspercentages, en dat is natuurlijk bij IVF. Kortom kan je ook niet raden. Maar wil je wel heel veel sterkte en succes wensen. Hopelijk krijg je een bevredigend antwoord van je gynaecoloog waar je echt iets mee kan.

[wannabemom]

Ja ik las mijn berichtje nu eens over. En bedacht me inderdaad dat mijn vraag een beetje onduidelijk was. Maar inderdaad we zijn nu heel erg aan het twijfelen of we terug moeten naar iui of toch doorgaan met IVF.

 

Heb het er zaterdag ook even met de gyn over gehad. Ze zei dat we dit van haar zelf mochten kiezen. Verder heb ik ook niet meer veel door gevraagd op dat moment. We waren ook nog een beetje in shock van de plotselinge miskraam.

 

 

 

We hadden juist al een beetje rekening gehouden met het feit dat we ivf zouden gaan doen. Zo werk ik een soort van freelance en heb ik vanaf maart even geen opdrachten aangenomen zodat ik alle rust zou hebben voor ivf en niet in de stress zou zitten of ik wel op controle kan in het z'huis en niet allerlei kunstgrepen moet toepassen om wel te kunnen gaan.

 

Ik ga zometeen weer (voor de 20e x)proberen of ik iemand in nijmegen aan de lijn kan krijgen om te overleggen. Ook aangezien ik morgen de uitslagen zou krijgen van mijn bloedonderzoek. In het z'huis in Venlo wilden ze namelijk heel graag deze uitslagen weten om te kijken of er evt. een oorzaak was voor deze miskraam.

 

 

 

Maar kiezen blijft inderdaad moeilijk. Wat bij ons wel erg mee speelt is dat ons geduld steeds minder wordt en het steeds langer lijkt te duren. Nu al 3,5 jaar de kinderwens en 2 jaar in de MMM. Ik weet dat er mensen zijn die nog veel langer bezig zijn, maar toch duurt wachten zoooo lang.