Jump to content

Toch geen brusje voor Dayenna.........


Liesbeth Jacobs

Recommended Posts

Jaahhh meiden , jullie lezen het goed.....!

 

Bij nader inzien hebben wij toch besloten dat er geen brusje voor Dayenna komt (mits ik spontaan zwanger wordt; maar daar gaan we niet van uit).

 

Ik stond inmiddels op de wachtlijst, zoals jullie wisten, maar morgen ga ik het zkh even daarover afbellen.

 

Ik zit momenteel niet zo lekker in m,n vel, en daarbij komt dat er teveel nadelen zijn om er aan te beginnen.

 

Dat neemt niet weg dat ik het wel heel erg vindt dat ik dit besluit heb moeten nemen.

 

Het voelt ook als een soort afscheid nemen van iets wat er niet geweest is.

 

Maar ik heb een hele mooie en lieve dochter, en daar ben ik natuurlijk ontzettend gelukkig mee.

 

Ik weet nu verder ook ff niet meer wat ik hier nu nog op moet zeggen op dit moment.....

 

En ja, dat topic wat ik had geopend over stoppen met roken............

 

Het heeft wel enige discussies teweeg gebracht, en nu dus misschien voor niets geweest....???

 

Ik hoop dat jullie mij dat niet kwalijk nemen...???

 

En voor degene die wel voor een eerste kindje of brusje gaan.............heel veel succes.

 

En ik blijf jullie wel hier volgen hoor, als dat tenminste mag????

 

Nu stop ik maar ff want ik wordt hier toch wel een beetje emo van.....:bye2:

Link to comment
Share on other sites

huh? Sta een beetje versteld van je berichtje...

 

Weten jullie het zeker?

 

 

 

Wie weet wat de toekomst brengt, ik heb toch al wat (spontane) wondertjes geboren zien worden hoor, bij ivf mamma's. Dus wie weet.

 

 

 

Wel goed hoor, dat je geen "overhaaste" beslissing neemt, en stopt als je er niet helemaal achter staat.

 

 

 

Gaat je poging om te stoppen met roken toch door?

 

(stiekem hoop ik van wel.. :sunny:)

 

Enne, een discussie op zijn tijd moet kunnen, dus voel je niet schuldig daarover.

 

 

 

Tuurlijk mg je gezellig blijven kletsen hier!

Link to comment
Share on other sites

Goh, wat kan ik hier nou over zeggen.....

 

Goed dat je voor jezelf hebt gekozen, maar ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is om hetv boek (voorlopig?) dicht te doen.

 

 

 

Je kunt altijd mee blijven kleppen hier hoor! Er zijn hier meerdere moeders die niet voor een brusje gaan.

 

We kunnen altijd wel adviezen voor onze kindjes gebruiken.

 

 

 

Sterkte in ieder geval met het geestelijk opknappen.

 

 

 

Groetjes Laura

Link to comment
Share on other sites

Joh, Liesbeth....

 

Hele beslissing!

 

Wie weet komt het later wel... Je dochter is natuurlijk ook nog jong...Ze zeggen 9 mnd zwanger en 9 mnd ontzwangeren... dus de hormoontjes zitten ook nog niet zo op hun plekkie wrs. Doe het rustig aan... wie weet komt het later wel. Zorg eerst maar goed voor jezelf en je gezinnetje!

 

 

 

Groetjesssssssssssssssss

Link to comment
Share on other sites

Ik herken veel in jouw verhaal en gevoelens! Hier zal er ook geen brusje komen voor onze dochter Marissa... Aan de ene kant doet het me best wel pijn om te weten dat ze ons enigste kindje is en blijft en ik geen zwangerschap en bevalling weer zal meemaken. Maar we zijn zo blij met onze kerngezonde dochter en mogen onze handjes dichtknijpen dat onze grote wens in vervulling mocht gaan! Aan de andere kant is het zo ook goed hoor. We zijn dolgelukkig en de behandelingen, zwangerschap, bevalling en de tijd daarna is me niet in de koude kleren gaan zitten en ik zou er ook als een berg tegenop zien om alles weer mee te moeten maken. Het enige lichtpuntje is gewoon dat je er iets prachtigs voor terug krijgt, maar helaas viel ik onder de categorie vrouwen die alle tegenslagen moest meemaken om een kindje op de wereld te brengen, en dat zou ik echt niet weer mee willen maken. Al kijk ik ook met veel geluk terug op alle mooie ervaringen (het voelen bewegen van de kleine in je buik, het heerlijke warme glibberige lijfje op je buik na de bevalling...)

 

Mocht het geluk er in zitten om spontaan zwanger te worden, dan zullen we daar onwijs blij mee zijn! Hoe raar dat ook klinkt, maar we zien dat dan als een welkom wonder. Maar wij zullen de medische molen niet weer in stappen...

 

 

 

Bianca

Link to comment
Share on other sites

hoi liesbeth,

 

jee, wat een heftige beslissing!

 

het klinkt alsof je het ook voor de toekomst hebt beslist...is dat iets dat je echt uit wilt sluiten?

 

ik moet zeggen dat ik me nog heel lang een beetje labiel heb gevoeld na de bevalling, 9 maanden, ja minimaal... (bij mij kwam er wel een miskraam bij dat moet ik zeggen)

 

maar misschien is het inderdaad goed het nu uit je hoofd te zetten en lekker dingen gaan doen die goed zijn voor je, om beter in je vel te zitten. dat kost inspanning... maar als je je straks weer lekker voelt ben je zo blij en wie weet zie je het dan wel weer zitten.

 

speelt het stoppen met roken ook mee? dat lijkt me ook heftig hoor, ik kan me best voorstellen dat dat niet helpt om lekker in je vel te zitten... maar misschien kan je het nu heel langzaam afbouwen zodat het wat makkelijker is...heb ik echt geen verstand van!

 

voorlopig heel veel geluk met je prachtige kleintje en we zien je hier nog wel he!

 

lis

Link to comment
Share on other sites

Ja meiden, het is ook idd een heftig besluit, en het doet o zo,n pijn.....maar ik moet in de eerste plaats wel aan m,n eigen gezondheid denken, juist omdat ik een kindje heb waar ik voor moet zorgen.

 

En voor hubby is het ook niet zo fijn om steeds met een jankende, schreeuwende of juist hele stille vrouw te zitten.

 

Ik had ook het gevoel alsof er een enorme druk op mij lag gezien m,n leeftijd.

 

Ik bedoel...na je 36 loop je toch iets meer risico....nu ben ik 34...dus voor mijn gevoel was het now or never...!!

 

En tuurlijk..na je 36 ste kun je ook nog kids krijgen, maar dat vond ik zelf gewoon niet zo,n prettig idee.

 

Ik denk ook dat ik nu gewoon bij dit besluit moet blijven.....dat eeuwige getwijfel schiet ook niet op, dat brengt ook alleen maar nog meer stress teweeg.

 

Ik ben hier dus ook al echt maanden mee bezig...wel of geen brusje????

 

Ook al is Dayenna pas 6 mnd.

 

En ik merkte gewoon dat ik niet optimaal van haar kon genieten omdat ik veel te veel aan het piekeren was.

 

Dus dat werkt gewoon niet.

 

Ik ben superblij met dit mooie meisje wat ik toch heb mogen krijgen, en voor nu is het het beste om het hierbij te laten.

 

Dan kan ik de draad weer op gaan pakken, en proberen al het moois uit het leven te halen.

 

Het leven is te kort om alleen maar te lopen piekeren en stressen.

 

Mocht ik me eigen toch nog gaan bedenken dan kan ik altijd weer op de wachtlijst gaan staan.

Link to comment
Share on other sites

Guest estrhalita

HOi Liesbeth,

 

 

 

Ik kan me heel erg inleven in jouw verhaal. IK heb in 2006 een zoontje gekregen na 1 IUI behandeling. WIj wilde nooit de mm in en vonden IUI echt het maximum. Gelukkig waren we de eerste keer zwanger. Ik was toen 35 en mijn vriend 39. Mooie leeftijd ook en we wilden het bij 1 kindje laten. Alleen tegen alle onderzoeken in is ons zoontje geboren met het Syndroom van Down. Mijn vriend en ik zijn enigskind dus na ons houdt het op en wie zorgt er dan voor onze zoon. Wij weten niet hoe zijn hersenen zullen ontwikkelen. Dus besloten we om voor een brusje te gaan. Na 8 IUI behandeling dus beland in het IVF verhaal met tegenzin hoor. Het is dat ik het voor ons zoontje doe, want het is niet niks natuurlijk.

 

 

 

Ik vind het heel knap van je dat je die beslissing voor jezelf, je man en je kleine meid hebt kunnen maken. En wie weet gebeurt er een wonder er wordt je opeens spontaan zwanger. Ik gun het je van harte.

 

 

 

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use