Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hoi Dames.

 

Ik wilde graag eens ervaringen horen van meiden die een ( geplande ) KS hebben gehad. Onze kleine spruit ligt nl al de gehele tijd in een stuit, en heb nu zelfs al een datum voor de KS meegehad.

 

Nu vroeg ik me af hoe lang je in het ziekenhuis moet blijven en wanneer je zelf weer kan lopen. Had begrepen dat de ruggenprik bij mij 2 dgn bleef zitten als pijnbestrijding.

En kunnen er wel foto/filmpjes gemaakt worden?

 

Groetjes suus

Posted

Aangezien ik in hetzelfde schuitje zit als Suus, met ook al een datum voor een geplande KS vanwege stuitligging, ben ik heel benieuwd naar reacties!

 

Groetjes,

Lot

Posted

Hihi, juni wordt een ks-maand of niet? ;)

Ik moest 4 dagen blijven (dag van ks +4) maar dat werd uiteindelijk 3 dagen mdat ik per se naar huis wilde. Ik kon de ochtend erop alweer lopen alhoewel ze dat nog nooit eerderhadden meegemaakt. En dat ie ruggnprik 2 dagen blijf zitten: lijkt me heerlijk! Bij mij stond na een paar uur mijn hele rechterflank in brand (zo voelde het).

 

Bij ons maakte de kinderarts fotos, zodat mijn man zich op mij kon richten en op de babies. Daarna mocht mijn man de camera weer overnemen. Filmen mocht bij ons niet, geloof ik...

 

Nou mede juni-meiden, zet 'm op deze laatste loodjes...! Ik ben jaloers want zou zo wéér willen! Heerlijk die kriebels en dat getrappel en vol spanning wachten op wat komen gaat!

Posted

BIk mij werd t uiteindelijk toch nog een spoedks, maar ik had mijn man vt voren al gevraagd om iemand te vragen foto's te maken; we hebben nu prachtige foto's gemaakt door een van de verpleegkundigen.

Ik had op dag 4 ontslagen moeten worden, maar ze hebben dat onder het mom van hoge bloeddruk/herstellen van de pre-eclampsie nog 2 dagen gerekt zodat ik direct door kon naar het Ronald McDonaldhuis, daar was eerder geen plek.

 

Ik ben zo'n 12 uur na de ks al in een rolstoel naar de NICU geweest, volgende dag ook weer kleine stukjes gaan lopen. Ik liep pas na bIjna twee weken zelf de 300 meter naar het ziekenhuis, maar dat lag meer aan verslapte spieren door zes weken bedrust dan aan de wond.

 

Heel veel succes!!!

Posted

Ik heb ook een spoedks gehad, na 24 uur weeen. Vond het heel erg heftig vooral omdat ik totaal uitgeput was

en was er totaal niet op voorbereid.

Wat ik vooral erg vond was dat ik pas na een uur mn kleine ventje eindelijk in mn armen kreeg, want ik moest eerst

mijn gevoel in mn benen terug hebben voor ik naar de kraamafdeling mocht.

De eerste paar dagen kon ik niet lopen (schuifelen) en praten tegelijk. Heb heel veel pijn gehad aan de wond.

Op dag 3 mocht ik al naar huis, maar ik wilde een dag langer blijven en dat was geen probleem.

Ik heb Daan pas na een week voorzichtig kunnen verzorgen. Paracetamol hielp niet, uiteindelijk schreef de huisarts

diclofenac voor en dat werkte goed waardoor ik me een stuk beter voelde!

Ben nu zwanger van een tweeling en ik hoop dat ik weer een ks krijg! Nu weet ik wat me te wachten staat

en zo hoef ik die vreselijke weeen nooit meer mee te maken!

Posted

Ik heb 2 keer een niet geplande ks gehad. Het beleid nu is dat je op dag 4 (3 dagen na de ks) naar huis mag, eten gaat gewoon door (4 jaar geleden niet - toen kreeg ik 3 dagen na de ks pas weer iets aan vast voedsel, tot die tijd vloeibaar en gebonden) en ze laten idd vaak de ruggenprik zitten. Ik heb 's avonds bijgevraagd (maar bij mij is de 2e ks niet subtiel gegaan - zal jullie dat verhaal besparen), omdat ik heel erg last had van mijn buik. Maar ik zou hem niet 2 dagen aan laten staan (ze halen hem idd pas later weg). Oke, het is pijnlijk: maar hoe sneller je weer wat gaat bewegen en zelf de dingen gaat doen (kindje verschonen, naar het toilet, zelf douchen), hoe sneller je hersel en je naar huis gaan. Met de pijnstilling die je krijgt redt je je al een heel eind (diclofenac en paracetamol: gewoon bijvragen bij de huisarts als het nodig is!).

En hoe je je voelt is niet te voorspellen: bij mijn eerste heb ik veel napijn gehad, kon ik heel lang niet rechtop staan en bij de tweede stond ik weer snel rechtop, kon ik 2 dagen na de ks eigenlijk alles al weer zelf doen (behalve afstanden lopen).

Denk dat het wel scheelt dat het gepland is: dat scheelt een heleboel energieverspilling vooraf.

 

En foto's mogen zeker: dat wordt hier gedaan door iemand op de ok (daar zijn ze goed in: mijn vriendin en ik kunnen de foto's naast elkaar leggen - ze weten precies de goede momenten te knippen). Gewoon alles klaarleggen/meenemen. En: laat je partner de baby volgen (ze zijn nog een tijdje bezig met het dichten van de wond enzo) en hem daar zoveel mogelijk van vastleggen.

Succes!

Posted
Wat ik vooral erg vond was dat ik pas na een uur mn kleine ventje eindelijk in mn armen kreeg, want ik moest eerst

mijn gevoel in mn benen terug hebben voor ik naar de kraamafdeling mocht.

 

Jee.... dan had ik bij mijn eerste pas halverwege de volgende ochtend teruggekund! (had al een ruggenprik voor de weeen en kreeg een nieuwe voor de ks - ben om 21.01 'bevallen')

Posted

10 jaar geleden had ik van mijn zoon een spoedks. Maar toen woonde ik nog in Duitsland. Daar is het helemaal anders. Daar ga je , als je een Keizersnee hebt, pas na 10 dagen naar huis. Dus dat was ook bij mij het geval en ik vond het ook goed zo. Ik had een sectie geen ruggenprik en ik zou eerlijk ook nooit een rugprik willen. Maar daar is iedereen toch anders *hihi*.

De volgende dag mocht ik voor het eerst een paar stappen gaan. Maar niet veel. Ik had nog de Katheter maar die was dan op de dag ook weer weg gehaalt. Ik had ook heel erg pijn en kon maar lopen als een 80 jaar oud vrouw.

Naar de 10 dagen die ik er was kon ik gewoon weer recht op lopen en had er ook zo goed als geen pijn meer.

2.5 jaar later was me dochter gebooren maar een normaale bevalling.

Deze keer hoop ik gewoon weer op een normaale bevalling ofwel ik 23 uur weeen had en dat echt niet leuk was *haha*

 

Ik wens jullie veel succes dat alles goed gaat en jullie niet zo veel pijn hebben.

 

Liefs

Posted

Hei!

Hier een 'succes' keizersnede verhaal. Na 14 uur weeen en helemaal geen opening en lage hartslag merel werd het een ks.

Ruggenprik werkte iets TE goed, kon niets meer bewegen. Kreeg merel tegen mijn hoofd aangelegd omdat ik daar nog een ietsje beetje gevoel had. Mijn man kreeg merel mee en ik moest nog 2 uur op de 'uitslaap' liggen. Dat vond ik prima, ook omdat ik even rust nodig had. Het hielp dat ze me regelmatig kwamen vertellen dat het goed ging met merel en dat ze zat te buidelen met mijn man. Achteraf is dat voor hem een heel bijzonder moment geweest en heeft de band tussen hun tweeen heel diep en sterk gemaakt.

 

In noorwegen mag je vijf dagen na ks in het ziekenhuis blijven maar ik ging zelf na vier dagen weer naar huis omdat het prima ging. Dag 1 kreeg ik morfine maar daar reageerde ik allergisch op. Ik gebruikte vanaf dag drie nog paracetamol als ik de wond voelde en vanaf dag vier geen pijnstillers meer. Hier moet je de dag na de ks zelf naar de wc en lopen ivm trombose. Dat vond ik verschrikkelijk, ik wilde errug graag blijven liggen in bed maar dat mocht niet. De eerste week na de ks liep ik rond als een oud dametje, erg voorzichtig en langzaam. Ik paste goed op met tillen naderhand en na twee maanden kon ik alles weer onbelemmerd doen, maar ben pas na drie maanden weer gaan sporten.

Posted

Dames alvast heel erg bedankt voor jullie reaktie,

 

Danaa ze hebben ons wel verteld dat we zodra de kleine er is ik die gelijk bij me krijg. Dat de kleine dan gecontroleerd wordt en dan met manlief mee naar boven gaat en ik dichtgemaakt zal worden en beneden blijf totdat ik weer gevoel krijg in mijn benen.

 

Ga ook zeker vragen of ze foto's willen maken, heb wel gehoord dat als je 5 dgn moet blijven dat je dan nog wel recht hebt op 5 dgn kraamhulp dat is ook wel prettig denk ik.

 

Groetjes

Posted

Hoi,

 

Hier na 38 uur weeen, 2 uur persen uiteindelijk ook een spoedkeizersnee. Mijn buik werd geschoren (?!), helemaal ingesmeerd met jodium en ik kreeg een infuus (ik had inmiddels een operatiehemd aan). Ik werd op een bed gezet en moest voorover buigen, kreeg toen een ruggeprik (niks van gevoeld). Daarna moest ik liggen en werd ik naar de operatiekamer gereden. Terwijl ik de lift in werd geduwd ging het gevoel in mijn benen/buik langzaam weg. Ik kwam in de OK, moest een 'douchemuts' op en werd op de tafel gelegd, er werd een scherm tussen mijn hoofd en buik gezet (een soort frame). Mijn man mocht er gewoon bij zijn en stond/zat naast me. De gynaecoloog ging beginnen en prikte eerst op een paar plekken of ik nog gevoel had (nee dus) en toen begon hij te snijden. Je voelt dan dat ze de baby eruit trekken (een beetje duw- en trekwerk) en dan hoor je meestal gehuil. Ze hielden hem even omhoog boven het scherm en mijn man liep mee naar de onderzoektafel. Daar werd hij nagekeken en aangekleed en in een doek gewikkeld. Ondertussen lag ik nog op tafel, was de placenta eruit gehaald en werd ik dichtgenaaid. Daarna kwam de verpleegster met de baby even naast mijn hoofd en mocht ik hem bekijken en een kusje geven en hij werd meteen in de couveuse gelegd (toentertijd standaard bij keizersnee, volgens mij nu nog steeds). Daarna werd hij weggereden naar de afdeling (couveusekindjes) waar hij een paar uurtjes bleef met zijn vader, ik werd naar de verkoeverkamer gereden waar ik moest wachten totdat ik gevoel in mijn benen kreeg. Dat duurde ook een paar uren, daarna naar de afdeling en kreeg ik hem bij me. Ik moest 8 dagen in het ziekenhuis blijven. Herstel ging super, litteken is ook bijna vervaagd, krijg binnenkort te horen of ik dit keer een geplande KS krijg.

 

Succes iedereen die een KS moet!!

Posted

Hey dames...

 

Ik schrijf een reactie zonder dat ik de rest heb gelezen...

 

Bij mij liep een ingeleide zwangerschap vanwege zwangerschapsvergiftiging ook uit op een keizersnee, omdat het hoofdje niet goed boven de opening van het bekken lag... en ik dus kon persen wat ik wilde (heb wel de weeën etc. tot en met het persen mee gemaakt, alleen zakte ze niet in het geboortekanaal). Rond half 10 begonnen de weeën, rond 14:30 had ik volledige ontsluiting en persweeën en zijn de vliezen door de verloskundige gebroken). Half 5 is besloten dat het een keizersnede werd. Hop, door naar de operatiekamer, ruggeprik en 8 over 5 is ons meissie geboren. Toen ik de ruggeprik kreeg, was mijn man er effe niet bij, want die moest zich ook helemaal omkleden in zo'n mooi pakkie. Ik werd erg misselijk na de ruggeprik en heb mijn maag (voor zover er al wat in zat, want de hele dag gaf ik al over als ik wat at) leeg gekeerd op de vloer. Wat ik wel even eng vond, was dat ik moest hoesten, maar dat eigenlijk niet kon... Wrs. door de ruggeprik. Inderdaad, kreeg voordat ik de operatiekamer in ging zo'n charmant operatiejasje aan. Ik kon als ik wilde, op een televisiescherm meekijken (heb dit pas gedaan toen ze aangaven dat ze de kleine eruit gingen halen). Ik kon zelf niets zien omdat er een scherm voor werd gebouwd. Mijn man wilde achter het scherm lopen om foto's te maken, maar dat mocht niet in verband met hygiëne. Een verpleegkundige heeft foto's voor hem gemaakt in de operatiekamer. Ik heb er ook niets van gevoeld. Af en toe merkte ik wel dat er geduwd of getrokken werd aan mijn buik, maar pijn deed het niet. Toen ons meiske eruit was, werd ze bij me neergelegd. Weet nog dat mijn hand midden in haar gezichtje landde, omdat ik niet helemaal controle had over mijn hand. Daarna is mijn man met een verpleegkundige met haar meegegaan. Ze hebben bij mij de placenta verwijderd. Deze zat erg vast. De gynaecoloog zei nog dat het eigenlijk mooi was dat het een keizersnede was geworden omdat ze anders wrs. toch nog operatief de placenta hadden moeten verwijderen. Daarna ben ik naar de uitslaapkamer gebracht waar ze diverse infusen en de morfinepomp hebben aangelegd. Nadat ze ons meisje goed hadden gecontroleerd en aangekleed, werd ze bij mij op de uitslaapkamer gebracht, waar ze aan mijn borst werd gelegd. Ze ging meteen drinken... Met ons meisje aan de borst ben ik toen naar de zaal gereden.

Ik ben op zaterdag opgenomen, zaterdagmiddag is ons meisje geboren, heb tot zondagmorgen een morfinepomp gehad, die ik zelf mocht bedienen. Zondagochtend ben ik onder begeleiding van een verpleegkundige zelf weer naar het toilet gelopen, nadat ze me op bed had gewassen. Ik weet eigenlijk niet of ik een catheter heb gehad om te plassen... Als... dan is ie zondagochtend verwijderd. Daarna heb ik dat ook gewoon weer zelf gedaan. Maandag ben ik zelf weer onder de douche gegaan. Dinsdag halverwege de middag mocht ik weer naar huis. Dat was even twijfelachtig... maar dan niet vanwege de keizersnee maar vanwege het feit dat mijn bloeddruk nog steeds hoog bleef. Ons grietje deed het prima.

Ik ben wel heel moe geweest een tijd lang. Maar ik weet niet of dit veroorzaakt werd door de keizersnee of door de hoge bloeddruk.

Na 6 weken moest ik voor controle bij de gynaecoloog komen en alles was oke.

Nu merk ik dat de omgeving van het lidteken wat dovig voelt als je erover heen wrijft. Verder steekt/jeukt het soms nog wat... (ons meisje is ruim 2 nu).

 

Hoop dat je er wat aan hebt!

 

Groetjesssssssss

Posted

Ow ja, 3 weken na de geboorte van ons meisje ben ik gewoon naar de begrafenis van mijn opa (93) geweest. Ik heb dit ook prima kunnen volhouden. Ook het staan/lopen was geen probleem.

 

Groetjessssssssssssssss

Posted

Nog even over het bij jje krijgen van je kind: bij mij werden ze even in mijn nek gelegd maar ook ik had zo weinig gevoel in mijn armen/handen dat het erg moeizaam ging. Omdat het op een ok erg koud is, gingen de kindjes vrij snel de couveuse in en zag ik ze pas 2 uur later weer (ook omdat het prematuurtjes zijn en dus opgenomen moesten worden).

 

De katheter zou ik overigens niet op de ok laten aanbrengen maar op de afdeling...

 

En hoesten, niezen, snuiten etc is lastig tijdens de ingreep en pijnlijk ná de ingreep (zelfs nu nog, na 3 weken...)

Posted

idd Meertje, hoesten, niezen, huilen, lachen... Mijn god wat was dat pijnlijk! Ik verslikte me op dag 2 na de ks, nou dat heb ik geweten.. Hoesten ging niet van de pijn, ik dacht echt dat ik haast stikte.

 

Ben nu een jaar verder en heb nog steeds last van het litteken. Een trekkerig, jeukend gevoel. Littekenzalf help niet. Nu mn buik steeds groter wordt wordt het ook erger. Iemand nog tips?...

Posted

Danaa: geen tips, behalve rustig aan doen. Ik heb dat ook heel erg gehad. En dan zijn het van die fases waarin het ineens heel erg is en dat je dan ineens denkt: he, vandaag voel ik niet veel. Sterkte!

Enne: bij mij was na de tweede ks alles over!!!!

Posted

Hobbesje ik lees in je handtekening dat je oude litteken is ingescheurd?.. AAHHH wat eng!

Daar ben ik dus ook bang dat lijkt me zo eng! Hoe kon/kan zoiets gebeuren?

Posted

Danaa: dat is gebeurd tijdens de bevalling na ruim 16 uur weeen. Dus zeker geen spontane scheuring.

Dit keer is mijn bevalling gelukkig spontaan begonnen en na 12 uur weeen had ik maarliefst iets van 1 of 2 cm ontsluiting. Dus toch maar aan de opwekkers: dan is de kans groter op scheuren, dus daarom extra monitoring (en pas opwekkers overdag - dan is er altijd een ok team standby). Had 6 cm ontsluiting toen ik rare dingen ging voelen (niet meer kunnen liggen, gevoel kwam terug ondanks de ruggenprik). Toen het litteken scheurde werd ik al klaargemaakt voor de ok door de verloskundige in dienst van het ziekenhuis. Gyn kwam binnen, heeft even gevoeld en in sneltreinvaart naar de ok (ze heeft zich niet eens gewassen zei ze later). Niet zoals gepland was dus, maar toch zou ik de keus voor een normale bevalling wel weer maken hoor! De kans dat het mis gaat is zo klein!!!

*Blijkbaar is de kans groter als je wat zwaarder bent (check), aan de opwekkers ligt (check), het kindje meer dan 4 kilo is (check) en je een vorige ks hebt gehad vanwege een niet vorderende ontsluiting (check). Eigenlijk had ik alle factoren tegen.*

Posted

Ik heb niet alles gelezen, maar heb ook een geplande keizersnede gehad omdat onze dochter in een stuit lag. Ik vond het allemaal heel erg meevallen en zou het geen probleem vinden als de volgende ook via een keizersnede ter wereld komt. Ik had me er goed op kunnen voorbereiden en moest wel wennen aan het idee. Ik had het heel graag zelf gedaan. Maar ja...lang leve de wetenschap! Het is natuurlijk totaal anders als je een ongeplande keizersnee hebt en ook nog weeen e.d. zelf hebt gehad. Dan heeft je lichaam al veel te verduren gehad en ben je al uitgeput door de weeen en soms ook de urenlange bevalling die toch niet goed op gang komt. Dat geeft ook nog eens veel stress. Wij hadden ook nog de keuze voor een stuitbevalling, maar in de helft van de gevallen wordt dit toch een keizersnee omdat het niet lukt. En het breng (kleine) risico's mee voor het kind. Wij hebben daarom gekozen voor de meest veilige manier om onze dochter ter wereld te brengen. En dat was een keizersnee.

Succes met de keuze!

 

Neel

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use