Ga naar inhoud

Ups and downs


jonne

Aanbevolen Berichten

He meiden,

 

 

 

Jullie zullen ze allemaal hebben de ups en de downs. Nou ik ben echt een beetje down vandaag. Ziekenhuis weer gebeld waren vergeten me in te plannen voor de MRI. Na een week wachten dacht ik zal toch eens bellen. Ben voor volgende week ingepland dus weer een week wachten.

 

Ik ben sinds de menstruatie op 7/2 nog steeds aan het vloeien. Das toch niet goed, zucht

 

Vanmiddag wel weer genoeg afleiding op het werk, maar nu zit ik thuis gewoon te sippen. Stom he.

 

Voor jullie allemaall succes en keep positive.

 

 

 

jonne

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Jonne, dippen is niet stom hoor! We kennen het alemaal wel denk ik....T gaat ook hier met ups en downs....dan kan ik de hele wereld aan en dan denk ik...zal het ooit lukken....

 

Gelukkig duren die downs nooit lang, maar toch....

 

 

 

Mag je nu wel gewoon met de Deca gaan starten? Of moet je dan eerst de MRI afwachten?? T is idd wel raar dat je nog steeds vloeit.....

 

 

 

Meid, geef gewoon ff lekker toe aan die dip, daarna heb je waarschijnlijk weer energie voor 10! Alvast een heel fijn weekend (ze geven heeeeeerlijk weer op geloof ik, dat helpt ook wel)

 

 

 

Liefs, San

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Jonne,

 

 

 

Kop op meid. Na regen komt weer zonneschijn. In ieder geval heeft ieder mens wel eens te maken met een dip en dat is ook helemaal niet erg want anders waren er geen ups. Zo is het leven; zonder schaduw geen zon en zonder kwaad geen goed etc.

 

 

 

Ik wens je veel sterkte!

 

 

 

Yvonne

Link naar reactie
Delen op andere sites

He Jonne, herkenbaar hoor, zo'n dip. Ik geef er maar altijd even flink aan toe. Gordijnen dichtlaten tot de middag, lekker snoepen en een filmpje huren. Dat helpt natuurlijk niet echt maar voor zo'n dip helpt dat wel een beetje.

 

En als je vanmiddag moet werken krabbel je er vast wel een beetje uit!

 

Zet em op hoor!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hee Jonne, hier ook ups en downs hoor, in alle soorten en maten :).

 

Hopelijk trekt het gauw weer bij. Dat extra wachten werkt natuurlijk niet echt goed op een dipje. De enige remedie is accepteren, dan maak je het voor jezelf weer wat makkelijker. Laat je lekker verwennen door je mannetje, lekker filmpje, flesje wijn, lekkernijtjes....

 

 

 

Het wordt wel steeds moeilijker vind ik hoor. Toen wij met de iui bezig waren en het steeds niet lukte -was natuurlijk ook heel naar- had ik toch wel zoiets van: 'we hebben altijd ivf nog'. En nu ivf 1 niet is gelukt heb je eigenlijk alleen nog maar ivf2 en 3 bij wijze van en that's it. Hoewel ik weet dat er nog van alles mogelijk is komt het einde toch ook een klein beetje in zicht.... De afgelopen week hebben drie nieuwe zwangeren in onze omgeving zich kenbaar gemaakt. Sinds wij bezig zijn voor een kindje wordt het inmiddels bij sommigen al de tweede. Doet toch elke keer weer zeer. Maar goed, een dipje af en toe moet kunnen als de ups er ook maar genoeg zijn en daar zorgen we zeker voor!

 

 

 

Ik vond het wel mooi gezegd: geen ups zonder downs etc. Absoluut waar.

 

 

 

Good luck allemaal

 

liefs Micky

Link naar reactie
Delen op andere sites

He Jonne,

 

 

 

Wat balen weer voor je dat je nu weer een week moet wachten..

 

 

 

Heel begrijpelijk hoor dat je soms in een dip zit, dat is ook wel heel normaal en heeft idd iedereen.. Het is ook zo'n moeilijk proces dat we allemaal moeten doorlopen..

 

 

 

Bij mij is het momenteel ook ff wat minder. Bij mij is het nu ook even 'down'moment!!

 

Ik ben afgelopen vrijdag weer voor het eerst gaan werken nadat ik 3 weken thuis geweest ben ivm die overstimulatie. De arts zei dat ik weer voorzichtig mn activiteiten kon gaan opbouwen.

 

Ik had dus gedacht dan ga ik gewoon vrijdag en zaterdag werken. Maar ja, dat viel dus ff goed tegen. Ik werk als verpleegkundige op ic en dat is dus geen zittend beroep. Veel tillen, vaak zware patienten, continu staan en veel lopen. Nou ik hield het alleen 's ochtends vol en werd 'smiddags naar huis gestuurd. Daarna weer heel de middag en avond op de bank gelegen..

 

 

 

Daarnaast had ik gisterenmiddag en avond ook steeds terugkerend steken in mn rechteronderbuik (eierstok??) Herkennen jullie dit misschien?

 

Momenteel is het weer weg. Volgens mn vriend ben ik gewoon te vroeg gaan werken en was dat een teken dat ik toch rustiger moet beginnen.. ik weet het allemaal niet.. misschien morgenvroeg toch maar ff bellen naar de poli..

 

 

 

Daarnaast heb ik ook een paar keer gehad dat ik ineens in tranen zit, net of nu alle emoties van de afgelopen maand er uit komen..

 

 

 

Jonne en alle andere meiden, heel veel succes en ook voor ons breken er gewoon goede tijden aan binnenkort!!

 

 

 

liefs kim

Link naar reactie
Delen op andere sites

He Jonne,

 

 

 

Wat balen weer voor je dat je nu weer een week moet wachten..

 

 

 

Heel begrijpelijk hoor dat je soms in een dip zit, dat is ook wel heel normaal en heeft idd iedereen.. Het is ook zo'n moeilijk proces dat we allemaal moeten doorlopen..

 

 

 

Bij mij is het momenteel ook ff wat minder. Bij mij is het nu ook even 'down'moment!!

 

Ik ben afgelopen vrijdag weer voor het eerst gaan werken nadat ik 3 weken thuis geweest ben ivm die overstimulatie. De arts zei dat ik weer voorzichtig mn activiteiten kon gaan opbouwen.

 

Ik had dus gedacht dan ga ik gewoon vrijdag en zaterdag werken. Maar ja, dat viel dus ff goed tegen. Ik werk als verpleegkundige op ic en dat is dus geen zittend beroep. Veel tillen, vaak zware patienten, continu staan en veel lopen. Nou ik hield het alleen 's ochtends vol en werd 'smiddags naar huis gestuurd. Daarna weer heel de middag en avond op de bank gelegen..

 

 

 

Daarnaast had ik gisterenmiddag en avond ook steeds terugkerend steken in mn rechteronderbuik (eierstok??) Herkennen jullie dit misschien?

 

Momenteel is het weer weg. Volgens mn vriend ben ik gewoon te vroeg gaan werken en was dat een teken dat ik toch rustiger moet beginnen.. ik weet het allemaal niet.. misschien morgenvroeg toch maar ff bellen naar de poli..

 

 

 

Daarnaast heb ik ook een paar keer gehad dat ik ineens in tranen zit, net of nu alle emoties van de afgelopen maand er uit komen..

 

 

 

Jonne en alle andere meiden, heel veel succes en ook voor ons breken er gewoon goede tijden aan binnenkort!!

 

 

 

liefs kim

 

 

 

Hoi Kim,

 

 

 

Wat naar voor je. Ik wist niet dat overstimulatie zoveel ellende met zich mee bracht. Is het confronterend om te werken in het ziekenhuis, als jezelf patient bent?

 

Ik leef met je mee en weet dat je je er weer doorheen slaat. Het is gevoel zo oneerlijk gevoel als je niet op je lijf kunt vertrouwen. De angst voor elk pijntje. Ik herken dat.

 

Inmiddels zit ik weer een stuk beter in mijn vel. Kan het allemaal weer relativeren en het heeft een plekje gekregen. Maar ook de hoop is weer gegroeid. Ik weiger me erbij neer te leggen dat he misschien niet goed komt. Dat betekend wel dat ik ook harder val als de uitslagen slecht zijn, maar ik kan niet anders.

 

Mijn man zegt vaak ga na niet teveel van het positieve uit, maar als ik dat niet zou doen hou ik het niet vol. Dan maar een hardere klap als het toch niet gaat.

 

 

 

Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je lijf snel hersteld. Want van een moe lijf en thuis moeten blijven word je inderdaad niet vrolijk en loop je soms tegen een muur:BangHead:

 

 

 

Liefs Jonne

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Jonne,

 

 

 

Ja het is soms wel raar om zelf patient te zijn. Ik werk ook in hetzelfde ziekenhuis als waar ik zelf behandeld word, maar dat is gelukkig wel op een andere locatie. (ziekenhuis heeft meerdere locaties)

 

Maar ik kan me nu ook beter verplaatsen in patienten. Ik weet zelf immers nu hoe het is om bv narcose te krijgen, om injecties te krijgen etc.

 

Maar verder valt het wel mee, sta ik er niet zoveel bij stil..

 

 

 

Fijn dat jij weer wat beter in je vel zit. Dat komt bij mij ook wel weer, heeft ff wat tijd nodig. Als ik me tenminste lichamelijk weer wat beter voel, scheelt al een heel stuk..

 

Ja en positief zijn is wel super belangrijk denk ik. Dat vind ik soms ook wel moeilijk (nu dus) maar dat komt wel weer. Mijn vriend is daarentegen een superoptimist, dus hij weet me altijd wel weer op te beuren en op te vrolijken..

 

 

 

Heel goed van je dat je de kracht hebt om hoop te houden, ik hoop echt met je mee voor een goede uitslag van de mri,

 

 

 

liefs kim

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou MRI is goed gegaan hoor. Nu weer een week wachten op de uitslag. Gisteren was ik super chagerijnig door de spanning denk ik. Nu ben ik dus weer helemaal prima. Volgende week komt die bui dus wel weer terug. Ik blas gewoon hier af en toe stoom af. Ik zou willen dat het volgende week vrijdag was.

 

 

 

Groetjes en goed weekend

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden