Ga naar inhoud

Vroege overgang POF


sunlight

Aanbevolen Berichten

Hoi,

Ik wil graag met vrouwen praten die net als ik met de vervroegde overgang te maken hebben. Wat zijn je klachten en hoe ga je ermee om? Ik heb het boek 'Te jong voor de overgang' gelezen maar verder kom ik op internet eigenlijk geen of weinig informatie tegen die op mij van toepassing is. Het gaat toch bijna altijd (logisch) over oudere vrouwen. Ik ben 37 en ik heb al jaren klachten die ik zelf altijd als PMS-klachten heb bestempeld (net als de huisartsen). Enkele klachten van mij zijn migraine (steeds vaker en heviger), stemmingswisselingen, somberheid, zeer laag libido (en daardoor waarschijnlijk sinds kort pijn bij of na het vrijen), pijnlijke opgezette borsten, vermoeidheid.

Ik maak me best zorgen over mijn lichamelijke klachten en over de toekomst. In mijn omgeving vind ik geen herkenning.

Mijn libido is eigenlijk al heel lang zeer laag (of niet aanwezig). Ik heb dit lang niet erkend of ik dacht dat het vanzelf wel beter zou worden juist door er niet teveel aandacht aan te besteden.

Wie herkent dit of heeft misschien wat tips om hiermee om te gaan? Ik vind het moeilijk hierover te praten, zelfs met mijn partner.

Ik ben de laatste weken voornamelijk heel blij even af te zijn van behandelingen (wellicht in de toekomst verder met eiceldonatie) en daardoor voel ik me lichamelijk en psychisch over het algemeen beter dan de afgelopen maanden. Ik maak plannen en voer ze weer uit, leg weer allerlei contacten, pik mijn leven enigszins op.

Het lage libido en de andere klachten heb ik heel lang weggestopt omdat ik niet nog meer problemen wilde voelen. Nu merk ik dat ik hier toch iets mee moet.

Wie herkent dit en wil hier iets over kwijt?

Link naar reactie
Delen op andere sites

He Sunlight,

 

Ik heb vorig jaar de diagnose POF meegekregen toen ik samen met mijn vriend naar de fertiliteitskliniek werd doorverwezen. Op de poli hadden ze een waarde van 20,5 fsh gemeten. Dus het gesprek in de kliniek werd niet de intake die we gehoopt hadden. Uiteindelijk hebben ze nog wel wat onderzoeken gedaan, mede vanwege ons aandringen. Ik kon moeilijk verkroppen dat ik met 30 jaren op de teller in ene uitgebloeid zou zijn. Gelukkig maar dat we dat hebben gedaan want hieruit bleek dat 1 eierstok inderdaad praktisch leeg is, maar dat een andere het nog wel doet, zij het mondjes maat. We mochten mee gaan doen aan een proef iVF, maar nog net voordat we daar aan begonnen verstelden we niet alleen ons behandelende gyn, maar iedereen in onze omgeving door toch nog spontaan zwanger te raken. Een heel groot wonder. Als ik dan ook straks bevallen ben willen ze graag meer onderzoeken doen omdat mijn laatst gemeten fsh waarde 9 was. Een erg groot verschil. De gyn in Zwolle had het over ROS, iets waar ze onderzoek naar doen en betrekkelijk weinig van bekend is.

 

Maar om terug te komen op je vraag, ik zat met dezelfde dilemma's als jij. Botontkalking, laag libido en verdroogde pruim is niet bepaald het beeld wat bij een vrouw in de bloei van haar leven hoort. Toch is het voor vrouwen met POF een harde werkelijkheid. In mijn zoektocht naar lotgenoten kwam ik dan ook op dit forum terecht en heb in verschillende topics mogen spreken met vrouwen die ook hiermee geconfronteerd werden. Zelf 1 van de fsh meisjes die ondertussen een kindje heeft gekregen deed ook mee aan de laatste babyboom serie. Maar POF an sich is weinig van bekend. Ik heb ook bij organisaties in de buurt gevraagd naar praatgroepen, maar die waren er niet. Wel wilden ze mij een persoonlijk gesprek aanbieden maar daar had ik geen behoefte aan. De lichamelijke veranderingen die gepaard gaan met de overgang zijn dan inderdaad elementen die toegeschreven worden aan oudere vrouwen. Zodoende kwam ik via mijn huisarts terecht bij de FEMpoli, althans dat was de bedoeling, want net voordat ik naar die afspraak zou gaan bleek ik zwanger. In de toekomst zal ik nog kijken of ik dat dan alsnog ga doen. In Amerika zijn er in de verhouding niet meer vrouwen procentueel, maar uiteindelijk is daar wel een grotere groep vrouwen. Je kan daar dan ook wel meer informatie vinden. Een beproefde methode uit die landen is dan ook Hormone Replacement Therapy. Niet in de zin van, we schrijven de pil voor zoals ze hier in Nederland graag doen, maar letterlijk je lichaams hypofyse ondersteunen. Nadeel: je bent dan zeker nog 15 jaar bezig met medicatie, voordeel: er zijn enkele gevallen van vrouwen te vinden die op die manier zwanger zijn geworden. Maar het is een laatste strohalm waar je niet op kunt rekenen.

 

Hormoon therapie kan je lichaam helpen om bepaalde kwalen te verminderen en bijvoorbeeld de smeerbaarheid van de vagina mede te herstellen. De grootste nadeel denkbaar vind ik dan wel dat het ook hormonen zijn, dus ze kunnen altijd kanker in de hand werken, maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Het vrouw zijn betekent meer dan goedwerkende eierstokken of een seksgodin zijn. Ik snap best dat je libido verlaagd kan zijn door POF, maar bij mij was het ook geestelijk. Ik had het gevoel dat mijn lichaam mij had verraden en dus waren plezierige onderdelen als seks een tegenstrijdig gevoel waar ik moeilijk mee om kon gaan. Gelukkig had mijn vriend daar begrip voor. Dat scheelt. Ik heb veel van me af geschreven en ook op dit forum zijn nog weblog artikelen te vinden omtrent mijn korte weerspiegeling van het hebben van POF. Uiteindelijk kan ik je niet vertellen hoe je er echt mee om moet gaan, maar het is denk ik net als bij alle andere rouwprocessen, namelijk dat het even duurt voor je jezelf weer kan vinden.

 

Welke weg jullie als stel ook zullen bewandelen, je zal op dit forum meer mensen vinden met soortgelijke verhalen. Alle emoties denkbaar worden hier uitgesproken en dat versterkt de onderlinge verbondenheid wat mij zo erg geholpen heeft. Ik wens je dan ook veel plezier toe op dit forum, want dat is er ook te vinden. Succes en hopelijk volgen er nog een paar meer mensen. Kijk in ieder geval in de topics FSH meisjes en Eiceldonatie, daar vind je al een hoop lotgenoten: succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je voor je uitgebreide antwoord, Aukus! Ik ga kijken wat de FEMpoli inhoudt. Misschien iets voor later, net als hormoontherapie. Ik zit wel al een tijdje op dit forum maar ik heb nog niet veel mensen gevonden die dit probleem bespraken. Ik zal nog verder kijken bij FSH en Eiceldonatie. En misschien willen meer mensen hier iets kwijt?

Wat bijzonder en mooi dat je toch nog zwanger bent geworden. Ik hoop je nog eens te spreken via dit forum.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Sunlight,

 

Ik heb geen POF, maar ondanks dat ook aangewezen op ECD.

 

Ik wil je alleen een hart onder de riem steken en je even de rust toewensen die broodnodig is op zijn tijd.

Ik hoop dat jullie wens dmv ECD, straks ter zijner tijd, uit mag komen. Je bent altijd welkom om mee te schrijven.

 

Freggel

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Sunlight,

 

 

Heel herkenbaar.

Ik heb in januari 2009 te horen gekregen dat ik in de vervroegde overgang ben, ik was toen 35.

Mijn fsh-waarde was toen 125-130. Na verschillende onderzoeken is gebleken dat dit genetisch bepaald is,

mijn moeder was ook jong in de overgang. Echter had zij toen al 2 kinderen. Maar ik weet zeker dat ik het al veel langer heb. In het verleden al veel last gehad van zweetaanvallen 's nachts en opvliegers. Maar goed dat terzijde.

 

Wij hadden wel nog een kinderwens en zijn op die manier bij GG terecht gekomen. Momenteel zijn we bezig met onze allerlaatste ECD poging. Dit gaat moeizaam omdat mijn BMS heel erg langzaam groeit.

Verder merk ik dat als ik niet met de medicijnen bezig ben, mijn andere klachten vrij spel hebben. Met name de opvliegers en de zweetaanvallen. Heb sinds een half jaar ook veel last van mijn gewrichten. Ben erg emotioneel.

Tja voel me soms een echte ouwe doos.

En wat het libido betreft heel herkenbaar. Daarbij heb ik ook nog last van vaginisme. Ik kan er wel met mijn partner over praten. Maar het blijft een moeilijk iets. Ik weet dat ik er niets aan kan doen dat het zo is, maar toch voel ik mij schuldig tegenover hem. Hij zegt wel dat dat niet hoeft, maarja.

 

Liefs maya

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo Sunlight

 

Op mijn 31e is na een jaar lang onderzoeken dmv een 'eenvoudige' bloedtest POF geconstateerd.

Ik had al eerder bij de gyn aangegeven dat ik vermoedde dat ik vervroegd in de overgang was,

maar die zei 'dat kan niet daar ben je nog veel te jong voor'.

Ik had heel veel opvliegers, stemmingswisselingen, veel negatieve gedachtes, en mijn moeder was

op haar 38e ook in de overgang.

Wat een schok toen ik het nieuws telefonisch te horen kreeg. Ik was op mijn werk en helemaal overstuur.

Mijn droom om kinderen te krijgen viel in één klap in duigen.

"oh ja" zei de gyn. nog. "je kunt naar Spanje voor eiceldonatie".

Mijn hemel.. Eiceldonatie daar wilde ik helemaal niet aan denken! Ik dacht dan is het kindje

niet van mij, en daarbij wie ga je vragen om eicellen af te staan???

 

En nu, 3 jaar later heb ik 3 prachtige kinderen. Mijn lieve nichtje heeft spontaan aangeboden

haar eicellen af te staan. Daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor.

 

De klachten die bij POF komen kijken ervaar ik als zeer vervelend.

Ik ben ook heel bang dat ik er vroeg oud zal uitzien. Dat mijn huid veel eerder slap wordt.

Weet niet of dit zo is?..

Met vriendinnen kan ik hier niet over praten. Die snappen niet waar ik het over heb.

 

Met mijn partner kan ik er gelukkig wel over praten. Hij reageert altijd heel erg lief.

Ook als ik nogal kattig of vervelend tegen hem doe. Nou ja soms is het hem ook even

te veel en dan maken we even flink ruzie, maar daarna praten we het ook weer uit.

 

Als enige tip om er mee om te gaan kan ik je geven dat het heel belangrijk is om met je

partner te blijven praten. Hoe moeilijk je het misschien ook vind. Krop je gevoelens niet op.

Heel veel sterkte met alles

xx Danaa

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden