Jump to content

Ziek van progynova?


Floortje

Recommended Posts

Hallo dames,

Ik ben heel erg benieuwd of er meer dames zijn die zo ziek worden van de progynova die je moet slikken bij een cryo-behandeling. Het lijkt bij mij deze keer nog erger dan de vorige keer. Ik word moe, somber, nog eens somber, heel emotioneel en opvliegerig. Slapen lukt ook niet goed en ik heb gewoon een gevoel van algehele malaise. Persoonlijk spuit ik liever, daarvan word ik alleen maar moe en misselijk.

Omdat ik pcos heb kan ik geen cryo-behandeling in een natuurlijk cyclus doen, dus er zijn niet echt veel andere mogelijkheden, maar ik vraag me echt af of ik dit nog vaker ga trekken. Ik denk het eigenlijk niet. Zodra de bollen Utrogestan er bij komen wordt het geleidelijk wel wat beter, maar het blijft heel akelig.

Ik heb het in het ziekenhuis besproken en ze zeggen dat het niet heel vaak voorkomt, maar dat ik ook weer niet de enige ben.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen, ook omdat ik me bijna afvraag of ik het verzin...

Liefs,

Floortje

Link to comment
Share on other sites

Hai Floortje,

Ik herken alles wat jij vertelt! Ik werd net als jij enorm depressief en moe van de progynova. Heb er dan ook voor gekozen om in ieder geval te proberen de cryo tp in een natuurlijke cyclus te laten plaatsvinden....en nu maar hopen dat dit lukt. Ik loop overigens in UMC Utrecht en daar hadden ze er niet echt iets zinnigs over te zeggen...behalve dan dat het lullig was voor me.....Ze zeiden dat ze deze klachten wel vaak hoorden over de pregnyl, maar daar heb ik dan weer helemaal geen last van gehad. Ik hoop dat je iets aan mijn informatie hebt.

Vrolijke groet,

Kirsten

Link to comment
Share on other sites

Hoi Kirsten,

 

Dank voor je reactie! Dat geeft zeker een beetje steun! Het is echt fijn te horen dat ik niet de enige ben, hoewel ik jou natuurlijk zou hebben gegund dat je nergens last van had! Ik ben echt zo depressief dat we in het ziekenhuis hebben besproken dat we niet meer voor een behandeling met progynova gaan. Ik kan amper blij zijn met de terugplaatsing, zo erg is het. Terwijl je het daar natuurlijk juist allemaal voor doet!!!! Echt heel ambivalent is dat.

 

Wat geweldig dat je het nu in een natuurlijke cyclus mag proberen. Weet je al wanneer dat gaat gebeuren? En heb je nog veel cryo's over? De verhalen die ik er hier op het forum over heb gelezen zijn heel positief. Ik kan me dat ook wel voorstellen! Het voelt natuurlijk veel 'echter' en het lijkt me ook fijn te weten dat je kindje geen last heeft van medicatie. Ik hoop voor je dat het een succes wordt en dat je gewoon hartstikke vrolijk zwanger raakt, in plaats van oververmoeid en depressief!

 

Een vriendin van mij is midden in de cryo behandeling gestopt met de progynova, want zij kreeg er fysieke klachten van. Ze had hele erge hartkloppingen en dat vond ze zo eng dat ze is gestopt. Terecht natuurlijk! Nu mag zij het ook in een natuurlijke cyclus proberen. Bij mij is dat geen optie, omdat ik helemaal geen cyclus heb door de PCOS. Dan kunnen we wachten tot we een ons wegen.

 

Wat grappig, ik had ook helemaal geen last van de pregnyl. En van het spuiten (puregon en decapeptyl) werd ik alleen maar moe en misselijk, maar dat was te doen.

 

Wat ik wel een beetje jammer vind is dat ze zich vaker een beetje van de domme houden over het medicijngebruik en de bijwerkingen. Toen ik tijdens de laatste verse behandeling in het weekend in het ziekenhuis belandde met zware galkolieken, moet ik zelf ontdekken dat dat (waarschijnlijk) door de medicatie kwam. Toen ik ze daar in het ziekenhuis op wees, zeiden ze dat ze dat heus wel wisten, dat de medicatie galstenen kan veroorzaken. Toen zei ik, 'Ja, maar wij wisten dat niet, dus fijn dat jullie het even hebben gemeld'. Het is natuurlijk niks ernstigs, maar je schrikt je wel wezenloos als je ineens zo'n koliek krijg en bovendien kruip je zowat tegen de muren op van de pijn.

 

Maar goed, genoeg gemopper en geklaag, ik ga mijn vrolijke noten weer van de grond oprapen en mijn moed weer verzamelen en proberen weer een beetje vrolijk te worden!

 

Dank voor je steun! En heel veel succes gewenst, ik ben benieuwd wanneer je mag voor de natuurlijke cyclus en wens je heel veel geluk.

 

Een (voorzichtig) vrolijke groet terug! ;-)

 

Floor

Link to comment
Share on other sites

Floor, wat vervelend dat je je zo beroerd voelt van de progynova. Ik had precies hetzelfde, werd er heel beroerd, moe en misselijk van en constant een grieperig gevoel. Van de puregon, deca en pregnyl had ik nooit last. Ik vond de eerste twee cryopogingen dan ook zwaarder dan de twee ICSI's zelf, de laatste cryo heb ik in eigen cyclus gehad met alleen pregnyl.

Erg vervelend dat de meest voordehand liggende oplossing voor jou geen mogelijkheid is.... Is er geen andere medicatie waarmee je toch een tp in kunstmatige cyclus zou kunnen krijgen (bijv met clomid)? Hoe dan ook heel veel sterkte... ik hoop voor je dat een volgende poging niet meer nodig gaat zijn!

Link to comment
Share on other sites

Hoi Miepie,

 

Bedankt voor je lieve reactie! Het lijkt me inderdaad heerlijk een cryobehandeling te kunnen doen met alleen pregnyl! Clomid is helaas ook al geen optie, want voorafgaand aan de IVF hebben we daarmee gestimuleerd, zelfs in combinatie met metformine en daar groeide niet eens één follikel op... In het ziekenhuis staan ze dus ook voor een uitdaging, maar we hebben afgesproken het rustig te gaan bespreken als deze poging niet lukt. Misschien verzinnen we nog iets anders.

 

Overigens heb ik je bijzondere verhaal gevolgd op het forum! Ik krijg steeds en lach op mijn gezicht als ik de foto van jullie prachtige drietal voorbij zie komen!

 

Ik ga inderdaad maar hopen dat een volgende ronde niet nodig is...

Link to comment
Share on other sites

Hai Floortje,

ik doe deze reactie vanaf mn telefoon,dus ik maak het niet te lang (irritant typen :)). Nogmaals herken ik me weer helemaal in jouw verhaal. Ik was ook zo enorm depri van de progynova dat ik niet eens echt blij kon zijn toen we erachter kwamen dat ik zwanger was....kon het niet geloven. Achteraf misschien maar beter,want de zwangerschap liep snel uit op n vroege miskraam. :( Natuurlijk was ik daar erg verdrietig over...maar wat een dubbel gevoel;,ondertussen zoooo blij dat ik kon stoppen met de progynova en die fantastische witte bolletjes (wat een gore meuk,kunnen ze daar nu niet eens iets anders op verzinnen?)...Pfff...dat waren moeilijk weken. Nu probeer ik er net als jij weer met frisse moed tegenaan te kijken en het allemaal positief te benaderen....dat lukt over het algemeen aardig goed..in ieder geval beter dan toen ik aan de progynova was:)...haha! Ben wel benieuwd in welk ziekenhuis je loopt trouwens...Hoor graag meer! En als ik tegen n vervanger van progynova aanloop dan laat ik het weten,vanzelfsprekend!

Vrolijke groet,

Kirsten

Link to comment
Share on other sites

Hoi Kirsten! Jeetje, wat herkenbaar inderdaad en ook ik zit nu even op mijn telefoon te tikken. Ik loop in het AMC en ik moet je zeggen dat ik daar eigenlijk heel positief over ben. Ze zijn heel aardig en meelevend, transparant, maken hele duidelijke afspraken, ik hoef nooit te wachten en ze zijn prima bereikbaar, via telefoon en mail. Met de verse poging en er bijbehorende spuiten heb ik medicatie gekregen tegen de misselijkheid en als je belt met 'zorgen' word je keurig te woord gestaan. Alleen die progynova kunnen ze niet echt vervangen schijnt. Alleen clomid zou een optie zijn, maar daar ben ik ongevoelig voor. Wat ik wel heel fijn vind is dat ze mijn klachten wel serieus nemen. Het is gewoon zo lastig met die akelige medicatie. Ik denk dat iedereen er in meerdere of mindere mate ziek van wordt, maar waar ligt het omslagpunt? Wanneer ga je zoeken naar alternatieven of zelfs stoppen? Dat is natuurlijk zo persoonlijk...Wanneer mag jij weer beginnen in je natuurlijke cyclus?Groetjes!Floor

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use