Ontzwangeren

[Melis25]

Hoi mama's,

 

Alweer bijna 6 maanden geleden ben ik bevallen van ons geschenk uit de hemel, wat ben ik blij met m'n kleine prins!

 

Mijn zwangerschap is, op zwangerschapsvergiftiging na, nagenoeg vlekkeloos verlopen. Ook de bevalling is perfect gegaan. Dan denk je alles gehad te hebben qua lichamelijke ongemakken en kwaaltjes, maar niets is minder waar.

Welkom in de wereld van ontzwangeren, gaat dit ooit nog over?

 

Ik ben vrijwel dagelijks duizelig, zwalk rond, loop tegen deurposten aan en heb vaak hoofdpijn. Als we gaan wandelen loop ik het liefst met de kinderwagen zodat ik enigzins stabiel kan lopen. Soms heb ik het gevoel dat ik elk moment 'out' kan gaan, wat gelukkig tot op heden nog nooit is gebeurd. Ik heb veel honger en kan de hele dag wel eten, maar dit doe ik niet omdat ik net van alle zwangerschapskilo's af ben.

 

Wie herkent dit? Gaat dit ooit nog over? Ik vind het een vreselijk gevoel :-(

 

Groetjes,

Melis

[Floortje]

Lieve Melis,

Volgens mij hebben we het er al eens eerder over gehad toen je elders mailde dat je steeds zo'n eetlust hebt. Ik had precies hetzelfde als jij beschrijft en bij mij heeft het ruim een jaar geduurd. Ik zou voor de zekerheid even bloed laten testen. Hb, etc. Misschien kom je iets tekort!

Liefs,

Floor

[Melis25]

Hey lieve Floor,

 

EEN JAAR!?!?!?!!! Mijn lieve hemel....

 

Ik vind dit alles behalve relaxed, alsof ik lam ben en geen controle over m'n eigen evenwicht heb. Hb was 0,3 te laag een paar weken terug, niks schokkens volgens de HA.

Ga morgen voor de zekerheid maar ff Floradix halen, wellicht helpt dat een beetje.

Vind ontzwangeren echt veel erger dat het hele IVF traject en de zwangerschap.

Jammer genoeg lees je over ontzwangeren niet heel vaak wat.

[Hobbesje]

Ik herken het wel. Maar ik dacht dat dat bij mij een terugkomen iets was/een restverschijnsel was van een middenoorinfectie waarbij mijn evenwicht was aangetast. Nooit gedacht dat dat ook bij ontzwangeren zou kunnen horen.... Heel irritant gevoel en het heeft idd wel een tijdje geduurd (bijna een jaar wel) na de bevalling van mijn eerste. (na de tweede bevalling niet gehad)

[Melis25]

Thanks voor je reactie Hobbesje.

 

Nooit gedacht dat ontzwangeren zo lang kan duren, en vooral zo'n akelig gevoel kan geven.

[Floortje]

Ja Melis,

Toen mijn vriendin die er drie heeft na een half jaar tegen mij zei: 'meid, je moet er gewoon een jaar voor uittrekken, sneller gaat het niet!', kon ik haar wel kelen. Maar ze heeft gelijk gekregen, helaas!

Maar toch, ik zou voor de zekerheid wel even langs de huisarts! Straks is het wel iets anders en loop je voor niks door!

X, Floor

[Melis25]

Nou, dan zit er niets anders op dan nog een half jaar verder 'spacen', haha.

Het is niet anders!!

[minoes]

Hier net zo 1 duizelig hoofdpijn moe haha logies last van mijn benen heel chagrijnig kan echt niks hebben kenen jullie dit ook?

Een jaar haha ontzwangeren duurt langer dan zwanger zijn

Leuk zo'n topic ben niet de enige dus

 

Liefs Jessica

[Melis25]

Minoes, wat 'fijn' dat jij er ook last van hebt en na het openen van dit topic ik dus vooral niet de enige blijk te zijn.

Begon me al zorgen te maken (ben al zo'n angsthaas, haha).

Ik herken al je klachten!

[minoes]

Haha ja hier ook reageer ook overal zo vel op ken je dat

Ook naar Ilana dat ik zeg wat huil je nou alles gehad eten schone luier haha brullen ze is zo'n honger lap heel erg is koekie monster in pap haha echt heeeeeel erg

[meezie]

Melis, hier twee maanden terug hetzelfde verhaal, voelde me dagen alsof ik dronken was. Vrezelijk!!

bij de dokter hb laten prikken en het was 7.4 ipv minimaal 7.5.

toch ijzertabletten gehad en een maand geslikt en voeding aangepast. Extra viramine C en meer groene groente o ja en evergreen een bron van ijzer.

met een week of twee knapte ik weer op, wat was ik blij!!

succes!! Zou niet nog een half jaar afwachten en lopen spacen, hihi.

[Francis]

Wat een herkenning, voel me ook echt beroerd, ben zelfs al naar huisarts en internist geweest, bloedwaarden zijn goed, maar ik voel me duizelig, en gewoon beroerd.

Gewrichten zijn pijnlijk.

Dit is dus ontzwangeren....

;-((

Hoe lang duurt dat nog?

[meezie]

He.. Die pijnlijke gewrichten herken ik ook. Vooral naeven te hebben gezeten, auw mijn knieen!! En mijn vingers doen ook geregeld zeer.

[fren-1976]

Polsen! En weer mega pijn in m'n rug!

[Floortje]

Een jaartje dames, dan wordt het langzaam beter! En dan ben je het vergeten en wil je weer zwanger worden! Haha! De natuur heeft ons goed in de tang, dat die wens maar steeds blijft bestaan!

[Francis]

Ik heb het ook heel erg als ik 's ochtends opsta, ik voel me dan echt oud....

Daarbij ook een tenniselleboog waardoor ik mijn arm niet eens kan strekken...

Ik hoop echt dat dit beter wordt, als dit zo blijft.

[elinorac]

Nou ik wil na een jaartje niet meer zwanger worden hoor, ik ben klaar! Maar heb ook last van mijn vingers en stijve gewrichten 's morgens...

 

Wat ik ook merk is dat ik dingen soms gewoon niet mee krijg die mensen zeggen. Vervelend voorbeeld: ik was bij mijn zus op vakantie en we sliepen met het hele gezin op zolder. Er stond een vuilniszak op de overloop waar ik mijn vuile was in deed. Eenmaal thuis keerde ik de zak om op mijn bed om te gaan sorteren voor de wasmachine. Bleek het de vuilniszak te zijn waar alle afval in zat die ze met het vegen verzameld had!

Zo goor, mijn hele bed en kleren onderin vol met stof, dooie lieveheersbeestjes etc! Heb een paar dingen weg gegooid, was er te vies van om te wassen. Wat bleek nou, had mijn zus gezegd: ik heb die vuilniszak laten staan om vieze luiers in te gooien! Ik dacht echt dat ze gezegd had voor vuile was... Nu kan ik er om lachen maar ik heb wel even staan vloeken toen het gebeurde en was in eerste instantie heel boos op mijn zus dat ze die zak niet meteen had weg gegooid. (Vind ik eigenlijk nog steeds dat ze had moeten doen maar kan haar niet meer de schuld geven...)

[Vlok]

Hoi dames,

 

ontzwangeren, je hoort er wel eens over 9 maanden zwanger, 9 maanden om weer jezelf te worden..... Maar dat al de gewrichtjes in mijn voeten zeer gingen doen en ik als een oud vrouwtje vooruit schuifelde. Dat mijn handen vooral na ongeveer een maand zo een pijn deden in de ochtend dat ik de lakens niet eens van me af kon duwen en de baby bijna niet op durfde te pakken, dat had ik nog nooit gehoord. Was er bijna van overtuigd dat ik reuma of zo had. Bleek wel na 2 maanden een ernstig vitamine D tekort, wat een gedeelte van de klachten verklaard. Maar daar ging het niet mee over. De kleine is nu 9 maanden. Na 8 maanden werden mijn klachten ineens een stuk minder! Maar wat blijkt, ik ben spontaan zwanger!!!!! Volgende week afspraak met de verloskundige en ik voel me weer kiplekker. Mijn bloed is op al het mogelijke onderzocht, ben bij de internist geweest etc. Heb wel een lichte achilles pees onsteking, dus nu bij de podotherapeut geweest., hoop dat zij de laatste pijn kan wegnemen. Mijn bekken therapeute gaf aan dit soort klachten bij 1 op de 5 vrouwen te zien, er wordt geen onderzoek na gedaan, maar zij heeft al meer dan 20 jaar ervaring. Het gaat over, maar ze zegt ook dat na ivf behandelingen ze het vaker en langdurige ziet. Hoop dus maar dat na deze spontane zwangerschap de klachten stukken minder zullen zijn. Ik heb inderdaad een vlekkeloze zwangerschap en bevalling gehad, dus daar heeft het absoluut niet aan gelegen. Gelukkig heb ik een heel vriendelijk en makkelijk kind gekregen, die heeft me er echt doorheen gesleept en ik ben niet vergeten van hem te genieten!

 

Sterkte voor iedereen die nog middenin deze probleem periode zit, vergeet niet te genieten van je kind, want ze zijn zo groot!!!

 

Groetjes Vlok

[jessie]

Vl ok,

Wat geweldig nieus. gefeliciteerd. Wat bijzonder is dat.

Die pijn in mijn voeten heb ik ook heel erg. Ik wist niet dat dit van het ontzwangeren kan zijn.

Ik kan s'morgens ook bijna niet lopen en al de trap op en af is ook een hel. Gaat dit echt minder worden? Ik was ook al aan het denken dat ik reuma zou hebben of zo, maar dat is dan niet zo? Kan ik hier iets aan doen?

[Chantal33]

hey meiden,

 

Wat herkenbaar zeg, had het bij mijn dochter ook en dat heeft bij mij 10 maand geduurd en nu heb ik er weer last van hopelijk gaat het allemaal wat sneller over al ben ik er bang voor nu ik meer last heb van mijn bekken wel merk ik dat ik niet zo vergeetachtig ben als de eerste keer maar laat wel alles uit mijn handen vallen ( gelukkig nog niet mijn kind;))

 

Jessie mijn fysio heeft mij goed geholpen maar voor de rest is het gewoon geduld hebben!!!

[minoes]

Hey dames

 

Zijn jullie ook zo prikkelbaar pff ken mezelf niet :(

Dus tot aan de volgende 9 maanden zijn we oude vrouwen haha komt dus allemaal goed dat is wel fijn

Wat doen jullie aan jullie hongerige baby's

 

Liefs Jessica

[Vlok]

Inderdaad fysio, en als je net als ik ook wat gespannen pezen in je voet hebt, rollen over een fles of tennisballetje, min of 10 per dag, verlicht echt, eerst doet het zeer. Daarnaast toch vooral bewegen, ik doe 2x per week een uurtje "sporten" onder begeleiding van een therapeut. En ja bij mij helpt zwanger zijn!!!.... Maar zie wel op tegen de periode over een maand of 7.

 

Groetjes Vlok.

 

Oja hongerige baby's.. eten geven! Ik heb zelf nutricia forte genomen, deze doe ik voor de helft en de andere helft de standaard. De forte geeft een meer voldaan gevoel.

[Guest SJSL]

Ik had niet zozeer lichamelijke klachten na de zwangerschap, maar dat mega-emotionele is bijna een jaar gebleven. Ik was echt niet mezelf niet wat dat betreft.

En ook het gevoel 'niet scherp' te zijn duurde ongeveer zo lang. Daarbij speelt denk ik ook mee dat je gewoon andere dingen aan je hoofd hebt die belangrijker zijn dan je werk of wat dan ook.

 

Wel kreeg ik na een aantal weken (maanden? weet het niet meer precies) ineens last van m'n bekken (eigenlijk alleen het schaambot), ging knoepen en was wat pijnlijk bij lang lopen. Dat is nooit meer weggegaan.

 

Al jullie lichamelijke klachten klinken wel heftig! Ik hoop dat het echt weggaat als je uit-ontzwangert bent!

[Floortje]

Hier ook psychische klachten hoor. Heb het eerste jaar ook therapie gevolgd om een beetje steviger in mijn schoenen te staan. Ik werd alles kanten op geslingerd door de hormoonveranderingen en de plotselinge verantwoordelijkheid voor een leventje. Na een jaar kon ik het wel weer alleen aan.

Maar de pijn in gewrichten en benen herken ik ook heel erg. Mijn benen doen nog steeds enorm pijn zodra ik moe ben. En verstrooid ben ik nog steeds ik mis nog steeds de helft van de dingen die mensen zeggen, niet uit desinteresse, maar het beklijft gewoon niet. Oh ja! Last but not least: een schoen,wat groter, verdorie!

[Vlok]

helaas, gisteren begonnen met erg te vloeien, in de middag echo gehad, vruchtzakje leeg.....

Nu maar hopen dat de klachten wel wegblijven, dan is dit grote verdriet toch nog ergens goed voor geweest.

Ik ga aan het werk, wens iedereen sterkte bij haar klachten en hopelijk gaat alles snel voorbij.

 

groetjes vlok