wat nu ?

[karinl]

Hoi ,allereerst wil ik me graag even voorstellen, mijn naam is Karin 33 jaar.

Mijn man en ik hebben een dochtertje van 2 jaar en 4 maanden, waar we elke dag van genieten,mede daardoor willen we nog graag een kindje.

Ik ben van Luna spontaan zwanger geworden, nadat we 3 maanden ervoor besloten hadden om ervoor te gaan en ik dus gestopt ben met de pil.

Toen Luna een half jaar was ben ik weer gestopt met de pil, in de hoop weer zwanger te worden. Toen ik in juni 2012 nog niet zwanger was, toch maar een afspraak gemaakt bij de huisarts, hij heeft ons doorverwezen naar een gynaecoloog.

Eerste zaadonderzoek van mijn man was niet goed, de tweede gelukkig wel. Ik heb 31 augustus een kijkoperatie/curretage gehad, alles bleek schoon te zijn, geen poliepen ofzo.Ook hebben ze door mijn cyclus te volgen vastgesteld dat ik elke maand netjes een eisprong heb. Dus was de volgende stap een laparoscopie om te zien of mijn eileiders doorgankelijk zijn.Laparoscopie gehad op 18 januari 2013 met als uitslag :heel traag doorgankelijke eileiders.

Geen idee wat dat precies inhoud voor de volgende stap, we zouden namelijk gaan voor iui, maar weet niet na wat we nu weten of dat nog een optie is ,of dat de volgende stap nu ivf of iets dergelijks is .

En dat is dus nu mijn vraag, zijn er hier mensen die iets soortgelijks mee hebben gemaakt of meemaken ???

[Floortje]

Hoi Karin,

Wat vervelend allemaal voor je, maar welkom hier! Als je eileiders slecht doorgankelijk zijn, is de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap groot, dus dan ben je waarschijnlijk aangewezen op IVF. Mijn eileiders zijn verkleefd, daarom zijn wij ook aangewezen op IVF, het komt dus vaker voor! Je kunt hier veel informatie, maar ook steun vinden. Veel sterkte in ieder geval!

Groet,

Floor

[karinl]

Hoi Floortje ,

 

Bedankt voor je reactie, lees dat je al een zoon hebt dmv ivf en dat je net een terugplaatsing hebt gehad ,spannend! als ik vragen mag, hoe heb je de behandeling ondervonden?

[Floortje]

Hi Karin,

 

Daar zullen we waarschijnlijk allemaal hetzelfde over zeggen: de behandeling is zwaar! Er zijn maar weinig vrouwen die de behandeling als een peuleschilletje ervaren (maar ze zijn er overigens wel!)

 

Je moet regelmatig naar het ziekenhuis voor echo's, dat is soms best lastig met werk; je moet jezelf iedere dag spuiten, op een gegeven moment zelfs twee spuiten per dag; de medicijnen hebben bijwerkingen - hoofdpijn, opvliegers, misselijk, moe, stemmingswisselingen, etc.; je moet een punctie ondergaan en dat is nou ook niet het allerleukste vooruitzicht; en ten slotte moet je eerst wachten op bevruchtingen en dan ga je de befaamde wachtweken in waarin je gaat wachten of het gelukt is. Die wachtweken zijn emotioneel het zwaarst. Sommige vrouwen houden het na één of twee keer voor gezien, andere vrouwen gaan jaren door (haha, ik ben daar één van, ik heb vrijdag embryo nummer 7 en 8 'opgehaald' sinds mijn zoontje!)

 

Ik zeg dit niet om je te ontmoedigen, maar het is fijn als je van tevoren plant dat je tijdens de IVF niet zo veel te doen hebt, zodat je rust kunt nemen als dat nodig is. Dat maakt in mijn beleving veel uit. En als het echt zo'n hel was, dan zouden niet zo veel vrouwen, zo vaak een IVF behandeling ondergaan, dus het is allemaal echt wel om overheen te komen, maar het is een zwaar traject, je krijgt het niet voor niks. Maar ik denk altijd maar zo, als het ons dan eenmaal is gelukt, dan zijn wij IVF-moeders nóg blijer dan andere moeders (sorry andere moeders, het is maar bij wijze van spreken, ik bedoel er niemand mee te kwetsen!)

 

Het komt vast goed en jij slaat je er vast ook door. Veel vrouwen hebben een hoop aan het forum tijdens de behandeling, dan kan je kletsen met lotgenoten, dat helpt!

 

Heel veel succes in ieder geval!

 

Liefs,

 

Floor

[Remmir]

Hoi ,allereerst wil ik me graag even voorstellen, mijn naam is Karin 33 jaar.

Mijn man en ik hebben een dochtertje van 2 jaar en 4 maanden, waar we elke dag van genieten,mede daardoor willen we nog graag een kindje.

Ik ben van Luna spontaan zwanger geworden, nadat we 3 maanden ervoor besloten hadden om ervoor te gaan en ik dus gestopt ben met de pil.

Toen Luna een half jaar was ben ik weer gestopt met de pil, in de hoop weer zwanger te worden. Toen ik in juni 2012 nog niet zwanger was, toch maar een afspraak gemaakt bij de huisarts, hij heeft ons doorverwezen naar een gynaecoloog.

Eerste zaadonderzoek van mijn man was niet goed, de tweede gelukkig wel. Ik heb 31 augustus een kijkoperatie/curretage gehad, alles bleek schoon te zijn, geen poliepen ofzo.Ook hebben ze door mijn cyclus te volgen vastgesteld dat ik elke maand netjes een eisprong heb. Dus was de volgende stap een laparoscopie om te zien of mijn eileiders doorgankelijk zijn.Laparoscopie gehad op 18 januari 2013 met als uitslag :heel traag doorgankelijke eileiders.

Geen idee wat dat precies inhoud voor de volgende stap, we zouden namelijk gaan voor iui, maar weet niet na wat we nu weten of dat nog een optie is ,of dat de volgende stap nu ivf of iets dergelijks is .

En dat is dus nu mijn vraag, zijn er hier mensen die iets soortgelijks mee hebben gemaakt of meemaken ???

 

Hoi Karin.. Wij hadden ook slechte eileiders.. Na het doorspuiten ervan toch 2 x iui gedaan daarna spontaan zwanger maar het is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geworden(bbz) Ik ben toen geopereerd. Ze hebben beide eileiders eruit gehaald. Omdat de andere eileider ook slecht was is er voor gekozen die er ook uit te halen. Kans op herhaling was erg groot. Ze hebben bij ons dus eerst wel geprobeerd iui. Maar mijn eileiders waren wel toegankelijk volgens hun! Trage eileiders kunnen volgens mij ook een verhoogde kans op een bbz geven.

 

Ik zou wel een gesprek aanvragen over de mogelijkheden! En na vraag doen over een bbz.

 

Succes en sterkte

[karinl]

dank je wel floortje, doet me goed om te lezen, ik werk maar 15 uur per week en de rest van de tijd ben ik mama, mooiste beroep van de wereld!

daar door heb ik denk ik wel de rust die ik/wij nodig gaan hebben als ik dat zo lees, maar moet nu eerst maar even afwachten wat de arts te vertellen heeft, hebben 5 maart weer een afspraak.

ik merk idd wel dat het er over hebben op de een of andere manier wel oplucht en een luisterend oor of in dit geval lezend oog al helemaal, dus daarvoor bedankt!

[karinl]

hoi remmir, ook jij bedankt voor je reactie.

ga ook zeker overleggen met de arst over hoe nu verder en bij deze ook idd vragen hoe dat zit met een bbz en hoe groot de kans daarop is in mijn geval,dank je wel.