Jump to content

Niki is zwanger!


niki

Recommended Posts

Ondanks dat ik nog niet ècht zeker ben dat alles goed is/blijft gaan wil ik om mij positief te bevestigen toch hier al mijn topic beginnen. Want eerlijk is eerlijk, ik ben na mijn 1e IVF, 1e tp, Zwanger! en dat is op zich al een enorm wonder. Waarom dan niet dolgelukkig, helemaal hoteldebotel? Lees en huiver (?)...

 

 

 

Gisterenavond, stiekem een zwangerschaptest gedaan, en een heel licht streepje. Dus joepie, zou het dan toch. Vandaag zou bloedtest volgen, en dan zou ik het officieel genoeg vinden...

 

 

 

Maar ik heb al een week last van mijn onderbuik. Heel erg soms. Vaak was ik bang dat ik ongesteld zou worden, maar dat gebeurde niet. Gelukkig. En gisterenavond deed het weer zo'n pijn, dat ik met een paracetamol naar bed ging.

 

 

 

Om om 5 uur vanmorgen wakker te worden met een helse pijn. Zo erg dat ik bijna flauwviel. Ik ben naar het toilet gestrompeld, en Nico (mijn man) wakker gemaakt en op het toilet mijn behoefte gedaan. Dat deed nog meer pijn. Wederom bijna flauwgevallen. Terug naar bed, waar ik lijkbleek, zei Nico, dacht dat ik dood ging. 112 gebeld, want ik kon echt niet meer lopen. En daarna wederom naar het toilet, dat hielp wederom. Daarna ging het iets beter.

 

Met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Wat is er aan de hand? Daar ongeveer 2,5 uur geweest... De echo was goed, al mijn bloedwaarden waren goed. En inderdaad zwanger! Ze hebben geen idee wat het is. Het kunnen mijn darmen zijn, maar er is geen ontsteking of zoiets gevonden. De vrucht(jes) konden ze nog niet vinden, maar dat kan ook want het is nog zo klein. Of heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, de kans is aanwezig. Ik hoop het natuurlijk niet.

 

 

 

Dus ik ben eigenlijk weer naar huis gestuurd. Met de boodschap neem maar 3x2 stuks paracetamol per dag, hou het in de gaten en kom vrijdag terug. Dus... Ja ik ben zwanger, gaat het goed? ik weet het niet. Wat is er aan de hand? Ik weet het niet.

 

 

 

Het gaat nu iets beter. Nog geen idee wat het is, maar we gaan er voorlopig het liefst van uit dat het mijn darmen zijn geweest en nog zijn of bandenpijn wat ik ook hoorde. :icon_scratch: De pijn is minder heftig dan vannacht (logisch!) en we gaan voorlopig maar heel rustig kruid-arm eten. En hopen dat de vrucht(jes) gewoon op hun plek zitten. Dus... Vrijdag meer nieuws.

 

 

 

groetjes, de nog steeds zwangere niki

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 178
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Hoi,

 

 

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap.

 

Ik had al gereageerd op je andere topic (buikpijn).

 

Nu ik dit verhaal lees, herken ik het gedeelte dat je sterke aandrang hebt voor de grote boodschap. Die had ik ook bij mijn bbz.

 

 

 

Nogmaals, ik wil je echt niet bang maken, maar wel alert maken op een bbz.

 

Hopelijk zien ze vrijdag gewoon 1 of 2 mooie embryo's in je baarmoeder en zijn het de hormonen die je darmen van streek brengen.

 

 

 

Hebben ze je HcG getest? Gaan ze dat evt nogmaals doen?

 

 

 

Sterkte en liefs

Link to comment
Share on other sites

Nikki ten eerste gefeliciteerd!!

 

Goed om te horen dat de waardes in orde waren en je dus zwanger bent!

 

 

 

Wel heel erg vervelend dat je zoveel pijnen hebt!

 

Zoals je misschien uit mijn verhaal nog weet heb ik ook een halve nacht in het ziekenhuis gespendeerd met enorme pijnen, ook toen konden ze niks bijzonders vinden. Alleen een beetje vocht achter mijn baarmoeder, en een te volle blaas die ze toen hebben geleegd. Ik werd verders ook met de mededeling paracetamol nemen naar huis gestuurd, dat was 2 weken geleden, maar ik heb nog steeds buikpijnen, maar het is te houden, en word elke dag wat minder, ik hoop dat het bij jou ook zo gaat verlopen, en dat je een hele succesvolle zwangerschap mag doorzetten!

 

Wanneer heb je een controle echo? Dan heb je weer meer zekerheid dat het goed zit.

 

 

 

Liefs Diana

Link to comment
Share on other sites

Niki, van harte gefeliciteerd!!!!

 

klinkt wel heftig allemaal, ik hoop dat de buikpijn snel overgaat en het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is!

 

wat een enorm spannende dagen moeten dit zijn en dat zo na het wachtbankje...

 

 

 

lis

Link to comment
Share on other sites

Ik heb vrijdag weer een echo en bloedtest. Kijken ze of de HCG is gestegen en of ze de vruchtjes al kunnen vinden. Wanneer kwamen ze er achter, Laura dat het een bbz was? na hoeveel tijd bedoel ik? Hoeveel pijn had je, wat voelde je, was dat iedere dag? Op het andere topic heb ik nog meer vragen gesteld, zou je die willen bekijken? Heel fijn.

 

En jij Diana, pijn hoort niet bij een zwangerschap zegt mijn gyneacoloog. Weet je zeker dat het bij jou allemaal op de goede plek zit, wederom ook niet om je bang te maken...

 

Men, ben je zwanger is het weer spannend! Wat een wonder zijn wij toch allemaal. Allemaal gewoon geboren.

 

groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Dank dank dank, voor alle felicitaties. Ja morgen is weer een spannende dag. Ik denk dat ik pas echt blij ga kunnen zijn als ik weet dat het/ze op de goede plek zit(ten)... Nu nog bang voor een bbz.

 

 

 

Vraagje rosalie, ik dacht ergens gelezen te hebben dat je ook een bbz hebt gehad? Zou je mij kunnen vertellen wat en hoe dat bij jou gegaan is, en ook wanneer je pijn begon te voelen enzo. Als je geen zin daarin hebt, wat ik helemaal zou kunnen begrijpen, niet doen hoor.

 

 

 

Afijn, nu maar eens keurig naar bed. groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Dank Liesbeth!

 

 

 

Ik heb besloten hier mijn dagboekje bij te gaan houden. Dat voelt wel een beetje eng, want wat als het misgaat. Maar daarom doe ik het juist, om te helpen dat het goed gaat!!

 

 

 

Gisteren voor 90% gerustgesteld dat alles goed zit. Tenzij emmie nr. 2 zich nog op een vreemde plek verstopt heeft. Maar ik voel me nog niet fijn.. Vannacht een onrustige nacht gehad, weer last van mijn buik, viel pas 4.30 uur in slaap. Vandaag moe en brak. Mijn lichaam is zich waarschijnlijk aan al het nieuwe aan het aanpassen, maar het voelt niet echt fijn. Ook heel anders dan de 1e keer. Soort druk in mijn onderbuik, zullen dat de banden zijn, of darmen of van alles bij elkaar? Afijn, ik probeer een beetje rustig aan te doen. Adem in, adem uit...

 

 

 

Ik wil niet ondankbaar zijn, ben natuurlijk hartstikke blij dat ik zwanger ben, maar voel me brak en naar. Waah. Ben zo goed in zwanger zijn, herken mijn hele lichaam niet meer... Wat zijn al die pijnen en ploffingen? Gaat alles goed?

 

 

 

Ik zal wel heel blij zijn als ik het/de hartje(s) zie kloppen. En ook als er dan niet toch één wordt gevonden op een vreemde plek. Dan word ik misschien toch pas iets geruster. Afijn, alles zit nog goed. Gewoon genoeg rust nemen... groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

gefeliciteerd

 

 

 

ik hoop dat je je snel beter voelt en snel een hartje ziet kloppen ,dan zul je wel wat meer gerust gesteld zijn.

 

maar dat onzekere heeft echt iedereeen geloof ik

 

 

 

 

 

 

 

groetjes

Link to comment
Share on other sites

Dank. Gisteren was echt een slechte dag en vandaag ging eigenlijk stukken beter. Heel blij mee. Ik was heel tevreden, had echt het idee dat alles meer een plekje had gekregen. Maar nu het avond is, lijkt er weer van alles aan de hand in het buikie... Ja ja vertrouwen is de kunst. Dus dat ga ik gewoon doen! hihi

Link to comment
Share on other sites

Vandaag ben ik officieel 5 weken zwanger. Wat gaat dat snel als je 2 weken bonus krijgt en 2 weken op de wachtbank zit.

 

 

 

Ik ben nog steeds heel onzeker, mijn buik blijft pijn doen. Ik hoop enorm dat het mijn darmen zijn. Ik ben onzeker en bang. Gaat het allemaal wel goed. Zit er toch niet één op de verkeerde plek? Ik ken dit gevoel namelijk niet, tis nou niet dat ik al zo vaak zwanger ben geweest hoor dat ik precies weet hoe je je dan voelt... Maar toch.

 

 

 

Vanaf gisteren geen progestan meer. Dus hopelijk gaat dat een goede uitwerking hebben op mijn buikie. Vrijdag naar de acupunctuur, hopen dat hij iets van verlichting kan brengen. Ik baal enorm, ben ik eindelijk weer zwanger, lukt het me niet om ervan te genieten door de zorgen erom heen. Waaah. We moeten de echo van de 11e afwachten, hopelijk zien we dan echt dat alles op de juiste plek zit. Of hopelijk klaart mijn buik al eerder op.

 

 

 

Gisteren besloten dat ik veel meer rust ga nemen. Ik zou een vak doen op de uni. Maar dat is nu te zwaar. Dus ik ga het in tweeën splitsen. Alleen colleges en stof leren nu, en in september werkgroepen en spss. Ik vond het een moeilijke beslissing. Weer langzamer met mijn studie. Maar ik wil zoveel mogelijk proberen er voor mijn zwangerschap te zijn. En daarom is het goed. Meer rust, minder druk op de ketel. Maar dan hoop ik wel dat het/ze deze keer wèl blijven zitten.

 

 

 

Ik weet niet wie dit allemaal leest. Maar als je zwanger probeert te worden en het lukt misschien (nog) niet, vind je me misschien een zeur en ondankbaar. Dat probeer ik niet te zijn hoor, ik ben heel blij ergens, maar nog zo ongerust. Ik hoop dat jullie me dat niet kwalijk nemen. Ik probeer in dit topic gewoon alles op te schrijven waar ik op dat moment mee zit. Ik hoop dat niemand dat verkeerd begrijpt.

 

 

 

Ik zal zo blij zijn als die eerste 12 weken erop zitten en alles een beetje gesettled is. We wat meer zekerheid hebben dat het goed gaat en blijft gaan. Misschien dat ik al eerder wat geruster wordt als mijn buik eens wat rustiger werd. Afijn, veel getob hier. Maar zoals ik al las hebben gelukkig meer zwangere dames dat (gehad). Het is de kunst om te vertrouwen op de force of nature... Maar dat is inderdaad een kunst. Vooral je telkens verontrust wordt door pijnen in je buik. Dus verder gelukkig nog geen verontrustende dingen gevonden zoals bloed of zoiets. Gelukkig maar. Ik ga gewoon 9 maanden in bed liggen! :icon_cyclops: Da's een goed idee!!! groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

He Niki,

 

Knap dat je het rustiger aan gaat doen.

 

En heel voorstelbaar dat je je nog zorgen maakt als die buik nog zeer doet.

 

En natuurlijk vanaf deze kant wat gezonde jaloerzie dat je in ieder geval al een positieve test hebt gedaan, maar kan me voorstellen dat je ongerust bent.

 

En eh... dit is jouw dagboek... dus dat is voor jou gevoelens!

 

Maar eh, 9 mnd in bed liggen ben je denk ik al gauw zat. Vooral als het straks zomer wordt en iedereen lekker buiten is!!!

 

 

 

Groetjesssssssssssssssssssssss

Link to comment
Share on other sites

Niki, Het is heel normaal dat je onzeker bent, dat had ik al zonder dat ik pijn in mijn buik had. Als het allemaal wat langer duurt zoals bij ons allen hier, weten we alles van wachten, maar juist na zo'n test is het heel erg moeilijk om nog te wachten. Maar het is nu gewoon nog te klein om wat te zeggen met een echo, en positieve gedachten helpen ook natuurlijk. Probeer je zo rustig mogelijk te houden. Het gaat allemaal sneller dan je denkt. Mijn positieve test dag leek gisteren wel, maar toch ben ik al 16 weken zwanger..

 

 

 

Probeer er een beetje van te genieten (al gaat dat nu nog moeilijk met die pijn) en besef je dat er een wezentje aan het knokken is in jou om mens te mogen worden!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use