Jump to content

Info over BBZ - EUG


niki

Recommended Posts

Wie heeft er meer informatie over een BBZ (Buitenbaarmoederlijke zwangerschap) of EUG (Extra=buiten, Uterus=baarmoeder, Graviditeit=zwangerschap)...

 

 

 

Ik heb sinds een week na de tp laag in de buik soms veel pijn. Maar werd maar niet ongesteld. En ben dus wel zwanger... Nu ben ik bang voor een BBZ... Morgen wederom controle, afgelopen dinsdagnacht konden ze het nog niet vinden, te klein waarschijnlijk, toen had ik heel veel pijn... Hopelijk is er niets aan de hand, maar het voelt allemaal zo raar, niet zoals de 1e keer toen ik zwanger was. Nou hoeft dat ook niet, iedere zwangerschap is anders lees ik... Maar, zoals gezegd ik ben ongerust. Vandaag ook mijn rug verdraaid, dus nu helemaal brak.

 

 

 

Wie heeft er een BBZ/EUG gehad en kun je er meer over vertellen? Mijn vragen zijn. Wanneer begon je wat te voelen, qua raar of pijn of iets anders? Wat voelde je? Deed het pijn, en zo ja, de hele tijd of soms? Had je bloedverlies? Afijn, alle info is welkom. Ik hoop dat het dat niet is, maar ben wat ongerust..

 

 

 

Alvast bedankt, niki

Link to comment
Share on other sites

Guest estrhalita

Niki, ik hoop het niet voor je maar misschien heb je hier wat meer aan:

 

 

 

In het begin onderscheidt de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich op geen enkele manier van een gewone zwangerschap.

 

De zwangerschapstest is positief en alle gewone zwangerschapsverschijnselen kunnen zich voordoen. Maar vroeg of laat ontstaan er problemen, omdat de eileider (of elke andere plaats buiten de baarmoeder) er niet op gebouwd is om een zwangerschap uit te dragen. De klachten kunnen ontstaan een paar dagen nadat de vrouw 'over tijd' is, maar soms ook pas een paar weken later. Wanneer de klachten beginnen hangt af van de plaats waar het bevruchte eitje zich heeft ingenesteld. In het smalste gedeelte van de eileider rekt de groeiende vrucht de eileider eerder uit en dit zal binnen een paar weken klachten opleveren, terwijl in het bredere gedeelte van de eileider meer ruimte is, zodat soms pas na langere tijd de eerste symptomen ontstaan.

 

 

 

Als de eileider van binnenuit wordt opgerekt, veroorzaakt dit op den duur pijn. Naarmate het embryo groter wordt, neemt de pijn ook toe. Als het embryo zich innestelt in de wand van de eileider, kan hier een bloeding ontstaan. Bij een gezonde zwangerschap zorgt de wand van de baarmoeder voor voldoende voedingsstoffen; bij een EUG ontbreekt deze voedingsbodem, waardoor de vrucht in groei achterblijft en voortijdig zal afsterven. Ook dat kan leiden tot bloedverlies.

 

 

 

Bloedverlies is dus meestal het eerste duidelijke verschijnsel van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het gaat gepaard met pijn (krampen van de eileider), meestal aan één kant van de buik of onder in de buik.

 

De pijn kan al aan het bloedverlies voorafgaan.

 

Wanneer de eileider onder druk van de EUG scheurt of barst komt er bloed uit de eileider in de buikholte, wat een typische schouderpijn veroorzaakt. De prikkeling van het buikvlies wordt opgevangen door de zenuw van het middenrif en deze zenuw is een zijtak van de schouderzenuw. Op deze manier voelt men het bloedverlies, dat optreedt in de buik, dus in de schouder.

 

Doordat de bloeding binnen in de buik niet opvalt, kan ongemerkt snel bloedarmoede ontstaan, wat zich uit in duizeligheid en flauwvallen.

 

 

 

Maar het bloedverlies hoeft niet altijd met pijn gepaard te gaan.

 

Juist dat laatste is zo gevaarlijk, want dan lijkt het op een 'gewone' miskraam. Als de EUG zich een aantal maanden heeft kunnen ontwikkelen, is het mogelijk dat er een acute inwendige buikbloeding optreedt, die levensbedreigend is en in 30 tot 60 minuten fataal kan aflopen.

 

 

 

a. subacute vorm

 

Mogelijke symptomen zijn:

 

spontane buikpijn aan één kant (door spanning op de eileider),

 

 

 

uitstralende pijn naar rug, schouders of bovenbenen (door zenuwprikkeling),

 

 

 

misselijkheid en/of braken,

 

 

 

vaginaal bloedverlies (afstoten van gedeelten van het baarmoederslijmvlies),

 

 

 

loze drang tot ontlasting (door vulling/prikkeling van de Douglas-holte=ruimte tussen baarmoeder en endeldarm)

 

 

 

zeer pijnlijk vaginaal onderzoek,

 

 

 

pijn bij het bewegen van de baarmoeder (slingerpijn),

 

 

 

pijn bij druk op de Douglas-holte. Dit verschijnsel wordt veroorzaakt door een bloeduitstorting in de Douglas-holte,

 

 

 

neiging tot flauwvallen.

 

 

 

b. acute vorm

 

De eileider rekt uit en scheurt. Dit zorgt voor hevige pijn. Er kan wel 1 tot 3 liter bloed in de vrije buikholte terechtkomen wat kan leiden tot shock. Symptomen van acuut inwendig bloedverlies zijn:

 

bleekheid, ingevallen gelaat, spitse neus

 

 

 

zweten, koud en klam aanvoelen,

 

 

 

een snelle weke pols

 

 

 

bloeddrukdaling,

 

 

 

een harde buik

 

 

 

slap, neiging tot flauwvallen.

 

 

 

Klachten van een EUG treden meestal op tussen de 5e en de 12e week dat een vrouw zwanger is. Het piekmoment ligt bij de 7e of 8e week.

Link to comment
Share on other sites

Hoi Niki,

 

 

 

Ik hoop met heel mijn hart dat je morgen goed nieuws krijgt!

 

 

 

Ik heb dus 2x een bbz gehad.

 

 

 

1) Half april 2004 een positieve test, ondanks dat ik 2 weken daarvoor een bloeding gehad. Ik ging uit van een menstruatie, maar bleek dus zwanger. Gyn vertrouwde dat niet en de 6 weken echo wees een lege baarmoeder uit. Bloed prikken voor de aanwezigheid van Hcg. Dat was hoog genoeg voor een zwangerschap, maar ja, waar zat die vrucht dan?

 

2 weken van echo's en bloed prikken volgden (2x per week). Bij ieder bezoek aan de gyn vroeg hij of ik al veen bloeding had en / of buikpijn, schouderpijn en aandrang voor ontlasting zonder dat er iets kwam. Het Hcg bleef langzaam stijgen. Top was geloof ik 1700. Na 2 weken (8 weken zwangerschap) kwam uiteindelijk toch de pijn. Ik kroop over de grond, was vrselijk. Toevallig had ik die ochtend een afspraak bij de gyn. Die wilde me direct houden en ik ben diezelfde avond nog geopereerd. Bleek in mijn linker eileider te zitten. Uitgepeld en eileider gespaard.

 

 

 

2) Juni 2005. Nu wel overtijd, maar geen zwanger gevoel. Met 6 weken een echo en wederom niets te zien in de baarmoeder. Weer 2 weken echo's en Hcg prikken. Dat steeg wederom gestaag, wat dus niet goed was. Vrucht wederom niet te traceren en weer wachten op pijn of een bloeding. Toen de bloeding toch kwam was de gyn een beetje opgelucht; hopelijk zou mijn lichaam de vrucht nu wel zelf uitdrijven. Het tegenovergestelde bleek waar; het Hcg bleef stijgen ondanks de bloeding dus. Deze hield zelfs op.

 

Weer met 8 weken buikpijn en een spoedoperatie; dit keer zat de vrucht aan mijn linker eierstok vast. Ook een paar kleine verklevingen gezien.

 

 

 

Vervolgens niet meer sontaan zwanger geworden en in juni 2006 ivf gedaan.

 

 

 

Nogmaals, dit hoeft zeker niet jouw verhaal te worden hoor!

 

 

 

Hopelijk krijg je morgen goed nieuws!

 

Laat je het ons wel weten?

 

 

 

Liefs Laura

Link to comment
Share on other sites

Niki,

 

Wat een onzekerheid. vreselijk voor je!

 

Ik heb 2 keer een bbz gehad. De 1e keer is 8 jaar geleden.

 

Met 8 weken kreeg ik helse pijnen. Naar zkh. Na veel onderzoeken bbz vastgesteld in de eileider die op punt van barsten stond. Eileider is verwijderd vervolgens.

 

De 2e keer is nu op de dag af 2 jaar geleden na 7 weken.

 

Deze keer ook veel pijn, maar omdat het risico voor herhaling groter was gelijk doorgestuurd naar het zkh. Konden niks vinden. Paar dagn afwachten en hcg bijhouden. Dat bleef stijgen dus diagnose was dit keer snel gemaakt. uit voorzorg wederom geopereerd maar de bbz zat gelukkig niet in de andere eileider. Het had zichzelf opgelost en er is een vruchtzakje gevonden in de buikholte.

 

Het hoeft dus niet altijd gevaarlijk te zijn.

 

"Voordeel" voor jou is dat je al onder behandeling bent in het zkh en ze zullen het daarom ook goed in de gaten houden. Zolang het vruchtje nog klein is zal het waarschijnlkijk niet veel schade veroorzaken als het een bbz blijkt te zijn.

 

Met ivf heb je sowieso al meer kans op een bbz.

 

Ik hoop voor je dat het toch uiteindelijk allemaal goedkomt en dat je mag gaan genieten van een zorgeloze zwangerschap!

 

Heel veel geluk en sterkte!

 

En ik raad je aan om je niet te laten wegsturen uit het zkh als je het zelf niet vertrouwt. Je voelt het zelf het beste aan!

 

Liefs

Link to comment
Share on other sites

Lieve Laura en Arianne,

 

 

 

Natuurlijk hou ik jullie op de hoogte. Heel erg bedankt voor jullie verhalen. Allereerst mijn bewondering voor jullie kracht. Wat een drama is dat hè zo'n BBZ en dat dan zelfs 2x meemaken. Man, zwaar hoor. En jullie staan nog! Super sterke meiden dus.

 

Ik ben heel blij met de details en grijp natuurlijk ieder verschil aan om te hopen dat het bij mij niet het geval is. Ik hoop dat jullie dat begrijpen, ik denk het wel.

 

 

 

Mijn pijn begon 1 week na de tp. Dat is al eerder dan bij jullie, bij jullie lees ik dat bij 7 à 8 weken de pijn begon. Dus dat lijkt me een goed teken voor mij althans. Of niet? Het lijkt me ook zo vroeg bij mij dat de pijn is begonnen als het een BBZ zou zijn... Maar ja, je weet het natuurlijk niet.

 

 

 

Daarnaast had ik wel aandrang, met de grote pijncrisis, maar moest ik ook echt... Dus wederom anders? Ik heb gelukkig? ook geen bloedingen gehad.

 

 

 

Afijn, het blijft heel spannend. Ik baal enorm, wel zwanger en zulke onzekerheid, maar dat zullen jullie vast herkennen. Waaah. Rustig blijven, rustig blijven.

 

 

 

Ik hoop dat ze morgen al wat kunnen zien. En dat we gewoon op de plek waar ze horen, 2 emmies kunnen vinden. Al lijkt het me nog steeds zo klein, dat ik verwacht dat ze ze morgen wederom niet kunnen vinden....

 

 

 

Vandaag trouwens ook nog mijn rug verdraaid, dus ik loop nu echt fantastisch rond, zowel met een stijve rug als met nog wat buikpijn (af en aan die pijn). En dan moet ik nog rustig blijven... :icon_scratch: Dank voor jullie berichtjes. groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Niki,

 

Vreselijk die onzekerheid.

 

Maar inderdaad een "goed teken" dat je pijn al zo vroeg voelt. Goed teken is een verkeerd woord, ik weet het.

 

Pijn bij een bbz komt volgens mij meestal pas als het vruchtje groter wordt.

 

Ik hoop zo dat ze vandaag een vruchtzakje zien!

 

Sterkte met alles!

 

En dan heb jeje rug er ook nog bij.

 

Ik duim voor je!

 

Liefs

Link to comment
Share on other sites

Ja vanmiddag om 14.30 uur. Ik voel me al iets meer gerustgesteld door jullie verhalen en mijn buik lijkt ook iets rustiger. Ik hoop dat ik gewoon erg sterk reageer op de progestan en mijn eigen veranderde hormonen en het paaseten? en de stress. In combinatie. Maar ik durf nog nergens zeker van te zijn... En ja, ik hoop ook dat ze vanmiddag al wat kunnen zien, het liefst 2! vruchtzakjes.... Ik hou jullie op de hoogte. Fijn dat jullie zo meeleven, dat helpt! groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Dank! Ik heb een verslagje geschreven over vanmiddag in topic 90% zekerheid onder behandelingen.... Toch blijf ik blij als ik met die progestand mag stoppen, hoop dat dan mijn buik wat minder raar gaat voelen.... groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use