Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hier helaas een vlindertje met ruim 14 weken.

Na terugplaatsing van 2 cryootjes waren we superblij dat er weer een zwangerschap was ontstaan van 1 prachtig boontje. Na de eerste echo overgedragen aan de verloskundige hier en nog 2 goede echo's gehad met 11 en 13 weken. Wel een erg rustig kindje dit keer.

Bij een routinecontrole bij de verloskundige was er geen hartje te vinden. Geen paniek nog: dat heb ik bij mijn oudste ook gehad, bij mij liggen de kindjes ver achter onderin de baarmoeder. 's Avonds een echo gepland, want dat wilde ik wel met mijn man doen en helaas: geen hartactie meer.

Dan komen de vragen: wat nu verder? Ik heb een scheuring gehad van mijn keizersnedelitteken bij de bevalling van onze tweede zoon en mag geen weeen meer hebben? Hoe gaat dat dan? Zomaar curreteren kan ook niet? En ik ontsluit niet? Zoveel vragen...!

Volgende dag naar de gyn en daar toch een plan van aanpak om niet af te wachten, maar gecontroleerd in het ziekenhuis toch de boel in te leiden. Pillen gekregen en die deden maar weinig ivm de lage dosering. Maar 's avonds 'knapt' er iets net alsof mijn vliezen braken. Maar helaas, na een boel bloedverlies en stolsels gebeurde er niets meer. Na een nacht 'rust' van de pillen de volgende ochtend weer verder, maar er gebeurde wederom niet echt veel. Verlies van troep, maar verder geen vooruitgang dan het vingertopje ontsluiting. Dit is ook de dag waarop mijn jongste zijn 2e verjaardag viert... hoe dubbel is dat. 2 jaar geleden was het een hele hectische dag waarop dit prachtige mannetje met spoed werd geboren, gereanimeerd en geintubeerd. En nu zitten we met de verpleegkundige van toen weer in hetzelfde ziekenhuis...

In het weekend is er een vervangende gyn die geen zin heeft zijn handen aan mijn gecompliceerde verleden te branden. Hij stelde voor 2 dagen rust te nemen. Nou mooi niet: de afspraak met mijn eigen gyn is doorgaan tot er wat gebeurd! Dus zaterdag toch doorgegaan, maar wederom zonder echt resultaat. 's Avonds van de verpleegkundige eindelijk weer warm eten gehad (met een lege buik en weinig energie gaat het zeker niet gebeuren volgens haar en als het toch gebeurde en ik zou gaan spugen moest ze het toch zelf opruimen - de schat). Maar helaas hielp ook dat niet. Zondag besloten een dagje naar huis te gaan, ik heb echt geen goed gevoel bij deze gyn.... Zondagavond teruggegaan en maandagmorgen is besloten om toch over te gaan tot curretage met alle risico's die daaraan zitten (kan op wedereom scheuren van het litteken en veel bloedverlies). Maar ik ben er zo klaar mee dat ik het wel prima vind.

Eind van de middag eindelijk aan de beurt en idd heb ik veel bloedverlies gehad (ruim 2 liter). Maar het is over. Na veel vocht en een bloedtransfusie kan ik weer redelijk uit de voeten en mag ik dinsdag weer naar huis, naar mijn mannetjes die al die tijd bij opa en oma zijn geweest (hoe blij kan je zijn met zulke lieve ouders).

Helaas hebben we ons kindje Rowan niet meer gezien en dus ook niet echt afscheid kunnen nemen... maar we hebben nog 1 hele mooie echo foto van de achterkand van ons kindje met 13 weken:

[ATTACH=CONFIG]5391[/ATTACH]

Guest Guusje
Posted

Lieve Hobbesje, wat een enorm verdriet.

 

Ik wens jullie heel veel sterkte toe!

 

Liefs Annemarie

Posted

Jeetje Hobbesje,

ik lees zo af en toe mee..

Wat enorm triest en verdrietig...Dan denk je dat alles (eindelijk)goed is.

Ik wens je en jullie heel veel sterke...

 

Susan

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use