Jump to content

Hoe gaat het?


Micky

Recommended Posts

  • Replies 140
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Vandaag de 2e bloedtest gehad. De uitslag was hartstikke goed, zoals ik al een beetje had verwacht (m'n lichaam is behoorlijk aan de gang zeg maar...). Afgelopen donderdag 3-4 was de hcg-waarde 50. Vandaag verwachtte men rond de 200, maar hij was 290. Top!

 

Net als jullie voel ik ook soms die onzekerheid. Dan voel ik het bijv heel erg in mijn buik en ben ik bang dat het niet goed gaat. Maar het lijkt er dus op dat het er gewoon zo bij hoort. De arts ziet geen reden tot zorgen, dus daar ga ik me dan ook maar gewoon bij neerleggen.

 

Ik voel het dus flink in m'n buik, sinds gisteren ook behoorlijk in m'n onderrug (kon er niet van slapen) en vanmorgen heb ik de (jong belegen) kaas van m'n boterham gehaald omdat ie smaakte naar zo'n heftige Franse kaas. Jakkie!!

 

Op 21 april de 1e echo!!!

 

 

 

liefs Micky

Link to comment
Share on other sites

Ik ben heel erg misselijk en overgeven en voel me best wel labiel.

 

Het voelt voor mij als gewoon ziek, maar ik weet wel dat het een kwaal is.

 

 

 

De 14e de echo,kan niet wachten.

 

Mijn man kan er helaas niet bij zijn die zit dan voor 2 weken in het buitenland.

 

 

 

Liefs Renaat

Link to comment
Share on other sites

Hej Micky, ik ben met vlagen al misselijk vanaf 4 dagen na de inseminatie, en dat is steeds erger geworden.

 

Ja mijn zus gaat mee, die heeft vrijgenomen.

 

We mogen 2.5 week later wel nog een x een echo laten maken zodat mijn man mee kan,heb dat gevraagd aan de arts en dat was goed.

 

 

 

Liefs Renaat

Link to comment
Share on other sites

Guest estrhalita

Hier twijfel ik af en toe heel erg of het allemaal wel goed is. De 1ste 5 dagen was ik super misselijk t/m zaterdag zeg maar en nu zou je bijna denken dat ik niet zwanger meer ben. Af en toe steekjes in mijn buik, mijn borsten maar niet echt benoemendswaardig. En dan zijn die wachtweken erg, maar man wat zijn die weken tot de echo ook erg. Bij mijn 1ste zwangerschap had ik daar totaal geen last van maar nu twijfel ik toch zo.

Link to comment
Share on other sites

ooo, dat is ook vervelend.

 

Eerst van alles voelen en misselijk en dan weer niet,kan me voorstellen dat je daar wat onzeker van wordt.

 

 

 

Ja he die wacht weken zijn erg, maar dit wachten is ook verschrikkelijk.

 

 

 

Liefs Renaat

Link to comment
Share on other sites

Pomtiepomtiepom... Het is wat met ons zwangere dames... Onzekerheid alom. Gaat het allemaal wel goed daarbinnen. Voel ik me wel zwanger genoeg. Waaah... Ik voel me denk ik wel zwanger genoeg, maar bij het minste geringste word je toch weer onzeker. Die eerste 12 weken blijven superspannend. En ja kan wederom niets echt doen, behalve goed voor jezelf zorgen. Maar laten we hopen dat we allemaal gezellig heerlijk zwanger blijven zonder teveel problemen. Vrijdag mijn 2e echo. Heel spannend, zijn het er 1 of 2 of gaat het goed, klopt er een/kloppen er hartje(s)? SPANNEND!!!!

 

Pomtiepomtiepom. groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Over een half uur komt de mevrouw van moeders voor moeders, ga daar aan beginnen.

 

 

 

Hej Niki, dat is spannend, je echo, nog 3 lange dagen wachten.

 

 

 

Hoe is het verder met de zwangere onder ons??

 

 

 

Liefs Renaat

Link to comment
Share on other sites

Hee allemaal,

 

Ja, Moeders voor Moeders! Toevallig heb ik me gisteren ook aangemeld. Ben benieuwd hoe het gegaan is Renaat. M'n mannetje zei dat de urine ook gebruikt wordt voor het maken van afslankproducten.........?

 

 

 

liefs Micky

Link to comment
Share on other sites

Hee allemaal,

 

Ja, Moeders voor Moeders! Toevallig heb ik me gisteren ook aangemeld. Ben benieuwd hoe het gegaan is Renaat. M'n mannetje zei dat de urine ook gebruikt wordt voor het maken van afslankproducten.........?

 

 

 

liefs Micky

 

 

 

Micky, urine van zwangere vrouwen dus met hcg waar het hier om gaat wordt inderdaad ook gebruikt voor afslankprodukten (en ik al maar denken dat je van zwanger zijn aankomt) maar de urine die MvM inzamelt wordt daar niet voor gebruikt dat gaat naar de produktie van pregnyl.

Link to comment
Share on other sites

zo ik kan beginnen met MvM.

 

 

 

De mevrouw is geweest, ik heb de bussen, dus plassen maar.

 

Mn 1e plasje zit er in, maar wat stinkt die bus zeg, ik moest gelijk overgeven, moet daar ff wat op verzinnen.

 

 

 

Ze heeft opnieuw een zwangerschaps test gedaan bij me, en ik ben hartstikke zwanger volgens die test ( maar dat wist ik al :sick: )

 

 

 

Ik voelde met wel voor het eerst echt zwanger, want ja die info was echt voor mij en die vrouw was er echt voor mij.

 

 

 

Snel de spullen opgeborgen voor mn moeder er was, zegt ze net tegen me, joh ben je misschien zwanger??? omdat je zo moet overgeven, uhhhhhhhh wist ff niet wat ik moest zeggen.

 

Heb niet echt antwoord gegeven.

 

( we willen het pas na de echo vertellen )

 

 

 

Liefs Renaat

Link to comment
Share on other sites

hoihoi,

 

Gelukkig Elin, wordt het wel voor pregnyl gebruikt. Vind ik wel belangrijk.

 

Jeetje Renaat, jij bent wel heel erg aan het overgeven. Genoeg drinken he, zorg dat je wel genoeg vocht in je lichaam houdt (maar dat doe je vast al). Wij willen het ook na de echo vertellen. Als we het volhouden dan wordt het Koninginnedag, halen we oranjegebak en doen we een rondje familie. Heb er al zo'n zin in! Nog een paar weekjes geduld en dat alles maar goed mag blijven gaan. Heb er nog steeds alle vertrouwen in maar soms zijn die zorgen er toch he...

 

 

 

liefs Micky

Link to comment
Share on other sites

Renata,

 

 

 

Ik had dat ook bij die vrouw van MvM, alles spookte door mijn hoofd, wat nou als de test negatief is, heb ik niet alles gedroomd en ga zo maar door.

 

 

 

Maar gelukkig was hij toen ook positief terwijl ik met 4w1d begonnen ben, heel egr vroeg maar had voldoende hcg volgens haar.

 

 

 

Goed opletten of je inderdaad niet te veel overgeeft, en veel blijven drinken.. Overigens ik zette de flessen redelijk ver weg voor ik ze open deed (nieuwe flessen dan) dan van veraf erin gieten, wellicht helpt dat.

 

 

 

Micky, succes met je mond houden, ik weet hoe moeilijk het is. Nu iedereen weet dat we zwanger zijn komt het volgende struikelblok, volgende week vrijdag de pretecho met hopelijk de bekendmaking van het 'geslacht'. Wij willen het dolgraag weten maar niet de hele wereld laten weten zeg maar. Dus dan gaan we proberen om nog een week of 22 niet onze mond voorbij te praten..

Link to comment
Share on other sites

Hoi!

 

Spannend Elin volgende week!! Ik denk dat ik het ook wel graag wil weten als het zover is.

 

Voor nu begint het geluksgevoel steeds meer tot me door te dringen. We zijn zo gelukkig! Ben wel wat minder misselijk dan van het weekend, ik voel af en toe wat in m'n buik zij en voor de rest ben ik best moe, maar slaap ook niet zo heel goed. Net nog een x-tje een test gedaan en meteen al hartstikke positief ondanks dat ik de hele middag aan het water heb gezeten. Na zoveel narigheid is het gewoon heel moeilijk te geloven dat het gelukstijdperk nu is aangebroken. Genieten!

 

 

 

liefs Micky

Link to comment
Share on other sites

Guest estrhalita

He Mickey fijn te horen dat jij ook iets minders misselijk ben. Ik maakte me daar namelijk zorgen om dat ik minder missleijk ben. Maar ik ben dus blijkbaar niet de enige. Gelukkig. Mijn borsten zijn af en aan met pijn. Ene dag wel andere dag niet. En de pijntjes in mijn buik heb ik ook. Meer aan de zijkanten dan als je ongi wordt dat is echt in het midden.

 

 

 

Lekker he zo

Link to comment
Share on other sites

Hee Es, ja op zich wel heel lekker, als het allemaal maar goed gaat :). Maar ja, je hoort ook geregeld vrouwen die helemaal niks voelen. Afgelopen maandag ben ik thuis gebleven. Omdat ik heel erg moe en misselijk was en ook wel omdat ik en moest testen in het z'huis en 's middags een telefonische afspraak met m'n arts had. Gisteren en vandaag weer aan de bak en eigenlijk ging dat behoorlijk goed. Af en toe voel je iets maar dat is het.

 

Ik moet trouwens om 09.45 uur de 21e, jij om 13.30 uur toch?

 

 

 

liefs Micky

Link to comment
Share on other sites

Guest estrhalita

He Mickey, ja erg he dat je af en toe wel wat voelt en af en toe niks. Vandaag de hele dag niks gevoeld dat denk ik dan, maar af en toe ben ik echt wel misselijk, steken in mijn buik en borsten. En ja vooral heel moe. Maar soms weet ik al niet meer hoe ik mij hiervoor voelde omdat je ook zo onder de hormonen zat. En ja waarom zou het fout gaan toch. Positif thinking. Ik moet inderdaad om 13.30 uur. Precies slaapuurtje van mijn zoontje dus dat is wel balen, want ik heb geen oppas. Maar ja dan moet hij maar eerder gaan slapen. Mijn vriend gaat natuurlijk ook mee. Ja nog 1,5 week. Gelukkig gaan we dit weekend lekker weg en volgende week is mijn vriend ook de hele week thuis omdat onze hond een knie operatie krijgt en ik hem niet kan tillen, hij weegt namelijk 24 kilo. Plus ik heb Robbie nog en ook nog een pup rond lopen, dus dat zou wat te druk zijn. DOordat hij volgende week thuis is gaat voor mij de week wel lekker snel voorbij dus minder piekeren en lekker genieten. En op naar 7 december, de geboorte van het wondertje.

Link to comment
Share on other sites

Hey meiden,

 

 

 

Wat leuk om te horen dat jullie ook echt hetzelfde meemaken qua gevoelens.

 

Ik ben het ene moment helemaal in de wolken, aan het denken over de kinderkamer, wiegje, wandelwagen enz enz. Maar het volgende moment heb ik zoiets van.....het kan niet waar zijn.... Het is zo raar als na zoveel jaar teleurstellingen en tegenslag het nu dan eindelijk zover is.

 

 

 

Ik ben vandaag even bij de functie afdeling in het ziekenhuis in Alkmaar geweest, de assistentes kwamen mij meteen feliciteren, wat een heerlijk gevoel:toothy2:

 

Ik wilde even wat dingetjes weten ivm de echo en de pijntjes/steken in mijn buik. Maar de steken moest ik mij niet druk om maken, ik heb de afgelopen dagen gewoon veel te veel gedaan, en de echo maandag maakt alles verders duidelijk.

 

Dus nu net als toen op het wachtbankje, druk aan het aftellen tot de echo dag :walk:

 

 

 

Het misselijke gevoel is grotendeels weg, alleen tegen de avond begint het wel weer. Het moeie gevoel is ook veel minder. Ik heb bij de drogist vitamines voor zwangere vrouwen gehaald, en het lijkt te werken. (of het is toeval)

 

 

 

Gisterenavond voelde ik in mijn onderbuik en harde bult, mijn man ook laten voelen want ik dacht het mij in te beelden, maar nee hoor, er zit echt al een vergroting, bizar he?!

 

 

 

Nou meiden, geniet allemaal van de zwangerschap, en op naar de echo's!

 

 

 

Liefs Diana

Link to comment
Share on other sites

Hé girlies, gelukkig gaat het goed met jullie. Met mij ook hoor. Morgen echo.... Spannend! Wat gaan we zien, is alles goed, hoeveel zijn het er? Ik hou jullie op de hoogte. Groetjes, niki

 

 

 

Die ticker van mij is een beetje in de bonen. Ik ben vandaag al 6 weken en 3 dagen zwanger... Hmmm. Not amusing. Morgen maar weer eens kijken en anders gaat hij hop zo de prullenbak in. Doedoe.

Link to comment
Share on other sites

Hallo meiden, hoe is het met jullie vandaag?

 

Ik vind het wel grappig hoe snel je lichaam verandert. Het ene moment ben je heel misselijk en het andere moment voel je weer niets. Vanmorgen werd ik wakker met mega-gevoelige tepels. Echt fijn dat er daar ook wat ontwikkelingen gaan plaatsvinden :).

 

Hoe is het met jullie honger?

 

Ik heb echt op de gekste momenten een niet-te-negeren honger. 's Avonds eet ik gewoon normaal. Misschien ietsjes minder dan normaal, maar dan heb ik ook echt genoeg. En dan om een uur of 8 krijg ik weer honger en neem ik een banaan. Vlak voordat ik ga slapen, meestal een uur of 10, een halve krentenbol. Dan wordt ik 's nachts wakker rond 2 uur met een hongergevoel en neem ik de resterende halve krentenbol. En dan 's ochtends heb ik echt weer honger. Probeer wel gewoon gezonde dingen te nemen off course.

 

 

 

groetjes Micky

Link to comment
Share on other sites

(Afijn ik zet het stukje, ook hier neer... misschien dubbelop, maar ok....)

 

 

 

Nou vanmiddag hadden we dus de echo. Ik ben vandaag 6 weken en 4 dagen. En als het goed is zouden we vandaag een hartje/hartjes moeten kunnen zien kloppen. We waren behoorlijk zenuwachtig. Zit alles op de goede plaats, hoeveel zijn het er? Eén? Twee? Drie? Klopt er wel wat?

 

Natuurlijk later aan de beurt. Bibber de bibber. En ja, we mochten naar binnen. Gelukkig kennen we de 'nurse practitioner' (in goed Nederlands) intussen behoorlijk goed en ze is aardig en stelt ons op het gemak. En gaat gelukkig meteen aan de slag, zonder teveel bureaupraat. De echo begint. En eerst zien we nergens een hartje... Zoeken zoeken zoeken en in mijn hoofd (en die van Hubbie) gaat het rond: 'O het is niet goed... O het is niet goed..' Maar gelukkig ja hoor, piepklein, klopperdeklopperdeklop.... Als een klein =-tekentje dat op en neer gaat. En dat is één.

 

En verder zoeken. Is er nog een tweede, maar na lang zoeken denken we dat het er toch maar één is. Wel op de goede plek. Keurig in de baarmoeder gesetteld... Voorlopig houden we het op één, zegt ze... Ok. Het is nog superklein, 5mm, dus wie weet wat we over het hoofd zien, maar voorlopig gaan we uit van één. Ok... Gefeliciteerd. Dank. En bloedprikken, 6 supergrote buisjes, men ik ben intussen al zo'n held dat ik ook deze proeve weer glansrijk doorsta, niets flauwvallen. Huppekee. Superstoer. Naar buiten. Info verwerkend stil...

 

En dan daalt het allemaal langzaam in. En blijkt, Hubbie en ik voelen ons niet helemaal blij. Klinkt misschien heel stom. Maar we waren zo gehecht aan die twee embryootjes... dat het (heel ondankbaar misschien?) toch voelt als een soort rouwproces dat het er waarschijnlijk 'maar' één is. Het is ècht even wennen. En het voelt alsof we toch al wat 'kwijt' zijn geraakt. Is dit raar?

 

Of zijn het er straks toch weer twee, net als vorige keer, toen er één zich behoorlijk lang had verstopt... Man wat duren twaalf weken lang, want dan wordt het gevaar voor een miskraam pas echt een heel stuk minder.Ook voel ik eigenlijk nog meer angst nu... Gaat die ene wel blijven? Waaah...

 

Dus ja, het is allemaal goed. En eigenlijk mogen we heel blij zijn weer met deze heel belangrijke stap. Maar het blijft nog enorm duimen en wennen en blijkbaar toch een stukje verwerken qua verwachtingen/hoop etc.

 

liefs, niki

Link to comment
Share on other sites

Wat me ook een beetje zorgen baart... Ik had gisteren een iets lagere temperatuur... 36,75 ipv steeds 37 graden. En vanochtend nog lager 36,65.... Gelukkig later weer 37 graden, allemaal in de mond gemeten...

 

En ik ben vandaag iets minder supermoe dan eergisteren... En het lijkt of mijn urine weer wat minder sterk ruikt. Waaaah... Ik ben geen held.. Sorry...

 

 

 

Hoe gaat het met jullie allemaal..

 

 

 

groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Hee Niki,

 

Fijn wat van je te lezen! Had gisteren ook al een paar x gekeken of je al een verslagje had gedaan. Ik begrijp je gevoel van teleurstelling. Door alles wat je de afgelopen weken hebt meegemaakt (toch best heftig!) kan ik me voorstellen dat je best gerekend hebt op twee. Dat het nu lijkt op 1 is dan toch een hele boodschap. Aan de andere kant: het ziet er wel allemaal goed uit, hij/zij zit op de goede plek, dat is toch zeker ook een felicitatie waard! Ook begrijp ik je angst vanuit het verleden. De angst die we hier allemaal wel een beetje hebben, maar omdat je al eerder iets hebt meegemaakt is ie bij jou vast nog wat meer aanwezig. De kans dat het niet goed gaat is maar erg klein (heb je ook gevraagd hoe klein?). Misschien helpt dat nog een beetje. En joh, gooi die thermometer uit het raam, je maakt jezelf alleen maar gek! Probeer een beetje te ontspannen en toch ook genieten.

 

Soms maak ik me ook zorgen. Dat ik niet moe genoeg ben, dat ik helemaal niet vaak hoef te plassen, dat ik nog niet heb overgegeven, noem maar op! Maar dan bedenk ik maar dat er legio vrouwen zijn die de eerste weken nog helemaaaaal niets merken, en dat is bij mij (en ook bij jou) toch echt niet het geval. Neem je tijd om alles even op een rijtje te zetten en hopelijk kun je gauw weer helemaal gelukkig zijn met wat je tot nu toe hebt bereikt!

 

 

 

liefs Micky

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.




  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use